Morgunblaðið - 20.04.1986, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. APRÍL 1986
35
Morgunblærinn svali svalar
syndugum hugsunum.
Sínu máli talan talar
talanúrbuxunum.
varð Þuru í Garði að orði
þegar hún fann einn morguninn
er hún kom til vinnu sinnar í
Lystigarðinum á Akureyri buxna-
tölu á einum bekknum.
A dögum rannsóknablaða-
mennsku má þetta kallast merk
heimildartala. Og vonandi hefur
töluleysi eigandans ekki komið að
sök. Þetta var á þeim árum þegar
auðvelt var að ná sér í aðra tölu
og allt eins víst að karlmaður
þyrfti ekki einu sinni að festa
hana á fötin sín sjálfur. Nú er víst
öldin önnur og ekki jafn auð-
hlaupið að því að ná sér í hnappa
og tölur þegar á liggur. Mætti
kannski í vandamálaleit þjóðar-
innar kynna þennan nýja vanda.
Ekki að vita nema hann geti nýst
í ábúðarmiklar umræður. Fýrir
þessu eru alveg áreiðanleg um-
mæli fólks sem vandinn brennur
á. Ekki ómerkari heimildir en
gengur og gerist, t.d. í könnunum
sem leiða í ljós að á íslandi séu
atvinnurekendur og bændur í hóp-
um undir fátækramörkum. Verð-
ur að sjálfsögðu gerð grein fyrir
þeim.
Afgreiðslukonan í efnalauginni
lét sér mjög umhugað um hnapp-
ana á jakkanum sem hún hafði
tekið við til hreinsunar, vafði
hvem þeirra í silkipappír svo
öruggt væri að þeir ekki skemmd-
ust. Sagði til skýringar að hún
hefði ekki þorað annað, því ekki
væri svo auðvelt að bæta úr slíku
tjóni ef svo fínn hnappur skemmd-
ist. Fólkið sem kæmi í efnalaugina
kvartaði mjög yfir því hve erfítt
væri orðið að fá tölur og hnappa.
Slíkt fengist ekki nema í örfáum
verslunum. Hverfaverslanimar
væru hættar að hafa slíkt þarfa-
þing á boðstólum og fólk þyrfti
að fara langar leiðir ef það missti
tölu. Og allt eins víst að ekki
fengist nein brúkleg eftir alla
fyrirhöfnina.
Ekki var hér látið staðar numið
í könnuninni heldur rætt við kjóla-
meistara og hönnuð, sem alltaf
er með flíkur og þá væntanlega
tölur og hnappa í takinu. Og mikið
rétt, fábreytni þessara þarfagripa ,
á boðstólum veldur oft mestu
vandræðum og hömlum á sköpun-
armáttinn. Ekki síst þar sem
hnappar em komnir í tísku úti í
löndum. Ekki aðeins notaðir til
að hneppa upp um sig buxunum
eða að sér kápunni heldur engu
síður til að prýða hvaða flík sem
er.
En em tölur svona fáséðar í
búðum að þarf að aka marga kfló-
metra ef maður missir hnapp eða
tölu? Þeir tveir kaupmenn með
vefnaðarvöm sem spurðir vom
kváðu vera svo mikið vesen að
hafa tölur að þeir nenntu því ekki.
Minna mas að selja flíkina í heilu
lagi með tölum og öðm saum-
föstu. Auk þess þyrfti svo mikið
úrval til þess að fólk gæti fengið
þann lit og það form sem vantaði
hverju sinni. Það væri ómögulegt
að standa í því.
Tölur virðast semsagt vera
orðnar hið mesta fágæti. Og nú
hlakkar í Gámhöfundi - svona í
laumi, því ekki er fallegt að hlæja
upphátt að fólki í töluvanda. Ekki
em mörg ár síðan ung kona lét
þau orð falla í hópi fólks um aðra,
sem ekki var viðstödd, að hún
væri svo óskaplega nísk og spar-
söm að hún skæri tölumar af flík-
unum sem hún væri að henda og
geymdi þær. Það fór að fara um
undirritaða, sem ámm ef ekki
áratugum saman hefur átt það til
♦
að klippa af tölur og stinga í stór-
an plastpoka þar sem fyrir er
mikið úrval af allskyns tölum og
hnöppum. Ekki endilega með það
í huga að einhvem tíma kunni sá
tími að koma að maður eigi ekki
fyrir tölu á flík. Öllu heldur af
eðlislægri óforsjálni þess sem ekki
veit að hnapp vantar á flíkina
fyrr en komið er að því að fara í
hana á síðustu stundu. Og hefur
sannreynt hversu mikil fyrirhöfn
er að fara í búðir og finna réttu
töluna. Þessi nýtni þess sem ekki
vissi að það væri til skammar að
safna tölum þar til bmðlarinn af
ungu kynslóðinni benti á það,
hefur ámm saman fiskað lukku-
lega upp úr plastpokanum góða
hinar gagnlegustu tölur á úrslita-
stundum. Jafnvel stundum átt
heilt gengi af brúklegum hnöpp-
um, ef engin hefur þar fundist
sem ekki stakk í stúf við þær sem
fyrir vom á flíkinni. Auk þess
hafa þama komið upp hinar mestu
skrauttölur, hreinasta augnayndi.
Það kemur líka heim við það
sem fagmaðurinn sagði í hinum
merku samræðum um tölur.
Gamlar tölur em oft svo miklu
fallegri og vandaðri en þær sem
nú em framleiddar. Geta verið
útskomar úr tré, gerðar úr skel-
plötu eða úr öðmm náttúruefnum
í stað steyptu plasthnappanna
núna. Hún hefur meira að segja
lengi líka safnað gömlum tölum
og hnöppum til brúkunar og
skrauts á flíkur nútímans.
Og nú emm við hinar nýtnu
orðnar ofan á með okkar tölur.
Og úr því að það er ekki lengur
til hnjóðs að skera tölur af flíkum
til brúkunar seinna, má kannski
játa um leið að komið hefur fyrir
að rennilási hefur verið sprett úr,
ef hann og flíkin hafa ekki verið
orðin of gömul og e.t.v. slitin. Og
það hefur komið í góðar þarfír
þegar neyðin var mest. Rennilásar
vom á sínum tíma taldir til meiri
háttar uppfinninga mannkynsins.
Satt er það að þeir geta verið hið
mesta þarfaþing - meðan þeir
ekki bila. En geri þeir það líka
getur það valdið meira háttar
áfalli. Bilaður rennilás á tjaldi í
óveðri á öræfum á íslandi er með
verri uppákomum - hvað þá ef
tjaldbúinn er staddur í hríð á
jökli. Fara sögur af slíkum vand-
ræðum. Því ættu forsjálir ferða-
menn helst ekki að treysta á tjöld
sem ekki em líka hneppt með
tölum eða bundin aftur. Ætti að
hafa það í huga þegar tjald er
keypt á íslandi, því þótt lítil hætta
sé kannski meðan tjaldið og lásinn
er nýtt þá slitnar allt og eldist.
Margt skeður stundum í Merkur-
ferðum og kannski ekki það
skemmtilegasta að sitja í slag-
veðri í opnu tjaldi eða festast
ósjálfbjarga ofan í svefnpokanum
sínum. Og fyrst ferðamenn em
til umræðu hefur maður ekki
sjaldan séð þá óforsjálu, sem ekki
bregða öryggisól um töskuna sína,
reyna í örvæntingu að sópa öllum
eigum sínum - ef eitthvað af þeim
er þá ekki alveg horfíð - upp í
tösku með bilaðan rennilás, horf-
andi skömmustulega út undan sér
til að gá hvort nokkur hefur séð
það sem var á töskubotninum.
Margt er mannanna bölið - ef
maður er obbolítið fundvís á
vandamálin. Ætli okkur sé ekki
að hraðfara fram í því. Allt kemur
með æfíngunni. Og við látum
vissulega ekki bjóða okkur hvað
sem er nú til dags. Emm býsna
iðin við að telja holumar í ostin-
um, sbr. málsháttinn:
Hinn svartsýni telur holurnar í
ostinum, sá bjartsýni borðar
ostinn.
ÍSLANDSMEISTARAKEPPNI
1986
ÁHUGAMANNA f SAMKVÆMISDÖNSUM
verður haldin á Hótel Sögu Súlnasal í dag sunnudag 20. apríl.
Húsið opnað kl. 17.30.
Keppni yngri f lokka hefst kl. 18.00.
Keppni eldri f lokka lief st kl. 21.00.
Hinir kunnu dómarar Doris Bruce Bar-
ker, Martin Cutler og Carol Bedford
dæma.
Stórglæsileg danssýning, Martin og
Carol sýna h)á báðum flokkum einnig
verður stórfengleg danssýning frá
Jazzballettskóla Báru um kvöldið.
„Chorus Line" frumsamið af Báru
Magnúsdóttur við tónlist úr kvik-
myndinni.
Kynnir verður Bryndís Schram
Miðaverð börnkr. 250.-
fullorðnir kr. 350.-
Miðar verða seldir við innganginn.
ALLIR VELKOMNIR MEÐAN HÚSRÚM LEYFIR.
Danskennararáð íslands
r* 4..