Morgunblaðið - 01.06.1983, Side 19

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 1. JÚNÍ 1983
59
fclk í
fréttum
Nýjasta tískan í náttfötunum
+ Þessar léttklæddu dönsku
dömur komu rtýlega fram á tísku-
sýningu í Kaupmannahöfn, en
þær kynntu þær nýjustu strauma
í náttfata-, sundfata- og nærfata-
tískunni.
Þaö er 27 ára gömul, einhleyp
stúlka, Jane Wigh að nafni, sem
haföi frumkvæöið aö þessari sýn-
ingu og sést hún hér fyrir miðri
mynd í náttfötum eins og þau
gerðust þegar amma var ung.
Jane rekur snyrtivöruverslun í Ist-
edgade í Kaupmannahöfn og hefur
mörg járn í eldinum. T.d. býður
hún kvenfólkinu aö koma til sín
þegar það vill vera virkilega vel til
haft og þá sér hún um snyrtinguna
fyrir 90 kr. ísl.
Viö lá aö illa færi fyrir Jane og
stúlkunum hennar áöur en tísku-
sýningin var haldin, því aö fötin
freistuðu greinilega bæöi réttlátra
og ranglátra. Öllum lagernum var
sem sagt stolið, en Jane tókst aö
útvega önnur föt í tæka tíö.
Hamingjan brosir
aftur við Joan
+ Joan Kennedy, fyrrum eiginkona Edward Kenn-
edys öldungardeildarþingmanns, lifir nú eingöngu
fyrir starf sitt sem píanóleikari og lítur nú öörum og
bjartari augum á lífiö og tilveruna en áöur.
Ástæöan er ekki síst sálfræöingurinn Gerry Arnoff,
sem hefur verið henni stoö og stytta í erfiðleikunum.
Honum semur líka vel viö börnin, sérstaklega þau
yngri, en eldri drengirnir hafa enn sem komiö er
meira samband viö fööur sinn.
Gerry er velmetinn sálfræöingur og á saman meö
Joan áhugann á tónlist og leiklist. Hann hefur ekki
veriö kvæntur áöur, en nú er þaö altalaö, aö þess
veröi ekki langt aö biða, aö þau Joan gangi í þaö
heilaga.
Þakka innilega öllum, sem minntust mín á 75 ára af-
mœli mínu.
Kr. Guðmundur Guðmundsson.
Hjartanlega þakka ég öllum þeim, sem sýndu mér
tryggb og vottuöu vináttu sína á 95 ára afmæli mínu 27.
maí sl.
Thor J. Brand.
Borð og 4 stólar kr. 5.900.-
Stærð á borði 95 sm og stækkun 40 sm.
Litur: Ijóst og brúnbæsað.
Tækifæriskaup.
SENDUM GEGN PÓSTKRÖFU
VALHÚSGÖGN
ÁRMÚLI 4 SÍMI8 2275
MeísöluNaó á hverjum degi!
SPU NNIÐ UM STALÍN
eftir MATTHÍAS JOHANNESSEN
hann skrifaði gegn Trotsky haustið 1924 og er einna
frægust rita hans: Sósíalismi í einu landi. Gagnrýni á
kenningu Trotskys um „stöðuga byltingu". Það skiptir
ckki máli hvaða bylting er gerð, heldur hverjir gera hana.
Og Stalín er ánægður með sína byltingu.
43
Skáldskapurinn er eins og alltaf öruggasta heimildin.
Ekki sízt um það, sem gerist í íburðarlausri stof-
unni með ánarkandi arineldinum í Kuntsevó. Atvik
eru með öðrum hætti en áður er lýst. Grunur og skáld-
skapur segja eitt, en heimildir annað. En þeim trúir
enginn.
44
Stalín liggur meðvitundarlaus á gólfinu. Kvenlæknir
stumrar yfir honum. Félagarnir eru saman komnir
í stofunni, allir nema Molotov. Félagi Napoleon var
að deyja .. . Og dýrin gengu á tánum. Segir í Dýragarði
Orwells. Bería segir: Hann er í móki. Malenkov svarar:
Já, hann lætur ekki á sér kræla. Voroshíloff segir: Eigum
við ekki að láta sækja Svetlönu dóttur hans. Bería svarar:
Nei, seinna. Krúsjeff segir: Nú, hvers vegna ekki strax?
Það lítur ekki vel út. Bería snýr sér að lækninum: Viltu
ekki ganga út, félagi. Sjúklingurinn þolir ekki mikinn
hávaða, segir læknirinn um leið og hann læðist flóttalega
út. Við vitum allt um það, hreytir Bería út úr sér. Við
köllum, ef eitthvað gerist, segir Voroshíloff. Búlgarinn
segir hikandi: Já, eigum við ekki að láta sækja dóttur
hans? Gungur, segir Malenkov. En Bería veitir þeim þá
áminningu, sem nægir: Ég er yfirmaður öryggismála
ríkisins. Og ég tel það nauðsynlegt öryggi þess, eins og á
stendur, að hingað komi engir aðrir en nánustu sam-
starfsmenn. Það er lítið samband milli þeirra feðginanna,
segir Malenkov. Hreyfir hann sig? spyr Krúsjeff. Þú talar
of hátt, segir Bería. Þú getur vakið hann. Hvað mundi
það gera til? spyr Voroshíloff. Þú heyrðir, hvað læknirinn
sagði, segir Malenkov. Hann hefur gott af að sofa, segir
Búlganin. Jú, sjáið þið, þarna hreyfir hann sig! Bería
óttasleginn: Hreyfir sig? Malenkov: Nei! Krúsjeff segir
undrandi, en glaður: Hann hefur opnað augun. Hann
bendir okkur að koma.
Þeir kalla á lækninn og ganga hikandi að rúminu.
Lúkowsky hjartasérfræðingur í sovézku akademíunni
kemur inn, ásamt kvenlækninum. Stalín réttir þeim hönd-
ina af veikum mætti. Þeir heilsa honum. Hann bendir
vísifingri á Bería, sem hrökklast undan. Hann vill tala við
þig, félagi, segir Krúsjeff. Nei, nei, ekkert frekar en
ykkur hina, muldrar Bería. Gengur svo að Stalín, krýpur
hjá honum, kyssir hönd hans og segir: Kæri Jósef Vissar-
ionvich, fyrirgefðu mér! Voroshíloff lýtur niður að Stalín
og spyr: Hvernig líður þér, Jósef? Stalín reynir af veikum
mætti að kinka kolli. Hann brosir út í annað munnvikið að
venju, Lúkowsky tekur á púlsinum: Honum er erfitt um
mál, segir hann. Lúkowsky er hræddur og varfærinn.
Taktu almennilega á honum, segir Bería, eða ertu ekki
læknir? Lúkowsky gerir það. Kvenlæknirinn tekur bolla
og matar Stalín með teskeið. Hann reynir að benda á
myndina á veggnum af lambinu, sem verið er að gefa
mjólk með teskeið.
Krúsjeff segir: Hann er að reyna að segja okkur, að
hann sé eins og lambið þarna á myndinni, sem verið er að
gefa mjólk. Búlganin segir blíðlega eins og við barn: Þér
eykst þróttur, félagi. Þú kemst á fætur. Lambið á eftir að
stækka! Stalín glottir. Þeir lúta niður að honum og reyna
að greina orð af vörum hans. Bería horfir lengi og
ísmeygilega á Stalín. Það er eins og hann sé að reyna að
tclja deyjandi manninum trú um, að hann sé honum trúr
og hollur. Hann muldrar hræddur: Ég hef alltaf verið þér
FRAMHALD