Alþýðublaðið - 28.01.1959, Blaðsíða 6

Agnar Mykle gcrist lcib
ritahöfundur og leikari
Kvenfélk er
| ólypara en
1 karlmenn
NÝLEGA hefur farið
fra'm í Leiden í Hollandi
og í Vín -sálfræðileg rann-
. sókn, sem gaman er að
velta fyri'r sér. Rannsókn-
arefnið var: Hvers vegna
lýgur fólk? Niðurstöður
leiddu meðal annars í ljós,
að kvenfólk er yfirleitt ó-
lygnara en karlmenn, að
. undanskildum st.elpum á
aldrinum 10—14 ára. Mestu
lygalauparnir eru strákar á
aldrinum 15—18 ára. En
hvers vegna lýgur fólk?
* 41% til þess að komast
hjá óþægindum.
* 14% til þess að svala
óskhyggju sinni.
% 8% til þess að vekja á
sér athygli.
* 6 % til þess að hjálpa
öðrum.
4% til þess að verða
ekki að athlægi.
3% til þess að hafa á-
h rif á aðra.
Rannsóknin leíddi einnig
í ljós, að taugaveiklað og
óhamingjusamt fólk lýgur
meira en annað. Ástfangið
og hamingjusamt fólk gríp-
ur mjög sjaldan til ósann-
inda. Börn byrja fyrst að
segja ósatt á 5—6 ára aldri,
eða öllu heldur þegar þau
fara sjálf að verða fyrir
barðinu á lyginni.
AGNAR MYKLE hefur
samið leikrit, sem verður
sýnt á Allé-Scenen í Kaup-
mannahöfn í haust. Það vek
ur athygli, að leikritið verð-
ur frumsýnt í Kaupmanna-
höfn, en ekki í Osló, og
sannast þar enn einu sinni,
að enginn er spámaður í
heimalandi sínu. Mykle
mun hafa samið þetta leik-
rit er hann dvaldist í North
Carolina háskólanum í
Bandaríkjunum fyrir nokkr
um árum. í>ar var leikritið
sýnt í æfingaleikhúsi nem-
enda og. lék hann þar sjálf-
ur aðalhlutverkið. Og það
sem mesta athygli vekur er
enn ótalið: Mykle ætlar
sjálfur að leika aðalhlut-
verkig á frumsýningunni í
Höfn. Leikstjóri verður
Arne Weel og segist hann
hafa komizt yfir verkið af
einstakri heppni. Konung-
lega leikhúsið í Höfn hafði
það til yfirlestrar í nokkra
daga, en hafnaði því af ein-
hverjum ástæðum, og var
þá Arne Weel ekki lengi að
grípa tækifærið. Hann seg-
ir, að leikritið sé óvenju-
lega djarft og skáldlegt.
Það fjallar um dómsdag.
Persónur eru miðstéttarfjöl
skylda og eru sýnd vig-
brögð hennar við hinum
furðulegustu atburðum. Til
dæmis eru persónur leiks-
ins vaktar upp frá dauð-
um. Guð almáttugur mun
reyndar ekki koma fram á
sviðinu, eii hins vegar heyr
ist í Gabriel og fleiri erki-
englum. Verður vissulega
fróðlegt að frétta meira af
þessu nýjasta uppátæki
Agnars Mykle.
iiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiniKiimiiiiiiiiiiiiiniii
Játiiinpr
GANGSTERINN Harry
the Killer situr við bana-
þeð konu sinnar. Rödd
hennar er orðin að lágu
hvísli.
•— Elsku Harry, stynur
hún, — ég þarf að játa svo-
lítið áður en við skiljum.
Það var ég, sem tók 10 þús.
dollara úr •peningaskápnum
þínum. Og ég eyddi þeim
meg bezta vini þínum-, Ar-
tie Bullmeda. Og það var
ég, sem neyddi ástmey þína
til að yfirgefa borgina. Og
það var ég, sem gaf skatta-
yfirvöldunum upplýsingarn
ar um tekjur þínar, og . . .
— Þetta er allt í lagi,
elskan, taktu það bara ró-
lega, sagði Harry, — hugs
aðu ekki meira um þetta.
Það er ég, sem hef gefið
þér inn eitur.
Fór sjálfur
sömu leiö
LÖGREGLUÞJÓNN í
Horsens í Jótlandi, sem oft
og einatt hefur sett þjófa
og aðra misyndismenn bak
vig lás og slá, hefur nú
sjálfur hafnað „hinum meg
in við grindurnar". Mála-
vextir eru þannig, að nokkr
um dögum fyrir jól voru
hafðir samskotabaukar fyr-
ir sjúka og fátæka við jóla
tré bæjarins. Baukarnir
voru opnir, og var því hafð-
ur lögregluvörður við þá að
næturlagi. Einn morgun,
þegar að var gáð, þótti
mönnum undarlega lítið í
einum bauknum, og þar sem
lögregluþjónn hafði staðið
yfir honum alla nóttina, var
ekki nema um tvennt að
ræða. Annaðhvort hafði
hann sofnað eða stolið fénu
sjálfur. Lögregluþjónninn
játaði að hafa liaft það sér
til dundurs um nóttina að
tína peninga upp úr baukn-
um, en síðan gleymt að
láta þá aftur. Þessu var
náttúrlega ekki trúað og
vesalings lögregluþjónninn
hefur nú verið sviptur emb
ættinu og situr af sér sekt-
ina.
IIIIIIIIIIIIIII!IIIIII|IUIIII!||IIII|||||||||||||||||I||||||||I1||||||Í||||||II||1I|UIIII||||||||I||„I,I„ „IHU, ,11, UHUIil Ul IUUIIHIHHiiiUHUHIIUHIIIUUmillUIIIUIIIifnuiHHUIIUiiUUiHIUlHUUmmiHiHiHHUUUiUUiiiiUim,,
EKKERT ER NÝTT UNDIR SOLINNI
SlðHViRP
ÁRIÐ 1890 birti bandarískt tímarit þessa
’eikningu. Höfðinglegur maður situr mak-
indalegur á stól og reykir vindil meðan
hann -horfir á óperusýningu á kringlóttu
tjaldi. Við hliðina á tjaldinu er hátalari svo
unnt sé að njóta tónlistarinnar um leið.
Það var fyrst tíu árum seinna, að menn
fundu upp kvikmyndirnar, hvað þá sjón-
varpið. Blaðið getur þess, að höfundur teikn
ingarinnar vilji ekki láta nafns síns getið,
enda sé það hyggilegast fyrir hann.
ÞAÐ eru vissulega orð að
sönnu, að ekkert er nýtt
undir sólinni, Sjónvarp og
kjarnorkuver eru fyrir-
brigði, sem ætla mætti, að
enginn hefði látið sér detta
í hug á nítjándu öld. En
jafnvel þá létu . menn sig
dreyma um' svo fjarstæða
hluti og hlutu auðvitað háð
og spé að launum, ef þeir
hafa þá ekki verið taldir
bilaðir á geðsmunum. Til er
teikning frá árinu 1913,
þar sem teiknarinn ímynd-
ar sér hvernig styrjaldir
verði háðar í framtíðinni.
Efst á myndinni er risastórt
loftfar með oddhvössum
vængjum, og er það engan
veginn ólíkt loftförum nú-
timans. Neðar á myndinni
er ’ herskip búið fallbyssu,
sem beint er að loftfarinu.
En hinn hugkvæmi teiknari
hefur ekki áttað sig á hraða
hinna nýju flugvéla, sem
ekki er von. Ári síðar en
myndin er teiknuð brauzt
heimsstyrjöldin fyrri út, og
þá þega var farið að beita
flugvélum. Þess þarf vart
að geta, að teikningin vakti
geysimikla athygli á sínum
tíma og voru menn sam-
mála um, að myndin. væri
fjarstæð og óhugnanleg og
hugdetta þessa furðulega
teiknara gæti aldrei orðið
ag veruleika. Til hliðar hér
á síðunni eru birtar tvær
gamlar teikningar, sem sýna
hversu ímyndunarafl
manna getur verið ótrúlegt.
TEIKNING þessi er gerð árið 1905 og á
að sýna kjarnorkuver. Á þessum tíma kom
íyrir, að rithöfundar og aðrir hugvitsmenn
ímynduðu sér geisla, sem mundu verða til
mikils gagns í heiminum. Englendingurinn
Bulwer-Lytton, sem samdi bókina „Síðustu
dagar Pompei“, lét sér fyrst detta í hug
geisla, sem væru notaðir til tortímingar í
styrjöldum, en síðar lét hann sögupersónur
sínar komast að þeirri niðurstöðu, að þessa
sömu geisla mætti einnig nota í baráttunni
tyrir eilífum friði.
iiiiiiimiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiuiii
Z. u’
I Eilíff sólskin |
| eftir 40 ár. I
| EFTIR 40 ár verð- |
I ur alltaf blíðskapar- 1
I veður í Moskvu og sól 1
1 búin til af mannavöld =
= um mun að eilífu i
= skína yfir Rauða torg- i
1 imi. |
i Þessar upplýsingar i
i er að finna í nýút- =
= kominni metsölubók i
i í Sovétríkjunum, sem i
i nefnist: „Skýrsla um i
| 21. öldina.“ í bók þess |
i ari kennir margra =
| furðulegra grasa. Til |
i dæmis munu íbúar i
= Moskvu aðeins þarfn- i
| ast tveggja tíma |
i svefns á sólarhring i
i eftir 40 ár. Að sjálf- =
i sögðu verða bifreiðir i
i þá með öllu úr sög- i
i unni, en í þeirra stað i
i komnar þyrilvængjur i
i og hreyfanlegar gang i
i stéttir. Í
UIIHIIIIIIIHIIHIUUUIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIU
Og. svo var það soldáninn,
sem alltaf kvongaðist tví-
burum. Þannig eignaðist
hann nefnilega færri tengda
mömmur.
☆
Enn eitf f
ntef.
AMERÍKUMA
Stev.ens hefur
heimsmet í köJ
hélt sig 31 kluki
tíu mínútur nið
laug í New Jerse
hann stytti sér :
tafl. Mótleikarar
aðrir kafarar, s€
á um að tefla við
vens var með
geymi, blýbelti
Þegar hann að I
upp úr vatninu :
,,Ég hefði vel.
lengur niðri, en
inn leiður á að
fyrir utan var ví
uð kalt.“
ÞRÍR drukkn
stöðvuðu leigubí
artorg og stigu i
— HverÞá að :
bílstjórinn.
-— Á Lækjarh
— En við eri
artorgi.
— Þakka þér
aði svarið, — þi
ið andskoti hr£
Síðan borguc
stigu út.
KROSSGÁTA NR. 21.
Lárétt: 2 rannsaka, 6
tíðartenging, 8 sjávarguð
9 smábýli, 12 auðir blett
ir, 15 í fuglum, 16
dýr (þf.), 17 vera hrif-
inn af, 18 forfeðurnir
(þf.).
Lóðrétt: 1 kvenvargar
(ef.), 3 ryk, 4 til smíða
(þi:), 5 nafnlaus, 7 ó-
veður, 10 skrá, 11 æ.ttar-
nafn skálds, 13 stilla, 14
gróði (þf.), 16 skilyrðis-
tenging.
/ '2 $
l y 8.
9 fo
/2 ■j
/s
//
/4-
Lausn á krossgátu nr. 20.
Lárétt: 2 lepur, 6 as, 8
rrr, 9 gól, 12 ágætsta, 15
vetur, 16 lím, 17 RM, 18
masar.
Lóðrétt: 1 sag
prest, 5 úr, 7 soj
11 karma, 13 te:
16 la.
.'■aBtieíoaBBaBaaBUOHaBnBBBanoaBR*
Kafbáturinn siglir: á
fullri ferð og nú ' ofan á
vatninu. Orustuskipin hafa
áugljóslega gefizt upp á
eltingaleiknum, því ekkert
skip er sjáanlegt svo langt
sem augað eygir og í rat-
sjánni virðist ekki heldur
vera um neina kafbáta að
ræða. Yfirmaðurinn hefur
orðið þess áskynja gegnum
talstöð frá Alaska, hvað
gerzt hefur og hann veit
því um alla málavöxtu.
Hann situr nú og ígrundar
hvað gera ska
þið,“ segir hann
stöðina, ,,ég: si
r.eyna að leysa
Nú veit ég nokk
hvernig í þessu.
er Juan, sem h
® 28. jan. 1959 — Alþýðublaðið