Alþýðublaðið - 12.04.1959, Síða 11

Flugvélarnarg
Flug-fclag íslands.
Millilandaflug: Millilanda-
flugvélin Hrímfaxi er vænt-
anleg til Reykjavíkur kl.
17.10 í dag frá Hamborg,
Kaupmannahöfn og Osló. Inn
anlandsflug: í dag er áætla'ð
að fljúga til Akureyrar og
Vestmannaeyja. Á morgun er
áætlað að fljúga til Akureyr-
ar, Siglufjarðar og Vest-
mannaeyja.
SkipBns
Skipadeild SÍS.
Hvassafell er í Reykja-
vík. Arnarfell losar á Norð
urlandshöfnum. Jöulfell fór
í gær frá Djúpavogi til
Grimsby, London, Boulogne
og Amsterdam. Dísarfell
kemur væntanlega í dag til
Hofsóss. Litlafell er í olíu-
flutningum í Faxaflóa.
Helgafell er á Akureyri.
Hamrafell er væntanlegt til
Reykjavíkur árdegis á morg
un.
Hamrar
Lóðbretti
Heflar
Falsheflar
Svæhnífar
Dúkknálar
Hafnarfirði.
I dag er tízkan Teddý-
klæði. — Teddý er
vandlátra val.
Bifrelðastöð Síeindórs
Sími 1-1S-80
Bifreiðkstöft Revkjavíkur
Sími 1-17-20
CORE
Framhald af 5. síðu.
starf ag því að hjálpa negr-
unum til að nota sér kosn-
ingaréttinn. Þau brögð, sem
notuð hafa verið í Suðurríkj-
unum til þess að hindra negra
í að kjósa, hafa hvert eftir
annað verið Ivst ólögieg af
hæstarétti Bandaríkjanna.
Eitt' algengasta bragðið var
í sambandi við hina svoköll-
uðu lestrar- og skriftarpróf,
sem fólk er þar látið undir-
gangast áður en það fær kosn
ingarétt. Hinir hvítu starfs-
menn manntalsskrifstofanna
notuðu þetta ákvæði óspart
til þess að koma í veg fyrir
að negrarnir fái að kjósa.
Coremeðlimir hafa nú tekið
að sér að þjálfa negrana fyrir
próf þessi og knnna þeim,
hvernig þau verði staðin.
Hafa nú miklu fleiri negrar
en áður notfært sér kosninga-
réttinn. Starf þetta vekur
mikla athygli og spáif góðu
um bætta sambúð kynþátt-
anna.
(Arbeiderbladet)
Hugsaðu þig um stúlka! Eg
vil mjög gjarnan að þú gift-
ist Don Diego Vega. Það má
vel vera að þér líki við hann,
þegar þú kynnist honum bet-
ur. Hann getur lagast. Eg
hélt ég sæi von til þess í kvöld,
hann var afbrýðisamur við
kapteininn. Ef þú getur gert
hann afbrýðisaman.“
Senorita Lolita fór að gráta,
en hún hætti fljótlega og
þurrkaði sér um augun.
„Eg’ — ég skal gera mitt
bezta til að þola hann,“ sagði
hún. „En ég g'et ekki fengið
af mér að segja já við bón-
orði hans.“
Hún flýtti sér inn á her-
bergi sitt og kallaði á gömlu
konuna, sem var þerna henn-
ar. Brátt var allt húsið dimmt
og sama máli gegndi um bú-
garðinn nema hvað eldar log-
uðu við kofa innfæddu mann-
anna, en þeir sát-u við þá og
sögðu ljótar sögur af atburð-
um næturinnar og reyndu
hver um sig að segja sem
mestu hryllingasöguna.
Hrotur heyrðust úr her- ?
bergi Don Carlosar og konu
hans
En senorita Lolita svaf
ekki Hún hafði hendi úndir
kinn og horfði á bálin út um
gluggann. Hún hugsaði um
Senor Zorro.
Hún minntist glæsilegra
hneiginga hans, hljómfalls í
djúpri rödd hans, snertingu
vara hans og ilófa hennar.
„Eg vildi hann væri ekki
útlagi“, andvarpaði hún, „en
hve auðvelt er að elska
hann!“
undrandi, það var enn mjög
snemmt. Gonzales liðsforingi
lét pynkilinn falla, setti
hendur á mjaðmir og leit full
ur áhuga á vin sinn.
„Þér hafið verið á fótum
í alla nótt,“ sagði hann ásak-
andi.
„Nei, það hef ég ekki,“ •—
svaraði Don Diego.
„Og eruð komnir á fætur?
Hvað hefur komið fyrir?“
„Hávaðinn úr ykkur væri
nóg til að vekja dauða menn,“
sagði Don Diego.
„Það var ekki annað hægt,
16
eftir
Johnston McCulley
Don Diego starði á eftir
þeim, þangað til ekkert var
að sjá nema smá reykský í
fjarska, svo kallaði hann á
eftir hesti sínum. Hann steig
á bak og reið til San Gab-
riel og tveir innfæddir menn
riðu ösnum rétt við hlið
hans.
En áður en hann lagði af
stað„ skrifaði Don Diego
bréf og sendi það með Indí-
ána að Pulido búgarðinum.
Það var skrifað utan á til
Don Carlosar og bréfið var
svohljóðandi:
Hermennirnir eru nú að
leggja af stað til að leita Sen-
or Zorro og nú hefur frétzt
að stigamaðurinn hafi ræn-
ingjahóp undir stjórn sinni
og geti því barizt. Það veit
enginn hvað skeður, vinur
minn. Mér finnst leitt að
hafa vini mína á hættuslóð-
um og þá sérlega dóttur yð-
ar, en auðvitað etnnig Dona
Catlínu og yður. Það sem
meira er, ræninginn sá dótt-
ur yðar í gærkvöldi og ekk-
ert er líklegra en hann
reyni að sjá hana aftur, þvi
hann hlýtur að hafa hrifist
af fegurð hennar.
Eg bið yður að fara til
húss míns í Reina De Los
Angeles og búa þar unz betri
tímar koma. Eg fer nú til bú-
garðai’ míns, en hef skipað
þjónum mínurn að hlýðnast
fyrirskipunum yðar. Eg
vonast til að hitta yður, þeg-
ar ég kem aftur eftir tvo til
þrjá daga.
D ieg o ,
Don Carlos las bréf þetta
upphátt fyrir konu sína og
dóttur, síðan leit hann upp
til að sjá hvað þeim findist.
Hann var kamall stríðsmað-
Undirrituð félagasamtök boða tll fundar
stórelgnaskattsgreiðenda í UDÓ
mánudaginn 13. apríl 1959 kl. 8,30 síðdegis,
Fundarefni:
Skýrsla lögfræðinganefndar félagasamtakana.
Frummælandi verður: Einar B. Guðmundsson hrl.
Reykjavík, 10. apríl 1959.
Félag íslenzkra iðnrekenda
Húseigendafélag Reykjavíkur
Samband smásöluverzlana
Vinnuveitendasamband Islands
12.
Skömmu eftir dögun næsta
dag var mikið um að vera
á torginu í Reina de Los An- caballero, við hlýðnumst fyr-
geles. Pedro Gonzales liðs- ir,skipunum.“
foringi var þar með mennina „Gátuð þið ekki búið ykkur
tíu, en það voru |ví nær af stað í virkinu en ekki hér
allir þeir hermenn, sem þá á torginu, eða hélduð þið að
voru í virkinu. Þeir voru að fleira fólk sæi ykkur hér?“
búa sig undir að elta Senor ;)f nafni —“
Zorro. „Segið ekki meir,“ skipaði
Rödd stóra liðsforingjans Don Diego. „í sanneika sagt
heyrðist yfir hávaðann, sem 6r ég svo árla á fótum, því
varð við að hermennirnir ég þarf að fara út á búgarð
komu fyrir hnökkum sínum minn. tíu mílna ferðalag til
og athuguðu beizlin, vatns- ag líta á hjarðir mínar. Ger-
flöskurnar og matarpinklana. ist aldrei ríkur maður, Gon-
Gonzales liðsforingi hafði zales liðsforingi, auðævi ætl-
lagt svo fyrir að birgðir ast til of mikils af manni.“
skyldu litlar og matar aflað „Það er eins og rödd segi
jafnóðum. Hann tók fyrir- mér, að ég þjáist aldrei af
mæli kapteinsins alvarlega — þeim sjúkdómi," .sagði liðs-
hann ætlaði að lelta Senor foringinn hlæjandi. „Earið
Zorro og ekki snúa aftur fyrr þér með fylgdarlið með yður,
en hann hefði náð honum -— vinur minn?“
eða hefði fallið í átökunum. „Nokkra innfædda menn.“
„Eg skal negla skinn „Ef þér hittið Senor Zorro
þorparans við dyr virkisins, mun hann áreiðanlega kréfj-
vinur minn,“ sagði hann við ast álitlegs lausnárgjajlds af
feita kráar eigand ann. „Þá yður.“
fæ ég verðlaunin og get „Haldið þór að hann sé á
borgað þér skuld mína.“ leiðinni.a'ð búgarði mínum?“
„Það vona ég að verði,“ spurði Don Diego.
sagði kráareigandinn. „Það kom innfæddur mað-
„Hvað fífl? Að ég borgi-þér? ur fyrir skömmu og sagði að
Ertu hræddur við að missa fá hann hefði sést á veginum
einar krónur?11 milli Pala og San Luis Rey.
„Eg vona að yður heppnist Við förum í þá átt. Fyrst bú-
að ná í manninn?11 sagði krá- garður yðar er í gagnstæðri
areigandinn og iaug liðlega.' átt, eru litlar líkur til að þér
Ramon kapteinn var ekki mætið honum.“
kominn á fætur, þegar þeir „Mér léttir við að heyra
lögðu af stað. Hann hafði hita .. þetta. Farið þér til Pala, vin-
með sárinu, en fólkið þyrpt- ur minn?11
ist um Gonzales liðsforingja ■ „Já, Við munum reyna að
og menn hans og spurði ótal finna felustað hans. Nú förum
spurninga og liðsforinginn við.“
var miðstöð áhugans. .„Eg bíð í ofvæni eftir frétt-
„Bölvun Capisrano hverf- um,“ sagði Don Diego. „Ham
ur brátt!11 grobbaði': hann ingjan fylgi ykkur!11
hátt. „Pedro Gonzales er á Gonzales og menn hans
hælum hans. Ha!' Þegár ég stigu á bak og liðsforinginn
hitti hann—“ r. .. ... kallaði upp skipun, síðan
Einmitt þá opnuðust dyrn- þeystu þeir yfir torgið í
ar á húsi Don Diegös og Don -miklu rykskýi og fóru í átt-
•Ðiego sjálfur gekk fram ina til Pala og San Luis
Samborgarar hans voru mjög Rey.
Samlag skreiðarframleiðenda
Sölusamband ísl. fiskframleiðenda
Félag ísl. síórkaupmanna
Landssamband iðnaðarmanna
Verzlunarráð Islands
Landssamband ísl. útvegsmanna
Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna
BADKER ' '''
Nokkur igölluð baðker seld með afslætti.
Helgi Magnússon & (o.
Hafnarstræti 19,
Símar 13184 og 17227. . .
GftAMNAtflllíí er ágætt, mamma — pu hittir ein-
W •*» HU (1 M I* I* I 0" ■ , I r j A< 1 1 • f 1 1 r
mitt a stao, þar sem leggja ma blmum.
Alþýðublaðið — 12. apríl 1959