Morgunblaðið - 07.07.2000, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ
DAGLEGT LIF
FÖSTUDAGUR 7. JÚLÍ 2000 D 3
• Futuri e alþjóðl egfatahönnunarsýni ng # Futuri ce alþjóðleg fatahönnunarsýning •
SíSIilS
að einbeita sér að einum hlut í einu.
Mér finnst grundvöllurinn fyrir því
að hanna á karlmenn vera til staðar.
Þeir eru margir hverjir spenntir
fyrir því að geta klæðst einhverju
sérstöku. Karlmenn virðast vera
meðvitaðari um tískuna en þeir
voru,“ segir hún.
Síðustu þrjá mánuði hefur Ragna
unnið af fullum krafti við fatalínu
sína fyrir Futurice. Sköpunargleðin
fær þó ekki aðeins útrás í fatahönn-
un hjá Rögnu því hún eignaðist sitt
fyrsta barn fyrir skömmu. „Það voru
eiginlega tvær meðgöngur í gangi;
barnið og sýningin,“ segir hún.
Rögnu finnst vera ríkjandi mis-
skilningur varðandi starf fatahönn-
uða. „Eg lendi oft í því að vera kölluð
saumakona. Það er kannski ekki
skrýtið í ljósi þess að maður þarf að
gera allt einn á einhverju stigi máls-
ins; ekki síst í byrjun. Auðvitað er
best að vinna þegar maður hefur
einhvern með sér, bæði klæðskera
og saumakonu."
í hlutverki verkstjóra
Ragna er með eigin vinnustofu en
eins og áður sagði koma margir að
framleiðslunni. „Ég er með stelpur
sem búa til snið fyrir mig og aðrar
sem sauma. Svo er ég líka að þjálfa
upp stelpur til að gera efni fyrir mig.
Þá teikna ég upp mynstrin og þær
vinna út frá því. Ég er þarna meira í
hlutverki verkstjóra. Ef ætlunin er
að ná að afkasta einhverju þá verður
að gera þetta svona.“
Að sögn Rögnu er mikið að gerast
í fatahönnun á íslandi. „Það er mjög
gaman hve það er mikil gróska núna
í fatahönnun hérlendis. Mér finnst
mjög skemmtilegt að vera að taka
þátt í henni. Almenningur er orðinn
mun opnari fyrir faginu en áður og
finnst nú íslensk hönnun mjög
spennandi. Nokkrir fatahönnuðir
eru að lifa af þessu. Viðhorfið hefur
breyst mikið frá því að ég fór út í
nám fyrir átta árum. Þá voru mjög
fáir starfandi fatahönnuðir hér,“
segir hún.
A Futurice sýnir Ragna rúmlega
tuttugu alklæðnaði sem saman-
standa af um fjörutíu flíkum. „Sam-
hliða þessu hef ég verið að selja föt
eftir pöntun í Kirsuberjatrénu á
Vesturgötunni og það er mikið að
gera í því núna. Fötin fyrir Futurice
verða samt mjög ólík þeim. Þetta
verður algerlega ný lína enda er
Futurice alveg sér verkefni,“ segir
hún.
Rögnu finnst mjög spennandi að
taka þátt í Futurice. „Aldrei áður
hefur verið neitt af þessu tagi hérna.
Að minnsta kosti ekki þar sem svona
margir hönnuðir eru að sýna á sama
tíma. Líka er gaman að því að það er
verið að reyna að koma okkur á
framfæri erlendis," segir hún.
Ahrifamiklu tískuritstjórarnir
sem ætla að mæta á Futurice ná
samt sem áður ekki að slá Rögnu út
af laginu. „Ég geri mér ekki alveg
grein fyrir hvað það hefur að segja.
Þeir eru að sjá einhverja þúsund
fatahönnuði á ári og við erum hluti
af því. Auðvitað er þetta mjög
spennandi en maður veit ekki hvað
kemur út úr þessu. Þetta getur verið
svo langt ferli eftir að þeir sjá
mann,“ segir Ragna.
í hönnun sinni hefur Ragna ávallt
að leiðarljósi að fötin séu hentug.
„Ég ímynda mér alltaf að ég gæti
verið í þeim. Ég vil ekki að þau séu
einhverjir skúlptúrar. Ég vil að fötin
mín séu kvenleg og klæðileg," segir
hún að lokum.
Blómavasi með
hlýraroði sem
Ingibjörg strekkti
yfir fiöskuna og
batt saman með
stráum.
Olíumálverk frá æskuslóðum, fossinn Dynjandi.
ég vil fara úr einu í
annað eftir því hvað
kemur til mín. Ég
mála líka á tré og les
þá í viðinn, læt mynd-
imar og munstrið
koma sjálft til mín og
skýri það svo með lit-
um. Stundum geri ég
líka lampa, blóma-
vasa, kertastjaka og
annað slíkt. Eins hef
ég gert steinakarla
og silkiblóm. Ég geri
það sem mér dettur í
hug hverju sinni.“
Nóttin er besti
vinnutíminn
Myndimar hennar
hafa sumar dulrænt
yfirbragð og annars
heims verur em þar
oft á sveimi. Andliti
bregður fyrir í báram
eða skýjum.
Förumaður fortíðar er 30 ára
gömul mynd úr steinum. Til að
fá mulning í bakgrunninn setti
Ingibjörg steina í gúmmfstíg-
véi og barði á með hamri.
„Þetta
kemur bara
svona til
mín. Það er
nánast sama
hvað ég geri í
höndunum,
það opnast al-
gerlega fyrir
mér þegar ég
fer að vinna við
það. En nóttin
er minn tími,
þetta hefur
allt legið
léttastfyr-
ir mér á
þeim tíma
sólar-
hringsins,
þá er eins
og allt
opnist
betur fyrir
mér. Ég bíð
eftir henni og
fer þá af stað.
Einhverra
hluta vegna er
dagurinn ekki
minn heimur.
Gömul vinkona
mín sagði að það væri
ekki mikill vandi að
skýra þetta, ég hefði bara
verið fædd í Austurlönd-
um í öðra lífi. Þess vegna
snýst þetta við hjá mér hér
á norðurhjara. En í dag hef
ég minna þrek í að vaka og
kem því ekki eins miklu í
verk og ég vildi.“
Garðurinn ágætis útrás
Ingibjörg grípur Mka í
handavinnu og heklar
mikið. En hún fær einn-
ig útrás fyrir sköpunar-
gáfuna í garðinum sem
umlykur húsið, stór og
fallegur.
„Þó hef ég aldrei getað
gert hann eins og ég
hafði hugsað mér. Ég
var búin að plan-
leggja hann út í ystu
æsar og mér datt
aldrei í hug að láta
einhvern óviðkom-
andi skipuleggja
hann fyrir mig. Þó
svo að dóttir mín og
tengdasonur sem
hér búa, hafi hjálpað
mér mikið, þá er garð-
urinn miklu einfaldari en
ég hafði hugsað mér, því það er svo
mikil vinna að byggja upp garð eins
og listaverk."
Ingibjörg er fædd og uppalin á
Dynjanda við Amarfjörð í hópi tíu
systkina. „Foreldrar mínir vora bæði
bráðlagin og gátu gert hvað sem var.
Pabbi dútlaði við amboð og listfengi
mömmu kom fram í handavinnunni,
en hún var auk þess mjög söngelsk og
hafði sérlega sterka og fallega rödd.
Ég ætlaði að læra að syngja þegar ég
yrði stór og verða fræg eins og María
Markan. En það var með það eins og
annað á þessu sviði, mér var bara
strítt á því. Við systkinin höfðum öll
þessa þörf fyrir útrás. Ég leitaði í
þann farveg að búa eitthvað til úr því
sem varð á vegi mínum en hin fundu
sér aðrar leiðir. Ég fékk til að mynda
ekki þá náðargáfu sem tvö elstu
systkini mín fengu, en þau vora af-
skaplega góðir hagyrðingar.“
Eins og algengt var á þeim tíma,
var mikið lesið upphátt á bernsku-
heimili Ingibjai-gar. íslendingasögur
og Noregskonungasögur glumdu í
eyram á kvöldvökunum.
„ímyndunaraflið komst af stað hjá
okkur krökkunum, við lifðum okkur
alveg inn í þennan heim. Þetta var
allt raunveralegt fyrir okkur og við
trúðum þessu öllu.“
Fyrsta og
eina sýningin í Vík
Þegar Ingibjörg var áttræð hélt
hún sína einu og fyrstu sýningu á
Hótelinu í Vík í Mýrdal. Kolbrún hót-
elhaldari, frænka hennar, vildi endi-
lega fá hana til að setja upp verkin sín
í tilefni opnunar hótelsins.
„Það var mjög gaman og ég fékk
góð viðbrögð og seldi nokkur verk og
Kolbrún hélt líka einhverju eftir."
Ingibjörg heldur ótrauð áfram á
listasviðinu enda þörfin sterk.
„Ég finn hvernig þörfin kemur yfir
mig og það er ekkert annað hægt en
hlýða henni. Ég hef oft óskað þess að
ég væri tvítug í dag því hugarfarið er
allt annað og aðstæður aðrar.“
NAIL VITAL
Sterkar neglur
á 2-3 vikum.
Útsölustaöir:
Lyf og heilsa - Apótek
og helstu snyrtívöruverslanir
Dreifingaradili: Cosmic ehf,t simi 588 6525