Alþýðublaðið - 22.02.1959, Blaðsíða 5

ALLUR gróður jarðar þarfn
ast áburðar. í áburðinum eru
þau efni, sem jurtirnar þarfn-
ast til viðhalds og þroska.
Skilyrði þau, sem gera verð-
ur til áburðarins er að hann
fylli jarðveginn því lífsmagni,
sem endurlífgar gróandann
og viðhaldi honum.
Nú notum við mest loftá-
burð (cemiskan áburð) og
hvernig er ástandið í dag í.
þessum efnum? Fóðurjurtir
skepnanna, sem áður var gef-
in kúnum eintóm taðan, er nú
svo létt, að hún reynist ónýt
til mjólkurs nema gefa með
henni meira eða minna af
mjöli.
Það þekktist ekki áður á
meðan taðan fékk búfjárá-
burð. Þetta er mjög eðlliegt.
í loftáburðinum fær jörðin
engan gróanda, ekkert bakt-
eríulíf, sem er laboratoríum
jarðvegsins til að ná næring-
arefnunum fyrir jurtirnar.
Þær, jurtirnar, vaxa upp veik
gerðar og efnissnauðar og
skepnan,- sém'.á að: lifa af. gras
inu, verður líka veikgerð og'
ónóg íil starfa.
Síðastliðið sumar hafði ég
nokkrar kartöflur í garði, sem
aðeins var í búfjáráburður.
Kartöflurnar urðu óvenju
sætar, ólíkar því, sem ég hef
átt að venjast upp af cemisk-
um áburði.
Ég gæti trúað að matjurtir,
sem vaxa upp af cemiskum á-
burði, veiluðu lífsþrek manns
ins og gerði hann móttæki-
legri fyrir áleitni skaðlegra
sýkla. Cemiski áburðurinn
verður því valdur að einu
versta böli mannkynsins.
Fólk.segir, að það sé ekki
hægt að nota búfjáráburð
vegna þess, að hann beri svo
mikið með sér af illgresisfræ
um. Það þarf ekki að vera.
Látið bara hitna nógu mikið
í áburðinum, svo að illgresis-
fræin eyðileggist. Það er
hægt að fá áburðinn til að
hitna upp yfir 60° á C. og það
eru fáar frætegundir, sem
þola þann hita.
Annar kostur við hitann er
sá, að bakteríulífið eykst og
gerir því áburðinn langtum
verðmeiri. Líka er talað um
það, að búfjáráburður sé svo
dýr. Þá er bara að auka hann
og drýgja með því að láta sam
an við hann þara, jurtaleifar
og jafnvel heyfúkka. Þá þarf
áburðurinn að standa lengur
og fá í hann mikinn hita.
Umfram allt, forðist cem-
iska áburðinn á matjurtir.
Notið eitthvað annað, sem get
ur fyllt jörðina grómagni.
Gerið laboratorium jarðvegs.
ins fullkominn og starfshæf-
an. Jón Arnfinnsson.
Og
Kirkjiiþáttur
Hlusfað a útvarp
ÚTVARPSUMRÆSÍUR.
NÝLEGA ræddiu nokkrir
menntamenn við um skóla-
mál í útvarpinu. Jónas. frá
Hriflu var málsvari hinna
fornu, húmanistisku mennta,
sem verið hafa uppistaðan í
xsl. þjóðmenningu á liðnum
öldum. Dr. Rjörn S'igurðsson
kom hins vegar fram sem full
trúi atómaldarinnar, sem með
mikilli hrifningu fæst við ráð-
gátur tilverunnar með þeim
tækjum, sem stærðfræðin og
éðlisfræðin leggja oss í hend-
ur. Báðir þessir menn, og
einnig hinir tveir, sem tóku
þátt í umræðunum, uppeldis-
fræðingur og sálfræðingur,
voru sammála um, að hvern-
ig sem náminu yrði hagað,
yrði það að vera raunhæft og
persónulegt. — Við að hlusta
á umræðurnar vöknuðu hjá
mér þær hugsanir, sem ég hér
leyfi mér að setja á prent í
kirkjuþætti.
NáttCruvísíndi
OG STÆRDFRÆÐI.
ÞAÐ ER undarlegt fólk, sem
ekki verður snortið af raun-
hæfum vísindum og finnur til
gleði yfir hinum tæknilegu
framförum, sem öld vor hef-
ur af að segja. En tvennt má
ekki gleymast í þessu sam-
bandi. Annað er sú staðreynd,
að í heimi tæ'kninnar er til-
hneiging til að gera manninn
sem einstakling að hióli í vél,
■— meta hann sem lið í heild,
án tillits til þess gildis, sem
hann hefur sern einstaklingur.
Hitt er það, að til bess að vís-
indin svari til nafns, verða
vísindamennirnir að hafa til-
einkað sér ákveðin siðferðileg
og andleg sjónarmið. Vísind-
in krefiast vissra mannkosta
og manngerðar, ef ekki á ver
að fara. Vísindaleg tækni í
höndum samvizkulausra fanta
verður heiminum aldrei til
góðs.
R t r H J A V f B
„HAMILTON BEATCH4
HRÆRIVÉLAR
nýkomnar

HVAB Á MAÐURINN
AI> VKRDA? ■
HINAR vísindalegu framfar-
ir sýna fram á hina miklu
getu manhvitsins, þegar
henni er einbeitt að sérstök-
um ráðgátum, er snerta efnið
og eðli þess. En maðurinn er
fjölþætt vera, og hætt er við,
að misvöxtur verði í mann-
lífinu, ef ekki er um leið lögð
rækt við þann þátt, sem bend-
,ir upp fyrir efnið, og út fyrir
það. Og þótt vísindahyggjan
sé mikilvæg. verður hún aldr-
ei sá grundvöllur, sem allur |
þorri manna getur byggt líf
sitt á. Um leið og mannkynið
hættir að spyrja um sitt eigið
eðli. tilgang og takmark, verð
ur iafnvel vísindastarfið að
meiningarleysu. Það er því
mannræktin. — ræktun hug-
ans og andans, sem mestu
varðar. brátt fvrir allt, og trú-
arbrögðin mikilvægasti þátt-
ur alls uppeldis.
HINAR FORNIJ LINDIR.
AF ÞFSSU leiðir, að Jónas
frá Hriflu hafði rétt fvrir sér
í bví, að nauðsynlegur þáttur
alls unpeldis er sá, að kynna
ungum nemendum það, sem
husrsað lv"fu'r verið hæzt á
liðnum öldum. bæði í ritning-
unni og öðrum snaklegum rit-
um, — en éff hefði viliað bæta
því við, að hér má ekki vera.
fremur en í eðlisfræðinni, um
að ræða bóklestur einan sam-
am. heldúr ás+undun og iðkun
þeirra hluta. «em lyfta mann-
inum að eöfsi og tign. Og
þess veena höfum vér nú
mesta börf fvrir afturhvarf til
þeirra kennslu — og mennt-
unaraðferða, sem fólgnar
voru í ástundun guðrækninn-
ar, bænar og hugleiðingar.
Þv{ aðeins er mannkyninu
trúandi fyrir vísindaleari
þekkingu, að guðsríkið eflist.
Jakob Jónsson.

SKIPAÚTGCRB RIKlSINS
austur urn land í liringferð
hinni 2S. þ. m.
Tekið á móti flutningi til Fá-
skrúðsfjarðar, Reyðarfjarðar,
, Eskifjarðar, Norðf jarfiar,
Seyðisfjarðar, Þórshafnar,
Raufarhafnar, Kópaskers og
Húsavi'kur á morgun og þriðju
dag. Farseðlar seldir á fimmtu
dag.

arfugiadeiici Reykjavíkur
heldur aðalfund sinn að Cáfé Höll mánudaginni 23»
fébr. kl. 8,30. (
Dagskrá: Venjuleg aðalfundarstörf. i
Lagabi'eytingar. Önnur mál. ;
Stjórnin. ;
Kæliborð.
Smíðum kæliborð fyrir kjöt og fiskverzlanir, tljót |
afgreiðsla, vönduð' vinna, hagstætt verð.
Verksmiðlan „BENE“
pósthólf 135 Hafnarfirði
sími 50102, eftir kl. 19, sími 16538.
«8P
DANSLEIKUR
í kvöld kl. 9.
Hljórasveit Aiidrésar
Ingólfssonar leikur .
söngvarar
Hin vmsæla dœguriagK=»
söngkona
D0L0RES MANTEI
og Sigurður Johnnie.
Aðgöngumiðasala frá k3»
8. — Sími 12826.
Tryggið ykkur miða
tíraanlega.
Alþýðuhlaftíð — 22. febr. 1959 ^
' * ipmiww