Morgunblaðið - 16.04.1981, Síða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 16. APRIL 1981
27
Ólafur Ó. Johnson forstjóri O. Johnson & Kaaber hf.
álagningin orðið mest. Það er svo
óteljandi margt í okkar þjóðfélagi,
sem er framkvæmt með svona
undarlegum og raunar röngum
hætti. Auðvitað á hver vara að
bera sig sjálf.
Og hugsaðu þér annað. Hérna í
næsta húsi situr verðlagsráð á
fundi og fjallar um beiðnir okkar
um verðhækkanir. Tökum kaffið
sem dæmi. Oft höfum við lagt á
borð verðlagsráðs beiðnir, sem
bara byggjast á hækkun hráefnis-
verðs, og allir meðlimir verðlags-
ráðs eru sammála um að leyfa.
Svo er fundi slitið. Daginn eftir
birtir Morgunblaðið frétt um það,
að verðlagsráð hafi samþykkt 10%
ið önnur en meiri verðhækkun
fyrir neytandann, þegar til lengri
tíma er litið. Auðvitað ætti hækk-
unin að taka gildi strax og fundi
verðlagsráðs hefur verið slitið."
Ný hús, ný tæki
og ný framleiðsla.
„Satt að segja finnst mér erfitt
að sjá, hvort nokkrar raunveru-
legar framfarir hafi orðið hjá
fyrirtækinu, þegar öllu er á botn-
inn hvolft og verðbólgan tekin inn
í dæmið.
Umsvifin hafa vissulega aukizt.
Þegar ég kom til fyrirtækisins
vorum við tveir sölumenn í mat-
vörunni og Jean Cláessen var með
um eitt hundrað erlend umboð og
einnig dreifum við vörum fyrir
innlenda aðila.
Þegar ég kom, var búið að
úthluta fyrirtækinu þessari lóð við
Sætúnið og hér byggðum við fyrst
kaffibrennsluna og síðan pakk-
húsin. Næst byggðum við nýja
kaffibrennslu í Artúnshöfða og
svo þessa skrifstofubyggingu hér,
fyrst 3 hæðir og nú í núverandi
stærð. Heimilistæki taka mest af
viðbótinni núna og það er draum-
urinn að byggja í framtíðinni
pakkhús og skrifstofuhús fyrir 0.
Johnson & Kaaber í Artúnshöfða,
en þar eigum við lóð við hliðina á
kaffibrennslunni.
vænna, því samkeppnin eykst og
harðnar stöðugt.
Svona hafa nú ný hús, ný tæki
og nýjar vörutegundir komið til
sögunnar í gegn um árin og eru á
leiðinni. Samt hefur það oft.
hvarflað að mér og valdið mér
vonbrigðum, að ekki skyldi vera
hægt að hraða uppbyggingunni
meir. Til þess hafa oft verið
ástæður en ekki efni. Það er til
dæmis aðkallandi að byggja góð
og hagkvæm pakkhús, sem til
lengdar myndu lækka kostnaðinn.
Starísfólkið hef-
ur verið kjölfestan.
„Ég hef alla tíð gætt þess vel að
Ljósm. Mhl.: ÓI.K.M.
Hús O. Johnson & Kaaber hf. og Heimilistækja hf. viö Sætún.
muna. Því er hins vegar ekki að
leyna, að frelsið varð hvorki al-
gjört né fullkomið. Álagningu á
vísitöluvörur var haldið niðri, en
fyrirtækjunum bent á að bæta sér
það upp með meiri álagningu á
aðrar vörur, sem voru gefnar
frjálsar. Hvaða vit er til dæmis í
því að dreifa þungavöru fyrir 8%,
þegar hún kallar bæði á aukið
starfslið og stóra bíla, en leggja
svo til dæmis 12% á dreifingu
parfumglass, sem útheimtir miklu
minni tilkostnað. En svona var nú
frelsið framkvæmt og auðvitað
hefur þetta komið því í koll, þegar
andstæðingar þess geta bent á að
þar sem frelsið er, þar hafi
Söludeild O. Johnson & Kaaber.
hækkun á kaffi. En hækkunin
kemur ekki jafnfljótt og Morgun-
blaðið. Ráðherra þarf nefnilega að
staðfesta hana og sá góði maður
sér fyrir sér vísitöluhækkun innan
skamms. Hann stingur því kaffi-
hækkuninni í skúffuna. Allir vita
af henni þar og allir birgja sig upp
af kaffi til að standa sem bezt að
vígi, þegar ráðherranum þóknast
að taka hækkunina upp úr skúffu
sinni. Við fáum hins vegar ekki
hækkunina fyrr en ráðherranum
þóknast og þá er hún strax orðin
of lítil vegna mikillar sölu á röngu
verði. Svona atburðarás býður upp
á alls kyns misræmi, auk þess sem
endanleg útkoma getur aldrei orð-
Á baklóöinni viö Sætúniö eru
pakkhús (til vinstri á myndinni)
og hús kaffibætisverksmiöjunn-
ar, þar sem nú eru framleiddar
pappírsvörur og starfsfólkiö
stundar íþróttír í risinu.
vefnaðarvöruna og rafmagnsvör-
urnar. Nú eru Heimilistæki orðin
til upp úr rafmagnsvörudeildinni;
stórt og gott fyrirtæki, sem er
rekið af Rafni Johnson, frænda
mínum, með mikilli prýði. Hjá O.
Johnson & Kaaber starfa 6 sölu-
menn í því sem við köllum í
daglegu tali almennu línuna og
tveir í sérvörunum; lyfjum, öngl-
um og vefnaðarvöru svo dæmi séu
nefnd og þriðji sölumaðurinn er að
bætast þar við. Nú erum við með
Kaffibætisverksmiðjan er í
sama húsi og kaffibrennslan var
áður í; hér við hliðina. Þar eru
reyndar framleiddar pappírsvörur
nú, en enginn kaffibætir, en samt
heldur verksmiðjan sínu kaffibæt-
isnafni ennþá. Það hefur margoft
komið til tals að skipta um nafn,
en aldrei orðið af því.
Það hefur líka ýmislegt gerzt í
kaffibrennslunni. Við erum búnir
að leggja niður nokkrar kaffiteg-
undir síðan ég kom að fyrirtækinu
og framleiða nýjar, taka umbúðir
úr notkun og setja nýjar á mark-
aðinn. Fyrir um tveimur árum
tókum við upp lofttæmingu kaffi-
umbúðanna og var það ekki seinna
hafa starfsemina fjölbreytta og
dreifa áhættunni sem mest. Ég
hef formúlu um það, hvað mikið fé
má setja í ákveðinn vöruflokk.
Reynslan hefur bæði sýnt mér og
kennt að þetta er affarasælast.
Hitt vil ég svo líka nefna, að
með auknum umsvifum hefur
starfsmannafjöldi aukizt, en kjöl-
festa þessa fyrirtækis hefur alltaf
verið starfsfólkið. Við höfum verið
heppnir á því sviði. Höfum frá-
bært starfsfólk og meðalstarfsald-
urinn er hár. Hér vinna margir,
sem hafa unnið jafnlengi og ég hjá
fyrirtækinu og lengur.“