Morgunblaðið - 09.06.1990, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. JUNI 1990
Pálína Björns-
dóttir — Minning
Fædd 12. maí 1918
Dáin 4. júní 1990
Það var á sólbjörtum degi úti í
Svíþjóð að mér barst sú sorgarfrétt
að hún Pála mín væri dáin. Hún
sem var svo kát og hress þegar ég
kvaddi hana fyrir rúmri viku rétt
áður en við hjónin héldum utan sem
fararstjórar Sunddeildarinnar í
Vestmannaeyjum. Veiktist Pála al-
varlega á fimmtudag og var öll
aðfaranótt mánudags 4. júní sl.
Mikil vinátta var með foreldrum
mínum og þeim Pálu og Ingólfi
þegar pabbi og mamma leigðu hjá
þeim á sínum fyrstu búskaparárum.
Þegar mamma dó reyndist Páta
mér sérstaklega vel og má segja
að hún hafí gengið mér í móður
stað. Þau vináttutengsl hafa haldið
áfram og styrkst með árunum og
þegar börnin mín komu til sögunn-
ar þá stóð heimilið á Hólagötu 20
þeim ávallt opið og þau kölluðu
Pálu ömmu.
Nú þegar ég hugsa til hennar
Pálu minnar og allra góðu áranna
sem við höfum átt saman þá undr-
ast ég þá staðreynd að hún var
orðin 72ja ára þegar hún lést. Fyr-
ir mér var hún alltaf ung og hress
og við nánast sem jafningjar þó að
talsverður aldursmunur væri á okk-
ur. Kallið kom þess vegna mjög
óvænt.
Pála var fædd 12. maí 1918 norð-
ur í Skagafirði. Foreldrar hennar
voru Sigurbjörg Guðjónsdóttir og
Björn Pálmason. Foreldrar hennar
létust þegar Pála var enn á barns-
aldri og ólst hún upp hjá föðursyst-
ur sinni og manni hennar.
Hún kom til Vestmannaeyja ung
stúlka árið 1936 og í Vestmanna-
eyjum kynntist hún Ingólfi Matt-
híassyni og gengu þau í hjónaband
12. apríl árið 1938. Þau ólu upp
þijú börn, Kolbrúnu, Ægi Rafn og
Ingu Dís. Ingólfur var sjómaður um
áratuga skeið og var sérstaklega
ánægjulegt að fylgjast með því hvað
þau nutu félagsskapar hvors annars
og vináttu eftir að Ingólfur hætti
til sjós og fór að vinna í landi. Það
verða því mikil umskifti hjá Ingólfi
nú þegar Pála er öll. Pála var mik-
il hannyrðakona og ber heimili
hennar á Hólagötu 20 því fagurt
vitni. Ég veit að margar konur
nutu leiðsagnar hennar og greið-
vikni í sambandi við saumaskap
enda var Pála sérstaklega bóngóð
og góðviljuð öllum og vildi allt fyr-
■ ÞÓRSMERKURGANGAN
hefst sunnudaginn 10. júní með því
að þátttakendur í gönguferðinni
verða fetjaðir yfir Þjórsá frá
Ferjunesi, þar sem síðustu Þórs-
merkurgöngunni lauk, og yfir ána
að Sandhólaferju, aðalfeijustaðn-
um við Þjórsá frá Landnámsöld.
Þetta verða fyrstu meiriháttar
mannflutningarnir frá árinu 1895
að Þjórsárbrú var tekin í notkun.
Til að gefa öllum kost á að fylgjast
með þessari merkilegu ferð verður
boðið upp á skoðunarferð með rútu
fyrir þá, sem ekki taka þátt í
göngunni. Eftir að hafa fylgst með
feijunni frá báðum feijustöðunum
verður ekið um Rangárvallasýslu
á slóðir Oddaverja og merkir stað-
ir heimsóttir undir leiðsögn fróðra
manna. Leiðsögumenn verða Arni
Hjartarson, jarðfræðingur, Guð-
björn Jónsson, bóndi Framnesi,
Guðjón Ingi Hauksson, sagnfræð-
ingur, og Hermann Guðjónsson,
frá Ási. Brottför í báðar ferðirnar
verður frá Umferðamiðstöðinni að
vestanverðu kl. 9.30. Stansað verð-
ur við Árbæjarsafn. Einnig verður
stansað við Fossnesti á Selfossi kl.
10.30. Frítt er fyrir börn í fylgd
fullorðinna og einnig fyrir alla jafn-
aldra Útivistar (15 ára á árinu
1990).
ir alla gera ef það var í hennar
valdi. Pála var mjög vel gerð til
orðs og æðis og í 24 ár sem ég
umgekkst hana náið sá ég hana
varla skipta skapi þó að ég viti að
henni þótti stundum. Hún hafði lag
á því að koma sínum skoðunum að
án alls hávaða.
Vinátta við Pálu var mér mjög
mikils virði og hún reyndist mér
sérstaklega góður og traústur vinur
alla tíð og ekki síst þegar mikið lá
við. Það eru mikíl forréttindi að
eiga góða vini og því betri sem
þeir eru er erfiðara að sætta sig
við aðskilaðinn.
Ingi minn, ég bið Guð að styrkja
þig og fjölskylduna og kveð Páíu
mína með orðunum: „Far þú í friði,
*
Olafiir Þorleifsson í
Efra-Firði - Minning
friður Guðs þig blessi. Hafðu þökk
fyrir allt og allt.“
Inga og fjölskylda
Fæddur 10. júní 1908
Dáinn 1. júní 1990
í dag er til moldar borinn Ólafur
Þorleifsson bóndi í Efra-Firði í Lóni,
sem lést á elliheimilinu Skjólgarði
í Höfn í Hornafirði föstudaginn 1.
júní. Ólafi kynntist ég fyrst sex ára
gamall þegar ég kom til sumardval-
ar hjá honum og systur hans, Hólm-
fríði, árið 1935. Bjuggu þau saman
allan sinn starfsaldur í Efra-Firði
eftir fráfall foreldra sinna og létu
ekki af búskap fyrr en komin voru
á níræðisaldur fyrir hálfu öðru ári.
Þá fann Ólafur að hveiju dró, gerði
hreint fyrir sínum dyrum og leitaði
ásamt systur sinni athvarfs í Skjól-
garði. Þar dvelst Hólmfríður nú og
er orðin 86 ára gömul.
Kynni mín við þau systkinin
leiddu til þess, að fyrirhuguð
Kveðjuorð:
Asa Gunnarsdóttir
Mig langar til þess að minnast
móðursystur minnar, Ásu Gunnars-
dóttur, sem fallin er nú frá. Kallið
er komið og alltaf kemur það aftan
að manni, það er kannski vegna
þess að maður vill ekki að slíkt
gerist, við erum ekki tilbúin, en
hvenær erum við það? Hugurinn
reikar fram og aftur í minningunum
því það eru ófáar stundirnar sem
við höfum átt saman. Ása var sterk-
ur persónuleiki, hreinskilin og op-
inská. Hún skóf ekki utan af hlutun-
um, heldur lét skoðanir sínar í ljós
hvort sem fólki líkaði betur eða
verr. En hlýju og kærleik fann
maður líka, því betri og kærari
frænku hef ég ekki átt.
Ása var gift Baldvini Ámasyni
og voru þau hjón félagar og miídir
vinir okkar hjóna, alltaf var jafn
notalegt og höfðinglegt að sækja
þau heim í Skógargerði að ræða
málin yfír kaffibolla og veitingum,
sem aldrei voru af verri endanum,
því Ása var mikil húsmóðir. SJcógar-
gerði hefur alltaf haft mikið að-
dráttarafl bæði fyrir okkur systk-
inabörnin og börn okkar. Ása og
Baldvin voru alltaf svo miklir vinir
barnanna, börnin fengu alltaf sinn
tíma hjá þeim og hafa þau verið
mínum dætrum yndisleg og langar
mig til þess að þakka það sérstak-
lega því Ásu Gunn hefur oft verið
saknað og erfitt hefur reynst að
skilja það að ekki var alltaf hægt
að heimsækja hana á sjúkrahúsið.
Á árunum 1981-87 unnum við
Ása saman hjá Sjúkrasamlagi
Reykjavíkur en þar starfaði hún
yfir 20 ár. Þegar hún útvegaði mér
sumarstarf þar eftir stúdentspróf
hélt ég að erfitt mundi reynast að
starfa með sínum nánustu en reynd-
in varð önnur og ílengdist ég og
voru þetta góð ár. Ása var mikill
jafningi meðal starfsfélaganna og
vinur vina sinna og reyndist þeim
vel sem minna máttu sín.
Svona er lífið, við heilsumst og
kveðjumst. Margt er hægt að rifja
upp við missir því sorgin er erfið
og þung og oft finnst manni maður
vera svo vanmáttugur en þá er
gott að hafa trú og leita í hana því
hún gefur okkur styrk.
Elsku Baldvin, góði Guð styrki
þig og varðveiti á þessum erfiðu
stundum um leið og ég þakka Ásu
samfylgdina.
Hin mæta morgunstundin,
hún minnir fyrst á þig,
sem væran veittir blundinn
og vörð hélzt kringum mig.
Hvað er ég, Guð minn, þess, að þér
svo þóknist enn að líkna mér?
Þá skal ég óttast eigi,
þinn engill fylgir mér,
og þótt í dag ég deyi,
þá djörfung samt ég ber
til þín, ó Guð, að gull í mund
mér geymi þessi morgunstund.
(Sb. 1886. Björn Halldórsson.)
Brynja
tveggja mánaða dvöl teygðist í rúm-
an áratug, og var ég um kyrrt hjá
þeim fram á átjánda ár, gekk í far-
skóla í Lóni og síðan í barnaskólann
í Nesjum þar sem Ásmundur Sig-
urðsson var eftirminnilegur uppal-
andi. Er ekki ofsögum sagt að þau
Olafur og Hólmfríður hafí gengið
mér í foreldrastað árin sem ég
dvaldist hjá þeim, og ekki nóg með
það, heldur tengdust þau konu
minni, Láru Jonínu Magnúsdóttur,
börnum okkar og bamabörnum svo
sterkum böndum, að við höfum alla
tíð litið á Efra-Fjörð sem okkar
annað heimkynni og dvaldist þar
langdvölum nálega hvert sumar
undanfarin fjörutíu ár. Börnum
okkar og barnabörnum reyndist
Olafur eins og besti afi og er með
öðru til vitnis um mannkosti hans.
Olafur var að eðlisfari einstakt
'ljúfmenni og umgekkst jafnt menn
sem skepnur af því inngróna kær-
leiksþeli sem setti svip á allt dagfar
hans. Hógværð hans og hlédrægni
voru annáluð, en hann hafði líka
mikið yndi af gestakomum, enda
var gestrisni á heimilinu mikil og
jafnan glatt á hjalla þegar gesti bar
að garði. Tel ég það þafa verið mér
óborganlega gæfu að hafa fengið
að kynnast þessum öðlingsmanni,
lífssýn hans og öllum lífsháttum.
Að þvílíkum fararefnum býr maður
alla ævi.
Að leiðarlokum langar mig til að
þakka fyrir allt sem Olafur var
okkur hjónum, bömum okkar og
barnabömum og verður raunar
aldrei fullþakkað. Blessuð sé minn-
ing öðlingsins Ólafs Þorleifssonar.
Vilhjálmur Þórhallsson
>
1990
GASGRILL
Vinsælu gasgrillin
frá Charmglow
Verá frá kr. 13.900.- m/kút
Opnunartími:
Föstudag................13-22
Laugardag...............10—19
Sunnudag, sjómannadag...10-19
I LAUGARDALSHÖLL TIL 10. JÚNÍ