Morgunblaðið - 24.08.1984, Page 22

62
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 24. ÁGÚST 1984
neimrtn
Mig svimar.
Með
morgunkaffínu
Konan mín var stöAugt að suða í
mér að lagfæra á heimilinu svo ég
ákvað að setja vask í eldhúsið í
staðinn fyrir að hafa hann í bfl-
skúrnum.
HÖGNI HREKKVÍSI
Er starf Ivfjafraeðinga sjúklingum of dýru verði selt?
Lyfjaverð of hátt
5142-9400 skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Ég er á áttræðisaldri og nota
meðul að staðaldri og það nokkrar
tegundir. Mér brá ónotalega þegar
ég í júlímánuði kom í apótek til
þess að sækja þá skammta sem ég
er vanur að nota, svo höfðu þeir
hækkað í verði. Spurði ég af-
greiðslustúlkuna hvort hún hefði
ekki athugað aldur minn og kvað
hún jú við, það væri í lagi, en lyfin
hefðu bara hækkað þetta mikið.
Til dæmis hafði minn skammtur,
sem kostaði áður 100 krónur,
hækkað í 240 krónur. Sú hækkun
væri í hærra lagi hélt hún.
Upp frá þessu fór ég að hugsa
um það hvernig í ósköpunum væri
hægt að skattleggja gamalt fólk
og annað fólk sem mikið notar lyf,
á þennan hátt.
Ég hafði álit á fjármálaráð-
herra okkar, en það minnkaði
verulega við það að hann skuli líða
slíka skattheimtu meðan rætt er
um að lækka aðra skatta, til dæm-
is tekjuskatt.
Það má vel vera að þeim finnist
þetta sniðugt sem með heilbrigð-
ismál fara, en ég vona að
fjármálaráðherra athugi þetta.
Hann veit áreiðanlega að ekki eru
allir, sem á meðulum þurfa að
halda að staðaldri, svo efnum bún-
ir að þeir rísi undir því að þurfa að
borga þennan skatt í ríkiskass-
ann.“
Málvilla í Morgunbladinu
í Velvakanda síðastliðinn mið-
vikudag birtist grein Guðrúnar
Þorsteinsdóttur, þar sem hún
færði Mótettukór Hallgrímskirkju
þakkir fyrir söng í Kristskirkju
15. ágúst síðastliðinn. Þau mistök
áttu sér stað að grein Sigurlaugar
Tryggvadóttur um málvillu í Morg-
unblaðinu var skeytt aftan við
grein Guðrúnar, þannig að hún
virtist vera í framhaldi af skrifun-
um um Mótettukórinn. Velvakandi
biður velvirðingar á þessum mis-
tökum og birtir nú grein Sigur-
laugar aftur, um leið og hann
ítrekar að það var ekki Guðrún
Þorsteinsdóttir sem skrifaði hana:
„Mikið þótti mér ánægjulegt
samtal blaðamanns við Guðrúnu
Valdimarsdóttur ljósmóður, syst-
ur hans Hannibals, sem birtist í
Morgunblaðinu sunnudaginn 19.
þessa mánaðar. Svona samtals-
þættir eiga virkilega erindi í nú-
tíðina, þeir eru þjóðlífsvísindi. En
eitt var það sem sló mig óþægi-
lega, sem ég tel að megi skrifa á
reikning blaðamanns. Ég er viss
um að Guðrún Valdimarsdóttir,
þessi aldraða, greinda, virðulega
kona hafi ekki látið sér um munn
fara þessa þágufallssjúku setn-
ingu: „En manni hlakkaði alltaf til
kvöldvakanna." Hún hefur ábyggi-
lega viljað hafa hana á þennan
veg: „Maður hlakkaði alltaf til
kvöldvakanna."
Svona málvillur ættu hvorki að
sjást eða heyrast. Það skyldi þó
aldrei vera að allar þessar braut-
arlagnir í menntamálum þjóðar
okkar gerðu minna gagn en gömlu
kennsluaðferðirnar. Svo er það
þetta vandræðalega orðalag
margra menntamanna, sem koma
oft fram í fjölmiðlum: „Ég myndi
segja“. Því ekki heldur: „Að mínu
áliti“ eða „Ég held“, fremur en
þennan hálfenska óskapnað."
Hlutdrægur
dómari?
Reiður Akureyringur hringdi og
hafði eftirfarandi að segja:
„Þegar KA og Akranes áttu að
keppa i fótbolta síðastliðinn
laugardag hringdi íþróttafrétta-
ritari útvarps í þjálfara beggja
liða, sem náttúrlega er ekki í
frásögur færandi, og spyr þá um
deildina og skal ég ekki rekja
það nánar nema hann kveður
þjálfara KA, Gústaf Baldvins-
son, með orðunum: „Vertu sæll
og þakka þér fyrir.“ Hörð Helga-
son, þjálfara Akurnesinga kveð-
ur hann aftur á móti með orðun-
um: „Gangi ykkur vel í dag,
vertu sæll.“ Og þetta kórónar
hann með því að spila lagið
„Skagamenn, Skagamenn skor-
uðu mörkin".
Þessi sami maður, Ragnar örn
Pétursson, dæmdi einnig leikinn
og má það koma fram að Sigurð-
ur Halldórsson, miðvörður
Skagamanna, sagði eftir leikinn:
„Það er alveg sama hvað þið eig-
ið góðan leik, þið vinnið ekki ef
mmmmm

, ■
dómarinn er svona á móti ykkur
eins og hann er í dag.“
Mér þætti vænt um ef Ragnar
vildi svara því hvort það sam-
ræmist reglum bæði dómara og
íþróttafréttaritara að sýna
opinbera hlutdrægni."
Aumt er að
vera kona
Sesselja Sveinsdóttir hafði
samband við Velvakanda og
óskaði eftir aðstoð við að rifja
upp kvæði og ennfremur við að
finna út hverjir höfundar væru.
Lítill dropi
Sesselja vill vita hverjir séu
höfundar að eftirfarandi vísum.
Lítill dropi, lítill dropi og lítió moldarkorn,
mynda böfm miklu, mynda löndin forn.
Sekúndurnar, sekúndurnar, sem að líða hjá,
mynda albeimaaldur, eilífftar morgni frá.
Starfa því nóttin nálgast
Starfa, því nóttin nálgast,
nota vel æviskeið
því ekki þú veist, nær endar
*vi þinnar leið.
Starfa, því aldrei aftur,
ónotuð kemur stund,
ávaxta því með elju,
a*tíð vel þitt pund.
Aumt er að vera orðin kona
Sesselja óskar eftir aðstoð við
að rifja upp framhaldið af eftir-
farandi vísu.
Aumt er að vera orðin kona,
einhver munur að vera svona
alla tíma frí og frjáls
hændurnir ykkur bæla heima
börnin verðið þið að geyma
það er mæða, þyngri stils.
Aumt er að vera ógift svona,
einhver munur að vera kona.