Morgunblaðið - 26.08.1990, Page 24

24 C
MORGUNBLAÐIÐ MIIMNINGAR SUNNUDAGUR 26. ÁGÚST 1990
- t
Konan mín, SIGURBJÖRG PÁLSDÓTTIR,
lést 24. þ.m. Pétur Ingimundarson, Sólvallagötu 43, Reykjavík.
t
Ástkær eiginmaður minn, sonur, faðir, tengdafaðir og afi
SIGURÐUR TÓMASSOIM
loftskeytamaður,
Ásholti 5,
Mosfellsbæ,
lést í Landspítalanum 22. ágúst.
Valdís Ólafsdóttir,
Magnea Dagmar Sigurðardóttir,
Ólafur Sigurðsson, Sólrún Jónsdóttir,
Dagmar Elín Sigurðardóttir, Skúli Eggert Þórðarson,
Sigriður Unnur Sigurðardóttir, Ottó Þorvaldsson,
Sigvaldi Tómas Sigurðsson
og barnabörn.
t
f Ástkær sonur okkar, bróðir, mágur og frændi,
FRIÐRIK J. G. RÓSASOIM,
sem lést í Borgarspítalanum 15. ágúst verður jarðsunginn þann
28. ágúst í Fossvogskirkju kl. 15.
Rósi Jason Árnason, Hrafnhildur G. Ólafsdóttir,
Ólafur Á. Rósason, Sesselja D. Tómasdóttir,
Friðveig E. Rósadóttir, Guðmundur S. Pálsson,
Árni H. Rósason,
Geirþrúður M. Rósadóttir, Ægir Svansson
og frændsystkini.
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, bróðir og mágur,
EGGERT JOCHUM VÍKINGUR,
Melgerði 26, Kópavogi,
sem lést 21. ágúst, verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni mánudag-
inn 27. ágúst kl. 13.30.
Axel Björn Eggertsson, Sólveig Sigurðardóttir,
Ástríður Guðrún Eggertsdóttir,
Sveinn Þ. Víkingur, Elsa Þorsteinsdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÓLAFUR ÓLAFSSON,
Asparfelli 4, Reykjavík,
sem andaðist 22. ágúst, verður jarðsunginn þriðjudaginn 28.
ágúst kl. 10.30 frá Bústaðakirkju.
Unnur Hermannsdóttir,
Ásthildur Ólafsdóttir Guðjón Bjarnason,
Þorbjörg Ólafsdóttir,
Guðfinna Ólafsdóttir, Guðmundur H. Eiriksson,
Erla Ólafsdóttir, Karl Haraldsson,
Páll Ólafsson, Þuríður K. Heiðarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Minning:
Birna Þórðardóttir
Fædd 10. júní 1933
Dáin 17. ág-úst 1990
Ástkær amma okkar, Birna Þórð-
ardóttir, andaðist föstudaginn 17.
ágúst.
Við fráfall hennar skapaðist
tómarúm sem enginn getur fyllt
upp. Margar eru minningarnar sem
,við eigum um hana.
Alltaf var hún reiðubúin að að-
stoða alla á einn eða annan hátt.
Hún bar umhyggju fyrir öllum í
kringum sig og hugsaði fyrst og
fremst um náungann.
Það var erfitt að segja skilið við
hana úr þessum heimi en þökkum
Guði fyrir að hafa átt hana.
0, Drottinn minnar sálar sól
nú sígur undir ljóssins hjól
en þegar birtan burtu fer
þín blessuð ásján lýsir mér.
Nú lít ég yfir liðinn dag
og lofa þig með gleðibrag
því allt mitt líf og allt mitt ráð
var ofið þinni líkn og náð.
(Matt. Jochumsson)
Birna, Rebekka ogJHrafn.
Mig langar til að minnast í ör-
fáum orðum móðursystur minnar,
Birnu Þórðardóttur. Það var mér
reiðarslag þegar móðir mín hringdi
til mín til Árósa og tilkynnti mér
að Birna systir hennar hefði veikst
alvarlega. Á þeirri stundu grunaði
mig ekki hversu skammt hún ætti
eftir ólifað. Ég var þá þegar búin
að ákveða að koma til Islands um
miðjan ágúst og hlakkaði ég til að
hitta Birnu og fá tækifæri til að
spjalla við hana. En skjótt skipast
veður í lofti, ég rétt náði að kveðja
hana því hún lést þann 17. ágúst
sl., tveimur dögum eftir að ég kom
heim til íslands. Aldur er afstætt
hugtak og fyrir mér var Birna ung
og falleg og þar af leiðandi alltof
ung til að kveðja okkur svo
snemma.
Þegar ég lít til baka er margs
að minnast, en þó bera hæst þær
minningar, sem ég á um Birnu og
hennar fjölskyldu frá Elliðavatni. I
mörg sumur dvaldist ég sem krakki
hjá ömmu Katrínu í Dalakofanum,
eins og amma kallaði hann, og
þangað kom Birna oft með Rósu
og Þóru og dvöldu þær um lengri
eða skemmri tíma, en Ingimundur
var ekki fæddur þá. Um helgar kom
svo Helgi í heimsókn og fengum
við stelpurnar þá að vaka lengur
og eru mér í fersku minni björtu
sumarkvöldin er við lékum okkur
niður við vatnið meðan Helgi og
Birna renndu fyrir silung.
Ég á Birnu margt að þakka og
hún var mér ávallt sem besta móð-
ir og vinur. Hún var sérlega blíð
og mild í fasi, sem gerði það að
verkum að manni leið vel í návist
hennar og frá henni streymdi skiln-
ingur og hlýja. Seinna meir eftir
að við fluttumst utan af landi til
Reykjavíkur varð samgangur fjöl-
skyldna okkar ennþá meiri og sér
í lagi systranna. Þá reyndi ég sem
unglingur hversu gott var að leita
til Birnu og var hún mér þá sem
besta vinkona, fær um að útskýra
hin flóknu vandamál mannlífsins á
einfaldan hátt.
Þessi skilningsríka kona var
ávallt reiðubúin til að hjálpa og
gefa öðrum styrk alveg til síðustu
stundar. Ég er þakklát fyrir að
hafa átt Bimu að og í huga mér
mun ég ávallt geyma ljúfar endur-
minningar og það vegamesti sem
hún gaf mér.
Guðfinna Theodórsdóttir
Aðfaranótt hins 17. ágústs and-
aðist mín kæra vinkona Bima Þórð-
ardóttir eftir frekar stutt en erfíð
veikindi. Það kom ekki á óvart er
hringt var til mín og mér var til-
kynnt andlát Birnu en samt þyrmdi
yfír mig, því það að eiga góða og
trygga vinkonu sem alltaf var hægt
að fara til eða hringja og tjá sín
innstu mál bæði góð og slæm. Allt-
af var hlustað á, gefín góð ráð,
tekið þátt í gleði og sorgum og aldr-
ei féll skuggi á, alltaf vær hægt
að treysta Bimu fyrir öllu því ekki
var hætta á að það færi lengra, það
var ömggt. Að hafa fengið að eiga
hana fyrir vinkonu í tæp 30 ár er
mikil gæfa. Minningarnar hrannast
upp þegar setið var og rabbað, spáð
í bolla heilu kvöldin til að kanna
framtíðina og alltaf kom eitthvað
spaugilegt út úr þessu sem hægt
var að hlæja að og glettast með,
en svo komu alvarlegar stundir
þegar rætt var um börnin og
framtíð þeirra, þá var alvaran á
ferð því Bima bar mikla umhyggju
fyrir bömum sínum, eiginmanni og
allri fjölskyldunni. Hún var svo góð
við alla, alltaf var hún að bjóða
frænkum og frændum eða vinum í
mat og þá var það oft fólk sem
átti kannske ekki marga að, svona
var Birna, alltaf tilbúin að gefa af
sér og hjálpa öðrum. Dóttir mín,
Anna, vill þakka henni fyrir allt það
góða er hún sýndi henni alla tíð og
sérstaklega átta árin sem þær vom
nágrannar. Lífíð var ekki alltaf
dans á rósum hjá Birnu, hún þurfti
oft að berjast við veikindi bæði hjá
sjálfri sér og einnig er Helgi, henn-
ar ektamaki, eins og hún sagði oft,
veiktist fyrir nokkrum árum, þá
kom vel í ljós hve mikið hún unni
honum, var hans stoð og stytta
enda kom það til baka er hún veikt-
ist núna, það var unun að sjá hve
mikla umhyggju hann sýndi henni
eins og öll hennar fjölskylda og vin-
ir þar til yfir lauk. Hún Bima mín
var svo mikil húsmóðir. Heimili
hennar og Helga var eitt listaverk
og sýnir það best hve samhent og
smekkleg þau voru.
Hún Birna mín var glæsileg og
falleg kona, alltaf svo hrein og fín
og með vel snyrtar hendur og fal-
legt hár svo ég tali nú ekki um
blíða brosið út I annað.
Að lokum vil ég svo þakka Guði
fyrir að hafa fengið að eiga Bimu
fyrir vinkonu öll þessi ár og hafí
þökk fyrir allt.
Kæri Helgi, Ingimundur, Þóra,
Rósa og fjölskyldur, Guð gefí ykkur
styrk í gegnum þessa sorg.
Minningin um góða konu mun
hjálpa.
Edda Larsen
Lífíð er eins og við vitum öll, að
við fæðumst til þess að deyja. Þó
eram við aldrei tilbúin að taka dauð-
anum, eins og nú þegar kær vin-
kona okkar hefur kvatt þennan
heim alltof fljótt.
Mig langar að þakka Bimu okkar
góðu kynni er hófust fyrir 34 áram
við heldur óvenjulegar aðstæður.
Við vorum báðar hrifnar frá fjöl-
skyldum okkar í marga mánuði.
Við náðum svo vel saman að við
áttum gott með að laga okkur að
aðstæðum og vinskapur okkar hef-
ur staðið órofínn síðan.
Er hugurinn reikar aftur í tímann
rifjast upp fyrir mér er við voram
að fara í eina af okkar fyrstu utan-
landsferðum. Þá gættum við hvor
fyrir aðra litlu drengjanna okkar.
0, það er svo margs að minnast
og þakka.
En þó stendur upp úr það sem
við hjónin getum aldrei fullþakkað
er við gengum I gegnum erfítt tíma-
bil og Birna og Helgi opnuðu fyrir
okkur heimili sitt. Það var í nokk-
urn tíma ogþeir haustmánuðir 1987
verða okkur ávallt ógleymanlegir.
Fyrir allt þetta viljum við hjónin
þakka og svo ég noti orð Bimu
sjálfrar, „hún er svo spes.“
Elsku Helgi og böm, við vitum
að það verða erfíðir tímar framund-
an en elskuleg minning um Birnu
mun lifa með okkur öllum og styrkja
okkur í sorginni og treganum.
Minningin mun líka hjálpa okkur
til að halda merki hennar á lofti.
NÝJUNG í SKILTAGERÐ
Jón Jónsson
F. 21. október 1800 - D. 9. maí 1900
Hvíl í friði
GERÐINP
Framleiðum skilti úr álblöndu með Ijósmyndum og skrautrituðum
texta ef óskað er. Mynd og texti afar skýr og rafhúðað yfirborð sem
endist óbreytt í áraraðir utanhúss.
Skeifunni 6 • Pósthólf8650 • 128Reykjavík • Sími 687022 • Fax 687332
t
Móðir mín, tengdamóðir, amma, langamma og langalangamma,
RAKEL GUÐMUNDSDÓTTIR,
Grettisgötu 66,
áður til heimilis á Skúlagötu 70,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni mánudaginn 27. ágúst kl. 15.00.
Fyrir hönd annarra vandamanna.
Helga Axelsdóttir.
t
Ástkær eiginkona mín ög móðir,
GUÐRÚN GÍSLADÓTTIR,
hjúkrunarfræðingur,
Sæbólsbraut 3, Kópavogi,
verður jarðsungin frá Hallgrímskirkju þriðjudaginn 28. ágúst kl.
13.30.
Sigurður Runólfsson,
Lilja Sigurðardóttir.