Morgunblaðið - 13.12.1998, Qupperneq 7

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 13. DESEMBER 1998 C 7
„Það hefur verið mikið af tófu
núna, svo það er greinilegt að þær
hafa komið upp grenjum sem ekki
hafa fundist," segir Tryggvi. „Tófan
ferðast mikið, en ég hef grun um að
það hafi farið út greni hér skammt
frá. Það er ekki veitt inni á hálend-
inu eftir að ríkið hætti að greiða
sveitaifélögunum fjrrir tófuveiðar
við erum hér þá verðum við að vera
sátt við umhverfið. Við höfum valið
það sjálf.“
Hjónin segjast ekki hafa orðið
vör útilegumanna í Ódáðahrauni,
þótt Tryggvi hafi heyrt að einhverj-
ir hafi hafst við í helli í hrauninu um
tíma endur fyrir löngu. Elín segir
að þau syngi óhrædd um útilegu-
menn í Ódáðahrauni. „Eina ónæðið
sem við höfum orðið fyrir hér er af
hálfu þéttbýlisbúa - og það aðeins
einu sinni. Þá komu hingað strákar
sem vildu fá að leggja net í vatnið,
en fengu ekki. Þeir fóru héðan um
miðja nótt og þeyttu bílflautuna
eins og þeir mögulega gátu! Aðrir
hafa verið aufúsugesth- og hjartan-
lega velkomnir. Við höfum yfír
höfuð mjög gaman af að sjá hér
fólk.“
Að halda í horfinu
Elín sat í sveitarstjórn Bárðar-
dælahrepps í 12 ár, þar til í vor, og
gegndi meðal annars stöðu vara-
oddvita síðasta kjörtímabil. Allt frá
1986 hafa ýmist tvær eða þrjár kon-
ur setið í sveitarstjórn í Bárðdæla-
hreppi. Síðsta kjörtímabil og á því
yfirstandandi hafa verið þrjár kon-
ur og tveir karlar í stjórninni.
Finnst henni það skipta máli að
hafa sveitarstjórnarmenn af báðum
kynjum?
„Eg held að það sé aðallega ein-
staklingurinn sem skiptir máli, en
ekki hvors kyns hann er,“ segir
Elín. „Það verður þó meiri breidd í
viðhorfum að hafa bæði konur og
karla. Ætli það sé ekki um 20 ára
aldursmunur á þeim elsta og yngsta
í sveitarstjórninni nú, og það eykur
líka á víðsýnina.“
Elín segir að helsta viðfangsefni
sveitarstjórnar í lítilli byggð sé að
halda í horfinu. Þar eru skólamálin
efst á blaði. I sveitinni er skóli upp í
7. bekk og börnin ljúka grunn-
skólanámi í Stóru-Tjarnaskóla.
„I svona dreifðri byggð eru ekki
mörg atvinnutækifæri og fólk sækir
ekki vinnu um langan veg,“ segir
Elín. Helstu atvinnutækifæri utan
hefðbundinna bústarfa eru við skól-
ann og við mörbræðsluna á Stóru-
völlum. Þar er framleidd hamsatólg,
friðarkerti og tólg sem er notuð til
framleiðslu á hreinsiefnum. Elín
segir að þetta fyrirtæki sé á uppleið
og lyftistöng í sveitinni. Á sumrin er
greiðasala og boðið upp á gistingu í
barnaskólanum í Bárðardal, sem er
í landi Stóruvalla. „Síðustu tvö sum-
ur hefur utansveitarkona, en þó
ættuð héðan, rekið þetta gistiheim-
ili og haft heimamenn í vinnu.“
Hinn 1. desember í fyrra voru
íbúar Bárðdælahrepps 130 talsins
en voru 161 árið 1988. Þeir eldri
falla frá og lítið er um að ungt fólk
setjist að í sveitinni. Hjónunum i
Svartárkoti þykir þetta miður, þau
eru sammála um að það sé mikil og
góð samstaða meðal íbúanna í Bárð-
ardal og þar sé gott samfélag - eng-
in hreppapólitík.
Elín segist vona að nýlegar tillög-
ur um breytingar í landbúnaði nái
ekki fram að ganga, því ef svo fari
þá sé hún hrædd um að sveitirnar
muni þá fyrst hrynja fyrir alvöru.
Hún bendir á að þegar fullvirðis-
réttur var settur á urðu margir
bændur fyrir mikilli skerðingu og
urðu að fá sér aukavinnu til að geta
setið áfram á búum sínum. Elín seg-
ist ekki geta samþykkt hugmyndir
um að taka beingreiðslur aí
smábændum og þeim sem komnir
eru yfir sjötugt. „Bændur eru á
meðal þeirra sem ekki hafa haft at-
vinnuleysisbætur og þess vegna á
ekki að taka af þeim þann rétt sem
þeir hafa áunnið sér.“
Morgunblaðið/RAX
innan ákveðinnar línu sem dregin
var utan um hálendið.“
Að sögn Elínar er það mjög
kostnaðarsamt fyrir sveitarfélögin
að stunda vargeyðingu. Fyrir
minkaveiðar greiðir ríkið að hálfu á
móti sveitarfélaginu, sé miðað við
kauptaxta sem veiðistjóraembættið
gefur út. Elín segir að í Bárðardal
sé veiðimönnum gi'eitt fyrir gi’enja-
leit næst byggðinni, en það sé al-
farið á kostnað sveitarfélagsins.
Náist refur greiðir líkið að hámarki
3.500 krónur fyrir hvert refaskott í
verðlaun.
Tryggvi segir það misjafnt hvað
mikið finnst af mink í umdæmi
hans. Ef mikið finnst eitt árið þá
getur hann legið í láginni næstu 2-3
árin og blossað upp þar á eftir.
Tryggvi er með tvo minkahunda og
segir það geta ráðið úrslitum um
árangurinn hvað hundarnir eru góð-
ir. „Minkurinn og tófan gera fyrst
og fremst usla í fuglalífinu, eins
leggst minkurinn á fisk í ám og
lækjum," segir Tryggvi. „Ef tófunni
fjölgar þá fer hún að leggjast á
sauðfé.“
Engir útilegumenn
En hvernig er að vera í næsta
nágrenni við Odáðahraun?
„Eg hugsa að það sé miklu betra
en að vera í nábýli við umferðina,"
segir Elín. „Þetta er stærsta
eyðimörk í Evrópu og sumum þykir
það mjög áhugavert. En við erum
ekkert uppveðruð yfir því þegar
hún fer að ausa yfir okkur sandi í
suðvestan roki.“
Ti-yggvi segh- að hraunið sé
ósköp meinlaust, nema það geti ver-
ið erfitt að rata þar í þoku. „Fyrst