Morgunblaðið - 11.09.1994, Page 12
IS752Í
12 B SUNNUDAGUR 11. SEPTEMBER1994
MORGUNBLAÐIÐ
DÆGURTÓNLIST
Var eitthvab varib íþessarplötur?
NOKKUÐ er liðið síðan
Kolrössur létu í sér heyra
á plasti, því á annað ár er
liðið síðan stuttskífa sveit-
arinnar, Drápa, kom út.
Um þessar mundir lýkur
sveitin við breiðskífu sem
Smekkleysa gefur út fyrir
jól.
Kolrössur eru að leggja
síðustu hönd á hljóð-
blöndun breiðskífunnar,
sem þær taka upp með
aðstoð Ivars Ragnarssonar.
Þær segja að mannabreyt-
ingar hafi meðal annars
orðið til þess að tefja plötu-
útgáfu, því á síðasta ári
hætti trommuleikari sveit-
arinnar. Þá var plata í burð-
arliðnum, en allar upptökur
lagðar á hilluna á meðan
nýr trymbill var æfður inn
og snemma á þessu ári
bættist svo gítarleikari við.
Fyrir vikið er platan nýja
all frábrugðin frá þeirri
sem koma átti út á síðasta
ári, „sem betur fer“, segir
Elísa söngkona, en lögin
eru flest samin á þessu ári.
Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
Hljóðblöndun Hluti Kolrassa í Fílabeinskjallaranum.
KOLRÖSSUR
taka upp
Rokkhetjur Rolling Stones í upphafí áttunda áratugarins.
Evrópureisa
Rolling Stones var ein
helsta rokksveit sjö-
unda áratugarins og plötur
sveitarinnar seldust þá í
bílförmum. I upphafi átt-
unda ára-
tugarins
fór að
halla und-
an fæti
sölulega
og fram á
síðustu ár
eftir Árno hefur
Matthíasson sveitin
frekar lif-
að á tón-
leikahaldi en plötusölu, til
að mynda tapaði Sony-
útgáfan milljónum dala á
því að hafa Rolling Stones
á útgáfusamningi á níunda
áratugnum.
Plötur Rollinganna eru á
fjórða tug, en þær elstu (og
helstu) hafa varla verið til
í almennilegri endurútgáfu
á geisladisk. Fyrir vikið
hefur margur vísast talið
að sveitin hafi fátt gert af
viti síðan Beggars Banquet
kom út í lok sjöunda ára-
tugarins; helst haldið sjó
með því að dæla frá sér
steinrunnum rytmablús og
stöku popplagi. Þeir sem til
þekkja vissu betur og hafa
nú loks fengið tækifæri til
að sanna mál sitt, því eftir
að sveitin gerði útgáfu-
samning við Virgin-útgáf-
una var endurútgáfan tekin
föstum tökum og allar plöt-
ur sveitarinnar frá 1970
gefnar út með fyrsta flokks
hljóm og upprunalegum
umslögum.
Mestur fengur er að út-
gáfu á tveim fyrstu plötum
sveitarinnar á áttunda ára-
tugnum; Sticky Fingers og
Exile on Main Street. A
eitthvað sértækt og ein-
stakt.
Þessar tvær plötur eru
vitanlega skyldueign allra
Stones-áhugamanna, en
þeir sem þekkja sveitina lít-
ið eða vilja ekki þekkja
hana, ættu að kynna sér
þessar plötur og vera því
viðbúnir að skipta um skoð-
HUÓMSVEITIN Sting-
andi strá hefur látið í sér
heyra öðru hvoru undan-
farin misseri. Sveitarmenn
hyggja á frekara spilirí og
eru að leggja upp í langa
Evrópureisu.
Stingandi strá hefur
haldið tónleika víða
undanfarið, en Evrópuförin
er fyrsta samfellda tón-
leikaferð sveitarinnar. Að
sögn Sævars Arar Finn-
bogasonar gítarleikara og
söngvara sveitarinnar
bauðst sveitinni að leika á
íslandskynningu í Árósum
í lok mánaðarins. í kjölfarið
hafí þeir félagar síðan farið
að skipuleggja tónleikferð
um Evrópu. Stingandi strá
leikur á nokkrum tónleik-
um í Danmörku, heldur þá
til Noregs og síðan eins og
leið liggur um ýmis Evr-
ópulönd, þar til staðnæmst
verður í Marseilles í Suður-
Frakklandi, en þar hyggj-
ast sveitarmenn bregða sér
í hljóðver.
Sævar segir þá félaga
ætla sér tvo mánuði til
spilamennskunnar, en upp-
tökurnar í Marseilles segir
hann mótast af því hvaða
tíma þeir félagar hafi þegar
suður er komið og ekki vildi
hann lofa breiðskífu fyrir
jól. Þeir sem vilja geta þó
kynnt sér tónlist sveitarinn-
ar af eigin raun, því á
fimmtudag leikur sveitin í
Tunglinu.
un.
BLEIKNEFJABLÚS
GÍTARHETJAN Eric Clapton hefur alla tíð verið hallur undir blúsinn,
sem sannast hefur ótal sinnum á hans langa ferli. Þannig hefur hann
iðulega skreytt breiðskífur sína með blúsum í bland við popplög.
Undanfarin misseri hefur Eric Clapton notið meiri hylli en nokkru
sinni á ferlinum. Það kemur því líklega mörgum á óvart sem hrif-
ist hafa af popparanum Eric Clapton, að á nýjustu plötu hans eru ein-
ungis slegnar bláar nótur. Platan, sem heitir því viðeigandi nafni From
the Cradle, er væntanleg í vikunni og á henni eru sextán blúsar eftir
ýmsa flytjendur, sem settu sitt mark á piltinn Eric Clapton, þegar hann
var að fóta sig í breskum blúsheimi á sjöunda áratugnum. Síðan eru
liðin mörg ár, en Clapton hefur aldrei farið í launkofa með dálæti sitt
á blúsnum og segist reyndar helst ekki vilja spila annað. Hvort það er
vænlegt til að halda vinsældum er ekki gott að segja, en löngu ljóst að
ef einhver bleiknefji geti spilað blús er það Eric Clapton.
Blúsari Eric Clapton.
Ferðalangar Stingandi strá.
Rollinga-
saga
ROKKSVEITIN langlífa Rollin'g Stones hefur verið kölluð
mesta rokksveit heims og átti þann titil vissulega skilinn
á sjöunda og áttunda áratugnum. Vegsemd sveitarinnar
síðustu ár hefur byggst á tónleikahaldi hennar, en síður
á plötusölu eða hugmyndaauðgi, en á árum áður var sveit-
in í fremstu röð fyrir frumleika og sköpunargleði.
plötunum er nýr gítarleikari
kominn inn í sveitina, Mick
Taylor, sem ólst upp á blús
svipað og hinir Rollingarnir.
Hans innlegg er frábærlega
smekklegt og greinilegt að
Keith Richards kann því vel
að hafa einhvern til að
vinna með sér gítarhug-
myndir. Exile on Main Stre-
et var svo hápunkturinn og
þar nær Keith meiri dýpt í
lagasmíðum en nokkru
sinni, þar sem hann hrærir
saman öllum áhrifavöldum
Rollinganna; rokki og róli,
blús, rytmablús, sál og
frumfönki svo úr verður
T