Morgunblaðið - 24.08.1989, Qupperneq 31

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 24 ÁGÚST 1^89
eru fimm þeirra á lífi.
Eftir síldveiðarnar 1959 var farið
í hið árlega, á þeim tíma hefð-
bundna ferðalag LÍÚ; Farið var til
Hollands og víðar. Áður en farið
var í ferðalagið, sem við Baldur
ætluðum að taka þátt í, hittumst
við nokkrum sinnum á heimilum
okkar og upp frá því urðu konur
okkar vinkonur, meðan báðar lifðu.
Fyrstu þijá daga ferðarinnar var
verið um kyrrt í Hollandi og vorum
við þar_ í boði verksmiðju, sem þá
seldi LÍÚ mikið magn af þorska-
netaslöngum. Síðan var ferðast um
Þýskaland og endað í Esbjerg í
Danmörku, þar sem LÍÚ keypti
mikið af tógi og öðrum útgerðarvör-
um.
Ákveðið var að konur okkar
Baidurs ásamt fleírí konum, sem
áttu menn í ferðinni, kæmu út til
móts við okkur í Esbjerg og væru
með okkur í dýrindis veislu sem
Esbjergsmenn héldu fyrir hópinn.
Daginn eftir var farið til Kaup-
mannahafnar, þar sem hópurinn
tvístraðist og margir fóru heim með
Gullfossi. Aðrir sömdu við danskt
ferðafélag um tíu daga ferð til
Parísar. Ég minnist margra
ánægjustunda úr þessu ferðalagi,
sem var það fyrsta með Baidri og
konu hans, en sem betur fer ekki
það síðasta. Við fórum í nokkrar
vel heppnaðar sólarlandaferðir með
Baldri og Magneu eftir þetta. Það
var oft dásamlegt að ferðast með
Baldri, bæði utanlands og innan.
Hann var svo Iéttfættur, lipur og
hálpsamur, vildi allt fyrir alla gera,
jafnvel stundum þegar hann hafði
ekki efni á því.
Baidur hafði oft mörg járn í eldin-
um. Þannig var það þegar við vor-
um í París, að hann gat ekki verið
með hópnum fyrirhugaðan tíma
þar, hann þurfti að komast til Diiss-
eldorf. Á þessum tíma keypti hann
brotajárn og seldi það til Dússel-
dorf og þar þurfti hann að tala við
viðskiptavini sína, en kom síðan til
móts við okkur hin þegar við fórum
með lest þar um á leið til Hamborg-
ar. Frá Hamborg var farið til Kaup-
mannahafnar og eftir nokkra daga
dvöl þar fórum við heim með Gull-
fossi. /
Ég minnist þess þegar við Baldur
vorum á Siglufirði sumurin 1958
og 1959. Baldur var þá starfaÁdi á
skrifstofu söltunarstöðvarinnar Pól-
stjörunnnar og hægri hönd Jóns
Þórðarsonar. Að sjálfsögðu fylgdist
hann með og sá um útgerð á sínum
eigin bát. Ég var hættur til sjós og
farinn að starfa hjá ísbirninum hf.
sem reddari eða útgerðarstjóri.
Fylgdi ég bátnum eftir, þegar þeir
fóru á síldveiðar fyrir Norðurlandi
og síðar fyrir Norðaustur- og Aust-
urlandi.
Við Baldur hittumst venjulega á
hverjum degi og stundum oft á
dag. Við borðuðum á sama stað
ásamt mörgum fleiri mönnum, sem
voru að fylgjast með útgerð báta
eða síldarsöltun. Það var ánægju-
legt að hafa Baldur fyrir félaga og
vorum við því oft saman þessi sum-
ur á Siglufirði.
Eins og allir vita, sem eitthvað
hafa fylgst með síldveiðum hér við
land, þá hætti síld að veiðast úti
fyrir Norðurlandi á árunum um og
eftir 1960. Eftir það fór að veiðast
mikið magn af síld á miðunum út
af Norðaustur- og Austurlandi. Á
Austurlandi voru fáar söltunar-
stöðvar og ekki heldur margar
síldarbræðslur. Fóru því margir út-
gerðarmenn og síldarsaltendur að
koma sér upp söltunarstöðvum og
sumir fóru út í það að byggja síldar-
bræðslur. Mörgum söltunarstöðvum
var komið upp víða á Austurlandi,
flestar á Seyðisfirði. Menn alls stað-
ar að af landinu stóðu að þessum
stöðvum.
Svo er það um vorið 1962 að við
Baldur ásamt þriðja manni, Björg-
vini Jónssyni, fórum að ræða um
það að koma upp síldarsöltun á
Seyðisfirði. Við fengum á leigu
bryggjupláss og gamalt vöru-
geymsluhús, sem stóð ofan við
biyggjuna. Það þurfti að sjálfsögðu
að gera mikið við húsið. Efri hæðin
var innréttuð fyrir starfsfólkið. Þar
var svefnpláss, eldhús, matsalur og
skrifstofa. Neðri hæðin var notuð
sem geymsla og vinnupláss. Baldur
var sjálfkjörinn stöðvarstjóri. Stöð-
inni var gefið nafnið „Sókn“. Við
höfðum þessa stöð á leigu í þijú
ár. Það var eins og svo oft með
síldarævintýri, þau enda einhvern
veginn. Eins var það með þetta.
Baldur var áfram með sama
brennandi áhuga á útgerð. Um
haustið 1964 kernur til landsins
stórt og glæsilegt skip, sem Baldur
lét byggja í Noregi. Þetta var
Reykjaborg RE 25. Þekkt aflaskip
í mörg ár.
Baldur var mjög félagslyndur
maður. Eins og að framan er getið
var hann formaður í Útvegsmanna-
félagi Reykjavíkur og_ á sama tíma
var hann í stjórn LIÚ. Einnig var
hann í mörg ár í Sjómannadagsráði.
í marsmánuði 1964 gekk Baldur
í Oddfellowstúkuna nr. 5 Þórstein.
Hann var ekki búinn að vera mörg
ár í stúkunni þegar hann var kosinn
í stjórn hennar og einnig starfaði
0HITACHI
Sjónvarpstæki,
myndbandstæki
og
tökuvélar.
0HITACHI
Þinn hagur.
>Ö/®RÖNNING
•//f// heimilistæki
KRINGLUNNI 8-12/103 REYKJAVÍK/SlMI (91)685868
hann í mörgum nefndum innan
hennar. Þeir voru ábyggilega ekki
niargir innan stúkunnar, sem sóttu
stúkufundi oftar en Baldur. Hann
var mikill velunnari stúku sinnar
og vann henni allt það besta, sem
hann gat.
Líf Baldurs var áreiðanlega ekki
alltaf dans á rósum, stundum sóttu
erfiðleikar að og oft var þröngt í
búi, en Baldur var duglegur, þraut-
seigur og fylginn sér, að bjarga
hlutunum.
Þegar heilsa Baldurs fór að bila
hætti hann útgerð og seldi skip sitt.
Hann vann við skrifstofustörf
fyrstu árin eftir að hann hætti út-
gerðinni. Baldur var alltaf sístarf-
andi og um tíma fékkst hann við
að selja húsgögn og ýmsa skraut-
muni, sem hann pantaði frá Ítalíu.
Það síðasta sem Baldur starfaði við
var að setja upp fiskilínur fyrir LÍÚ.
Á seinni árum fór Baldur nokkr-
um sinnum með Halla syni sínum
í siglingar. Þetta voru oft langar
ferðir. Siglt var um mörg höf; siglt
eftir fljótum, farið í skiptastiga og
siglt á vötnum. Víða komið og
margt að sjá. Baldur hafði mjög
gaman og gott af að fara þessar
ferðir. Halli sonur hans hefur verið
skipstjóri á skipum Nesskips í mörg
ár. Einnig fór Baldur, að ég held á
hveiju ári, til dóttur sinnar Hall-
dóru, sem býr með manni sínum
og börnum á Reyðarfirði. Baldur
var nýlega kominn frá Reyðarfirði
er hann veiktist og var lagður inn
á spítala, en þar lést hann aðfara-
nótt 14. ágsút sl.
Við hjónin sendum börnum, mök-
um, barnabömum og ættingjum
Baldurs, okkar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Blessuð sé minning hans.
Jón Björnsson
Eiginkona mín,
HELGA STEFÁNSDÓTTIR,
Hvammsgerði 4,
Reykjavík,
áður Hjaltabakka, A-Hún,
sem andaðist 22. ágúst, verður jarðsungin frá Blönduóskirkju
laugardaginn 26. ágúst, kl. 16.00. Þeim, sem vildu minnast henn-
ar, er bent á Krabbameinsfélag A-Hún.,
Fyrir hönd aðstandenda,
Jón Þórarinsson.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og iangafi
GUÐMUNDUR ÞÓRARINSSON,
Grundarbraut 6,
Ólafsvík.
lést að kveldi 20. ágúst. Jarðarförin fer fram frá Ólafsvíkurkirkju
laugardaginn 26. ágúst kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hans, er vinsamlega bent á Ólafsvikur-
kirkju.
Magðalena Kristjánsdóttir,
Elisabet Þ. Guðmundsdóttir, Ágúst Tómasson,
Kristján Guðmundsson, Kristjana Árnadóttir,
Elisabet Mortensen,
Margrét Rögnvaldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Alúðarþakkir sendum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð
og vinarhug við andlát og útför móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
JÓHÖNNU BJARNEYJAR GUÐJÓNSDÓTTUR,
Selbraut 30, Seltjarnarnesi.
Þórdís Þorleifsdóttir,
Jón Snórri Þorleifsson,
Guðmunda Þorleifsdóttir, Jónas Jóhannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.