Morgunblaðið - 07.10.1990, Qupperneq 14

14 C
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 7. OKTÓBER 1990
I
Önnur grein
Sagl er að einu sinni
þegar her á leið í stríð
fór um eyðimörkina
nálægt Dunhuanghafi
hafi sandalda riðið
yfir og svipt honum
undir yfirborðið og
ennþá megi heyra
þennan flokk manna
beija stríðstrumburn-
ar. Þegar þetta er
skrifað er ég sem sagt
kominn til Dunhuangs
eftir að hafa þrætt
Silkiveginn gegnum
Gansu-hérað.
Ihéraðinu austanverðu liggur Loess-
sléttan með hinum fíngerðasta gula
jarðvegi sem Gulafljótið og þær ár
sem í það falla bera til fijósamari
iáglendissvæða; í suðri rís Qilian-
fjallgarðurinn; til norðurs og vestur
teygja sig eyðimerkur. Slíkir land-
kostir buðu ekki upp á blómlegan
landbúnað. Þó hafa fundist miklar
náttúruauðlindir svo sem kol, olía
og málmar en þær hafa ekki verið
fullnýttar og í dag, eins og alltaf
áður, er Gansu eitt fátækasta hérað-
ið í Kína. Sögulegt hlutverk þess
var þó mikið, því til þess að komast
fyrir ’„þak heimsins", fjallgarða Tí-
bets, varð Silkivegurinn að fara um
Hexígöngin, sem liggja í héraðinu
vestanvarðu milli Qil-
Tíbetísk trúarhátíð.
ianfjalla og eyðimar-
kanna. Frá Changan
(því nafni hét Xian þeg-
ar hún var höfuðborg
keisaraveldisins) lá
Silkivegurinn eftir
þremur leiðum inn í
Gansu og yfir Gulafljó-
tið: Nyrðri leiðin lá yfír
Liupanfjöll til Jingyn-
ans þar sem farið var
yfir Gulafljótið; syðri
leiðin lá um Tianshui
og Linxia og yfir Gula-
fljót við Yongjing; mið-
leiðin fylgdi syðri leið-
Tíbetískt hestamannamót.