Morgunblaðið - 22.12.1995, Blaðsíða 5

4 C FÖSTUDAGUR 22. DESEMBER 1995
Morgunblaðið/Kristinn
BJORK Timmermann og Markús Þór Andrésson.
Markús Þór Andrésson.
Fæðingardagur: 11. mars 1975.
Foreldrar: Björk Timmermann, húsmóðir og fyrrum kennari.
Andrés Svanbjörtsson, verkfræðingur.
Skólaganga: Ölduselsskóli, MR, núna við nám
í Leiðsögumannaskólanum.
BJÖRK TIMMERMANN
Fljótur til máls
og óstöðvandi síðan
„MARKÚS Þór var yndislegt ung-
barn, en þjáðist í mörg ár af eyma-
bóigu og stundum var gráturinn
alveg að fara með móðurhjartað.
Lengi vel varð ég að svæfa drenginn
og missti því alltaf af útvarpsleikrit-
inu, sem við hjónin reyndum að
hlusta á saman. Þegar Markús Þór
loks var sofnaður og ég kom fram
í stofu heyrði ég bara lokaorðin,11
rifiar Björk Timmermann upp. Hún
segir að æ síðan hafi setningin:
„... flutt var leikritið ...“ verið orða-
tiltæki á heimilinu þegar einhver
var seinn fyrir.
Markús Þór er fæddur í Sviss og
bjó þar í nokkra mánuði áður en
hann fluttist með for-
eldrum sínum og
tveimur árum eldri
bróður til íslands.
„Svissnesk fram-
leiðsla er rómuð fyrir
gæði og Markús Þór
er engin undantekn-
ing. Hann hefur alltaf
verið til fyrirmyndar
og ég hef aldrei þurft
að hafa nokkrar
áhyggjur af honum.
Hann var fijótur til
máls og hefur, eins
og allir vita sem til
þekkja, verið óstöðv-
andi síðan. Þótt um-
mælin í einkunnabók-
unum hafi ævinlega verið frábær
hefur vart brugðist að þar hafi stað-
ið:... en hann taiar helst til mikið“.“
Ekki var nóg með að Markús Þór
væri óvenju snemma altalandi, held-
ur var hann líka orðin flugiæs að-
eins fjögurra ára. Þá kom hann for-
eldrum sínum í opna skjöJdu með
því að þylja reiprennandi upp úr
framsóknarpésa, sem borist hafði
inn um bréfalúguna.
Dúkkulísur og frímerki
Björk segir að íþróttir hafi lítið
höfðað til Markúsar Þórs en hann
sé liðtækur á skíðum og sjóskíðum.
Honum hafi alltaf verið öldungis
sama þótt áhugamál hans væru af
öðrum toga en jafnaldranna. „Hann
undi sér við að hlusta á tónlist,
syngja, teikna og mála, safnaði frí-
merkjum og servéttum og fannst
gaman að búa til dúkkuiísur og föt
á þær. Jafnframt saumaði hann og
nostraði við eitt og annað föndur."
Björk er minnistætt þegar Markús
Þór var aðeins 9 ára og saumaði
sjálfur á sig grímubúning, sam-
kvæmt fyrirmynd í listaverkabók.
„Markús Þór hefur alltaf verið
óhemju skipulagður og tekið við-
fangsefnin alvarlega. Ef til vill eiga
skipulagshæfileikamir rætur að
rekja til þess að hann er Þjóðverji
að einum fjórða. Þegar hann var
lítill flokkaði hann servéttumar sín-
ar mjög nákvæmlega og sömuleiðis
frímerkin. Flugmerki máttu til
dæmis alls ekki vera þar sem dýra-
merkin vom og þar fram eftir götun-
um.“
Björk segist jafnan furða sig á
öllu því sem Markús Þór geti afkast-
að án þess að eitt bitni á öðm. Píanó-
nám, kóræfingar og félagsstarf seg-
ir hún að hafi aldr-
ei komið niður á
einkununum og
auk þess hafi hann
verið og sé enn lið-
tækur við heimilis-
störfin. „Við eign-
uðumst upp-
þvottavél fyrir ári
og ég get varla
sagt að ég fyndi
fyrir því. Markús
Þór var ekki hár í
loftinu þegar hann
setti á sig svuntu,
prílaði upp á eld-
húskoll og sýslaði
við uppvask eða
annað. Hann hafði
gaman af að búa tii mat og var
sérstaklega kátur þegar hann fékk
að hjálpa til við gerð jólakonfekts-
ins. Núna er konfektið hans bæði
betra og fallegra en mitt.
Björk segir að Markús Þór sé
skemmtilega sérvitur og víki sjaldan
frá reglum sem hann setur sér.
„Hann hefur ekki sett upp í sig
tyggjó frá því hann var þriggja ára,
hefur aldrei klæðst gallabuxum,
hætti algjörlega að drekka kók fyrir
nokkmm ámm og stígur aldrei fæti
inn í Kringluna."
Þótt Markúsi Þór hafi alla tíð ver-
ið í nöp við gallabuxur segir Björk
að hann hafi að öðm leyti kært sig
kollóttan um föt og tísku fram eftir
aldri. „Það er helst upp á síðkastið
að áhuginn er að glæðast. Sumarbú-
staðapeysuna mína hefur hann tekið
traustataki og einnig úlpuna sem ég
gekk í í menntaskóia."
Uppskrift Bjarkar að fyrir-
myndarsyni: Takið þátt í áhuga-
málum þeirra og umfram allt hlust-
ið ef synir ykkar þurfa að tala
mikið. ■
LISTRÆNIR hæfileik-
ar Markúsar Þórs
komu snemma í ljós.
MORGUNBLAÐIÐ
+
MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 22. DESEMBER 1995 C 5
DAGLEGT LIF
DAGLEGT LIF
OMRBBBHHBBranBnBnnBi
PRÚDIR OG FRJÁLSLEGIR í FASI
Mömmudrengir
Morgunblaðið/Þorkell
GUÐRÚN Ásmundsdóttir og Ragnar Kjartansson.
Ragnar Kjartansson.
Fæðingardagur: 3. febrúar 1976.
Foreldrar: Guðrún Ásmundsdóttir, leikkona.
Kjartan Ragnarsson, leikari og leikritahöfundur.
Skólaganga: Melaskóli, Hagaskóli, MR.
GUDRÚN ÁSMUNDSDÓTTIR
Vaxtarlagið var honum
fjötur um fót framan af
UNGMEIMNI hafa löngum tekið liðs-
menn innlendra og erlendra hljóm-
sveita sér til fyrirmyndar hvað varðar
útlit, framkomu og háttalag. Foreldr-
um hefur ekki alitaf hugnast fyrir-
myndirnar, sem þeim finnst oft yfir-
máta druslulegar og ósmekklegar til
fara og hafa lítt fágaða framkomu.
Núna virðist þó komin fram á sjónar-
sviðið unglingahljómsveit, sem á upp
á pallborðið hjá ungum sem öldnum.
Hljómsveitin er skipuð fjórum ung-
um sveinum, sem aila tíð hafa verið
annálaðir fyrir snyrti- og prúð-
mennsku. Auk tónlistarinnar, sem
þeir flytja, virðist geðþekk og Ijúf-
mannleg framkoma þeirra afla þeim
mikilla vinsælda hjá öllum aldurshóp-
um. Sjálfum er þeim engin launung á
því að gott uppeldi sé besta vega-
nesti þeirra í lífinu og viðurkenna
fúslega að vera mömmudrengir.
Hljómsveitin heitir Kósý og hana
skipa Magnús Ragnarsson, Markús
Þór Andrésson, Ragnar Kjartansson
og Úlfur Eldjárn. Þeir áttu margt sam-
eiginlegt þegar leiðir þeirra lágu sam-
an í Menntaskólanum í Reykjavík.
Rómantískir fagurkerar, sem ailir
höfðu óbilandi áhuga á tónlist, iært á
hljóðfæri, fengist við ieiklist og sýnt
listræn tilþrif á ýmsum sviðum. Auk
þess voru þeir námshestar miklir og
þrátt fyrir þátttöku í ýmiss konar fé-
lagsstarfi voru einkunnir þeirra ætíð
til sóma.
Slík fyrirmyndarungmenni eru ekki
á hverju strái og því lék Daglegu lífi
forvitni á að skyggnast svolítið til
baka til æsku þeirra og uppvaxtar-
ára. Þar sem piltarnir eru yfirlýstir
mömmudrengir lá beinast við að leita
til mæðranna og gefa þeim orðið.
vþj
„RAGNAR er örverpið í fjölskyld-
unni og hefur verið dekurbarn frá
fæðingu. Hálfsystkini hans, systir
19 árum eldri og bróðir 10 árum
eldri, létu ekki síður mikið með
drenginn en við foreldrarnir,“ segir
Guðrún Ásmundsdóttir, móðir
Ragnars og aftekur með öllu að
dekrið hafi spillt pilti.
Guðrún var fertug þegar Ragnar
fæddist og henni fínnst sá aldur
hinn ákjósanlegasti til barneigna,
a.m.k. í sínu tilviki því fæðingin var
mun auðveldari en þegar hin börnin
hennar komu í heiminn. „Við hjón-
in, vorum búin að koma okkur vel
fyrir, fengum heilmikla hjálp og
gátum sinnt og dúllað með Ragnar
eins og okkur lysti og bamið
þurfti."
Ekki segir Guðrún að Ragnar
hafi verið sérstakt mynsturbarn, en
hann hafi verið hvers manns hug-
ljúfi þótt skapmikill væri og alltaf
komið öllum í kringum sig til að
hlæja. „Hann var svo mikill krútt-
bolti, alveg hnöttóttur, enda geysi-
legur mathákur. Sérstakri lagni
þurfti að beita til að mata hann því
hann var svo æstur að maður var
aldrei nógu fljótur með næstu skeið.
Snuðið kom þá að góðu gagni og
var óspart notað til að stinga upp
í hann milli matskeiða."
Vaxtarlag Ragnars var honum
svolítill fjötur um fót framan af og
var hann seinni til gangs en jafn-
aldrar hans. Hann skákaði þeim þó
í mælsku og fjölskrúðugum orða-
forða. „Ragnar Iék sér yfírleitt ekki
með dót og var aldrei hrifinn af
leikfangabyssum og hasarleikjum.
Helsta skemmtun hans var að
spjalla við fólk, syngja og hlusta á
tónlist. Ef hann var eitthvað
óánægður þurfti pabbi hans ekki
RAGNAR um það leyti
sem búnaðarþátturinn
kætti hann mest.
annað en taka smá leikþátt
og þá hýrnaði strax yfir
gutta. Sérstaklega var hon-
um skemmt þegar Kjartan
hermdi eftir umsjónarmanni
búnaðarþáttarins í útvarpinu
og fjallaði um meðferð á
súrheyi og þess háttar."
Þótt Ragnar hafi alltaf
verið mikill snyrtipinni með
sjálfan sig, vill Guðrún fá
orð hafa um dugnað hans
við heimilisstörfín og segir
hann engar sérstakar mætur
hafa á ryksugunni. Hann
vilji þó hafa snyrtilegt í
kringum sig, hann hafi ætíð
verið smekklegur í vali á inn-
anstokksmunum og líki vel
að hafa kertaljós og notalegt í kringum sig.
„Hann er svolítill sérvitringur að mörgu leyti, t.d. vill
hann aldrei vera í gallabuxum og kaupir oftast gömul föt,
sem ég þarf síðan að laga og betrumbæta samkvæmt fyrir-
mælum frá honum.“
Matarástin og Maja
Frá unga aldri þvældist Ragnar með foreldrum sínum í
leikhúsinu og fékk óbilandi áhuga á leiklist. Guðrún segir
að hann hafi tekið sérstöku ástfóstri við hana Maju í eldhús-
inu í Iðnó. „Þetta var sannkölluð matarást og Maja hafði
vitaskuld gaman af hversu strákur kunni vel að meta viður-
gjörninginn. Eitt sinn þegar Ragnar var þriggja ára sá hann
mynd af Buffalo Bill og spurði hvort þetta væri vondur
maður fyrst hann væri með byssur. Svörin sem hann fékk
voru á þá lund að Buffalo Bill væri ekkert vondur því hann
þyrfti bara að skjóta dýr sér til matar. Þá varð Ragnar
hugsi mjög en sagði síðan spekingslega: „Hún Maja sýður
bara dýr til þess að þeim verði hlýtt.“
Guðrún segist aldrei hafa þurft að hafa áhyggjur af Ragn-
ari, honum hafi alltaf gengið vel í námi og hverju því sem
hann hafi tekið sér fyrir hendur. „Þrátt fyrir ríka kímni-
gáfu, sem oft beinist að honum sjálfum, örlar aldrei á mein-
fysni. Ég held að góða skapið hafi fleytt honum langt og
ég gæti ekki hugsað mér betri sambýiismann.
Uppskrift Guðrúnar að fyrirmyndarsyni: Reynið frá byrjun
að eignast trúnað og vináttu sonar ykkar. ■
Morgunblaðið/Þorkell
KRISTÍN Waage og Magnús Ragnarsson.
Magnús Ragnarsson.
Fæðingardagur: 29. apríl 1975.
Foreldrar: Kristín Waage, félagsfræðingur.
Ragnar Einarsson, viðskiptafræðingur.
Skólaganga: ísaksskóli, Hólabrekkuskóli, Hagaskóli, MR,
á fyrsta ári í viðskiptafræði í HÍ.
KRISTÍN WAAGE
Súkkulaðikaka og mjólk
við kertaljós og ljúfa tóna
----- í I?T?TT1\/TT3T?I?XTQTZTT e 1l„u 1 a íu. __j 1
MAGNUS á þríhjólinu
sínu, uppábúinn að
vanda.
I FRUMBERNSKU var
Snoddas snuð, kallað Dassi,
traustasti vinur Magnúsar.
Engan skugga bar á vinátt-
una þótt margir reyndu sitt
ýtrasta að spilla henni. Með
sorg og trega í hjarta átti
Magnús um síðir frum-
kvæðið að því að kveðja
Dassa fyrir fullt og allt. í
ruslafötuna fór Dassi og
lengi vel óttuðust foreldram-
ir að sonurinn biði varanlegt
tjón á sálinni vegna þessarar
afdrifaríku ákvörðunar.
Óttinn reyndist ástæðu-
laus því ekki leið á löngu
þar til jólasveinninn kom til
sögunnar. Að sögn Kristín-
ar Waage, móður Magnúsar, hefur sú vinátta haldist æ síðan.
„Magnús var vært og rólegt ungbarn, þreifst vel og svaf
vel. Snemma varð ljóst að hann var gæddur ríkri kímnigáfu
og sem ómálga barn sá hann spaugilegu hliðar tilverunnar
' og veltist um af hlátri. Frá unga aldri hefur Magnús unað
sér við að hlusta á óperur. Stundum tók hann hljómsveitar-
stjórnina í sínar hendur fyrir framan útvarpið og einnig
samdi hann og leikstýrði leikritum krakkanna af mikilli rögg-
semi. Litlir bílar voru honum hugleiknir, en ekki man ég
eftir öðmm leikföngum, sem hann hafði mætur á.“
Blúndudrengur
Kristín segir Magnús fastan fyrir og ómögulegt sé að
koma nokkru tauti við hann hafi hann bitið eitthvað í sig.
„Ég man sérstaklega eftir að einu sinni fyrir jólin hafði ég
tekið ljósmynd af systkinunum, prúðbúnum og fínum, til
að setja á jólakort til vina og vandamanna. Magnúsi fannst
hann ekki nógu sætur á myndinni og linnti ekki látum fyrr
en ég hætti við að senda kortin. Ég segi stundum að hann
sé blúndudrengurinn minn, slíkt fyrirmyndarbarn hefur hann
alltaf verið. Hann er svolítið pjattaður. Krullurnar eru honum
til mikils ama og hann hefur ýmsum brögðum beitt til að
reyna að slétta úr þeim.“
Kristín segir að Magnúsi sé snyrtimennska í blóð borin
og frá þriggja ára aldri hafí hann brotið saman fötin sín
og haldið herberginu sínu hreinu og snyrtilegu. Á þeim aldri
vildi hann frekar ganga í jakkafötum og með bindi heldur en
wJm
• i ..
...
Morgunblaðið/Kristinn
UNNUR Ólafsdóttir og Úlfur Eldjárn.
Úlfur Eldjárn.
Fæðingardagur: 3. september 1976.
Foreldrar: Unnur Ólafsdóttir, veðurfræðingur,
Þórarinn Eldjárn, rithöfundur.
Skólaganga: Vesturbæjarskóli, Melaskóli, Hagaskóli, MR.
UNNUR OLAFSDOTTIR
Tók ástfóstri við ljósblátt
köflótt koddaver
í gallabuxum þrátt fyrir andmæli
foreldranna, sem þótti nóg um fín-
heitin svona hversdags.
„Ég minnist þess ekki að Magnús
hafi nokkurn tíma misst stjórn á
skapi sínu. Prúðmannleg fram-
koma, jafnaðargeð, reglusemi og
staðfesta eru hans aðalsmerki. “
Ekki hefur námið vafíst fyrir
pilti, enda segir Kristín að vitnis-
burður kennaranna hafi jafnan ylj-
að sér um hjartarætur. Systkini
Magnúsar, systir fimm árum eldri
og bróðir þremur árum yngri, segir
hún að hafí einnig verið fyrirmynd-
arnemendur og sjaldan verið ávítuð.
„Sá yngri varð hálffúll þegar hann
kom of seint og kennarinn sagði
alvöruþrungið og ásakandi. . . og
þú sem ert bróðir hans Magnúsar!
Magnús er fram úr hófi matvand-
ur og ekki er langt síðan ég heyrði
hann tuldra eitthvað um eiturbyrlara
þegar honum leist ekki á matinn,
sem ég bauð upp á. Uppáhaldsmatur
hans er hangikjöt kjöt svokallað til
aðgreiningar frá hangikjötsáleggi."
Magnús fúlsar þó ekki við „Mrs
Simmington“ súkkulaðiköku og
mjólkurglasi, en kökuna bakar móðir
hans enn handa honum einu sinni í
viku. Alsæll snæðir Magnús slíkar
veitingar við kertaljós og ljúfa tónlist.
Til marks um reglusemi Magnúsar
brást ekki að kvöldið fyrir próf stillti
hann blýanti og reglustiku upp á
náttborðið áður en hann gekk til
náða. „Flestar mömmur kvarta um
hirðuleysi sona sinna. Á okkar heim-
ili er því öfugt farið, því Magnús er
mun snyrtilegri með alla hluti en ég.“
Uppskrift Kristínar að fyrir-
myndarsyni: Freistist ekki til að
spilla vináttu jóiasveinsins og sonar
ykkar. Verið iðin að baka góðar
súkkulaðikökur. ■
„SÓL, sól gef mér sáL, tunglið ger-
ir vandamái," orti Ulfur Eldjárn
fjögurra ára. Þá hafði hann af eig-
in rammleik lært að lesa og sat
löngum stundum uppi í rúmi og las
sérstaka útgáfu af fslendingasög-
um fyrir unglinga. Móðir hans,
Unnur Ólafsdóttir, efast um að
snáðinn hafi haft djúpan skilning á
lesefninu, en hann hafi altént haft
ofan af fyrir sér með þessum hætti.
Úlfur er fæddur í Svíþjóð en flutt-
ist þriggja ára heim með foreldrum
sínum. Unnur segir að hann hafí
ekki verið sérstaklega fljótur til
máls enda hafí sænskan ruglað
hann svolítið í ríminu og hann talað
fremur óskýrt.
„Hann fór ekki að
tala skýrt fyrr en
hann byrjaði að
lesa. Þá hafði hann
ekki öðlast nægjan-
lega færni til að
skrifa og vélritaði
því alls konar ljóð
og sögur með
tveimur puttum."
Úlfur er miðju-
barn, hann á tvo
eldri bræður og tvo
yngri. Unnur segir
að hann hafi verið
óskaplega rólegt og
meðfærilegt barn
og alltaf í góðu
skapi. „Sem kornabam tók hann
sérstöku ástfóstri við ljósblátt, köfl-
ótt koddaver. Verið fylgdi honum
lengi hvert sem hann fór en þá
notaði hann það til að stijúka við
augnkrókinn. Einu sinni varð hann
afar sorgmæddur þegar koddaverið
týndist í heimsókn hjá ömmu og
afa. Hann tók ekki gleði sína fyrr
en búið var að snúa öllu við og sem
betur fer fannst verið um síðir og
öllum létti stórum.“
Núna notar Úlfur koddaverið til
að pússa gleraugun sín. Hann held-
ur mikið upp á gamla hluti og hef-
ur safnað bókum frá því hann var
smápatti. Unnur segir Úlf fremur
hlédrægan að eðlisfari en hann fari
sínu fram og sé mjög ákveðinn ef
því sé að skipta. „Hann er þó alltaf
mjög kurteis og yfirvegaður. Tón-
listin hefur átt hug hans og hjarta
frá því hann var tveggja ára, en
þá var hann ákveðinn í að verða
saxófónleikari þegar hann yrði stór.
Áhuginn glæddist enn frekar þegar
hann, fimm ára, hóf að læra á
YFIRVEGAÐUR leysir
Úlfur flóknar þrautir í
leikskólanum.
blokkflautu og byijaði hann þá að
semja lög af miklum móð. Miðað
við einkunnirnar virðist tónlistará-
huginn ekki hafa bitnað á náminu."
Aðspurð hvort Úlfur hafi verið í
miklu uppáhaldi hjá kennurum, seg-
ist Unnur aldrei hafa fengið kvart-
anir. Þó veit hún til þess að hann
og vinir hans í Hagaskóla gengu í
berhögg við vilja kennara í sam-
bandi við ræðukeppni eitt árið. „Þeir
félagar vildu af einhveijum ástæð-
um leggja keppnina niður. Úlfur
flutti ræðu þar sem hann lagði til
að slíkt yrði gert, en var snarlega
stoppaður af, enda vildu kennararn-
ir veg skólans sem mestan og voru
síður en svo ánægð-
ir með framgöngu
sonar míns.“
Unnur segir að
Úlfur hafi aldrei
haft neinn áhuga á
íþróttum og minnist
þess vart að hafa
séð piltinn spretta
úr spori. „Okkur,
foreldrunum, hefur
stundum þótt nóg
um hversu Úlfur er
rólegur og yfirveg-
aður. Systur minni
er enn minnisstætt
atvik frá því Úlfur
var sex ára og bróð-
ir hans eins árs. Sá
yngri lét öllum illum látum og tog-
aði sífellt í hárið á Úlfi. Úlfur snerti
ekki við þeim stutta en systir mín
segir að við hjónin höfum orðið
mjög æst, eggjað Úlf óspart áfram
og sagt: „Já, lemdu hann bara,
lemdu hann, svona lemdu hann,
drengur!““
Unnur er ekki_ allskostar ánægð
með umgengni Úlfs um herbergið
sitt, en segir hann ganga vel um
annars staðar og umbeðinn sé hann
boðinn og búinn að rétta hjálpar-
hönd við heimilisstörfín. „Hann hef-
ur alltaf viljað vera fínn og snyrti-
legur, helst í jakkafötum og með
bindi. Honum var alveg sama þótt
hann gengi alltaf í fötum af bróður
sínum, sem er einu ári eldri. Ég
held bara að Úlfur hafi aldrei eign-
ast ný föt, því fötin sem hann kaup-
ir sér núna eru öll komin töluvert
til ára sinna.“
Uppskrift Unnar að fyrirmyndar-
syni: Reynið að vera sjálfum ykkur
samkvæm og gefið ykkur alltaf
tíma til að tala við syni ykkar.
Kynning
á fyrirsætustarfi
£ BÓK Kolbrúnar Aðalsteins-
ídóttur Þú eða . . . um sjálfs-
í traust og módelstörf er
■ skemmtilega hönnuð af Frið-»
riki Erni Haraldssyni. Hún er prent-
uð á góðan pappir og bundin inn
með gormi. Svörtu síðurnar í bók-
inni virðast því miður smita út frá
sér og skyggja á efnið.
Bókin er fyrst og fremst handa
ungu fólki sem hefur áhuga á fyrir-
sætustörfum og er brýnt fyrir því
að sigrast á feimninni og læra að
koma óþvingað fram í hópi. Van-
máttarkenndinni er sagt stríð á
hendur með sjálfstrausti, reglusemi,
trú, fæðuvali og jákvæðri hugsun.
Ljósmyndari bókarinnar er Gústaf
Guðmundsson sem hefur náð góðum
árangri í tískuljósmyndun. Höfundar
texta eru í raun margir því Kolbrún
hefur fengið sérfræðinga til að rita
pistla í verkið eins og Haildóru Stein-
grímsdóttur um snyrtingu, Línu Rut
um förðun, Erlu Magnúsdóttur um
hárgreiðslu, Ágúst Hallvarðsson og
Magnús Scheving um lífsstíl og
heilsurækt og Pétur H. Bjamason
um Saga film.
Glansmyndir og skuggamyndir
Fyrirsætur, sem Kolbrún hefur
þjálfað, segja frá reynslu sinni og
/
DÆMI um sterka Jjós-
myndaförðun. Úr bók-
inni Þú eða.... Förðun
Lína Rut, módel Alda,
mynd Gústi.
foreldrar Ásdísar Maríu Franklín tjá
sig um hvemig það er að eiga dótt-
ur á þessari braut. Margir segja
ágætlega frá. Kolbrún og Gústaf
ofnota samt óákveðna fornafnið
„þú“ í sínum texta. Kolbrún skrifar:
„Þú verður að beijast fyrir öllu sjálf.
Úmboðsskrifstofan þín vinnur fyrir
þig af öllum mætti. Sendir þig í
prufur ..." Og Gústaf skrifar: „Skrif-
stofan þín selur sérstakar bækur
sem þú raðar myndunum þínum í
með hjálp bókarans þíns. Bókina
þína verður þú að varðveita mjög
vel, t.d. ef þú ferðast á milli landa
máttu aldrei setja hana ofan í ferða-
tösku.“
Bókin Þií eða veitir innsýn í mód-
elstarfið og geymir ýmsar upplýs-
ingar sem ættu að nýtast þeim sem
eru að stíga sín fyrstu spor á þessum
vettvangi. En hún er einnig kynning
á nokkrum fyrirtækjum eins og
Skóla John Casablances, hár-
greiðslustofunni Prima Donna, Su-
per Stúdió og Saga film.
Aftast í bókinni er listi yfir um-
boðsskrifstofur hér og þar í heimin-
um. Hann eykur gildi bókarinnar.
Niðurstaðan er að þetta er fróðleg
bók handa ungu fólki sem vill kynn-
ast fyrirsætustarfinu. Hins vegar
má gagnrýna að glansmynd vel-
gengninnar er of áberandi. Skugg-
ann vantar. ■
Gunnar Hersveinn