Morgunblaðið - 20.09.1998, Blaðsíða 10

■'►10 B SUNNUDAGUR 20. SEPTEMBER 1998
MORGUNBLAÐIÐ
DÆGURTÓNLIST
r l| m
il Sm gJM* *
Morgunblaðið/Golli
Hjónaband Kristín Björk Kristjánsdóttir, Kristján Guðjónsson, Gerður Jónsdóttir og Adda Ingólfsdóttir.
Sefandi sjálfsblekking
ÚTGÁFA á vínil lifir góðu Iífí, enda
hentar formið einkar vel fyrir ýmis-
konar tilraunastarf og -útgáfu; ekki
síst þegar kynna á nýja sveit. Fyrir
skömmu gaf hljómsveitin Spúnk út
sína fyrstu plötu í samkrulli við
aðra sveit enn nýrri sem kallast
Múm. Platan er glær fjöguiTa laga
tíutomma.
Spúnk skipa Adda Ingólfsdóttir,
Kristín Björk Kristjánsdóttir,
Kristján Guðjónsson og Gerður
Jónsdóttir. Sveitin tók þátt í síðustu
Músíktilraunum, með annarri
mannaskipan, en þær stöllur Adda
og Kristín segja að Spúnk sé orðin
meiri hljómsveit en þá var. Pá voru
þær tvær að bauka við tónlist og
fengu til liðs við sig aðstoðarmenn,
en nú er Spúnk hljómsveit sem æfír
dyggilega og hefur samið fjölda
laga að þeirra sögn.
Spúnk tók upp tvö lög á tíu-
tommu í sumar og gaf út fyrir
stuttu, en annars hefur hún haft
hægt um sig eftir stutta tónleika-
ferð um Bretland síðsumars. Platan
er tekin upp í Stúdíó Núlist og þær
Adda og Kristín grípa tækifærið til
að þakka þeim Jónsa og Hödda sér-
staklega fyrir aðstoð og innblástur.
Aðspurðar hvers vegna þær Adda
og Kristín hafí farið að fást við tón-
list og geri enn svara þær svo: „Af
því að hún er svo fullnægjandi í sér.
Ef það er eitthvað inni í manni sem
maður vill koma út þá talar maður
oft um það við fólk, en það er svolít-
ið brengluð leið því það sem maður
segir er svo litað af áhrifum frá
hlustandanum. Orð eru líka svo tak-
mörkuð. Þegar maður hefur upp-
lifað eitthvað sem er kannski svolít-
ið flókið þá er svo miklu meira inni í
manni en hægt er að segja með orð-
um, alls konar bylgjur og sveiflur
og það er svo gaman að setja þær í
tóna og hljóð. Þannig getur tónlist
svo vel myndað alla stemmninguna í
atburði eða hugsunum. Hún verður
svo þykk og sönn útgáfa af sann-
leikanum og stundum, ef þannig
stendur á, ennþá betri útgáfa en
sannleikurinn sjálfur. Getur jafnvel
orðið sefandi sjálfsblekking."
Þær Adda og Kristín hafa fengist
við tónlist lengi; Kristín lærði á gít-
ar og Adda á píanó. Hún segist ekki
hafa velt því fyrir sér að fara í
hljómsveit fyrr en hún hætti í tón-
listarskóla; „það gerðist ekkert fyiT
en ég kynntist Kristínu. Það er svo
erfítt að fínna rétta félaga,“ segir
Adda og Kristín bætir við: „Þetta er
eins og hjónaband."
Æ ALGENGARA verður að
kvikmyndir og tónlist fallist í
faðma, enda vel til fundið að
láta tónlist auglýsa kvik-
mynd og jaínvel að gefa tón-
listarmönnum kost á að
spreyta sig, til að mynda
með nýjum samstarfsmönn-
um eða á nýrri gerð tónlistar
sem viðkomandi hefði ann-
ars varla getað gert, fastur í
yiðjum eigin ferils og vænt-
inga útgáfu og aðdáenda.
LISTIR
Kvikmyndaskífur eru
jafn misjafnar og þær
eru margar. Sumar ná að
íallast
í faðma
flétta listilega saman áhrif-
- -istónlistinni úr kvikmynd-
inni og lögum sem ýmist
bregður fyrir í myndinni
eða eru samin í tilefni
hennar. Þannig eru eftir-
minnilegar frá fyrri tíð
plötur með tónlist annars
vegar úr
Pulp Fict-
ion og hins
vegar
Natural
Born Kill-
ers. í sum-
ar hefur
mikið kom-
ið út af kvikmyndaskífum
og ólíkrar gerðar. Mynd-
irnar sem þær tengjast eru
ekki síður ólíkar; nefna má
plötur tengdar ástarsögum,
ófreskjumynd, spennu-
.mynd og vísindaskáldsögu.
Plöturnar eru fimm sem
koma upp í hugann, City of
Angels, þar sem meðal
annars vekur athygli fyrsta
lag Alanis Morrisette eftir
að hún lagði heiminn að
fótum sér, The Wedding
Singer, þar sem safnað er
saman gamalli tónlist, Lost
in Space, þar sem danstón-
list er allsráðandi í bland
við áhrifstónlist úr mynd-
inni, The X-Files, þar sem
Björk Guðmundsdóttir á
eftir
Ámo Motthíasson
lag meðal annarra, og loks
Godzilla.
Sumar þessar skífur hafa
sannað hagkvæmni þess að
tengja kvikmynd og tónlist,
en sú plata sem hefur náð
mestum vinsældum af þeim
sem hér eru taldar dregur
þó nafn sitt af þeirri mynd-
anna sem gekk hvað verst
vestan hafs, Godzilla. Þar á
eru til að mynda lög eins og
Heroes með The Wall-
flowers og notið hefur hylli,
nýtt lag með Jamiroquai
sem fór beint á toppinn á
Englandi, og merkilegt
samstarf þeirra Puff
Daddy og Jimi Page. Á
plötunni eru síðan til
skrauts bútar úr áhrifstón-
list myndarinnar sem er
eftir David Arnold sem er
með fremstu kvikmynda-
lagasmiðum.
Ónnur plata af þeim sem
taldar eru upp er og bráðvel
heppnuð, diskur með lögum
tengdum X-Files. Eins og
getið er á þar lag Björk
Guðmundsdóttir, Hunter,
en fleiri fræga má telja, til
að mynda The Cure, Noel
Gallagher, Foo Fighters og
þá Rykbræður. Utgefand-
inn kýs ekki að láta fljóta
með stef úr myndinni, sem
hefði þó gefíð disknum
aukið vægi fyrir kvik-
myndaáhugamenn, en gerir
hann reyndar að sjálfstæð-
um safndiski og eigulegum.
NÚTÍMALEG PLATA
SÍFELLT eru
ólíkir listamenn
að leggja saman í
púkk í danstón-
listarheiminum.
UNKLE er slíkt
samstarf, en vek-
ur líklega meiri
athygli en flest,
því þar eru þeir í
forsvari James
Lavelle, forstjóri
Mo’Wax, og D J
Shadow.
Samstarfsskífa
þeirra félaga
undir nafninu
UNKLE heitir
Psyence Fiction
og gestir á henni
eru meðal ann-
arra Richard As-
hcroft, Thom
Yorke og Mike D, en einnig
koma við sögu Mark Hollis
úr Talk Talk og Jason New-
sted úr Metallicu.
Samstarfið á sér langan
aðdraganda því hugmyndin
kviknaði þegar þeir Shadow
og Lavelle voru að vinna
saman í Los Angeles fyrir
þremur árum.
í viðtali við New Musical
Express sagði Lavell að drif-
kraftur hans í þessu sam-
starfí hafí verið að hann
langaði til að gera plötu sem
svipaði til Blue Lines Massi-
ve Attack. „Mig langaði til að
gera mína eigin Blue Lines,
til að segja frá öllu sem var í
kringum mig á æskuárunum,
en einnig að gera nútímalega
plötu.“
Upphafslag plötunnar
syngur Richard Ashcroft og
söng lagið inn á band fyrir þá
um það leyti sem þeir
unni. Shadow varð þannig
leiður á að flakka sífellt á
milli og segir að í árslok 1996
hafi hann verið búinn að fá
sig fullsadd-
an af
ferðalögum
og flugi, „en
þegar kom að
því að hætta
hlustaði ég á
upptökurnar
og gat það
einfaldlega
ekki“.
Annað sem setti strik í
reikninginn var þegar fyrir-
tækið sem ætlaði að gefa
plötuna út lagði upp laupana
þegar hún var loks tilbúin,
sem tafði útgáfu um á annan
mánuð. Hún er þó loks kom-
in út og þykir hreinasta af-
bragð, en engum sögum fer
af því hvort þeir félagar
hyggist starfa lengur saman.
UNKLE-menn voru að byrja
á plötunni og Verve þá hætt
störfum í bili. Þeir Lavelle og
Shadow segja að svo vel hafí
Ashcroft
sungið lagið
að það varð
einskonar út-
gangspunkt-
ur og mæli-
kvarði íyrir
öll önnur lög
á plötunni.
Thom Yorke
slóst síðar í
hópinn og Lavelle segir að
hann hafí ekki sungið síður
en Ashcroft, en að auki hafi
hann leikið á bassa og stillt
píanó í hljóðverinu.
Ekki gekk þrautalaust að
taka plötuna upp, meðal ann-
ars í ljósi þess að þeir félagar
eru eðlilega afskaplega upp-
teknir menn, en einnig búa
þeir hvor í sinni heimsálf-