Morgunblaðið - 11.01.1987, Síða 1
PRENTSMIÐJA MORGUNBLAÐSINS SUNNUDAGUR 11. JANÚAR 1987
Rætt við Erlend Einarsson
fyrrum forstjóra SÍS
Erlendur Einarsson for-
stjóri Sambands íslenskra
samvinnufélaga lét af
störfum nú um áramótin.
Hann tók við starfi for-
stjóra Sambandsins af
Vilhjálmi Þór í ársbyijun
1955, þá aðeins 33 ára
gamall og er það mál manna að hann hafi
óvenju skjótt hafist til vegs og virðingar
innan samvinnuhrejrfmgarinnar.
í tilefni af þessum tímamótum í lífi Er-
lendar Einarssonar átti blaðamaður
Morgunblaðsins tal við hann nú fyrir
skömmu.
Skrifstofa Erlendar er nú í húsi Sam-
vinnubankans í Bankastræti en þangað
flutti hann sig eftir að Guðjón B. Ólafsson
tók við starfi hans sem forstjóri Sambands-
ins.
Erlendur situr í svörtum leðurstól við
veglegt eikarskrifborð sitt þegar mig ber
að garði. Á veggnum bak við hann er stór
og virðuleg mynd _af Þingvölium, máluð af
Jóni Stefánssyni. Á veggnum andspænis er
mynd eftir fomvin Erlendar, Erró. Þár er
gyðjan Olympía nakin í forgrunni en bakvið
hana er skipið United states og enn aftar
skýjakljúfar New York borgar. Á veggnum
miilum þessara tveggja er mynd eftir Lovísu
Matthíasdóttur af íslenskum hestum, máluð
í léttum og glöðum litum. Mér dettur í hug
að kannski endurspegli myndaval Erlendar
sitt hvað úr lífshlaupi hans, sem ég er kom-
in til að fræðast nánar um.
I þeim svifum kemur ljósmyndari Morg-
unblaðsins og myndar Erlend við skrif-
borðið, sem hann hefur setið að störfum við
undanfarin 32 ár. Að því loknu kemur okk-
ur Erlendi saman um að halda viðtalinu
áfram á heimili hans að Selvogsgrunni 27.
Þar byggðu Erlendur og kona hans Margr-
ét Helgadóttir sér einbýlishús fyrir liðugum
þijátíu árum og þar búa þau enn. Börn
þeirra þijú, Edda, Einar og Helga eru öll
farin að heiman. Við höldum áfram spjallinu
í viðarklæddri einkaskrifstofu Erlendar, inn-
an um fjöldskyldumyndir og fallega inn-
bundnar bækur í hillum.
„Ég er fæddur í Vík í Mýrdal 30. mars
árið 1921“ segir Erlendur. „Faðir minn Ein-
ar Erlendsson var verslunarmaður í Vík,
móðir mín heitir Þorgerður Jónsdóttir. Ég
á tvær systur, Steinunni, hjúkrunarkonu í
Bandaríkjunum og Erlu sem býr á Sauðár-
króki. Þær eru báðar yngri en ég. Foreldrar
mínir eru bæði ættuð úr Mýrdalnum. Afi
minn Erlendur Björnsson var annar lands-
námsmaðurinn í Víkurþorpi, flutti með
fjöldskyldu sína þangað þegar faðir minn
var þriggja ára. Hann var smiður og byggði
mörg af fyrstu húsunum í Vík og einnig
róðrarbáta. Kona hans hét Ragnhildur Gísla-
dóttir.
Foreldrar móður minnar bjuggu á Höfða-
brekku en fluttu til Víkur þegar plássið var
að byggjast upp. Jón Brynjólfsson hét afi
minn og var smiður og vegavinnuverk-
stjóri. Kona hans hét Rannveig Einarsdóttir.
Ég ólst upp í Vík en fór í sveit sjö ára
gamall að Eystri- Sólheimum í Mýrdal og
var þar næstu sumur á eftir. Mér fannst
gaman að alast upp í svo nánum tengslum
við náttúruna. Ég fór líka snemma á sjó
með pabba. Ég fór í björg eftir fugli. Við
c
BLAÐ