Morgunblaðið - 23.12.1994, Page 3

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 23. DESEMBER 1994 B 3
DAGLEGT LÍF
MÁLMAR, tré, leir
og blóm eru helsti
efniviður í verkum
Sveins.
ULMUS parve flora.
Sveinn ræktar ýmis
afbrigði dvergtrjáa.
sér falleg heimili og sumum finnst
mikil heimilisprýði að ýmsum sér-
‘kennilegum munum. Eg vona að
'þeir finni eitthvað við sitt hæfi hjá
mér. Þótt ég geri ekki miklar kröf-
ur til veraldlegra gæða, þarf ég að
byggja afkomu mína á versluninni
’og sérverkefnum eins og blóma-
skreytingum fyrir giftingar, jarð-
arfarir, veislur o.fl. Ef verslunin
stendur ekki undir sér stendur mér
til boða starf við útstillingar og
skreytingar í Jedda í Saudi-Arab-
íu.“
Við kertaljós, innan um blóm og
handverksmuni segist Sveinn vinna
best. Helst vildi hann færa innkomu v
verslunarinnar inn í gamaldags
sjóðsbók, slíkt segir hann að myndi
hæfa andrúmsloftinu einkar vel.
■
vþj
T ólf ára og sér um
baksturinn fyrir afmælið sitt
Morgunblaðið/Sverrir
FRÁ afmælisveislu Brynhildar i fyrra.
í FYRRA var hún með náttfata-
partý á afmælinu sínu og sá sjálf
um veitingarnar. Brynhildur Sig-
urðardóttir var þá tólf ára og þótti
ekkert sjálfsagðara en að undirbúa
veisluna án aðstoðar, baka súkku-
laðiköku, búa til konfekt, rúllutertu
og annað góðgæti sem hún bauð
vinkonum sínum uppá.
„Yngri bróðir minn á afmæli um
svipað leyti þannig að mamma hef-
ur nóg að gera við að sjá um hans
afmæli og undirbúa jólin. Mér
fannst sjálfsagt að sjá um mitt
afmæli því ég hafði tíma bæði í
fyrra og núna í ár,“ segir Brynhild-
ur, sem átti afmæli 17. desember.
Hún er reyndar vön í eldhúsinu,
foreldrar hennar hafa komið upp
þeim sið að hver á sinn dag í eldhús-
inu. Það þýðir að einu sinni í viku
sér Brynhildur um matseldina.
„Það gengur ágætlega að elda og
meira að segja pabbi borðar matinn
þó hann laumist nú oft inn í eldhús
eftir mat líka.“
- Hvað hafðirðu síðast í matinn?
„Ýsu, grænmeti og kartöflur.“
Brynhildur segir að stundum
hjálpi hún til í eldhúsinu við upp-
vaskið og annað sem þarf en bætir
við að undanfarið hafi hún samt
verið löt við það, mikill tími hafi
farið í að vera með vinunum.
Bismarkterta og
nýárskaramellur
Þegar ég kíkti til Brynhildar
daginn fyrir afmælið var hún að
undirbúa veisluna sína, baka Bis-
marktertu, búa til nýárskaramellur,
piparkökur, myntustangir og síðan
ætlaði hún að vera með vöfflur, ís
og sérstaka piparmyntusósu. Pizz-
urnar ætlaði hún að kaupa tilbún-
ar. „Það koma tuttugu og sex stelp-
ur hingað og ég ætla að hafa hlað-
borð fyrir okkur,“ segir hún. „Ég
ákvað að taka ekki strákana með
því þá hefðum við orðið svo rosa-
lega mörg.“ En hvað gera þær svo
í afmælinu? „Borðum og tölum
saman um stráka og svoleiðis,"
segir hún og brosir.
Verður skírð á Þorláksmessu
Brynhildur er í áttunda bekk í
Hagaskóla og á að fermast í vor.
Hún verður skírð í Neskirkju á
Þorláksmessu og hefur reyndar
ákveðnar skoðanir á því hvernig
hún vill hafa athöfnina. „Ég vil
hafa í kirkjunni mína nánustu, mig
langar til að flutt verði sígilt verk
sem ég held mikið uppá og fá að
hafa lifandi kertaljós út um alla
kirkju," segir hún og leyfir mér í
lokin að heyra Pavarotti syngja
lagið sem hún vili láta leika fyrir
sig á Þorláksmessu. ■
grg
Liðlega fimmtíu ár
síðan jólabjallan var sett upp í miðbænum
ÞEGAR jól nálguðust fyrir liðlega
fimmtíu árum var sett upp fyrsta
raflýsta útijólaskreytingin í Reykja-
vík. Það var jólabjalla á mótum
Vesturgötu og Hafnarstrætis. Hinir
framtakssömu voru eigendur raf-
tækjaverslunarinnar Rafals sem
ákváðu að gleðja borgarbúa með
þessum hætti, þeir Holger P. Gísla-
son, Gísli J. Sigurðsson og Elías
Valgeirsson.
„Við settum upp bjölluna næstu
árin þegar jólin nálguðust og það
leið ekki á löngu þar til bæjarbúar
litu á jólabjölluna sem fyrsta jóla-
boðann," segir Gísli. Bjallan minnti
á sig með silfurtónum á fimmán
mínútna fresti og foreldrar lögðu
leið sína í bæinn til að sýna börnum
sínum ljósadýrðina.
Árið 1951 var versluninni breytt
í Raforku og Gísli hélt áfram að
setja bjölluna upp fyrir hver jól.
Árið 1956 fauk bjallan niður og þá
ákvað hann að setja hana ekki upp
það árið. *
JÓLABJALLAN sem Rafveita Reykjavíkur hefur séð
um að setja upp fyrir jólin frá árinu 1990.
BJALLAN var
Morgunblaðið/Ol. K.Magnússon
Austurstræti frá árinu 1968-1978.
GÍSLI J. Sigurðsson sem var lengst af með fyrirtækið
Raforku. Þegar hann setti fyrst upp jóiabjölluna árið
1943 hét fyrirtækið hins vegar Rafall.
Saknaði jólabjöllunnar
Fólki fannst mikill missir að jóla-
bjöllunni og Höskuldur Ólafsson
sparisjóðsstjóri sem síðar var
bankastjóri Verslunarbankans kom
að máli við Gísla og sagði ýmsa
vilja taka þátt í að setja hana upp.
Það varð úr og auk Sparisjóðs versl-
unarmanna voru það Geysir, Nat-
han og Olsen, Chic og Hljóðfæra-
húsið sem kostuðu uppsetningu á
bjöllunni.
Árið 1967 flytur Raforka í
Grandagarð og þá flytur Gísli
klukkuna með sér þangað. Hann
sagðist þó hafa þurft að taka bjöll-
una niður þar vegna veðurs. Ári
seinna flutti Gísli verslun sína i
Austurstræti 8 og bjallan fylgdi
honum þangað. Þar var hún sett
upp fyrir jólin til ársins 1978 þegar
Gísli hætti með verslun sína.
Þá flutti hann fyrirtækið í kjallar-
ann heim til sín. Enn í dag rekur
hann fyrirtækið þar þó kominn sé
á níræðisaldur, flytur inn rafmagns-
hitapoka og hitateppi, siglingaljósa-
perur og fleira.
Lét smíða þrjár
bjöllur um árln
Gísli segir að eftir að hann fór
að setja greni á bjölluna hafi hún
fyrr eyðilagst og hann segist hafa
látið smíða einar þijár bjöllur um
árin.
Auk þess sem fyrirtækið Rafall
setti upp fyrstu raflýstu útiljósa-
skreytinguna var það líka fyrst til
að flóðlýsa byggingar og var Há-
skóli íslands fyrsta byggingin sem
Rafall flóðlýsti á sínum tíma.
Rafveitan lætur smíða
nákvæma eftirlíkingu
Þó að bjallan væri í geymslu í
ein tólf ár voru viðbrögðin hlýleg
þegar Rafveita Reykjavíkur setti
upp eftirlíkingu árið 1990. Davíð
Oddsson kveikti á bjöllunni og mik-
ill fjöldi fylgdist með. Gísli átti að
vera þar með Davíð að kveikja á
henni en dvaldi þá á sjúkrahúsi.
„Árið 1990 höfðu forsvarsmenn
Rafveitu Reykjavíkur samband við
mig og vildu gera nákvæma eftirlík-
ingu af bjöllunni. Það er því fjórða
bjallan sem smíðuð er síðan árið
1943.“
Sér nú Rafveita Reykjavíkur um
uppsetningu hennar en bjallan er
árlega sett upp þar sem hún var
lengst af á mótum Hafnarstrætis
og Vesturgötu. ■
grg