Morgunblaðið - 22.12.1995, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 22. DESEMBER 1995 C 7
FERÐALÖG
Morgunblaðið/Hanna Katrín
YS og þys og fullt af fólki á Strikinu.
Huggulegt
áuðventu
Það orð hefur lönqum farið af Dönum að þeir kunni
sitt fag þegar kemur að því að „hygge sig“ á
aðventunni. Hanna Katrín Friðriksen var í
Kaupmannahöfn á dögunum og komst
í virkilegt jólaskap.
ÞESSA byggingu þekkja margir Islendingar. Magasin og nágrenni
í jólabúningi.

Strikið og nó-
grenni var
arkað f rant og
til baka, og
kaffihúsin
samviskusam-
lega sótt inn ó
milli.
ig hefur lengi langað að
kynnast danskri jóla-
stemmningu og um
daginn lét ég verða af
því. Keypti far til Kaupmanna-
hafnar og dvaldi þar í fjóra daga.
Flugleiðir buðu sérstaka pakka
með gistingu á ákveðnum hótel-
um. Palace Hótel á Ráðhústorgi
varð fyrir valinu, enda liggja það-
an leiðir til allra átta. Alls kostaði
pakkinn; flug og gisting í þijár
nætur miðað við tvo í herbergi
með morgunverði, um 36 þúsund
krónur á manninn.
Það er eitthvað verulega sér-
stakt við jólaundirbúning Dana.
Það er erfitt að lýsa því með orðum
eingöngu, en hann er eitthvað svo
jólalegur. Ekkert stíft eða stress-
að, allt svo yndislega afslappað.
Fjórir dagar í desember jöfnuðust
á við mun lengra frí víðast annars
staðar.
Eftir að farangurinn hafði verið
skilinn eftir á hótelinu um miðjan
fimmtudaginn, var farið á rölt um
Strikið og nágrenni, svona til að
athuga hvort það væri ekki allt á
sínum stað frá því síðast. Svo fór
að nálgast kvöldverðartíma. Jóla-
hlaðborð var einhvern veginn ekki
á dagskránni, enda hafði frú ída
verið heimsótt tvisvar á Hótel
Borg fyrr í mánuðinum.
Því var strikið tekið á
H.C. Andersens Boule-
vard þar sem gamall
kunningi var; Indian
Palace. Lítill og huggu-
legur indverskur veit-
ingastaður. Fínn máls-
verður þar með öllu til-
heyrandi hefur ekki svo
slæm áhrif á budduna,
fordrykkur, ljúffengur
aðalréttur, rauðvín og
írskt kaffí á eftir kost-
aði fyrir tvo sem svarar til tæplega
fimm þúsund króna íslenskra. Eft-
ir mat tók við hefðbundið kaffi-
húsarölt og annað rölt um ljósum
prýddan miðbæinn.
Jóla hltt og jóla þetta
Á föstudag át-ti að kaupa jóla
hitt og jóla þetta. Strikið og ná-
grenni var arkað fram og til baka,
og kaffihúsin samviskusamlega
sótt inn á milli. Reglan var nefni-
lega; tvær búðir, eitt kaffihús,
tvær búðir, eitt kaffihús og svo
framvegis. Fín regla! Uppskera
dagsins var ríkuleg og það sem
mér þótti svo frábært var að jóla-
skapið minnkaði ekki við ösina í
verslunum nema síður væri. Það
hefur kannski spilað inn í að mér
þykir jólaglögg góð og piparkökur
líka og rauðvín og í dönskum jóla-
innkaupum fá gestir og gangandi
slíkar veitingar nær alls staðar.
Veðrið var í góðu lagi til göngu,
stillt en frekar rakt og því nauð-
synlegt að vera í hlýjum fötum.
Húfa, trefill og vettlingar og þá
voru allir vegir færir.
Föstudagskvöldið var einkenni-
legt. Þá var nefnilega jólaglögg á
flestum vinnustöðum Kaupmanna-
hafnar. Það var sama framhjá
hvaða glugga var gengið. Alls
staðar stóð fólk, sat eða lá þegar
verst var, yfir jólaglöggi og smur-
brauði. Og veitingahúsin. Úff,
troðfull langt út fyrir dyr af sauð-
drukknum Dönum með jólasveina-
húfur. Dyravörður á veitinga-
staðnum Rosie McGee’s á Vest-
erbrogade, veitingastaðnum og
skemmtistaðnum vinsæla, sem við
tróðum okkur með herkjum inn
á, sagði að svona væri ástandið
ÞESSI strætisvagn var staðsettur á Kóngsins nýjatorgi, þar sem fólki bauðst að geyma poka
og pinkla á meðan meira var keypt.
JÓLASVEINAR þurfa sína hressingu.
Þessi danski jólasveinn sem grillir í á bak
við hestvagninn vætti kverkarnar með öli.
alltaf þennan föstudag fyrir jól.
Lögreglan var í viðbragðsstöðu út
um allt og aukavakt af dyravörð-
um á skemmtistöðum. Þegar líða
tók á nóttina ijölgaði villuráfandi
fólki á götunum, þreyttu og sjúsk-
uðu með skakkar jólasveinahúfur,
gjarnan glas í hendi og reikult í
spori, á leið heim vonandi. Daginn
eftir var allt liðið hjá og laugar-
dagskvöldið leið með friði og
spekt.
Hjólandi eins og hinir
Þó jólainnkaupin hafi gengið vel
fyrir sig var ekki laust við þreytu
í fótum á laugardagsmorgun. Þá
var skoðunarferð á dagskrá og því
brugðið á það ráð að rölta yfir á
járnbrautarstöðina tii að kanna
möguleikana á að leigja hjól.
Skömmu síðar þeyttust
tveir sigri hrósandi Is-
lendingar á leið út á
Islandsbryggju á skín-
andi reiðhjólum. Ekki
laust við þá tilfinningu
að fyrst nú félli maður
almennilega í hópinn.
Úti á Amager var hjól-
að fram og til baka,
skoðað og spekulerað
og síðan strikið tekið á
konungshöllina,
Amalíuborg. Að sjálf-
sögðu með viðkomu á kaffihúsum
hér og þar. Sérstakt ástfóstur var
tekið við kaffihúsið Zeleste við
Nýhöfnina og Cafe Norden við
Amagertorg á Strikinu. Önnur
sem vert er að nefna eru Krasnap-
olsky við Vestergate, sem liggur
samhliða Strikinu, en það kaffihús
nýtur mikilla vinsælda meðal ungs
fólks. Það er heldur ekki ónýtt að
reka nefið inn á La Glace á Skov-
boggade út af Strikinu þar sem
boðið er upp á heitt súkkulaði eða
kaffi með ótrúlegu úrvali af tert-
um. ísinn sem staðurinn dregur
nafn sitt af er minna vinsæll á
þessum árstíma. La Glace var sett
á laggir einhvem tíma á síðustu
öld og hefur örugglega ekki breyst
mikið í tímans rás. Það er ekki
minnstur hluti sjarmans.
Aukataska undlr farangur
Tívolí er í jólaskapi þetta árið.
Hliðin era opin, aðgangur ókeypis
og fyrir innan sölubásar þar sem
hægt er að fá alls kyns dót til
jóla. Að ógleymdum piparkökum
og jólaglögginu sem heldur á
manni hita. Parísarhjólið góða fór
meira að segja í gang þennan
sunnudag og tjöld þar sem hægt
er að vinna til verðlauna ef
ákveðnar þrautir era leystar af
hendi voru vel sótt. Garðurinn var
fagurlega jólaskreyttur og fólk
naut þess að rölta um í fallegu
umhverfí. Eftir Tívolíheimsókn var
kominn tími til að pakka niður
fyrir heimferð um kvöldið. Það
verður að segjast eins og er að
þrátt fyrir ákveðna fyrirhyggju í
ferðatöskumálum þurfti að kaupa
aukalega tösku til að koma góss-
inu fyrir. Síðasta hringferð um
Strikið og nágrenni, kaffihúsatékk
í lokin og svo leigubíll út á Kas-
trup þar sem beið bókstaflega
troðfull vél íslendinga á leið heim
í íslensk jól. Frábært frí að baki
og mér er fúlasta alvara þegar ég
segist þegar vera farin að skipu-
leggja heimsókn til kóngsins
Kaupmannahafnar á sama tíma
að ári. Þó veit ég að þá mun eitt
vanta sem hjálpaði til að gera
þessa ferð svo góða. Ég er nefni-
lega forfallinn handboltaaðdáandi
og þóttist því hafa himinn höndum
tekið þegar ég áttaði mig á því
að lokakeppni heimsmeistara-
mótsins í handbolta kvenna stóð
yfir þessa daga. Danir eiga þar lið
í fremstu röð og það var setið stíft
við sjónvarpið þann eina og hálfa
tíma á dag sem beinar útsending-
ar stóðu yfir. Ekki amalegur kaup-
bætir það. ■