Morgunblaðið - 20.03.1994, Qupperneq 4

4 B
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20. MARZ 1994
Grafíkvinir
eniný
tegund
vinatengsla
Salurinn sem beóið er
eftir ad taka í netkun.
Leigan verður ekki
eingöngu bundin viA
félaga i íslenskri
grafik, heldur er aA-
staAan hugsuA fyrir
þó sem langar aA
vinna meA grafik eins
eg t.d. málara.
eftir Hildi Friðriksdóttur
ÞAÐ vakti athygli fyrir nokkrum
misserum þegar íslendingnm
gafst kostur á að gerast vinir
Hafnarfjarðar. Hugmyndin þótti
nýstárleg og viðbrögð landans
voru að henda gaman að henni
eins og oft, vill verða þegar ekki
er vitað hvernig á að taka á mál-
um. Nú hefur félagið Islensk graf-
ík hins vegar fylgt í kjölfarið með
von um góðar undirtektir og gefst
listunnendum tækifæri til að ger-
ast Grafíkvinir. Hugmyndin
kviknaði hjá félagsmönnum í
tengslum við hópsýningu, sem
haldin hefur verið í Norræna hús-
inu undanfarnar fjórar vikur og
lýkur í dag. Fleira spennandi er
á döfinni hjá félagsmönnum því í
haust hefur þeim verið boðið að
taka þátt í grafíksýningu í Kína.
Þar fyrir utan er stefnt á opnun
verkstæðis með aðstöðu fyrir
gestalistamenn siðar á þessu ári.
lorgunblaðið hitti nokkra fé-
lagsmenn í Norræna húsinu í liðinni
viku til að fá nánari vitneskju um
þessa atburði. Þama voru saman
komnar Aðalheiður Skarphéðins-
dóttir formaður félagsins, Þorgerð-
ur Sigurðardóttir ritari, Valgerður
Hauksdóttir formaður verkstæðis-
nefndar og Aðalheiður Valgeirs-
dóttir sem á sæti í stjóm félagsins.
Hugmyndin með grafíkvinum er
leið til að efla tengsl listvina og
listamanna, auk þess að safna
styrktarfé fyrir grafíkverkstæði
sem er í undirbúningi að opna.
„Árgjaldið er fimm þúsund krónur
en í staðinn bjóðast ýmis hlunnindi
eins og 10% afsláttur af myndum
á félagssýningum og í gallerí fé-
lagsins sem fyrirhugað er að opna
á árinu, svo og boðsmiðar á sýning-
ar grafíklistamanna," sagði Aðal-
heiður Skarphéðinsdóttir.
„Grafíkvinur fær einnig litla mynd
árlega, sem verður eingöngu búin
til fyrir klúbbfélaga,“ bætti Þorgerð-
ur við. „Þá fá klúbbfélagar frétta-
bréf þegar eitthvað stendur til eins
og sýningar, námskeið eða opið hús.
Hugmyndin er það ný af nálinni
að við höfum ekki ákveðið formið
endanlega, en höfum rætt um að
einn listamaður á ári hafí opið hús.
Við sjáum þannig möguleika á að
auka tengsl almennings við lista-
menn og jafnframt að gefa þeim
aukið tækifæri til að koma verkum
sínum á framfæri."
Talið berst því næst að boðinu
sem félaginu hefur borist frá Vin-
áttustofnun Kína við erlend ríki.
„Sex listamönnum er boðið að dvelj-
ast í Peking í 4-5 daga við opnun
Lux beata Gloriosa. Trérista eftir ÞorgerAi SigurAardóttur.
Morgunblaðið/Þorkell
„Vió höfum látið
okkur detta i hug
að nemendur sem
hafa lokið námi i
MH Í geti nýtt sér
aðstöðuna. Þetta
gœti verið stökk-
pallur yff ir i nám er-
lendis eða fram-
haldsnám hjá okkur
sem tengdist skól-
anum.
/i
sýningarinnar, en einnig er í athug-
un að hún fari á fleiri staði," sagði
Aðalheiður. „Þetta er fyrsta sam-
sýning íslenskra myndlistarmanna
í Kína og fyrirhugað er að áttatíu
verk verði send utan.“
Mikil spenna ríkir hjá listamönn-
unum, sem vita þó ekki enn hverjir
fara utan þvi kostnaður við ferðina
og sýninguna _er geysilegur. Það
kemur í hlut Islendinga að koma
verkunum á sýningarstað og standa
undir ferðakostnaði. Verið er að
kanna fjármögnunarleiðir og leita
eftir styrkjum. „Hér er auðvitað
spennandi tækifæri til að kynnast
kínverskri grafík, auk þess sem
meiningin er að efla tengsl milli
landanna tveggja," sagði Aðalheið-
ur Valgeirsdóttir.
Þegar sýningin í Norræna húsinu
er skoðuð kemur í ljós, að karlmenn
eru í minnihluta sýnenda eða sjö á
móti 24 konum. „Hér á landi eru
Sæluriki. Æting eftir Grétu Mjöll Bjarnadóttur.
Landrek. Einþrykk eftir Ingiberg Magnússon.
ValgerAur Hauksdóttir,
AAalheiAur SkarphéAins-
dóttir, AAalheiAur Val-
geirsdóttir og ÞorgerAur
SigurAardóttir í sýningar-
sal Norraena hússins.
miklu fleiri kvenmenn í grafík en
karlmenn. Þetta er eini staðurinn í
heiminum, þar sem þessu er þannig
háttað, enda erum við oft spurðar
að því hér á landi hvort þetta sé
kvennalist," sögðu konurnar þegar
við höfðum komið okkur fyrir við
kubbaborð í leikhorni sýningarsal-
arins, en það var eini staðurinn þar
sem hægt var að setjast niður.
„Hins vegar erum við gjarnan litn-
ar hornauga erlendis og ekki viður-
kenndar fyrr en við höfum sýnt og
sannað að við getum farið höndum
um verkfærin,“ sagði Valgerður.
„Þá fyrst er hægt að drekka með
okkur bjór,“ bætti hún við og kímdi.
Þeirri aðferð sem einna mest
hefur verið beitt á undanförnum
árum í íslenskri grafík er æting,
þrátt fyrir að trérista sé mest áber-
andi á félagasýningunni. Segja við-
mælendur mínir að skýringin á að
t.d. steinþrykk sé minna notað teng-
ist að nokkru leyti aðstöðuleysi
listamannanna.
Ekki ber á öðru en farið sé að
hilla undir lausn á aðstöðuleysinu,
því formanni verkstæðisnefndar
barst nýlega bréf frá Reykjavíkur-
borg um leigusamning eftir margra
ára baráttu félagsins. Húsnæðið
fékk félagið árið 1988 hjá borginni
en þá þurfti það lagfæringar við,
sem hefur tekið allan þennan tíma,
að sögn Valgerðar. Þama stendur
til að opna verkstæði fyrir lista-
menn, aðstöðu fyrir starfsemi fé-
lagsins, gestaíbúð og lítið sölugall-
erí.
Hugmyndin er að 10-15 lista-
menn, sem vilja vínna við grafík,
geti leigt sér aðstöðu í ákveðinn
tíma og fengið afnot af þeim tækj-
um sem til þess þarf. Ekki er leigan
eingöngu bundin við félaga í Is-
lenskri grafík, heldur er aðstaðan
hugsuð fyrir þá sem langar að vinna
með grafík eins og t.d. málara.
Jafnvel stendur til að halda nám-
skeið fyrir þá sem kunna lítið sem
ekkert.
„Einnig höfum við látið okkur
detta í hug að nemendur sem hafa
lokið námi í MHÍ geti nýtt sér að-
stöðuna, því yfírleitt komast þeir
hvergi að. Þetta gæti þvi verið stökk-
pallur yfir í nám erlendis eða jafn-
vel framhaldsnám hjá okkur sem
tengdist skólanum," sagði Aðalheið-
ur. „Hér verður því um fjölþætta
nýtingu húsnæðisins að ræða, sem
við bindum miklar vonir við.“