Morgunblaðið - 13.12.1998, Side 16

16 C SUNNUDAGUR 13. DESEMBER 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Washington,
Oregon og
Tarragona
Bandaríkin eru ekki bara Kalifornía þeg-
ar vín er annars vegar og á Spáni er að
fínna mörg önnur athyglisverð vínrækt-
arsvæði en Rioja og Pénedes, segir
Steingrímur Sigurgeirsson, sem að
þessu sinni kíkir á vín frá Washington,
Oregon og Tarragona.
KALIFORNÍA hefur því
líka yfirburðarstöðu í
bandarískri víngerð að
margir vilja gleyma því
að vín eru framleidd í flestum ríkj-
um Bandaríkjanna, jafnvel á
Flórida og í Texas. Þau ríki hafa
hins vegar til þessa ekki getið sér
mikið orð fyrir frambærileg vín en
það hafa hins vegar Washington
og Oregon gert fyrir löngu.
Rétt eins og Kalifornía liggja
Washington og Oregon við Kyrra-
hafsströnd Bandaríkjanna. Þar
sem vínræktarsvæði þessi liggja
töluvert norður af Kaliforníu er
loftslag og allar aðstæður til vín-
gerðar mjög frábrugðnar því sem
gengur og gerist í Kaliforníu. Ef
litið er á landakort má til dæmis
sjá að víngerðarsvæðin í Oregon
og Washington (sem er að finna á
mjög svipuðum slóðum við ána
Columbia) eru á svipaðri breidd-
argráðu við Kyrrahaf og Frakk-
land við Atlantshaf. Aðstæður
þarna eru því töluvert „franskari“
heldur en í Kalifomíu. Loftslag er
svalara, lengri tima þarf til að
þrúgurnar nái þroska og sveiflur á
milli ára eru meiri.
Þetta sést mjög vel ef tekið er
dæmi af Washington undanfarin
ár. Arið 1995 var uppskera mikil
að magni en haustið var svalt og
þrúgurnar náðu ekki fullum
þroska. Vínin urðu því Jéttari en
venjulega fyrir vikið. Árið 1996
spillti frost fyrir uppskerunni sem
dróst saman um tæplega helming.
Árin 1997 og 1998 lofa hins vegar
mjög góðu, hvort sem litið er til
magns eða gæða.
Vínrækt í Washington byggist
nær einvörðungu á sígildum
frönskum þrúgum og eru það
Bordeaux-þrúgurnar Cabernet
Sauvignon og Merlot, sem yfir-
leitt mynda uppistöðu vínanna.
Oftast eru vínin blönd að ein-
hverju leyti, þótt það komi ekki
fram á flöskumiðum, og því 10-
15% Merlot yfirleytt að finna í
Cabernet-vínum og öfugt. Stuðlar
þetta að því að gera vínin flóknari
og vissulega upp að vissu marki
Bordeaux-legri.
Það fer hins vegar ekki á
milli mála þegar Washington-
vín eru smökkuð að þau eru
bandarísk en ekki frönsk í
stílnum. Áherslan er á mýkt og
ávöxt og yfirleitt eru þetta að-
gengileg og þægileg vín.
Columbia Crest og Chateau
ST. Michelle
Hægt er að nálgast vín frá
tveimur af stærstu framleið-
endum Washington State,
Chateau St. Michelle og Col-
umbia Crest, á sérpöntunar-
lista ÁTVR, en þessi fyrirtæki
eru jafnframt mjög hátt skrif-
uð hvað gæði varðar.
Columbia Crest Merlot 1995
(1.860 kr.) hefur mikla mýkt og
sæt rauð kirsuber og súkkulaði
ráða ríkjum í uppbyggingu
ilms og bragðs. í munni hefur
það meðalþyngd til að bera og
vottur af sýru gefur vínin
ákveðinn ferskleika. Columbia
Crest Estate Reserve Merlot
1993 (2.500 kr.) er farið að
sýna smá þroska. Vanillusykur
blandast saman við dökk,
þroskuð ber, það er þungt í
munni og ristað og örlítið
reykkennt. Chateau St.
Michelle Merlot 1993 (2.240
kr.) einkennist hins vegar af
sætum, djúpum ávöxt. Sultað-
ar mandarínur, rauð ber,
plómur og áberandi áfengi í
ilm. Þétt og meðalþungt í munni
með snörpu tanníni.
Columbia Crest Estate Reserve
Cabernet Sauvignon 1994 (2.370
kr.) einkennist af einföldum en
þungum og ágengum ilm, þykkri
sultu, kaffi og áfengi. Þykkt og
feitt vín með þroskuðum ávexti og
vott af tanníni án þess að verða
hart. Chateau St. Michelle Caber-
net Sauvignon 1994 (1.800 kr.) er
hins vegar allhart og tannískt í
byrjun, þroskaður, djúpur og
dökkur ávöxtur í nefi, jarðaber og
kirsuber, reykur og krydd.
Sokol-Blosser
í Oregon er einnig rík áhersla á
franskar þrúgur. Cabernet er þar
hins vegar ekki í aðalhlutverki
heldur Búrgundarþrúgan Pinot
Noir. Þrúga sú aðlagar sig ekki
alls staðar eins vei og Cabernet og
margir eru á því að hvergi gefi
hún af sér jafngóð vín og í Oregon,
ef frá eru skildar heimaslóðirnar í
Bourgogne.
Hér á landi eru nú farin að sjást
í fyrsta skipti (svo ég viti) Oregon-
vín þótt enn séu þau að mestu
bundin við veitingahús. Er um að
ræða vín frá hinum ágæta fram-
leiðanda Sokol Blosser en það fyr-
irtæki hóf rekstur líkt og flest
önnur á þessum slóðum í byrjun
áttunda áratugarins. Raunar eru
hjónin Bill og Susan Sokol-Blosser
meðal frumherja í vínrækt á þess-
um slóðum og hafa verið í forystu-
sveit vínframleiðenda Oregon frá
upphafi og hafa fengið mikið lof í
bandarísku vínpressunni m.a. frá
Robert Parker og tímaritinu Wine
Enthusiast. Áhersla þeirra er á
Pinot Noir og þýskar hvítvíns-
þrúgur.
Sokol Blosser White Riesling
1997 hefur mikinn blómailm og
greina má sæta lychée-ávexti og
lime. í munni er vínið nokkuð
þykkt, töluverð sæta er í víninu og
jafnframt periandi sýra.
Sokol Blosser Willamette Valley
Pinot Noir 1995 hefur ungan ávöxt
í nefi, haustlauf og greinar ásamt
áberandi þykkum sætum ilm er
minnir á kirsuberjalíkjörskonfekt.
I munni sætur og ijúfur ávöxtur,
krydd og og mild tannín. Toppur-
inn frá Sokol-Blosser er svo Red-
land Pinot Noir Winemakers Res-
erve 1995. Þetta er stórt og mikið
vín sem þarf nokkurn tíma til
að opna sig í glasinu, heitt og
kryddað. sultuð brómber,
negull, fjólur og jafnvel ilmur
af fersku, góðu hráu lamba-
kjöti. Þessi þægilega lykt
sem kemur af góðu kjöti við
skurð. Semsagt kjötmikið vín sem
ætti að ganga vel með jafnt rauðu
nauta- sem lambakjöti.
De Muller
Syðst í Katalóníu, suður af Pé-
nedes, er að finna víngerðarhér-
aðið Tarragona í grennd við sam-
nefnda borg. Þetta svæði hefur til
þessa ekki náð sömu hæðum í vín-
gerð og nágrannarnir í Pénedes
en líkt og vínin frá framleiðand-
anum De Muller, sem fáanleg eru
á sérlistanum, getur það verið vel
þess virði að gefa vínum þaðan
gaum.
De Muller er raunar með bestu
framleiðendum héraðsins og þekkt-
astur fyrir styrkst sætvín, gerð
samkvæmt solera-kerfi í anda hér-
aðsins Jerez (sérri). Hér eru nú fá-
anleg á sérpöntunarlista þrjú vín,
rauðvin, hvítvín og freyðivín sem
komu mér verulega á óvart.
Þar ber fyrst að nefna Marques
de Muller Cava Brut (1.040 kr.),
traust og heiðarlegt Cava-vín er
freyðii' vel, hefur þurra og góða
uppbyggingu og vott af ávexti.
Kannski ekki framúrskarandi vín
en þó vín sem stendur sig vel í sín-
* Sokol
um flokki samanborið við keppi-
nautana.
Það eru hins vegar hvitvínið og
rauðvínið sem fá mann til að
staldra við.
De Muller Priorat Legitim 1994
(1.100 kr.) er þungt og sveitalegt
vín. Það hefur til að bera sterkaan
kryddaðan ilm, sem er ágengur og
flókinn. Fyrst komu upp í hugann
austurlenskar súrsætar sósur, síð-
an indverskar kryddblöndur með
kummin og kardimommum. í
munni kemur hin heiti, sólbakaði
ávöxtur enn betur í ljós. Eg steinlá
fyrir þessu skemmtilega, einfalda
víni, svo fjarri hinni standardiser-
uðu framleiðslu samtímans, og það
ætti að vera tilvalið með fjölmörg-
um spænskum réttum hvort sem
er úr baunum, saltfiski eða kjöti.
Rauðvínið er spænskt út í fing-
urgóma en hvítvínið hins vegar
eins alþjóðlegt og hægt er að
hugsa sér. De Muller Chardonnay
vekur strax í glasi athygli fyrir
dökkgullinn lit sem yfirleitt er ein-
kenni ástralskra Chardonnay-
bragðbolta. Framhaldið minnir
sömuleiðis fremur á Ástralíu/Kali-
forníu en Spán. Vínið er þykkt,
með sætum, þroskuðum ávexti og
þykkri eik. Maukaðir bananar og
suðrænir ávextir eru í aðalhlut-
verki í þessu mjúka „nammi“-víni.
Fyrir Chardonnay-áhangendur er
þetta vín kjarakaup fyrir einungis
rúmar níu hundruð krónur.