Morgunblaðið - 05.07.1996, Blaðsíða 4

4 B FÖSTUDAGUR 5. JÚLÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ '
DAGLEGT LÍF
ÁSDÍS Jónsdóttir ákvað að taka vinn-
una með sér út í góða veðrið.
MARTEINN Sigurgeirsson segist
helst fara í sund á góðviðrisdögum.
SYSTURNAR Ásthildur, Kristín og Gyða Valtýsdætur og vinkona þeirra Jóna Elísabet Ottesen.
MAGNÚS Guðmundsson og Finnur Atli Magnússon.
HÉR MÁ sjá stöllumar, Tinnu Jökulsdóttur, Huldu Karen Guðmundsdótt-
ur, Hrönn Baldvinsdóttur, Mörthu Haraldsdóttur og Stefaníu Marteinsdóttur.
Sól og sumar
í sundlaugunum
Á EINUM óvenju heitum og sólríkum degi nú fyrir
skömmu ákváðu ljósmyndari og blaðamaður Daglegs
lífs að bregða sér í sundlaugarnar til að taka myndir
og tala við fólk. Þetta var um hádegisbil og margt um
manninn í laugunum; gamlir sem ungir, barnafjölskyld-
ur, og dagvinnufólk sem hafði skotist í sund í matartím-
anum.
í Árbæjarlauginni ríkti sannkölluð sumarstemmning;
margir nutu sólarinnar á sundlaugarbökkunum, en
ofaní lauginni mátti sjá lítil böm við busl og leik ásamt
foreldrum sínum. Ofaní einum potti laugarinnar lágu
líka makindalega systurnar Ásthildur, Kristín og Gyða
Valtýsdætur og vinkona þeirra Jóna Elísabet Ottesen.
Þær upplýstu flissandi að þær færu oft í sund, sérstak-
lega í góðu veðri og væru þær yfirleitt í um þrjá tíma
í senn. Aðspurðar um góð ráð til sundlaugargesta sögðu
þær að best væri að fara snemma dags í sund, því
þá væru ekki eins margir. Flestir færu hins vegar í
laugarnar seinni part dags.
Skammt frá stöllunum fjórum mátti sjá lítinn gutta
í bláum og gulum sundfötum leika sér við pabba sinn.
Sá stutti Arnór Guðmundsson, sextán mánaða, var þar
með foreldrum sínum Guðmundi Halldórssyni og Ag-
nesi Þorleifsdóttur. Móðirin upplýsti að þau hefðu
ákveðið að fara í sund í góða veðrinu. Þau færu oftast
í Árbæjarlaugina því þar væri þægilegt að vera með
lítil börn; góður barnapottur og rennibrautir.
Lengra í burtu vöktu athygli tveir strákar, sem létu
sig fljóta á tveimur stórum og skærlituðum kútum.
Vinirnir Magnús Guðmundsson, 11 ára og Finnur Atli
Magnússon, 10 ára voru vel útiteknir en neituðu því
þó að þeir færu í sund til að fara í sólbað. „Nei, við
förum bara til að leika okkur,“ sögðu þeir kampakátir
og bættu því við að eitt af því skemmtilegasta, sem
þeir gerðu í sundi, væri að fara í vatnsrennibrautina.
Mikið var af fólki í heita pottinum við hliðina á. Þar
voru meðal annarra vinkonurnar Tinna, Hulda Karen,
Hrönn, Martha, og Stefanía, allar þrettán ára. Þær
sögðust fara mjög oft í sund. „það er svo frískandi,"
sagði ein þeirra og nefndi einnig að yfirleitt færu þær
margar saman og væri tilgangurinn yfirleitt að fara í
körfubolta eða bara að „fíflast“. Vinkonurnar sögðu þó
að stundum kæmi það fyrir að þær fengju sér smásund-
spretti. Aðspurðar hvað þær ætluðu að gera á eftir
sögðust þær þurfa að fara á fótboltaæfingu. Ljósmynd-
ari og blaðamaður kvöddu vinkonumar og ákváðu að
yfírgefa sumarstemmninguna í Árbæjarlauginni og
heimsækja sundlaugargesti í Laugardalnum.
Létt yfir fólki í Laugardalslauginni
Margt var um manninn í Laugardalslauginni á hinum
sólríka sumardegi. Ekki sást þó mikið af fólki ofaní
lauginni sjálfri, heldur lágu flestir meðfram bökkum
sundlaugarinnar og nutu sólarinnar. Margir niður-
sokknir í bækur eða blöð, aðrir að tala við vini, en
sumir hálfsofandi, en virtust þó ranka við sér öðru
hvetju til að bera á sig sólkrem eða olíur. Á einum
sólbekknum sat ung kona og las einkar merkilega bók
ef marka mátti alvörugefinn svip hennar. Þegur betur
var að gáð var unga konan, Ásdís Jónsdóttir mann-
fræðinemi, að lesa rannsóknir um sjónvarpsáhorfend-
ur. Ásdís sagðist hafa fengið styrk úr Nýsköpunar-
sjóði námsmanna og væri að undirbúa rannsókn sína'
á útvarpshlustun. „Það er ekki hægt að loka sig inni
í svo góðu veðri og því ákvað ég að taka bókina með
mér út í sólina,“ sagði hún og nefndi einnig að hún
færi reglulega í laugarnar og synti að minnsta kosti
fimm hundruð metra. Eftir það slakaði hún á í heitu
pottunum og færi jafnvel í gufubað. Aðspurð um ráð
til sólþyrstra sundgesta sagði hún að mikilvsægtj væri