Alþýðublaðið - 27.06.1959, Blaðsíða 11

af skrifborðsskúffunum.
Hnetuklasinn var óskemmd-
ur, en bandið var allt rifið.
,,Furðulegt,“ sagði Frank.
„Mig langar mikið til að
mynda þessar hnetur, frú
Haverly. Er yður bað á móti
skapi að ég taki klasann
með?“
„Nei, alls ekki. Leyfið mér
bara að fá eina til minning-
ar.“ Hún reif hnetu af og
stakk henni undir koddann.
Svo leit hún á Lvn og Frank.
„Ég er dauðbreyú. Viljið þið
ekki heldur koma á morgun?“
„Þetta,“ sagði Lvn, þegar
þau voru komin út í ganginn,
„var skipun um að fara!“
„Já, það var bað víst.“
Frank var niðursokkinn í sín-
ar hugsanir. „Afsakið, en ég
á mikið ógert.“ saeði hann og
flýtti sér brott.
Lyn fór í bað og skipti um
föt, en þegar hún kom niður
var þar enginn. sem hún
þekkti. Hún var ekki svöng og
vildi ekki fara ein inn í mat-
salinn. Don var hiá Sis, en
hvar var Ted? Hún fann, að
hún vonaðist efTr að sjá hann
koma, langan og renglulegan.
Ég er víst orðin vön að horfa
á hann, hugsaði hún.
Skömmu síðar kom Sally
inn í barínn og settist við borð
þar skammt frá. Hún sat og
reykti ákaft og við og við leit
hún hr.seðslulega kringum
sig.
Lyn stóð.á fætur og gekk til
hennar.
„Hafið þér nokkuð á móti
því að ég setjist hérna?“
„Nei,“ Hún var frábrind-
andi í málrómnum! Lyn bjóst
við, að það væri vegna þess,
sem skeði í gærkveldi. Hún
reyndi að láta sér detta eitt-
hvað í hug, til að b.líðka Sally.
„Mér fannst sýning Raouls
skemmtileg. Hvernig gekk í
dag?“
„Vel. Við seldum marga
hatta.“
„En ég hélt, að þeir væru
ekki til sölu?“
Sally brosti furðulegu brosi, -
„Þeir eru til sölu fyrir visst
verð.“ Hún leit snöggt á Lyn.
„Vitið þér, hvað varð um
skrautið, sem frú Haverlv tók
af hattinum. Hún sagðist hafa
hent því. en —“
„tlaldið þér ekki, að hún
hafi gert það?“
„Ég vona það, hennar
vegna,“ sagði Saliv kuldalega.
„Hafið þér frétt, að frú
Haverly var nærri drukknuð
í dag?“ Lyn vissi ekki hvers
vegna hún sagði betta, en orð
hennar höfðu mikil og óvænt
áhrif á Sallv. Hún greip tösku
sína og slökkti í sígarettunni.
„Afsakið, ég — ég verð að
fara strax.“
En áður en hún var komin
frá borðinu var Frank kominn
til hennar.
„Ég var að leita að þér,
Sallv.“ sagði hann. „Eigum
við að fara og fá okkur snún-
ing?“ Hann talaði lágt og blíð-
legar en Lyn hafði heyrt hann
tala. •
„Nei — nei, það geta ég
ekki!“ S«llv var skrækróma
af taugaóstyrk.
„Hvers vegna ekki?“
„Nei — það er ómögujegt!
Spurðu mig ekki hvers
vegna!“
„Komdu ,nú!“ Frank var á-
kveðinn. ..Þú hefur gott af að
fá þér frískt. loft. Þú neyðist
ekki til að sitia hérna á hótel-
inu í allt kvöld. Ég skal ná
í bíl og svo förum við út að
aka.“
„Nei _ nei. bað get ég ekki!
Ég segí bér satt!“
Frank tók um hendi henn-
ar: „Sallv. hvað er að. Ertu
hraedd við mig? Viltu ekki
koma með?“
„Ó. bað vil ég!“ Hún hróp-
aði orðin. „En — ég get það
ekki!“
„Ég heimta það. Ég hætti
ekki fvrr en bú lætur undan.
Éa vil ekkí hafa. að þeir haldi
þér sem fanaa Ég ætla að sjá
um big hér eftir.“
Sally horfði undrandi á
hann. „Heldur bú — heldur
bú. að bú getir það?“ Hún
hvíslaði.
Frank kinkaði kolli. Munn-
ur hans var eins og rifa. „Já,
það get ég,“ sagði hann.
12.
Lyn hafði hlýtt á þessa sam
ræðu og það jók á þá tilfinn-
ingu, að eitthvað væri öðru-
vísi, en vera átti. Henni fannst
ékki að hennar eigin öryggi
væri ógnað. Það var eins og
andrúmsloftið væri hlaði’f
hættu.
Hún sat og hugleiddi þetta,
þegar talað var til hennar.
„Hafið þér séð Sally?“ Þetta
var Jerry Sandersson.
Hún hikaði augnablik: —
„Nei.“
Það var sem hann tæki eftir
hiki hennar. „Það var undar-
legt. Hún lofaði að bíða inín
hér. Hafið þér setið hér lengi,
ungfrú Carlshaw?11
„Nei, ejíki mjög.“
„Eruð þér viss um að bér
hafið ekki séð hana?“ endur-
tók hann. „Dyravörðurinn
sagði, að hún hefði farið hiflg-
að inn.“
„Ég — ég hef ekki tekið
GRANNAPMIB „Flýttu þér út. pabbi. Þú mátt eklti
sjá afmælisgjöfina þína.“
eftir henni. Kannski hefur
hún farið út að ganga.“
„Kanski“, Hann yppti öxl-
um. „Ég þarf að tala við Mc-
Michael. Ég þarf að fara nið-
ur á Moana, kannski hún komi
á meðan. Viljið þér koma
með?“ bætti hann við.
„Lyn stóð upp: „Já, gjarn-
an.“
Það var allt betra en sitja
hér alein á barnum. Þau gengu
gegnum garðinn og út á veg-
inn. Þau voru næstum því
komin til Moana, þegar hann
sagði: „Hafið þér frétt, að við
förum eftir hádegi á morg-
un?“
„Á morgun? Ég hélt við fær
Þú komst til mín á tungls-
geisla og mig dreymdi að þú
sagðir: „Ég kom hingað af
því að ég þráði að vera með
þér Ted“. Og mig dreymdi að
ég kyssti þig.“ Hann beygði
sig og kyssti hana á munninn.
Kossinn var blíðlegur, en svo
var sem þrá hans baeri hann
ofurliði og hann kyssti hana
fast og kröfuhart. Lyn skildli
ekki hvers vegna hún lét
þetta ske, hvers vegna hún
gerði enga tilraun til að rífa
sig af honum. Kannske var
það vegna þess að hún var
svo einmana. Kannske kunnli1
hún betur við hann, en hún
vissi sjálf.
um ekki fyrr en þarnæsta
dag,“ sagði hún undrandi.
Hann hristi höfuðið. „Mar-
cel er búinn að sýna hér og
þá förum við. Það er um það,
sepi ég ætla að tala við Mc-
Michael. Ég hef frétt, að frú
Haverly hafi orðið fyrir slysi.
Það er bezt, að hún verði hér
18. dagur
eftir, hún verður ekki fær um
að fara á morgun. Ég held nú
ekki, að það hafi verið slys,
heldur ætlað til að hafa áhrif
á Don Myron.“
Var það skýringin, hugsaði
Lyn. En það varð að gera á
henni lífgunartilraunir.
„Mér finnst þér ættuð að
sannfæra hana um„ að bezt
væri að hún yrði eftir,“ sagði
Sandersson.
„Ég held ég hafi engin áhrif
á frú Haverly,“ muldraði Lyn.
„Vegna Myrons? Það væri
líka betra fyrir yður, ef hún
yrði eftir. Þér getið sagt það
hreint út, þér kunnið ekki
betur yið hana en við. Og við
ætlum að sjá um að hún verði
eftir.“ Andlit hans var grimmd
arlegt.
Lyn létti, þegar hún sá Ted
sitja í garðinum yfir sínu ei-
lífa coca-cola. Það var undar-
legt, að upp á síðkastið varð
hún svo glöð, já, næstum því
hamingjusöm, í hvert skipti,
sem hún sá Ted.
Sanderson talaði um það
við Ted að þeir færu næsta
dag. „Komið þér m!eð til baka
ungfrú Carlshaw?“ spurði
hann Lyn.
Ted rétti fram hendina og
tók um hennar. „Nei, ungfrú
CaiTshaw? verður hér. Við
höfum mælt okkur mót í
kvöld“.
„Það höfðum við alls ekki“,
sagð;, Lyn, þegar Sanderson
var farinn.
„Ég hafði rnælt mér mót
við dra-um og skyndilega varð
draumurinn að veruleika*.
Hann brosti til hennar. Svo
tók hann aðra hendi hennar
og dró hana upp og bak við
runna, stem var þar hjá.
„Þér er óhætt að trúa að
það var dásamlegur draumur.
Lyn kynntist annarit hlið
á Ted McMichael þetta kvöld.
Ted, sem var elskulegur og
þolinmóður, skilningsríkur
og töfrandi. Hafði hann einu
sinni alltaf verið svona? Hvað
var það, sem hafði breytt hon
um í þ'ann Ifcfctra, hæðna og
kuldalega mann, stem hún
hafði kynnst? Var jpað stríð-
ið? Hún bjóst ekki við því.
Hún hélt að það væri að ein-
ihverju le'iti Sis Haverly að
kenna.
Þau sátu ekki lengi. Þau
voru bæði eins og feimin eft
ir að sýna tilflnningar sínar
og þau höfðu um ekkert að
tala. Lyn spurði sjálfa sig
hvers vegna hún hefði látið
hann kyssa sig á þennan hátt.
Maður lét ekki kyssa sig
svona, þegar maður telskaði
annan.
Ted sagðist skyldi fylgja
henni til hótelsins, því hann
vildV, gjarnan fara snemma
að sofa. Hann átti að fljúga
næstu nótt og þurfti að hvíl-
ast vel.
„Maður verður að taka til
sjálfs síns, þegar maður er á-
byrgur fyrir annara lífi“,
sagði hann og borsti þurr-
lega. „Þó það séu sumir, sem
ekki vildu viðurkenna að ég
hafi slíka ábyrgðartilinn-
ingu“.
Þegar hún svaraði tekki
leit hann í augu hennar og
spurði: Trúir þú lygunum,
sem Sis Haverly sagði fyrir
réttinum? Að ég hefií,: verið
dauðadrukkinn daginn, sem
maður hennar fórst?“
Lyn vissi ekki hverju
svara skyldi. Það var enga
aðra útskýringu að sjá, en
samt fannst henrii að það
gæti tekki verið satt.
„Hvað var það sem skeði,
Ted? Hvers vegna gazt þú
ekki flogið?“ spurði hún
loks.
Hann yppti öxlum. „Ég
veit það ekki. Ég býst við að
hún hafi byrlað mér eitur
eða deyft mig. — Venju-
lega drekk ég ekki áð-
ur en ég flý. !S!is nöldraði og
nuddaði unz ég drakk eitt
glas af Whisky og sóda. Eftir
það minnist ég einskis, þó ég
hafi óljósan grun um hvern
ig ég komst inn í flugvélina.“
„En hvers vegna byrlaði
hún þér eitur“, spurði Lyn
dauflega.
Andlit hans var biturt á
svip og ellilegt.
„Maðurinn hennar var
mjög lélegur flugmaður. Og
hún varð rík ekkja“.
Var það þetta, sem Sir
Kénneth grunaði? Var það
vegna þessa, sem hann vildi
ekki að Don kvæntist Sis?
Hún horfð í augun á Ted
og sagði: „Um dagipn sagðir
þú að þú ætlaðir að hjálpa
mér að hindra að Don kvænt
ist henni. Viltu það ienn?“
Hann horfðf rólega á hana
með bláum augunum: „Ef þú
vilt það, Lyn. Ég elska þig,
en ég veit að það er vonlaust.
Og samt“, augnaráð hans
varð innálegt, „samt hafðir
þú ekkert á móti því að ég
'kyssti þig. En —“ hann yppti
öxlrrm. „Ég býst við að þú
elskir Don og það væri
heimskulegt af þér að taka
fingv&larnar:
Flugrfélag íslands.
Millilandaflug: Millilanda-
flugvélin ITrímfaxi fer til
Glasgow og Kaupmannahafn
ar kl, 8 í dag. Væntanleg aft-
ur til Reykjavíkur kl. 22.40 í
kvöld. Flugvélin fer til Glas-
gow og Kaupmannahafnar kl.
8 í fyrramálið. Millilandaflug
vélin Gullfaxi fer til Oslóar,
Kaupmannahafnar og Ham-
borgar kl. 10 í dag. Væntan-
leg aftur til Reykjavíkur kl.
16.50 á morgun. Innanlands-
flug: í dag er áætlað að fljúga
til Akureyrar (2 ferðir),
Blönduóss, Egilsstaða, Húsa-
víkur, ísafjarðar, Sauðár-
króks, Skógasands og Vest-
mannaeyja (2 ferðir). Á morg
un er áætlað að fljúga til Ak-
ureyrar (2 ferðir), Egilsstaða,
Kópaskers, Siglufjarðar, Vest
mannaeyja og Þórshafnar.
Loftleiðir.
Saga er væntanleg frá Staf
angri og Osló kl. 21 1 dag.
Hún heldur áleiðis til New
York kl. 22.30. Leiguvél Loft
leiða er væntanleg frá Nev/
York kl 8.15 í fyrramálið.
Hún heldur áleiðis til Gauta-
borgar, Kaupmannahafnar og
Hamborgar kl. 9.45. Hekla er
væntanleg frá New York kl.
10.15 í fyrramálið. Hún held-
ur áleiðis til Osló og Stafang-
urs kl. U.45_
SklpSn:
Ríkisskip.
Hekla fer frá Reykjavík
kl. 18 í kvöld til Norðurlanda.
Esja er í Reykjavík. Herðu-
breið kemur til Reykjavíkur
í dag að vestan úr hringferð.
Skjaldbreið efr frá Reykjavík
á hádegi í dag vestur um land
til Akureyrar. Þyrill er vænt
anlegur til Reykjavikur í dag
frá Breiðafjarðarhöfnum,
Eimskip.
Dettifoss fór frá Reykjavík
í gærkvöldi til Vestjnanna-
eyja, Köbenhavn, Malmö og
Rússlands. Fjallfoss kom til
Reykjavíkur 24/6 frá Akra-
nesi. Goðafoss fór frá Ham-
borg í gær til Hull og Reykja
víkur. Gullfoss fer frá Kaup-
mannahöfn á hádegi í dag til
Leith og Reykjavíkur. Lagar-
foss fór frá Flateyri í gær til
Þingeyrar, Bíldudals, Þatreks
fjarðar og Rússlands. Reykja
foss kom til Reykjavíkur
22/6 frá Hull. Selfoss fór frá
Reykjavík 25/6 til Hamborg-
ar og Riga. Tröllafoss fór frá
New York 24/6 til Reykja-
víkur. Tungufoss fór frá Eg-
ersund í gær til Haugesund og
íslands. Drangajökull fer frá
Rostock 3/7 til Hamborgar
og Reykjavíkur.
Alþýðublaðið — 27. júní 1959