Morgunblaðið - 21.07.1994, Qupperneq 34

34 FIMMTUDAGUR 21. JÚLÍ 1994
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ

t
Systir okkar,
HELGA GUÐVARÐARDÓTTIR
lést 19. júlí í Landspítalanum.
Sigríður Guðvarðardóttir,
Sverrir Guðvarðsson,
Gunnar Eyjólfsson.
t
Ástkær móðir okkar,
LIUA EYJÓLFSDÓTTIR
frá Brúsastöðum,
Hjallabraut 33,
Hafnarfirði,
lést í St. Jósefsspítala, Hafnarfirði, 20. júlí.
Erla B. Bessadóttir,
Sjöfn B. Bessadóttir,
Ægir B. Bessason, Guðný Arnbergsdóttir,
Elsa B. Bessadóttir, Þórir Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Móðursystir okkar,
GUÐRÚN SIGRÍÐUR MAGNÚSDÓTTIR,
áður Ásvegi 15,
Reykjavík,
andaðist í Landspítalanum 14. júlí sl.
Útför hennar verður gerð frá Áskirkju föstudaginn 22. júlí kl. 13.30.
Fyrir hönd annarra vandamanna,
Gerður E. Tómasdóttir,
Rósa Tómasdóttir.
+
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
B0RGEPETERSEN
kennari við Kennaraskóiann
í Þórshöfn, Færeyjum,
Ægishædd 4,
Þórshöfn, Færeyjum,
lést af slysförum föstudaginn 15. júlí 1994.
Margretha Petersen og synir.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar og afi,
SIGURMAR GÍSLASON,
sjómaður,
Hrafnistu.Reykjavik,
áður Bræðraborgarstig 13,
er látinn. Jarðarförin hefurfarið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Þökkum auðsýnda samúð.
Guðrún Guðlaugsdóttir,
Guðrún Jensen, CarlJensen,
Alda Sigurmarsdóttir, Jón Ingi Jósafatsson,
Kristín Sigurmarsdóttir, Sigurður Sigursveinsson,
Gunnar Arnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Maðurinn minn og faðir okkar,
séra MARINÓ KRISTINSSON
fyrrverandi prófastur,
Sauðanesi,
lést í Landspítalanum 20. júlí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Þórhalla Gísladóttir
og börn.
+
Útför móður minnar, tengdamóður og ömmu,
RAGNHEIÐAR JÓNSDÓTTUR
frá Broddadalsá,
fyrrverandi húsmóður
á Melum, Árneshreppi,
fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 22. júlí kl. 13.30.
Elisabet G. Guðmundsdóttir,
Erlendur J. Björgvinsson,
Guðmundur H. Erlendsson,
, Sólveig Erlendsdóttir.
INGIBJORG PETREA
GÍSLADÓTTIR
+ Hún andaðist á
gjörgæsludeild
Borgarspítalans 11.
júní síðastliðinn.
Ingibjörg Petrea
Gísladóttir var fædd
í Litlu-Tungu í Mið-
firði, í V-Húnavatns-
sýslu 7. mars 1926.
Foreldrar hennar
voru Margrét Páls-
dóttir og Gísli Arna-
son. Ingibjörg ólst
upp í glöðum systk-
inahópi, í Litlu-
Tungu, en systkini
hennar voru Guð-
laug, Sigríður og
Arni Vernharður. Auk þess átti
hún tvo uppeldisbræður, Stefán
Jóhann og Hörð, sem er látinn.
Eftirlifandi eiginmaður hennar
er Héðinn Ágústsson frá Urðar-
baki, Vestur-Hópi, V-Húnavatns-
sýslu. Bjuggu þau alla tíð í
Reykjavík og eru börn þeirra
Gylfi, Omar, Hörður, Rut Marsi-
bil, Páll Vignir og Ágúst. Útför
Ingibjargar fer fram frá Bú-
staðakirkju í dag.
YNDISLEGA vinkona mín og frænka
Ingibjörg Gísladóttir eða Inga eins
og við kölluðum hana, lést í síðustu
viku eftir stutt veikindi.
Eg kynntist Ingu og Laugu systur
hennar sem ungum stúlkum þegar
þær réðust til Vestmannaeyja til
Guðríðar Guðmundsdóttur sem þá var
matráðskona á sjúkrahúsinu. Þær
þóttu þar bera af öðrum fyrir dugnað
og myndarskap, en þær höfðu nýlega
lokið Kvennaskójanum á Blönduósi.
Þegar tókust með okkur frænk-
unum góð kynni sem hafa enst alla
ævina. Þá var mikið til siðs að ganga
á fjöllin í Vestmannaeyjum og út um
Eyju og áttum við unga fólkið marg-
ar glaðar stundir þar.
Allar fórum við að læra á gítar
hjá Sigurbirni Sveinssyni og höfðum
við mikla ánægju af því. Sú ánægja
entist okkur vel og lengi því við hitt-
umst sjaldan svo upp frá því að ekki
væri tekið í gítarinn. Seinna keypti
Inga sér rafmagnsorgel og áttum við
margar ánægjustundir við það.
Fljótlega eftir veru sína í Vest-
mannaeyjum giftist Inga eftirlifandi
eiginmanni sínum, Héðni Ágústssyni
og eignuðust þau sex börn. Þau
bjuggu alla tíð í Reykjavík, nú síðast
í Seiðakvísl. Mann sinn og börn ann-
ERFIDRYKKJUR
perlan sími 620200
Erfidrykkjur
Glæsiieg kaöi-
hlaðborð fcdlegir
saiir og mjög
goð þjónusta.
Uppiýsingar
í sírna 2 23 22
FLUGLEIDIR
íiótlt LomEime
aðist Inga af stakri
fórnfýsi og piýði. Svo
þegar tengdabörn og
barnaböm komu til sög-
unnar var þeim öllum
tekið opnum örmum.
Heimilið ljómaði allt
af hreinlæti og myndar-
skap, enda kunni Inga
.vel-til verka. Utan heim-
ilis stundaði hún á seinni
árum ýmis störf. Nú síð-
ast annaðist hún gamalt
og veikt fólk í heima-
húsum.
Þegar við vinkonur
Ingu fórum líka ein af
annarri að flytja til
höfuðborgarsvæðisins fórum við að
hittast oftar og það varð meiri sam-
gangur á milli okkar. Við Inga, Guð-
ríður, Þura og Lauga hittumst oft til
að syngja saman eða gera eitthvað
annað skemmtilegt .
Við Inga hittumst síðast fyrir mán-
uði. Þá var ég að fara á fermingar-
mót til Eyja og tilhlökkunin var mik-
il. Við drukkum kaffi, kíktum á ferða-
fötin og rifjuðum upp gamlar minn-
ingar.
Við sem nutum vináttu og kærleika
Ingu og hennar glaða og góða við-
móts, þökkum henni af öllu hjarta.
Ég vil kveðja hana með þessum orð-
um.
Sofðu vina sætt og rótt við söngsins óma.
Ástúð þín mun aldrei gleymast,
innst í hjörtum vina geymast.
Ljúfir englar leiði þig um Ijóssins vegi.
Aldrei gleymast okkar fundir.
Öll við þökkum liðnar stundir.
(J.H.Sv.)
Jóhanna Herdís
Sveinbjörnsdóttir.
Og því varð allt svo hljótt við helfregn þína
sem hefði klökkur gígjustrenpr brostið.
Og enn ég veit margt hjarta, harmi lostið.
Sem hugsar til þín alla daga sína.
En meðan árin þreyta hjörtu hinna,
sem horfðu eftir þér í sárum trega,
þá blómgast enn, og blómgst ævinlega,
þitt bjarta vor í hugum vina þinna.
(T.G.)
Það var sárt að frétta að hún
amma væri komin á spítala og lítil
von um að hún næði sér aftur. Elsku-
leg amma mín dó tveimur sólarhring-
um seina. Við sem þekktum ömmu
finnst hún hafa kvatt of snemma,
ekki nema 68 ára gömul. Við vitum
það þó öll að dauðinn gerir ekki boð
á undan sér. Á svona stundu koma
ótal minningar upp í huga manns,
og margir atburðir, sem ekki virðast
markverðir í fyrstu, sitja djúpt í
hjarta manns.
Amma var kristin kona og minnist
ég þess að þegar ég var yngri og
gisti hjá ömmu og afa í Ásgarðinum,
kom amma inn að rúminu og bauð
mér góða nótt og fórum við þá ætíð
saman með bænirnan Og hjá ömmu
lærði ég sálminn „Ó, Jesú bróðir
besti“.
Amma var óskaplega þakklát og
góðviljuð og gerði alltaf gott úr öllu.
Hún var stolt af sínu fólki og það
var ekki síður ömmu að þakka að
ég tók stúdentspróf og er nú við nám
erlendis. Hún sýndi alltaf feikilegan
áhuga á því sem maður tók sér fyrir
hendur. Þegar ég kom heim núna í
sumarfríjá auðvitað leiðin til ömmu
og afa. Ég fór í kvöldkaffi og fékk
eins og alltaf hlýjar móttökur, heima-
bakað bakkelsi og mjólk.
Hjá ömmu og afa var ýmislegt á
döfinni og þó hún amma hafi alltaf
verið heimakær var hún víðsýn kona
og höfðu hún og afi fullan hug á að
heimsækja mig til Noregs. Þar hefði
hún notið sín. En í stað þess trúi ég
því að hún sé nú með okkur, fylgist
með okkar daglega lífi og gefi okkur
öllum styrk.
Elsku afi minn, börnin ykkar og
barnaböm. Sagt er að tíminn græði
öll sár og minningin um yndislega
og góða eiginkonu, móður og ömmu
mun hjálpa okkur öllum í gegnum
erfiðan tíma. Amma mun vera sem
ljós í hugum okkar allra.
Inga Rut.
STEINUNN ROSA
ÍSLEIFSDÓTTIR

+ Steinunn Rósa
ísleifsdóttir
fæddist í Vestmanna-
eyjum 7. júní 1912.
Hún lést á Sólvangi í
Hafnarfirði 13. júlí
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Isleif-
ur Jónsson og Þór-
unn Magnúsdóttir.
Systkini hennar voru
fimm, en eru öll látin.
Þau voru upp alin í
Nýjahúsi í Vest-
mannaeyjum og liétu
Jónína Guðrún,
Magnús, Jóhann Pét-
ur og Ragnar. Hálf-
systir þeirra, sammæðra, Ágústa,
er einnig látin. Árið 1934 giftist
Steinunn Rósa Einari Illugasyni
járnsmið og vélvirkja, f. 1.4.
1911, d. 28.8. 1972. Þau bjuggu
allan sinn búskap í Vestmanna-
eyjum og eignuðust sjö börn:
Marlaugu, Rögnu (látin), Harald
Grétar (látinn), Laufeyju (lést 19.
júlí sl.), Baldvin, Fjólu (látin) og
Einar Vigni (látinn). Steinunn
Rósa fluttist til Grindavíkur eftir
að gos hófst í Heimaey og síðan
til Hafnarfjarðar, þar sem hún
bjó til dauðadags. Kveðjuathöfn
um hana fór fram í Víðistaða-
kirkju 19. júlí, en jarðsett verður
rJ?
í kirkjugarði Landa-
kirkju í dag.
LEGSTEINAR
MOSAIK H.F.
Hamarshöfða 4 — sími 681960
r/,.T

I MINNINGUNNI er
elsku amma Rósa okk-
ur svo kær. Hún tók á
móti okkur á hverju
sumri á Heiðarveginum
í Vestmannaeyjum og
einn vetur hélt hún
okkur heimili. Frá
Heiðarveginum eigum
við systurnar margar
okkar bestu æskuminn-
ingar.
Hjá ömmu var alltaf
gott að vera, enda var hún einstak-
lega blíðlynd og róleg kona. Fagur-
kerinn hún amma kenndi okkur allt
sem við kunnum í hannyrðum, enda
var hún sannkallaður listamaður í
þeim efnum. Eftir hana liggur margs
konar saumaskapur og postulín sem
hún undi við að mála í frístundum
sínum. Hún kenndi okkur líka að
njóta alls þess fallega í kringum okk-
ur, því hún sá fegurðina í öllu og lét
það aldrei ósagt ef henni þótti til ein-
hvers koma.
Elsku amma, við þökkum þér allt
sem þú gafst okkur systrunum og
færum þér ástarkveðju frá Vigni
bróður okkar sem þú unnir svo heitt.
Allar stundir ævi minnar
ertu nálæg, hjartans lilja.
Þó er næst um næðisstundu
návist þín og angurblíða,
ástarljós og endurminning.
Allar stundir ævi minnar,
yndistíð og harmadaga,
unaðssumur, sorgarvetur
sakna ég og minnist þín.
(Hulda)
Elsku amma Rósa, hvíl þú í friði.
Sísí og Rósa.