Morgunblaðið - 07.03.2000, Qupperneq 5

MORGUNBLAÐIÐ
KNATTSPYRNA
ÞRIÐJUDAGUR 7. MARS 2000 ’fi 5
ISkiljanlega
hafa margir
verid efins,
en fólk
sagði ekk-
I ertviðmig.
inn,“ segir Hermann og vísar þannig
aftur í lengri sendingar fram völlinn
og mikla baráttu í háloftunum -
nokkuð sem Egil „Drillo“ Olsen,
knattspyrnustjóri Wimbledon og
fyrrverandi þjálfari norska lands-
liðsins, aðhyllist. Hann var maðurinn
á bak við mikinn uppgang norska
landsliðsins, sem hefur síðan nýst ís-
lenskum knattspyrnumönnum, sem
fara úr heimalandi sínu í atvinnu-
mennsku til Noregs og jafnvel þaðan
til Englands eða meginlands
Evrópu.
Þrífst á návígjum
I yngri flokkum IBV lék Heimann
í ýmsum stöðum á vellinum, en hefur
kunnað best við sig í miðvörninni.
„Maður vill að sjálfsögðu alltaf vera í
liðinu, en allir eiga sér auðvitað sína
uppáhaldsstöðu. Mér líður bara best
í miðvarðarstöðunni. Maður er beint
fyrir framan markið og hefur yfirsýn
yfir allan völlinn. Auk þess á maður
alltaf möguleika á að stöðva menn ef
þeir gera sig líklega til að spila í
gegn. Þetta hentar mér vel. Mér
finnst gaman að berjast í loftinu og
taka þátt í skallaeinvígjum og ná-
vígjum.“
Hermann hefur fengið góða dóma
í breskum fjölmiðlum fyrir frammi-
stöðu sína með liðunum þremur;
Crystal Palace, Brentford og
Wimbledon. Hvaða lofsyrði ætli
hann meti mest? „Hugsanlega það
sem Bobby Robson [knattspyrnu-
stjóri Newcastle] sagði eftir leikinn
við Newcastle. Hann hrósaði mér
fyrir frammistöðu mína og það er
alltaf gaman þegar „reynslubolta"
eins og honum, sem hefur verið í
þessu lengi, finnst maður gera eitt-
hvað gott. Það er mjög gaman að fá
hrós og ég er engin undantekning
hvað það varðar. Það er gott fyrir
sjálfstraustið að vita að maður sé að
gera eitthvað af viti.“ Robson fór
fögrum orðum um Hermann eftir að
Wimbledon hafði lagt Newcastle,
2:0, í janúar sl. Orð hans voru: „Þessi
númer þrjátíu hjá Wimbledon var
frábær. Hann skallaði frá, hreinsaði
frá og las leikinn á stórkostlegan
hátt.“ Hermann fékk 9 í einkunn hjá
enska dagblaðinu The Mirror fyrir
frammistöðuna sem Robson þótti
svo lofsverð. „Hinn 25 ára Hreiðars-
son stal senunni því hann vann
Ferguson í skallaeinvígjunum, hafði
Shearer í vasanum og átti meira að
segja nokkra langa einleiksspretti
upp völlinn," stóð í blaðinu.
Draumurinn um einleiksmark
Umræddir einleikssprettir eru
sjaldgæfir á meðal varnarmanna, en
Hermann er allsendis óragur við að
geysast upp völlinn með knöttinn
eigi hann kost á því. Þessi uppátæki
hans virðast í takt við persónuleika
Hermanns. Er hann sammála því?
„Já, ég hef alltaf verið hálf „villtur".
Eg þekki mín takmörk betur í dag.
Þetta hentar okkur vel, því við verj-
umst aftarlega og vinnum boltann.
Sérstaklega ef ég vinn boltann sjálf-
ur og sé nóg pláss, hleyp ég bara með
boltann upp og reyni að sækja hratt
á liðið. Það er alltaf gaman að taka
aðeins þátt í sóknarleiknum. Það
kryddar leikinn svolítið," segir Her-
mann. Hann kveðst lifa í voninni um
að einn góðan veðurdag leggi hann
upp í ævintýralegan einleikssprett,
leiki á mann og annan þar til mark-
vörðurinn stendur einn eftir og þenji
að lokum netmöskvana með glæsi-
legu skoti. „Já, ég hef fengið nokkur
tækifæri. Eftir að hafa tekið þátt í
þríhyrningsspili hef ég komist í
gegn. Það verður bara að nýta það
einhvern tímann. Það er náttúrlega
alltaf gaman að skora, en fyrst og
fremst verður maður að halda hreinu
og standa sig varnarlega, þá er hitt
bara plús. En það er draumur allra
að skora gott mark.“
ITveimur vikum eftir að ég fór
varð ég ennþá sannfærðari um
að ég hefði gert rétt, því þá
hafði félagið ekki einu sinni efni
á að borga mönnum launin sin.
fékk ég meiri tíma og gat unnið með
veikleika mína. Hér gat ég í fyrsta
sinn stundað knattspyrnu eingöngu.
Á íslandi var maður ýmist í vinnu
eða skóla. Ég gat því unnið á öllu,
sem mér fannst að þarfnaðist lag-
færingar."
í neðri deildunum fékk Hermann
„næði“ til að bæta sig í íþrótt sinni...
svo eftir var tekið. „Jú, næði frá
sviðsljósinu. En þarna voru rosalega
margir leikir. Maður lærir sennilega
mest af því að spila mikið. Þarna er
líka öðruvísi deild. Þarna eru margir
„turnar" frammi. Það er nóg að
þruma bara fram og finna þá, þannig
að ég fékk að reyna mig í sköllun-
um,“ segir Hermann. Þessi ummæli
koma varla á óvart, því hann sýnir
mótherjum sínum litla miskunn í
baráttu sinni við þá í „háloftunum" -
það er eiginleiki sem er gulls ígildi í
ensku knattspyrnunni.
Þótt deila megi um gæði ensku
knattspyrnunnar í samanburði við
leik félagsliða á meginlandi Evrópu,
t.d. Ítalíu og Spáni, skarar sú enska
fram úr hvað umfang, umfjöllun,
áhuga og hraða varðar. Leikmenn
ensku liðanna leika langflestir af inn-
lifun. Handagangur er í öskjunni allt
frá fyrstu mínútu til þeirrar síðustu.
Stundum ganga leikmenn of langt,
að mati forystumanna knattspyrnu-
yfirvaldanna, og hefur óíþrótta-
mannsleg hegðun verið meira áber-
andi að undanförnu en oft áður.
Enska knattspyrnusambandið segist
ætla að taka harðar á slíkum atvik-
um, með sektum og leikbönnum, eft-
ir að hafa litið á öll möguleg sönnun-
argögn, þ.á m. myndbandsupptökur.
Skiptast menn í tvær fylkingar í
þessum efnum, hópur fólks telur að
þessi þróun sé varhugaverð því með
því áframhaldi verði leikir hreinlega
dæmdir á myndbandi eftir að þeim
er lokið. Hermann segist þeirrar
skoðunar að þessi hluti ensku knatt-
spyrnunnar, þ.e. hið mikla kapp sem
leikmennirnir bera með sér, skipi
stóran sess í vinsældum deildarinn-
ar. „Leikurinn hefur alltaf verið
svona. Sjaldan eða aldrei hefur
deildin vakið jafn mikla athygli og
nú. Það má ekkert gera. Þá er fjallað
um það. Mér finnst þetta blásið of
mikið upp. Ég segi bara á móti, ef
þessi slagsmál væru ekki þarna og
menn sýndu enga ástríðu og hita í
leik sínum hefði fólk ekki jafn gaman
af því að fylgjast með. Menn spila
með hjartanu og æsast upp. Þetta er
bara hluti af leiknum. Það er hiti í
mönnum og þetta sýnir bara að
menn eru að spila með hjartanu,
þrátt fyrir alla þessa peninga."
I framhaldi af því berst talið að
leikstíl enskra knattspyrnuliða. Þau
hafa löngum verið þekkt fyrir langar
sendingar fram völlinn og mikla
áherslu á að tefla fram sterkum
skallamönnum. Hermann segir
ensku knattspyrnuna hafa tekið
stakkaskiptum undanfarin ár, í það
minnsta í efstu deild.
„Chelsea, Manchester og Arsenal
eru topplið sem spila geysilega góða
knattspyrnu. Liðin eru bara orðin
svo mörg sem hafa nógu góða leik-
menn, sem vilja og geta haldið bolt-
anum. Ætli það séum ekki helst við í
Wimbledon sem erum öðruvísi. Við
erum náttúrlega með norska stíl-
Morgunblaðið/Einar Falur Ingólfsson
Hermann lék alla leiki íslands í undankeppni Evrópumóts landsliða, þar sem íslenska liðið kom fram á sjónarsvið alþjóðaknatt-
spymu með eftirtektarverðum árangri. Hér fagnar hann fyrsta marki íslands í keppninni, sem Ríkharður Daðason skoraði gegn
Frökkum á Laugardalsvelli. Didier Deschamps, fyrirliði heimsmeistaranna, og Lilian Laslandes trúa ekki sínum eigin augum.