Morgunblaðið - 21.07.1987, Síða 12

12 B
HUramrf>UÍ)»> /ÍÞRÓTT1R ÞRŒUUDAGUR 21. JÚLÍ 1987
Morgunblaöiö/Valdimar Kristinsson
Sýning
Félagar í Félagi Tamningamanna voru þeir fyratu sem sýndu í Reiðhöllinni
góðu og vafalaust munu einhveijir úr þeirra röðum sjá um reiðkennsluna
þar á komandi árum.
Reiðhöllin að komast í gagnið:
Hveijir munu
standa að Reið-
skóla íslands?
HESTAR
Valdimar
Kristinsson
skrifar
Aidrai fór það avo að íslend-
ingar og þá aórstaklega þeir
sem teljast til hestamanna
eignuðust ekki reiðhöil. Nú
fyrir skömmu var tekin f notk-
un Reiðhöliin í Víðidal sem
risið hefur af grunni á ótrú-
lega skömmum tfma.
Eru menn nú famir að leiða hug-
ann í alvöru að því hvaða áhrif
þessi bygging muni hafa fyrir
reiðmennskuna og allt sem við-
kemur hesta-
mennskunni í sinni
víðustu mynd. Inn
í þessa umræðu
hefur alltaf tengst
langþráð hug-
mynd um „Reið-
skóla íslands". Hjá hestamönnum
er þetta hugtak „Reiðskóli ís-
lands“ annað og meira en bygging
þar sem rekinn er reiðskóli. I
hugum margra er þetta sú reið-
mennskuhefð sem ríkt hefur hér
á landi í áratugi ef ekki aldir og
þrátt fyrir að margt hafi breyst
síðastliðin sautján ár fer ekki
milli mála að sterk staða reið-
mennskunnar hérlendis grund-
vallast ekki síður á þessari gömlu
hefð en þeim erlendu áhrifum sem
einnig hafa sett svip á hesta-
mennskuna.
En nú standa hestamenn á tíma-
mótum með tilkomu reiðhallarinn-
ar og geta menn sér til um hver
verði áhrif hennar. Án efa stönd-
um við betur að vígi nú en þegar
síðasta bylting reið yfir hesta-
menn upp úr 1970. Höfðu þá
margir af eldri kynslóðar hesta-
mönnum verulegar áhyggjur af
þróun mála en ekki verður annað
sagt en vel hafi tekist með aðlög-
un. Því sem ekki virtist hæfa var
ýtt til hliðar en hinu sem talið var
til bóta var haldið eftir.
Allt bendir til þess að reiðhöllin
muni hýsa reiðskóla en ekki er
ljóst á þessari stundu hveijir
munu reka þann skóla eða í hvaða
formi það verður. Verður þetta
ríkisrekinn skóli eða munu hags-
Sigurbjðm Báröaraon hleypir
yfir borð fullt af vatnsgiösum við
opnunina. Vinsældir hindruna-
rstökksins mun án efa aukast með
tilkomu Reiðhallarinnar.
munasamtök hestamanna (LH,
FH, FT) reka skólann í samvinnu
við t.d. Búnaðarfelag íslands? Þá
er það einnig spuming ef um rfkis-
skóla yrði að ræða hvort hann
myndi heyra undir menntamála-
ráðuneytið eða landbúnaðarráðu-
nejrtið.
Fyrirhugað er af stjóm reiðhallar-
innar að reka reiðhöllina næsta
vetur og er því áríðandi að fyrir
liggi sem fyrst ákvörðun um
hvemig staðið verði að þeim reið-
skóla því ráða þarf starfsmann
eða menn við skólann. Nú þegar
hafa tveir starfsmenn verið ráðnir
það er framkvæmdastjórinn og
aðstoðarmaður hans en þeir sem
verða ráðnir næst verða að öllum
líkindum reiðkennarar.
Það verður sjálfsagt fróðlegt að
fylgjast með málum reiðhallarinn-
ar á næstu vikum því búast má
við að stórar ákvarðanir verði
teknar á næstunni. Er ástæða til
að hvetja alla þá sem telja sig
eitthvað hafa til málanna að
leggja að taka þátt í þeirri um-
ræðu sem er undanfari ákvarð-
anatökunnar.
Löndunartækni
ernánast
vísindagrein
Einu sinni var sagt meö spek-
ingssvip, aö miðað viö aö
veiðitækin væru I lagi lóti nærri
aö hvem fisk bæri aö þreyta
svo sem eina mínútu fyrir hvert
pund sem hann væri. Fimm
mínútur meö fimm punda lax
og svo framvegis. Þetta er út
af fyrir sig hin þokkalegasta
regla, en einungis til aö hafa
hjá sártil viðmiðunar. Dæmin
sanna nefnilega, að frávikin
eru svo ævintýraleg að meö
ólfkindum má heita.
Guömundur
Guðjónsson
skrifar -
Þannig var ungur og óvanur
unglingur einu sinni í fimm
klukkustundir að streða við ný-
gengna 12 punda hrygnu á Eyrinni
í Norðurá. En hvað
gat peyinn svo sem
gert, laxinn lagðist
sem kallað er og
hreyfði hann sig svo
til ekkert í þijár
klukkustundir. Það
vita vanir menn, að jafnvel smærri
lax getur verið erfitt að hreyfa úr
slfkri stöðu án þess að stofna veiði-
tækjunum í hættu. Svo þegar laxinn
fór loks að hreyfa sig, þá tók hann
æðisgengið hlaup niður úr öllu og
náðist hann ekki fyrr en eftir langt
og lýjandi reiptog svo til á móts við
'veiðihúsið á Rjúpnahæð. Þama var
lax þreyttur 288 mínútum lengur
en reglan segir til um. En regian
er jú kannski löngu orðin úrelt?
Svo var annar einu sinni að veiða
f Gljúfurá, f Kálgarðinum, og setti
hann fljótlega í lax sem honum
sýndist í fljótu bragði vera 10—12
pund sem er óvenju stór lax f
Gljúfru. Hann treysti hins vegar
tækjum sfnum, tók fast á, og reif
út úr laxinum. Hálftfma seinna setti
hann í annan lax á sama stað og
þar sem honum fannst vera verald-
arvön yfirvegun yfir tökunni áleit
hann að annar stórfiskur væri á
ferðinni. Nú átti sko ekki að detta
í sömu gryfjuna. Að þessu sinni
þorði hann varla að snerta við laxin-
um sem gladdist yfír framtaksleysi
veiðimanns og synti nærri frjáls um
allan hyl. Það lak ekki úr þessum,
en viðureignin stóð yfir í 70 mínút-
ur. Svo var 4 punda legnum hæng
rennt upp í §öru ...
Svo er það hin hliðin á krónupen-
ingnum. Sagt er að ákveðinn
stórveiðimaður hafi hannað
ákveðna aðferð við löndun á löxum.
Hann lýsir því á þá lund að málið
sé að sjá við laxinum en láta ekki
laxinirsjá við sér. Þetta segir manni
ekki sérlega mikið. Við nánari eftir-
grennslan hefur komið upp úr
dúmum, að þessi kappi, og fleiri
sem hafa tileinkað sér aðferð hans,
sætir lagi þegar hann hefur sett f
lax. Ef að laxinn hikar eitt andar-
tak, eða þegar hann syndir greitt
í átt til lands, þá „stýrir" veiðimað-
ur honum áfram, alla leið á leiðar-
enda, eða upp á bakkann til sín.
Þetta gerir hann með snöggu en
Bf nwnn ætla að ná þeirri löndunartækni sem um er rætt í greininni, verða
tækin að þola álag. Okkur sýnist Jóhannesi á Ánabrekku ekki vera neitt að
vanbúnaði, stöngin er sannkallaður hólkur...
þó um leið jöfnu og mjúku átaki.
Fyrir þá sem ekki kunna þetta, er
það stórum auðveldara að segja það
en gera. Enginn skyldi æfa sig á
stóriöxum.
Sá maður sem um ræðir er Þórar-
inn Sigþórsson tannlæknir og ef
menn hafa reiknitölvur uppi við
geta þeir giímt við statistfkina f
eftirfarandi dæmi sem segja má að
lýsi aðferðinni ágætlega og fleiri
orð þar um verði óþörf þótt ætlunin
sé að rabba ögn lengur um þetta.
Nema að Þórarinn dró 17 laxa úr
Laxá f Ásum á einum klukkutíma.
Og þeir voru ekki allir smáir.
Fyrsta sagan sem greinarhöfundur
hejrrði af svona veiði var um mann
sem kominn var í tfmahrak í Mið-
fjarðará. Hann var í bullandi veiði
og hafði talsverðan áhuga á að ná
kvótanum sem hefði verið auðvelt
miðað við tökuna, bara ef meiri tími
hefði verið eftir. En tíminn var að
hlaupa frá honum og svo álpaðist
stór fískur á maðkinn. Þá virtist
útséð um kvótann að þessu sinni.
En þessi maður hafði verið að reyna
fyrir sér með umrædda löndunarað-
ferð og hugsaði sér í flýti að nú
myndi hann sitja um þennan lax.
12 sekúndum seinna var búið að
landa 16 punda hæng.
Svo var hérlendur leiðsögumaður
að segja útlendingi frá svona veiði-
skap og ætlaði hinn erlendi veiði-
gestur ekki að trúa þessu.
Harðneitaði og fóru leikar þannig
að hann heimtaði að leiðsögumaður
sýndi sér þetta í reynd, hann hlyti
að fara létt með það úr þvf þetta
væri svona auðvelt. Leiðsögumað-
urinn tók áskoruninni, en benti
veiðimanni á að agnið hjá þeim
væri fluga og ekki víst að löndun
myndi ganga jafn greiðlega. Sam-
þykkti veiðimaður að taka mið af
því og fór leisögumaðurinn að kasta
við svo búið. Nokkru seinna kom
svo lax á fluguna, og það enginn
smálax. Um 70 sekúndum síðar lá
svo 20 punda hængur á bakkanum
og trúði útlendingurinn þá öllu sem
við hann var sagt eins og nýju neti.
Veiðivörur
EIÐISTORGI
SÉRVERSLUN
HESTAMANNSINS
Háaleitisbraut 68
Sími 8-42-40
Austurver