Morgunblaðið - 28.12.1997, Blaðsíða 4

4 B SUNNUDAGUR 28. DESEMBER 1997
MORGUNB L AÐIÐ
BLÓMASKREYTINGAR Qunerseeq eru mjög fallegar og það er ótrúlegt hvað hún nær ferskum blæ á þau eftir þurrkun
og síðan vatnsmeðferð.
Morgunblaðið/RAX
í ELDHÚSINU hangir fífa og ýmsar villtar grænlenskar
jurtir sem bíða þess að fara á stjá á ný þegar vetrar.
Qunerseeq Rosing ljósmynd-
ari í Grænlandi hefur sótt
myndefni sitt í líf fólksins
á útstöðum Grænlands, veiði-
stöðunum þar sem einfaldleik-
inn er svo sterkur og rætur
fólksins og töfrar eru ein
órofa heild. Arni Johnsen
ræddi við Qunerseeq um ljós-
myndunina og grænlensku
villiblómin.
ÞESSA mynd tók Qunerseeq í Thule af hinu yfirvegaða og frekar alvarlega í'olki
sem býr í nyrstu byggðum jarðar.
QUNERSEEQ slappar af í stofunni hjá sér á meðan blómin vakna í vatninu.
Lykillinn
að góðri
mynd eru
töfrar fólks
og rætur
Grænland
QUNERSEEQ hefur ljósmyndað í flest-
um byggðum Grænlands um áratuga-
skeið en þó sérstaklega á Austur-
strönd Grænlands og Thule-svæðinu,
sem er nyrst.
Qunerseeq hefur einnig hin síðari ár safn-
að miklu af grænlenskum heiðajurtum á
sumrin og haustin og þróað geymsluaðferðir
til þess að nota jurtirnar síðar í skreytingar
til hátíðabrigða eða einfaldlega til þess að
flytja sumarið inn í veturinn.
„Ég tel mikilvægt," sagði Qunerseeq, að
allt norðrið sjái myndirnar mínar og þess
vegna ákvað ég á fyrstu stóru einkasýning-
unni minni 1993 að útbúa tvær sýningar, eina
sem færi um Evrópu og eina sem væri til
staðar á heimskautasvæðinu. Sú sýning er nú
í Þjóðminjasafni Grænlands og vonandi kem-
ur hún fyrr en síðar til Islands.
Ég legg mikið upp úr því að sýna hvernig
fólk lítur út, upprunalega fólkið, því ég hef
mest vomað yfir upprunalegu týpunum og
elsta fólkinu sem ber þennan sterka svip.
Mér finnst mest spennandi að ná kringum-
stæðum þegar fólk hvílir í sjálfu sér, afslapp-
að og fullt af eðlilegri ró. Þannig koma per-
sónurnar sterkast fram. Ég sækist eftir þess-
um þáttum og það hjálpar mér að ég þekki
þetta fólk svo vel. Ég er fædd í Ammassalik
og ég sæki í þessa stemmningu. Ég hef kapp-
kostað að sækja mitt myndefni í smástaðina,
veiðistaðina og ég hef búið í veiðimannasam-
félaginu á mörgum stöðum. Mér fínnst nást
miklu meira fram með því að fanga fólkið í
umhverfi þess á heimaslóðinni. Þar liggja
töfrar þess og rætur og það er að minu mati
einmitt galdurinn við góða mynd að ná fram
töfrum persónunnar. Það er lykillinn að
góðri mynd. Góð mynd kostar ótrúlega ein-
beitingu ljósmyndarans vegna þess að hann
þarf að gefa allt næmi sitt í viðfangsefnið án
þess að raska á nokkurn hátt persónuró þess
sem á að mynda. Með þetta sjónarmið í huga
hef ég myndað hringinn í kring um Græn-
land og því hef ég sagt að andi fólksins búi í
mínum myndum.
Á hverjuni stað, sem ég kom til, kynntist
ég fólkinu. Ég veð ekki í að taka myndir
strax, ég gef mér tíma til að skyggnast inn í
tilveru þess fólks sem ég ætla að mynda.
Þannig vil ég vinna og þannig kemur mynda-
vélin síðan inn í dæmið eins og eitthvað sem
kom af sjálfu sér. Þessi vinna mín hefur verið
mjög gefandi og veitt mér mikla gleði.“
Við víkjum talinu að jurtasöfnun hennar
og blómaskreytingum, en það vakti mikla at-
hygli við opnun Menningarhússins Katuak í
Nuuk í febrúar 1997 að þar voru margar
blómaskreytingar með grænlenskum villi-
blómum og þau litu svo fagurlega og frísk-
lega út að það var eins og þau hefðu verið
tínd daginn áður, á miðjum vetri.
„Ég safna mosa, skófum, sveppum og
hreindýramosa", sagði Gunny, _ bý um jurt-
irnar og þurrka þær. Síðan kem ég þeim fyr-
ir í lokuðum kassa utan dyra og geymi í
marga mánuði ef svo ber undir. Ég safna
jurtunum í ágúst og september, því þá eru
þær aðeins farnar að búa sig undir svalari tíð
og hafa náð þroska sem geymir þær betur.
Lyngi, einiberjum og öðru slíku safna ég í
ágúst og best er að geyma þetta utan dyra í
plastpoka.
Til þess að Iífga upp á tilveruna á vetrum
eða þegar tilefni gefst til þá fer ég í pokana
mfna og kassana, vel jurtir og set þær í vatn.
Það er svo skemmtilegt að sjá að það er eins
og jurtirnar vakni þegar þær eru á kafi í é
vatninu. Síðan er þeim komið fyrir eftir
smekk í koppum og kirnum og séu þær
vökvaðar daglega eða minnst annan hvern
dag þá má lialda þeim frísklegum mánuðum
saman. Nánast allar grænlenskar villijurtir
og grös má meðhöndla á þennan hátt. Ef
maður meðhöndlar þessar jurtir norðursins á
nærgætinn hátt má hafa ómælda ánægju af
þeim á þennan hátt og flytja þannig til árstíð-
irnar að eigin geðþótta þótt í litlum stíl sé.
Það er svo gott fyrir sálina að liafa aðgang
að náttúrulegum hlutum, ómenguðum og
tærum, og ég vil hvetja fólk á íslandi til þess
að safna svolitlu af íslenskum villijui-tum og
búa sér til unaðsreit úr þeim þegar svo ber
undir“.