Morgunblaðið - 04.01.1998, Qupperneq 12

12 B SUNNUDAGUR 4. JANÚAR 1998
MORGUNBLAÐIÐ
THUE á verkstæði sfnu þar sem kennir margra grasa. Þarna er hann
að slípa náhvaistönn á náhval sem hann hefur höggvið í sandstein.
THUE hefur teiknað hundruð
merkja og skreytinga, m.a. þetta
í'sbjarnarmerki.
THUE með líkan af ræðupúlti sem hann smíðaði í hið nýja menningar-
hús Grænlands, Katuaq, sem þýðir trommukjuðinn.
Best að
vinna út
frá
hjartanu
Frlmærkinik
katersulsut
Team Gromand
tapersersorpaat
EITT af frímerkjunum sem Thue hefur teiknað en hann teiknaði grænlenska fánann.
Grænland
Thue Christiansen, ráðuneyt-
isstjóri í menningar- og
fræðsluráðuneyti Grænlands,
er einn kunnasti listamaður
Grænlands á sviði merkja- og
auglýsingateikninga. Thue var
ráðherra fyrstu grænlensku
heimastjórnarinnar en í nú-
verandi starfí hefur hann
margvíslegt og vaxandi sam-
starf við Island. Árni Johnsen
tók hann tali en meðal verk-
efna Thue um þessar mundir
er undirbúningur að byggingu
bæjar í stíl Eiríks rauða í
Bröttuhlíð á Grænlandi og
Þjóðhildarkirkju og uppbygg-
ingu á að vera lokið árið 2000 í
tilefni 1000 ára frá því að
Leifur heppni fann Ameríku.
HANN býr yfír mikilli útgeislun
í stóískri ró, snöggur til svara,
gamansamur en rammalvar-
Iegur um leið, því það fer ekk-
ert á milli mála þegar maður kynnist
honum að hann vinnur fyrst og fremst
til árangurs.
Thue Christiansen á litríkan feril að
baki sem listamaður og stjórnmálamað-
ur. Hann var ráðherra í fyrstu græn-
lensku heimastjórninni en valdi síðan að
fara úr formlegum stjórnmálum til þess
að geta frekar sinnt listagyðjunni með
starfí sínu sem ráðuneytisstjóri mennta-
og menningarmála grænlensku heima-
stjórnarinnar.
Thue er fæddur 25. febrúar 1940 í
Marmorilik nálægt Umanak við Disk-
obugtina á vesturströnd Grænlands.
Hann ólst upp í Manitok, er lærður
kennari og sundkennari og vann um
árabil við kennslu. Síðar vann hann við
hótelstjórn og árin 1979-1983 var hann,
sem fyrr segir, ráðherra í fyrstu græn-
lensku heimastjórninni og fór með mál-
efni menningar, kennslu og kirkju. Frá
1995 hefur hann verið ráðuneytisstjóri.
Thue er jafnframt í hópi þekktustu
listamanna Grænlands en sérsvið hans
er gerð merkja og margs konar skreyt-
inga. Hann teiknaði til að mynda fána
Grænlands og nefna má þekkt merki
hans fyrir samstarf Grænlands, íslands
og Færeyja á sviði ferðamála, þar sem
hann byggir á grænlenska konubátnum,
íslensku víkingaskipi og færeyskum
báti. Fyrir nokkrum árum var Thue
staddur hér á landi í einni af hefð-
bundnum erindisferðum vegna margvís-
legra og vaxandi samskipta Grænlands
og Islands, þegar hann sá auglýsingu
um samkeppni á merki Hitaveitu Fella-
hrepps. Mikill fjöldi tillagna barst en
Thue sigraði. Eg spurði Thue um list-
hneigðina.
„Eg er sjálflærður Iistamaður," svar-
aði hann og það er svo sem ekki óþekkt
á Grænlandi því Grænlendingar eru
mjög listrænir í handverki og listamenn
leynast þar víða í hversdagslífínu.
„Pabbi teiknaði báta og físka,“ hélt
Thue áfram, „og reyndar margt fleira,
en ég sat oft hjá honum og teiknaði líka.
Framan af teiknaði ég bátana, aðallega
framan frá en allt þróaðist þetta. Það
var hvatning að ég þótti góður í mínum
bekk að teikna. Ég mála ekki mikið,
teikningin er mitt svið. Ég teiknaði
einnig og skrifaði í staðarblöð, en alls
hef ég átt heimili á sex stöðum. Þegar
ég fór í pólitík var ég í raun ekkert
pólitískur, en í gegnum blaðamennsk-
una varð ég þekktur og í tengslum við
það varð róðurinn léttari þegar ég fór í
framboð. Ýmislegt hafði fallið til. Ég
var um skeið framkvæmdasljóri sjón-
varpsins í Mantok, kom af stað íþrótta-
félagi í Diskóflóa og kom af stað Skíða-
félaginu í Manitok.
Ég hef myndskreytt mikið af bókum
og teiknað urmul af alls kyns merkjum.
Einnig hef ég þýtt bækur, m.a.
„Tortilla Flat“ eftir Steinbech þannig
að það er vaðið úr einu í annað, en það
hefur gefíð breidd og fjölbreytni og
skemmtun.
Ég er svo heppinn að mitt starf og
áhugamál falla saman. Margir lista-
menn hafa samband við mig og ég er
ráðgjafi margra þeirra um kaup á efni
og verkum.
Mín „motiv“ eru hins vegar búin til í
huganum og oft tilbúin þegar blýantur-
inn fer af stað. Það er þannig með mig
að ég hlusta best þegar ég teikna, bæði
inn á við og út á við, og svo dúkka
„mótivin" upp í teikningunni og ég út-
færi þau. Ég get ekki teiknað það sem
er pantað, mér fínnst best að útfæra frá
hjartanu og minn helsti gagnrýnandi er
konan mín. Ég hengi verkin mín upp á
ísskápinn í eldhúsinu og þar eru þau
tekin fyrir.“
Morgunblaðið/RAX
THUE Chrístiansen,