Morgunblaðið - 04.10.1998, Blaðsíða 42

42 SUNNUDAGUR 4. OKTÓBER 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
HULDA DÓRA
FRIÐJÓNSDÓTTIR
+ Hulda Dóra
Friðjónsdóttir
var fædd á Akur-
eyri 17. október
1932. Hún lést á
heimili sínu fra-
bakka 2, sunnudag-
inn 27. september
siðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Sigrún Karlsdóttir,
f. 27.4.1879, d. 18.8.
1983, og Friðjón
Guðmundsson, f.
13.5. 1897, d. 19.9.
1950.
Hulda Dóra eign-
aðist fimm börn. 1) Halla
Hauksdóttir, hún er gift Þor-
geiri Benediktssyni,
þau eiga 3 börn. 2)
Hrafn Hauksson,
hann á 2 börn. 3)
Heiða Hauksdóttir,
gift Hafþóri Þor-
valdssyni og eiga
þau 3 börn. 4) G.
Harpa Hauksdóttir,
gift Ingvari Ingv-
arssyni, þau eiga 4
börn. 5) Friðjón
Unnar Halldórsson.
títför Huldu Dóru
fer fram frá Foss-
vogskirkju á morg-
un, mánudaginn 5.
október, og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Sunnudaginn 27. september lést
á heimili sínu Hulda Dóra Friðjóns-
dóttir. Um svipað leyti og fyrstu
laufblöðin í garðinum hennar féllu
til jarðar lauk stuttri en snarpri or-
ustu sem frá fyrsta degi var ójöfn
og óvægin mjög undir það síðasta.
I annað sinn hafði sá vágestur
sem krabbamein er sótt hana heim.
I hið fyrra sinn fyrir um það bil 20
árum, hafði hún þá sigur og það
ætlaði hún sér einnig nú. En það
fór á annan veg. Hún var norðlensk
að ætt og uppruna og mátti enn
glöggt greina norðlenskan fram-
burð í máli hennar, þó svo tugir ára
væru liðnir frá því að hún yfirgaf
æskustöðvar sínar, sem voru henni
mjög kærar. Svo sterkar eru þær
rætur sem fólk vex af.
Hún kom frá heimili þar sem
auður var ekki í garði umfram
nauðþurftir og hlaut því ekki þá
menntun sem hugur hennar stóð þó
til. Stærstan hluta ævi sinnar vann
hún utan heimilis og bjó ætíð við
þau lífskjör sem leiddu af sér ör-
yggisleysi í húsnæðismálum. Af
þeim sökum þurfti hún þvert gegn

y
Þegar andlát
ber að höndum
Útfararstofa kirkjugarðanna ehf.
Sími 5511266
Allan sólarhringinn
vilja sínum oftar en ekki að leysa
upp heimili sitt og barna sinna og
byggja það upp á nýjum stað. Og
gilti þá einu hvort tjaldað var til
einnar nætur eða lengri tíma. Hún
byggði upp sitt nýja heimili á ör-
skömmum tíma af einstökum dugn-
aði og smekkvísi. Heimilið var
henni allt. I það lagði hún mikla al-
úð og vinnu og bar það smekkvísi
hennar fagurt vitni alla tíð. Það
sama var hægt að segja um um-
gjörð hennar alla, klæðnað, útlit og
framgöngu alla, þar fór kona sem
bjó sig og umhverfi sitt fremur af
smekkvísi en ríkidæmi þótt ætla
mætti annað við fyrstu sýn. Manni
fannst stundum, er maður kom inn
á heimili hennar, að þar væri ótrú-
legt samansafn hluta hvers úr sinni
áttinni, en ef betur var að gáð sást
að þar féll hver hlutur svo að öðrum
að þar hefði enginn arkitekt gert
betur. Þar voru hlutir valdir fremur
af smekkvísi en dýrleika.
Dóra var í eðli sínu húmoristi og
gat vel svarað fyrir sig ef á þurfti
að halda. Á stundum mátti greina
hjá henni þá náðargáíu að geta sagt
frá spaugilegum atvikum og átti
hún það jafnvel til að herma eftir
© ÚTFARARÞJÓNUSTAN
Stofnað 1990
Persónuleg þjónusta
Sími: 567 9110 & 893 8638
www.utfarir.is utfarir@itn.is
Rúnar Geirmundsson Sigurður Rúnarsson
útfararstjóri útfararstjóri
LEGSTEINAR t Marmari
Islensk framleiðsla Granít
Vönduð vinna, gott verð Blágrvti
Sendum myndalista Gabbró
MOSAIK Líparít
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími 5871960, fax 5871986 1
fólki eins og góðra húmorista er
siður. Allt var þetta þó græskulaust
gaman og laust við illa meiningu og
til þess eins að létta þeim lífið er á
hlýddu. Síðustu 15 árin vann hún
við umönnun aldraðra og sjúkra.
Það er erfið vinna, bæði fyrir lík-
ama og sál, og launakjör þau helst
að þiggja þakklátt bros eða vinar-
þel frá skjólstæðingum.
Þessi störf sem önnur leysti hún
mjög vel af hendi.
Síðustu vikuna, sem hún lifði,
þurfti hún sjálf að njóta umönnunar
allan sólarhringinn og hjálpuðust
þar margir að.
Sérstakar þakkir viljum við færa
Karitas hjúkrunarþjónustu fyrir
einstaka hjálp og samhug. Einnig
séra Valgeiri Ástráðssyni, sem var
fjölskyldunni allri stoð og stytta,
bæði fyrir og eftir andlát hennar.
Kæra tengdamóðir, elskulega
móðir, amma og langamma. Hvíl í
friði.
Fjölskyldan Sflakvísl 2.
Elsku hjartans mamma mín.
Það er erfitt að setjast niður og
skrifa þér kveðju, elskan mín,
vegna þess að það er svo margt
sem mig langar til þess að segja við
þig-
„Við förum ekki að gefast upp
núna, Harpa mín,“ sagðirðu orðin
svo máttfarin að þú gast varla stað-
ið, en nákvæmlega svona varstu.
Gafst aldrei upp og vinninginn ætl-
aðir þú að hafa, vinna þennan sjúk-
dóm sem réðst að þér af fullum
þunga. Og þótt svo sagt sé að hann
hafi lagt þig að velli er ég ekki jafn
sannfærð um að hann hafi unnið.
Þú kvaddir okkur af þeirri reisn
sem einkenndi þig á meðan þú
varst ennþá hér. Lagðir aftur fal-
legu augun þín og fórst eins og sú
prinsessa sem þú alltaf verður í
hugum allra sem þekktu þig,
þannig að þessi sjúkdómur vann
þig ekki, heldur þú hann. Það bros-
ir enginn sem hefur tapað ein-
hverju jafn stóru og lífinu og þú
brostir, elsku mamma mín, þegar
þú fluttir þig til betri heima. Þess
vegna trúi ég því að svona ákvaðst
þú að fara, leyfa okkur að fá góðan
tíma til þess að venjast tilhugsun-
inni um að bráðum færirðu og gefa
okkur tíma til þess að kveðja þig,
og hvílík forréttindi, mammsa mín,
þakka þér fyrir.
Af öllum hlutum í lífinu eigum við
að læra og þú kenndir mér margt.
Eg ætla að muna eftir þér þegar þú
snerir þér í hring og dansaðir í nýj-
um kjól, söngst hástöfum með upp-
áhaldslögunum þínum, stóðst í eld-
húsinu og bakaðir fyrir jólin, faldii-
kökurnar og ég fór í maraþon að
reyna að finna þær.
Þú varst duglegasta kona sem ég
hef kynnst. Þótt þú værir ein með
okkur fimm og ynnir myrkranna
milli var heimilið alltaf jafn fallegt
og rómantískt, þai- lá þinn metnað-
ur að skapa okkur fallegt hreiður
fullt af blómum, ljósum og mömmu-
lykt. Og alltaf mátti athuga nýtt
borð, stól eða ljós og í horninu
þama, þar væri fallegt að hafa
stóra plöntu, en við hin stóðum
starandi, hvar ætlar frúin að koma
þessu öll fyrir, og það komst alltaf
fyrir og var glæsilegt.
Þú varst aldrei rík af peningum,
mamma mín, en hjarta þitt var fullt
af fjársjóði sem margir með alla
heimsins peninga reyna alla ævi að
finna en tekst ekki. Það er af því að
þú gladdist af litlu, sást fegurð í
mörgu og hafðir húmor sem sló öllu
við og þú komst okkur öllum fimm
til manns og eins og við sögðum
okkar á milli, það eru vandfundin
mannvænlegri börn!
Og garðurinn, mamma, þessi litli
garður sem var eitt moldarbarð
fyrir bara fimm árum, hann myndi
sóma sér hvar sem væri og verður í
huga mínum eilíft tákn um þig og
fegurðina sem þú sást alltaf.
„Bíddu bara, Gunnsa mín,“ sagð-
irðu og svo settirðu niður rósir og
runna sem ég kann ekki einu sinni
að nefna og auðvitað spratt fram
yndislegasti gróður verndaður af
álfum sýnilegum úr leir og örugg-
lega einhverjum sem við ekki sáum.
Eg elska þig, mamma mín, og
veit að þú verður alltaf hjá okkur
öllum, nú ertu komin til guðs þar
sem við hittumst öll aftur.
PÉTUR O.
NIKULÁSSON
+ Pétur O. Nikulásson fæddist
í Reykjavík 6. júlí 1921.
Hann lést á Landspitalanum 23.
september síðastliðinn og fór
útför hans fram frá Áskirkju 2.
október.
Fréttin um andlát Péturs vinar
okkar barst okkur hjónum á ferð
erlendis. Fréttin kom okkur ekki á
óvart eins og heilsu hans var kom-
ið. Engu að síður veldur frétt af
fráfalli góðs vinar alltaf trega og
söknuði, en vekur jafnframt upp
góðar minningar frá liðnum árum.
Leið okkar Péturs lá fyrst saman í
Verslunarskóla Islands en þaðan
útskrifuðumst við saman vorið
1939. Okkur varð strax vel til vina.
Hinar miklu breytingar sem
urðu við upphaf heimsstyrjaldar-
innar og hemámsins höfðu mikil
áhrif á starfsferil ungra manna á
oimmm&mm
o
i
§
I
5
1
5
Fersk blóm og
skreytingar
við öll tœkifœri
Opið til kl.10 öll kvöld
Persónuleg þjónusta
Fákafeni 11, sími 568 9120
2
I
5
|
I
I
5
tt!0«#§OI#§O§<*
þessum árum. Pétur hóf störf hjá
heildverslun Kristjáns G. Gíslason-
ar. Verslun beindist þá nær ein-
göngu til Bandaríkjanna og fór
Pétur um tíma þangað eins og svo
margir af skólabræðram okkar.
Að stríðinu loknu kom skóla-
bróðir okkar Olafur Eiríksson
heim frá Danmörku, en hann hafði
orðið innlyksa þar. Við Pétur, Olaf-
ur og Olafur Loftsson hófum þá að
spila brids saman og gerðum það
vikulega á hverjum vetri í nokkra
áratugi eða þar til Olafur Eiríksson
lést. Á þessum árum voram við
Pétur badmintonfélagar og náðum
því að verða Islandsmeistarar í
fyrsta flokki í tvíliðaleik 1956!
Eftir að við Pétur voram báðir
kvæntir fóram við hjónin að stunda
gönguferðir og ferðalög. Um nokk-
urt skeið gengum við um ýmsa
áhugaverðustu staði í nágrenni
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Sverrir Olsen, Sverrir Einarsson,
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlíð 35 ♦ Sími 581 3300
Allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/
Mig langar að segja svo margt í
viðbót en þótt ófullkomin sé er
þetta kveðjan mín til þín í bréfi,
elskan, og það er bannað að hafa
áhyggjur af okkur, við spjörum
okkur öll, þú kenndir okkur það,
því nú varir trú, von og kærleikur,
þetta þrennt, en þeirra er kærleik-
urinn mestur.
Elsku mamma, þín alltaf.
Harpa.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug
þakka hér.
Knn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Elsku amma mín, það er með
miklum trega og söknuði sem ég
kveð þig nú en minningar um þig
ylja mér um hjartarætur. Þú bjóst
yfir miklum kærieika og dugnaði og
bar heimili þitt þess merki. Mér
leið alltaf vel í návist þinni og þegar
ég heimsótti þig fékk ég ætíð hlý-
legar móttökur.
Þegar ég hugsa um þig kemur
upp í huga mér hversu glaðvær og
gjafmild þú varst, þú varst ekki
bara gjafmild á hluti heldur varstu
eipnig gjafmild á kærleika, sem þú
hafðir nóg af. Elsku amma mín, ég
vil kveðja þig með eftirfarandi
sálmi.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú i friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Elsku amma mín, hvíl í friði.
Þín nafna
Hulda Dóra.
Reykjavíkur. Þegar Pétur eignað-
ist Austin Gipsy-jeppa fórum við að
stunda óbyggðaferðir þar sem við
tjölduðum og grilluðum. í einni
slíkri ferð þar sem við ókum inn-
nanum himinhá rofabörð kviknaði
hugmyndin um að gera eitthvað til
þess að bjarga landinu. Við Pétur
voram þá í Lionsklúbbnum Baldri
og var hugmyndinni komið á fram-
færi þar. Þeir Karl Eiríksson og
Sturla Friðriksson stóðu svo að því
að klúbburinn fékk land við Hvítár-
vatn til ræktunar.
Á þessum áram var laxveiði nær
eingöngu stunduð af körlum. Sigga
hafði alist upp við laxveiðar og Ella
hafði einnig áhuga. Varð það til
þess að við fóram að stunda lax-
veiðar saman og fóram í fjölda
skemmtilegra veiðiferða og síðustu
árin í Laxá í Aðaldal, en þangað fór
Pétur í sína síðustu veiðiferð í sum-
ar.
Tvo vetur vorum við saman í
Dansskóla Hermanns Ragnars
sem þá var til húsa í bragga við
Hringbraut og höfðum mikla
ánægju af. Við fórum oft saman á
árshátíðir og dansleiki, síðast á ný-
ársdansleik fyrsta janúar sl.
Pétur og Sigga byggðu sér sum-
arbústað í Flekkuvík þegar þau
voru í tilhugalífinu. Þar áttum við
margar góðar stundir með þeim.
Þaðan vora stundaðir sjóróðrar á
litlum árabáti og aflaðist oft þokka-
lega.
Við fráfall Péturs rifjast upp
margar góðar stundir sem við er-
um mjög þakklát fyrir að hafa
fengið að upplifa með honum.
Pétur átti styrka stoð þar sem
Sigga var, ekki síst núna í veikind-
um hans, þar sem hún vék ekki frá
honum uns yfir lauk.
Við kveðjum Pétur með söknuði.
Hann hvíli í friði.
Gunnar J. Friðriksson
og Elín Kaaber.