Morgunblaðið - 06.03.1988, Page 26

26 B
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 6. MARZ 1988
IC HCIMI rVirMyNCANNA
Um nýju Polanski-
myndina með Harrison Ford
Clare Higgins ( hlutverki hjákonunnar meö heldur óhuggulegan
gest að baki sér.
Vítiskvalir
Clive Barkers
Nýjasta myndin hans Romans
Polanskis var frumsýnd vestur í
Bandaríkjunum fyrir skemmstu en
hún heitir „Frantic" og er með
Er fólk búið að fá leið á Burt
Reynolds?
Hvað varð
um Burt
Reynolds?
I'iirt m von nð spurt só. Burt
Biiynolds iii viiliiliiust oirihvnr vin-
Miiiliisli kvikinyiiiliiluikari sogunn
«u. og iii |m iiAiillngii átt virt hversu
mikluiii iiiiiiiiiguin mynriir hans
skiluóu I n sti ilýrrt stóA ukki Irrngí.
I l.ui(i sltiiirlur é lirriamótum um
|)iissnr miinriir, nýorrtinri fimmtug-
ui
Það var oft erfltt að skilja hvers
vegna Burt naut slíkra vinsælda.
Það má segja með nokkru sanni
að hann hafi leikiö í aöeins einni
góðri mynd á öllum sínum ferli; það
er „Deliverance", sem var meira
að segja gerð áður en hann varð
verulega frægur. Það tók hann
tuttugu ára aö vekja athygli aö
sér. Frá 1958 til 1970 lék hann í
fjölmörgum sjónvarpsmyndum og
bíómyndum einnig, en flestar
þeirra eru gleymdar. Hann vakti
mikla athygli fyrir leik sinn i fyrr-
nefndri „Deliverance" (Leikið við
dauðann) og fékk meira að segja
Óskarsútnefningu, í fyrsta og eina
sinn. Hann sló fyrst í gegn árið
1974, með myndinni „The Mean
Machine", sem fjallaði vitanlega
um rúbbí (æskudraumur leikarans
að vera rúbbíleikari). Og þá fór
skriðan af stað.
Hann lék í einni til þremur mynd-
um á ári (Lucky Lady, Hooper o.fl)
og náðu vinsældir hans hámarki
með myndunum um brjálæðinginn
Smokey. En allt voru þetta endem-
is dellumyndir: Enginn söguþráður,
engar persónur, aðeins hressir
strákar að klessukeyra bflana sína
á sem skemmstum tima til að
ganga í augun á léttlyndum stelp-
um. Engu að síöur þráði Burt alltaf
hið ómögulega: að gagnrýnendur
og áhorfendur tækju hann alvar-
lega sem leikara (hann reyndi einu
sinni að leika alvarlega persónu, í
„Starting Over", en tókst ekki vel).
Var nema von hann vekti kátínu.
Burt sagði síöar að í „Starting
Över“ hefði hann sýnt sína eigin
persónu; feiminn, rólyndan mann
sem hefur sjúklega þörf fyrir ást
og umhyggju kvenna, án þess þó
að giftast; Burt er frægasti pipar-
sveinninn i Ameríku. Hann vill
halda vináttu allra ástkvenna sinna
og vill ekki varpa skugga á þá vin-
áttu meö hjónabandi. Annað at-
riði, sem hann vakti athygli á i
myndinni „Paternity", var barnleysi
hans. Burt á enga ósk heitari en
að eignast barn en það hefur hon-
um ekki tekist þrátt fyrir fjörugar
tilraunir í bráðum fjörutíu ár.
Það sem dró fólk á allar Burt
Reynolds-myndirnar hér áður fyrr
virkar ekki lengur. Það sést átakan-
lega í síðustu myndunum hans,
Heat, Malone og nú Löggu til leigu.
gamli sjarmurinn er horfinn og eft-
ir situr fimmtugur strákúr sem
kann ekki að velja sér bitastæð
hlutverk og hefur engan listrænan
metnað.
Harrison Ford í aðalhlutverkinu.
Ef eitthvað er að marka viðtökurn-
ar vestra hefur Polanski, í stuttu
máli, slegið I gegn.
Janet Maslin, kvikmyndagagn-
rýnandi The New York Times,
skrifar: Polanski hefur eftir langt
tímabil aðgerðaleysis (þótt hann
hafi leikið á sviði í Evrópu hefur
eina myndin hans síðan hann
gerði „Tess‘‘ verið hin hrapallega
„Pirates") . . . heppnast að taka
upp aftur hinn skarpa, einarða
þráð síns fyrri ferils.
Meistari Hitchcock hefði sjálf-
sagt kunnaö að meta það ferli í
„Frantic" sem dregur dr. Richard
Walker (Harrison Ford), banda-
rískan skurðlækni sem halda á
ræðu á læknaráðstefnu í París
og ætlar að nota ferðina til að
njóta nk. seinni brúðkaupsferðar,
inní leyndardómsfullan vef glæpa
og eiturlyfja. Það er kannski engin
tilviljun að vandræði Walkers hefj-
ast í sturtuklefa.
Upphafsatriðið sýnir lækninn
og konu hans Sondru (Betty Buc-
kley) koma til Parísar, taka
leigubíl, skrá sig inná hótel og búa
sig undir að losna við flugþreyt-
una.
Læknirinn er í sturtu þegar
síminn hringir; hann sér Sondru
svara honum, horfir á hana tala
stuttaralega og heyrir ekki alveg
hvað hún er að segja vegna háv-
aðans í sturtunni. Hann skilur
heldur ekki skilaboðin sem hún
reynir að koma til hans með vara-
hreyfingum. Hann er enn að lauga
Já, enn ein Víetnam-myndin.
Ef svo ólíklega vildi til að þú haf-
ir verið að reyna að ná sambandi
við Brian De Palma, leikstjóra Hinna
vammlausu, og Art Linson, fram-
leiðanda sömu myndar, í síðustu
viku hefðir þú átt aö reyna spyrjast
fyrir um þá í París.
Þar hafa þeir dvalið að undan-
förnu en munu líklega vera komnir
aftur til New Vork um þetta leyti.
Svo fara þeir til Kalíforníu. Og í
næstu viku gætir þú reynt að spyrja
um þá í Thailandi.
Þeir fólagarnir hafa verið að ráða
Víetnama til að fara með hlutverk
í nýjustu myndinni sinni, sem á að
heita „Casualties of War“ en með
aðalhlutverkin í henni fara Michael
J. Fox og Sean Penn.
Handritið gerir David Rabe eftir
samnefndri bók Daniel Langs, sem
fyrst kom fyrir almenningssjónir í
greinaformi í The New Yorker. Hún
byggir á sannri sögu í lífi fimm
bandarískra hermanna, sem í nokk-
urra daga könnunarleiðangri, nauð-
guðu og myrtu víetnamiskri stúlku,
sem var í fylgd með þeim.
Seinna sagði einn hermannanna
sig og veitir því ekki neina sér-
staka athygli þegar Sondra tekur
rauðan kjól úr einni ferðatöskunni
og hverfur á brott. Um það leyti
sem hann fer að velta því fyrir sér
hver hafi hringt og hvers vegna,
er það um seinan. Sondra hefur
horfið sporlaust.
Hitchcock gæti líka hafa kum-
rað ánægjulega yfir möguleikun-
um sem svona mannshvarf býður
uppá og örvæntingarfullri leit
mannsins að konunni sinni (hann
gerði það sama í Maðurinn sem
vissi of mikið). Polanski, segir
Masiin, notfærir vel möguieikana
sem sagan (hann skrifaði handri-
tið ásamt Gerard Brach sam-
starfsmanni sínum um langt
skeið) býður uppá. Hann virðist
áhugasamastur um að lýsa stig-
magnandi ótta og örvæntingu eig-
inmannsins.
Læknirinn flækist inní glæpa-
mál eiturlyfjasala og alþjóðlegra
hryðjuverkamanna, kynnist náið
næturlífinu í París og langleggj-
aðri dömu í svörtum mótorhjóla-
búningi úr leðri. Hann talar ekki
frönsku sem flækir málið enn frek-
ar; þegar hann spyr blómasala
hvort hann hafi séð til Sondru í
nágrenninu heldur maðurinn að
hann sé að reyna að senda konu
sinni blóm.
En sumsé, athyglisverð saka-
málamynd frá Polanski sem ætti
að kæta aðdáendahópinn. Bíó-
höllin hefur tryggt sér sýningar-
rétt á henni.
— sá sem Michael J. Fox leikur í
myndinni — til félaga sinna sem
látnir voru mæta fyrir herrétt.
„I myndinni er Fox,“ segir Art
Linson, „að reyna að halda í eitt-
hvað af sínum siðferðislegu heilind-
um. Andstæðingur hans er liðþjálfi,
leikinn af Sean Penn, sem er ein-
faldlega persóna er hefur staðið í
eldlínunni í Víetnam of lengi; per-
sóna sem hefur misst dómgreind
sína og hefur á vissan máta dáið í
stríðinu."
Um tilurð myndarinnar segir Lin-
son; „Þegar við Brian vorum að
vinna við Hina vammlausu samdi
okkur svo vel að hann lagði til að
við gerðum aðra mynd saman." Og
De Palma dró athygli Linson að bók
Lang. „Við Brian vorum báðir hik-
andi í fyrstu við að gera Víetnam-
mynd. Það hefur eftir allt verið gert
áður." En Linson bætti því við að
handrit Rabe ásamt hugmyndum
De Palma um myndrænar útfærslur
sögunnar hefðu sannfært hann um
að framleiöa „Casualties of War".
„Ég held að þessi mynd hafi svol-
ítið að segja sem engin hinna hefur
sagt," segir Linson.
Þegar hryllingssögumeistarinn
Stephen King tekur sér frí frá
færibandavinnunni til að vekja
athygli á breskum kollega sínum,
leggja menn við hlustir. Kolleginn
er Clive Barker og um hann segir
King; „Það sem Barkergerir lætur
líta svo út sem við hinir höfum
sofiö síðustu tíu árin . . . Ég hef
séð inní framtíð hrolivekjunnar og
hún heitir Clive Barker.
Stór orð hjá Stefáni en um
hvern er hann að tala? Barker er
rithöfundur, leikritaskáld, höfund-
ur kvikmyndahandrita og nú
siðast höfundur og leikstjóri hroll-
vekjunnar „Hellraiser", sem sýnd
verður í Regnboganum á næst-
unni, og byggir lauslega á einni
af smásögum hans. „Ég hef skrif-
að tvö kvikmyndahandrit áður og
er ekki sérlega ánægður með
hvað úr þeim varð. Ég held að
um sjö línur hafi orðið eftir af því
fyrra," segir hann.„Ég vildi gera
bíómynd sem felur i sér eitthvaö
af frumleikanum sem ég vona að
finna megi í skrifum mínum. Hroll-
vekjur siðustu ára hafa hneigst í
þá átt að draga úr hryllingnum.
Ég vona að núna verðum við
óvægnari. „Hellraiser" er hroll-
vekja gerð af íhygli, full af púkum,
draugahúsum, mönnum sem rísa
frá dauöum. Hún er ástarsaga
sem nær út fyrir gröf og dauða."
Og ófram heldur „framtið hroll-
vekjunnar": „„Hellraiser" er um
þrá. Hún er um fólk sem þráir
eitthvaö sem það getur ekki feng-
ið og afleiöingarnar sem það hef-
Myndin var fyrst undirbúin i sam-
vinnu við Paramount en seinna tók
Columbia Pictures við framleiðsl-
unni og hún varð sú fyrsta sem
Dawn Steel ákvaö að hrinda í fram-
kvæmd eftir að hún tók við for-
stjórastöðunni af David Puttnam.
En það er fleira á dagskrá hjá
Linson. Hann framleiðir einnig
„Scrooge" með Bill Murray í aðal-
hlutverki og annað forvitnilegt verk-
efni er í undirbúningi, nefnilega
„We’re No Angels", saga um
strokufanga á flótta. Handrit gerir
David Mamet (Hinir vammlausu) en
ur þegar fólk lætur ekki segjast.
Hún er um Frank sem gerir samn-
ing við Djöfulinn — eða öfl sem
við kunnum engin skil á — og týn-
ir lífinu. Hjákona hans, sem vill
svo til að er eiginkona bróður
hans, ákveður að endurlífga hann
með því að myrða menn svo lífsafl
þeirra færist í hann. Hún gerir það
af ást."
Orsök þessa alls er dularfullt
ferkantað box sem veitt getur
hina fullkomnu sælu þegar það
er opnað en leysir í rauninni úr
læðingi púka úr helvíti og færir
fórnarlambi sínu óendanlegar
þjáningar. Púkarnir kallast senób-
ítar og þeir bjóða fuilkomna sælu
á kostnað ótrúlegra þjáninga og
pínu. Þegar þeir hafa einu sinni
verið til kallaðir vilja þeir ekki
hverfa aftur án þess að hafa eitt-
hvað fyrir ómakiö. Þeir krefjast
bæði líkama og sálar allra þeirra
sem gengið hafa þeim á hönd.
Frank er einn af þeim sem
kanna vill leyndardóma boxins og
verður fórnarlamb púkanna en
þegar þeir komast að því að hann
er að sleppa úr höndum þeirra
með hjálp hjákonunnar verður
reiði þeirri ofsaleg.
Þess má geta að framhalds-
myndin, „Hellraiser II: Hellbo-
und", er þegar komin í fram-
leiðslu.
„Ég minnist þess ekki að hafa
nokkurntíma verið áhugalaus um
hrollvekjur í einu eða öðru formi,"
segir Barker. „Það voru alltaf
hryllilegustu hlutar æfintýranna
með aðalhlutverkið fer Robert De
Niro. Þess má geta að Humphrey
Bogart lék árið 1955 í mynd sem
hét þessu nafni en þar með lýkur
öllum samanburði.
Aðspurður um vinnuaðferð sína
segir Linson stutt og laggott: „Hún
er mjög einföld. Ég byrja með hug-
mynd sem öllum líkar og reyni að
fá frábæra handritshöfunda til að
vinna með hana. Það er ekki flókn-
ara en svo."
Hver segir svo að leikstjórinn sé
höfundur myndarinnar sinnar?
Hvar er hún?. Harrison Ford hefur ástæðu til að vera áhyggjufullur
í hlutverki læknisins í nýjustu mynd Romans Polanskis, „Frantic“.
Víetnam-mynd De
Palma og Linson
Brian De Palma (lengst til vinstri) með De Niro og Linson við tökur
á Hinum vammlausu: Samstarf þeirra allra er í fullum gangi.