Morgunblaðið - 07.04.1995, Blaðsíða 4

4 B FÖSTUDAGUR 7. APRÍL 1995
KOSNINGAR 8. APRIL
MORGUNBLAÐIÐ
Fiskveiðistefnan
HELDUR þótti mér
ömurlegur málflutn-
ingur hjá fyrrverandi
þingmanni Sjálfstæðis-
flokksins, Eggert
Haukdal, þegar hann í
sjónvarpsþætti sagði
að öllu atvinnuleysi
mætti útrýma strax
með breyttri fiskveiði-
stefnu. Að sjálfsögðu
útfærði hann það ekk-
ert nánar, nema að það
ætti að auka veiðiheim-
ildir bátaflotans og þó
sérstaklega smábáta
og koma á heimalönd-
unarbónus en ekkert
minntist hann á frá hveijum ætti
að taka auknar fískveiðiheimildir
eða vill hann kannski koma á óheft-
um veiðum og þannig ganga endan-
lega frá þorskstofninum. Hvar væri
þá öll atvinnan sem hann lofaði eða
er þessi málatilbúningur bara glam-
ur sem hann veit að hann þarf aldr-
ei að standa við. Svona málflutning-
ur sæmir ekki reyndum þingmanni
og opinberar þekkingarleysi hans á
sj ávarútvegsmálum.
Sú var tíðin að því var almennt
fagnað þegar hingað komu stór og
vel búin skip sem voru nauðsynleg
til að halda sem jafnastri atvinnu
í fískverkunarhúsum landsins þann-
ig að fískverkunarfólk byggi við
starfsöryggi á við aðrar starfsstétt-
ir í þessu þjóðfélagi. Nú eru eigend-
ur þessara skipa orðnir hálfgerðir
glæpamenn í augum þingmannsins.
Þessi stóru og vel búnu skip munu
í auknum mæli sækja á úthafíð í
framtíðinni og færa þannig mikinn
auð í þetta þjóðarbú en það liggur
ljóst fyrir að samið verður um allar
úthafsveiðar á næstu árum. Fiski-
skipin munu í auknum mæli landa
frystum afurðum sem verða síðan
fullunnin í frystihúsum landsins og
skapa mikla vinnu og þá gleymast
fljótt þessar bábiljur um frystitog-
ara hjá mönnum sem sjá ekki lengra
en daginn á enda.
Kvótakerfíð er í reynd búið að
vera í 3 áf. í sjö ár þar
á undan var alltaf veitt
langt umfram það sem
áætlað var, bæði í
skrapdagakerfinu og
sóknarmarki. Heldur
virðist þorskstofninn
vera að taka við sér
og vonandi þarf ekki
fleiri skerðingar. Innan
fárra ára verður hægt
að bæta við veiðiheim-
ildir en á meðan svo
naumt er skammtað
sem nú er verður eng-
inn ánægður og þetta
skapar öllum þröngar
skorður þannig að allt
tal um nýtt kerfi og að þessu físk-
veiðistjómunarkerfí sé bara hent
er hrein fásinna sem erfítt er að
trúa að nokkur meini í alvöru. Það
eina sem hægt er að gera er að
sníða agnúana af og laga kerfið að
aðstæðum á hveijum tíma. Ef ein-
hveijar betri leiðir fínnast sem gera
þetta fískveiðistjómunarkerfí ás-
ættanlegra fyrir sem flesta þá á
að breyta því. Við verðum að þrauka
þangað til fískistofnanir stækka og
veiðiheimildir aukast því flotinn og
afkastageta fískistofnanna þurfa
að vera í sem mestu jafnvægi.
Málefni bænda hafa verið mikið
rædd fyrir þessar kosningar enda
landbúnaður nú í miklum erfíðleik-
um þó misjafnt sé eftir greinum.
Til dæmis em bændur sem eru með
kúabú og þokkalegan mjólkurkvóta
sæmilega settir en þeir sem em í
sauðfjárrækt í miklum erfiðleikum.
Ég held að enginn nema bændurnir
geti komið með tillögur um þær
lausnir sem munu duga til þess að
koma greininni á réttan kjöl. Frá
mínum sjónarhóli era það sölu- og
markaðsmálin sem verður að taka
duglega til endurskoðunar og koma
í viðunandi horf, en þar á ríkið að
koma til aðstoðar. Það er hægt að
hugsa sér að nota fisksölukerfið
sem er orðið nokkuð gott og sterkt
til að koma landbúnaðarafurðum á
markað en öll markaðssetning er
Við verðum að þrauka
þangað til fiskistofnam-
ir stækka, segir Einar
Sigurðsson, og veiði-
heimildir aukast.
dýr og tekur langan tíma. Við búum
í tiltölulega ómenguðu landi sem
ætti að fleyta okkur langt. Þó ýms-
um fínnist heilbrigðiseftirlit og
skoðunarstofur ganga út í öfgar
þá á það kannski eftir að hjálpa
okkur í þessum efnum í framtíðinni
og til lengri tíma litið.
Garðyrkjan á einnig við vaxand
erfíðleika að etja sökum samkeppni
erlendis frá. Þeirri grein verður að
skapa þau skilyrði sem þarf. T.d.
lægra orkuverð svo að hún geti
keppt við innflutning og flutt út á
þeim ártímum sem best til þess
henta. Ferðaþjónusta hefur vaxið
gífurlega á seinni árum og þar hef-
ur einstaklingsframtakið staðið sig
gríðarlega vel og augljóst er að
ferðaþjónustan mun vaxa vemlega
á næstu ámm. Ferðaþjónusta og
reyndar allar greinar eru mjög við-
kvæmur fyrir sveiflum í verðlagi,
því er forsenda fyrir heilbrigðu at-
vinnulífí stöðugleiki í peningamál-
um. Verðbólga má ekki vera hærri
en í nágrannalöndunum og takast
verður að haida þeim stöðugleika
sem skapast hefur á liðnum ámm
undir forystu Sjálfstæðisflokksins.
Ágætu kjósendur, tryggjum
Sjálfstæðisflokknum örugga for-
ystu á Suðurlandi og landinu öllu,
það er besta tryggingin fyrir stöð-
ugleika á næstu áram sem mun
skapa atvinnu fyrir fleiri og aukinn
kaupmátt. (Leyfum flokksbrotun-
um á vistri vængnum að þrasa hvert
við annað á næstu áram.)
Höfundur er útgerðarmaður í
Þerlákshöfn.
Einar Sigurðsson
Umhverfismálin
Öfug’lieitið
„Framsókn“
NÚ SEM endranær
býður Framsóknar-
flokkurinn sig fram í
þágu almenns aftur-
hvarfs og sérhags-
munagæslu. í nokkuð
athyglisverðum kynn-
ingarþætti hans var
sagt að flokkurinn
hefði aldrei aðhyllst
öfgastefnur til hægri
eða vinstri. Mikið rétt,
en þess var þó ekki
getið að hann aðhylltist
fráleita útópíu frá Eng-
landi 19. aldar, vel til
hliðar við raunveraleik-
ann, sem boðaði að
stöðva skyldi frekari þéttbýlismynd-
un og — í íslenskri útgáfu Jónasar
frá Hriflu — fráhvarf frá öðram
eins óþarfa og sjósókn. Iðnaður var
þó sú pest sem mest skyldi varast.
lega fyrir þá einu sök
að búa í þéttbýli.
Vinstri vesöld
Ekki má gleyma því
að þar með ykist
Framsókn styrkur til
að mynda og stýra 4
flokka vinstri stjórn.
Engin slík hefur setið
út heilt kjörtímabil.
Allar hafa þær hækk-
að skatta. Allar hafa
þær safnað skuldum.
Þetta þrennt era allt
atriði sem þjóðin þarf
hvað minnst á að halda
þessa stundina, ef frá
eru skilin örlög Atlantis forðum,
sem sökk í sæ, eða hrein og klár
ragnarök.
Atkvæði greidd Framsókn, og
Árni J. Magnús
Sporin hræða
Þetta er arfur Framsóknar-
flokksins enn í dag. Aldrei var of-
veiði meiri en í tíð Halldórs, sem
hefur síst verið útgerðinni til gagns
til langs tíma litið, né þjóðinni.
Flokkurinn hefur barist ötullega
gegn jöfnun atkvæðisréttar og þar
með gegn því að fólk í þéttbýli fái
notið sannmælis og réttlætis í kjör-
klefanum. Tengsl flokksins við iðn-
að eru lítil, en þó má minnast af-
stöðu Páls frá Höllustöðum gagn-
vart litasjónvarpi, sem segir alla
söguna.
I ljósi þessa eru tilraunir Fram-
sóknar í þéttbýlinu nokkuð hláleg-
ar. Ólafur Ö. Haraldsson, annar
maður á lista í Reykjavík, segist
vera hlynntur jöfnun atkvæðisrétt-
ar. Það má vel vera, en hversu
máttugt er þetta viðhorf í flokknum
í heild? Það má sín einskis og Fram-
sókn mun verða síðust til þess að
breyta því hróplega óréttlæti sem
þessi mismunum milli kjördæma er
í raun. Kjósi Reykvíkingar Ólaf era
þeir einungis að bæta þingmanni
við flokk sem ítrekað hefur leitað
leiða til að skattleggja þá sérstak-
Framsókn er í eðli sínu
afturhaldssinnuð, segir
Arni J. Magnús, og
hjal flokksins um jafnan
atkvæðisrétt markleysa
ein.
raunar hvaða félagshyggjuflokki
sem er, hækka vísitölu og ömurleika
hérlendis. Það er einungis hægt að
forðast vesöld vinstri stjórnar með
því að krossa við D-lista Sjálfstæð-
isflokks. Tveggja flokka stjórn í
hans forystu er ekki h'klegur til að
snúa baki í þjóðina þegar á reynir.
Hann borgar skuldir í stað þess að
safna þeim, horfir til framtíðar í
stað þess að vera fastur í sveitaróm-
antík og sósíalisma frá síðustu öld.
Kjörseðill stílaður á A, B, G, J eða
V verður ekki fískaður upp úr kass-
anum eftir kosningar. X-D fyrir
fyrir betra ísland.
Höfundur er nemi í Háskóla
íslands.
íöndvegi
ÞESSA daganna fer
fram í Berlín fyrsta
ráðstefna þeirra ríkja
sem undirritað hafa
rammasamninga Sam-
einuðu þjóðanna um
vemd andrúmsloftsins.
Samningurinn gerir ráð
fyrir að iðnríkin dragi
úr losun C02 og ann-
arra gróðurhúsaloft-
tegunda út í andrúms-
loftið þannig að um
aldamót verði losunin
ekki meiri en hún var
árið 1990. Samkvæmt
útreikningum vísinda-
manna frá íjölmörgum
löndum er nauðsynlegt að draga
enn frekar úr C02 losun út í and-
rúmsloftið ef ekki á að fara illa
fyrir lífi á jörðinni. Því miður ber-
ast af því fréttir frá Berlín að flest
iðnríkin, dyggilega studd af olíu-
framleiðsluríkjunum, séu ekki tilbú-
in til að hlusta á viðvörunarorðin
og vilji ekki taka á sig þær skuld-
bindingar sem nauðsynlegar eru til
að forðast hættuna.
íslendingar hafa
einnig skyldur
Islendingar hafa löngum viljað
trúa því að okkar skerfur til meng-
unar jarðarinnar sé hverfandi og
að við séum fyrirmynd annarra í
umhverfismálum. Því miður er ekki
svo. Losun C02 út í andrúmsloftið
hér á landi er meiri að
meðaltali á hvert
mannsbarn en jörðin
gæti með nokkru ihóti
ráðið við ef ástandið
væri alls staðar það
sama. Þetta er fyrst
og fremst vegna þess
að við lifum á fiskveið-
um óg skipin brenna
olíu. Einnig er bílaeign
íslendinga mikil og al-
menningsamgöngu-
kerfið frekar lítt þróað.
Það virðist því ekki í
fljótu bragði vera mik-
ið sem við getum lagt
af mörkum til að
minnka gróðurhúsaáhrifin. Og þó.
Kvennalistinn hefur oftar en einu
sinni lagt það til að íslenskum vís-
indamönnum verði gert það kleift
að gera rannsóknir á því, í sam-
vinnu við erlenda vísindamenn,
hvort og þá hvernig vetni gæti kom-
ið í stað innfluttrar olíu. Við fram-
leiðslu á vetni er notað vatn og
raforka og hefur það verið fram-
leitt hér á landi í áratugi í sements-
verksmiðjunni í Gufunesi. Það er
hins vegar vandkvæðum bundið að
nota veti í stað olíu og bensíns á
bíla, flugvélar og skip. Erlendis er
þó víða verið að gera tilraunir með
slíkt og binda margir vonir við að
tæknilegum vandamálum verði ratt
úr vegi fyrr en seinna ef olíufurstar
heimsins koma ekki í veg fyrir það.
Kvennalistinn hefur sett
umhverfismálin í önd-
vegi, segir Kristín Ein-
arsdóttir, sem varar við
frekari mengun and-
rúmsloftsins.
Umhverfismál
í öndvegi
Nauðsynlegt er að við alla stefnu-
mótun verði ávallt spurt hvaða áhrif
aðgerðir munu hafa á umhverfíð.
Árið 1993 lagði ég ásamt tveimur
öðrum þingmönnum fram framvarp
þar sem gert var ráð fyrir að við
lagasetningu skyldi ávallt metið
sérstaklega hvaða áhrif fram-
kvæmd laganna myndi hafa á um-
hverfíð. Þetta framvarp fékk ekki
framgang. Slík lög myndu verða til
þess að þingmenn og aðrir þeir sem
koma að lagasmíð yrðu að tileinka
sér ný vinnubrögð og hugsunar-
hátt. Það yrði að setja umhverfis-
málin í öndvegi.
Kvennalistinn hefur sett um-
hverfismálin í öndvegi og mun gera
það áfram eftir 8. apríl.
Höfundur er þingmaður fyrir
Kvennalistann í
Reykja víkurkjördæmi.
Kristín
Einarsdóttir
Draumur jafnaðar-
manna — martröð
almennings
FLESTIR eiga sér
draum, en færri sjá
hann rætast. Marxistar,
kommúnistar og sósíal-
istar, eða hvað þeir hafa
nú kallað sig í gegnum
tíðina, sáu drauma sína
rætast í sæluríkjunum
austan jámtjaldsins.
Um þá drauma, eða öllu
heldur martraðir, þarf
ekki að fjölyrða.
Draumur jafnaðar-
manna, félagshyggju-
manna eða krata, eftir
því hvaða nafngift þeim
hentar að nota hveiju
sinni, hefur ekki síður
Draumurinn um
velferðarríkið getur,
að mati Haraldar
Johannessen, snúist
upp í martröð.
ræst en draumur sósíalistanna, þótt
menn hafi því miður veitt þvi minni
athygli. Hann hefur ræst sem mar-
tröð skattgreiðenda víð-
ast hvar á Vesturlönd-
um vegna sífellt um-
svifameira ríkisbákns
og sem martröð unga
fólksins — skattgreið-
enda framtíðarinnar —
vegna stöðugs halla-
reksturs ríkisins og
gegndarlausrar skulda-
söfnunar þess. Mest slá-
andi dæmið í dag er lík-
lega Svíþjóð, þar sem
ríkisútgjöld hafa farið
gersamlega úr böndum
og ríkisstjórn krata fær
ekki við neitt ráðið.
Draumur jafnaðar-
manna um velferðarríki
snýst upp í martröð hins venjulega
borgara sem sér að ríkið þrengir að
honum á æ fleiri sviðum og að hann
fær varla við nokkuð ráðið.
í kosningunum 8. apríl næstkom-
andi gefst okkur þó óvenju góður
kostur á að sýna að við viljum ekki
halda leið ríkisafskiptanna. Við skul-
um læra af eigin reynslu og ann-
arra. Við skulum hafna félagshyggj-
unni.
Höfundur er háskóianemi.
Haraldur
Johannessen