Alþýðublaðið - 23.07.1959, Blaðsíða 11

Reneé Shann:
13. dagur
hingað í dag, sagði ég aðeins
já, af hví að ég vonaðist til
að hitta yður“.
Það var furðulegt, hvað
mér leið miklu betur eftir
þessi orð hans. Hér var mað-
ur, .sem leizt vel á mig! Ég
vonaði að Steve .sæi það og
skildi að ég gat leikið sama
leikinn og hann. Það var auð-
velt að gera Steve afbrýði-
saman hér áður fyrr, jafnvel
þó hann hefði enga ástæðu til
þess. En þegar við vorum í
boði og ég talaði sérlega lengi
við eða dansaði lengi við ein-
hvern mann, talaði hann
lengi um það.
Ég fann að Steve var far-
inn að horfa á okkur og ég
veitti herra Hassell enn meiri
•athygli, Ég var allt í einu orð-
in hugrökk. Ég skemmti mér
vel og komst í gott skap. Já,
ég varð fjörug og kát eins og
ég hafði verið áður en Kit
Harker kom til sögunnar.
Þannig vildi ég alltaf vera.
„Bjúggust þér við að hóttá
mig hér?“ spurði ég og kikti
á hann yfir glasbrúninni á
glas| númer tvö.
„Ég vonaðist eftir því. Ég
borðaði hér í vi'kunni sem leið
og þá sagði Carolne mér að
foreldrar yðar byggju hérna
rétt hjá og að þér yrðuð þar
um jólin“.
„Já, við gerum það á hverju
ári. Hjá mínum foreldrum í-
dag og Steves á morgun“.
„Það hlýtur að vera
skemmtilegt. Mér hefur alltaf
fundist svo^ ömurleg ættingja-
laus jól. Ég méssti foreldra
mína, þegar ég var lítill og ég
sakna þeirra mest um jólin“.
„Það skil ég vel“. sagði ég
hægt. Ég velti því fyrir mér,
hvort hann sakaðt konunnar
sinnar líka og hve mörg jól
þau hefðu haldið sitt í hvoru
lagi.
„En þér eigið areiðanlega
marga vini. Farið þér ekki oft
í böð?“
„Nei. Ég þekki vitanlega
marga, en flestir eru kunningj
ar en ekki vinir. Og ég hef of
mikið að gera til að fara út
að skemmta mér“.
„Ég hef oft velt því fyrir
mér, -hvernig það er að fara
út að skemmta sér. Það er
(eiins með mig ég héf alltof
mikið að gera“.
Þetta var athugasfemd, sem
ég hefði ekki sagt fyrir viku.
Það gat Verið að ,hann tæki
það sem up'pörvun um að
bjóða mér út. en það kærði ég
mig ekki um núna.
„Fárið þið hjónin ekkp mik-
ið út?“
„Við og við“. Ég hló stutt-
lega — „Við erum búin að
vera gift í fimm ár“.
„Hvaða máli skiptir það?“
(,Hv»eit'brauðlsdagarn1i:r 5 eru
liðnir“.
,,Ég skil“.
Ég hafði saft of mikið. Ég
ætlaðl efeki að gera það og ég
óskaði að ég hefði ekki gert
það. Ég vildi ekki að herra
Hassell skildi að við Steve
vorum ekki hamingjusöm. Ég
var ákveðin í að dylja alla
þess. (jjarol ne hafði verið sú
eina sem vissi það og nú hafði
herra Hassell bæzt við.
Ég hristi höfuð ð.
„Ég tala of mikið í kvöld“.
„Þér hafið ekkert sagt mér,
sem ég ekki vissó. Ég hef allt
sem við yður við kemur á til-
finningunní. Er þetta eitthvað
alvarlegt?“
„Það vona ég að iekki sé“.
„Það vona ég líka — yðar
vegna“.
Ég brosti til hans og fór að
tala ákaft um éitthvað annað.
Steve kom til okkar.
„Ffnnst þér ekki að við ætt
um að fara heim Jenny?“
„Ég leit undrandi á klukk-
una, sem var farin að ganga
níu.
„Ég hafði ekki hugmynd um
að klukkan væri svona margt,
Jú, vtð skulum koma“.
Við kvöddum og ég leit í
augun á herra Hassell, þegar
við tókumst í hfendur.
„Það vona ég líka“.
„Hver í andskotanum var
þetta?“ spurði Steve þegar
við gengum heim.
„Herra Richard Hassel.
Hann er þekktur skurðlækn-
iir“.
„Hvernig þekkir þú hann?“
„Ég kynntist honum á skrif
stofunni. Ég hef unnið fýrir
hann“.
„Hann hfe'lsaði þér eins o.g
hann þekkti þig vel“.
„Er það ekki skrítið,“ muldr
aðii égl „Mér finnjst einmitt
að ég hafi alltaf þekkt hann“.
6RAHHARHSR „Ef þetta er mamma Jettu
Jatta Iygin!“
þá er
Steve nam staðar og starði
á mig.
„Hvað hefurðu drukkið mik
ið?“
þrjú. Þetta var gott vín,
„Tvö glös. Eða kannske
fannst þér ekki?“
„Annað hvort er það vín-
andinn eða herra HasSell, sem
hefur rokið þér svona til höf
■uðs“.
„Kannske hvort tveggja“,
Við gengum áfram. Það var
dásamlegt að vera úti. Ég fann
að ég var rjóð í kinnum og
lagði kaldar hendurnar við
þær augnablik. Ég sagði sjálfri
mér að ég væri ekfy lengur
óhamingjusöm. Mér leið bet-
ur en mér hafði gert síðan já,
síðan — Ég held að Kit megi
fá Steve og hann hana ef hann
vill, hugsaa(_ ég. Mér er alveg
eama. Ég skal gera þeim auð-
ýelt fyrir. Ffann gat fengið
skilnað.
iSkilnað. Kannske hafði vín
'ið svifið á mig. Orðið gerði
mig ódrukkna á ný. Ódrukkna
og hrædda og ég var fekki leng
ur í góðu skappi, því ég skyldi
að í fyrsta skipti hafði ég hugs
að um sktlnað, lok hjónabands
okkar.
Ég leit á Steve og í birt-
unni frá götuljósinu sá ég að
hann starði beint fram
skuggalegur á svip. Hann leit
ekki út eins og maður, sem
er að fara heim úr skemmti-
legu boði. Kannske honum
hafi lfetðst? Kannske kunni
hann ekki vel við Caroline og
fjölskyldu hennar?
„Ég verð að segja það að
mér fannst þú sýna of miklá
athygli á þessum manni“ sagði
hann allt í einu. Þú talaðir
ekki við neinn annan“.
„Neí, það gerði ég víst ekki.
Var þér ekki sama?“
„Mér fannst þú haga þér
„Ég held að enginn hafi tek
illa og ókurteisislega“.
ið eft'ir því. Og fyrst mér tókst
að ná í fallegasta manninn í
samsætinu, þá er það ekkert
skrítið að ég vildi ekki sleppa
honum aftur“.
„Hve oft hefur þú hitt
hann?“
,JÉg hef ajðeins 'hitt hánn
þrisvar sinnu!m“.
„Ég býst við að hann ætli
að hitta þ:g aftur“.
„Það vona ég“.
Hann tók fast um hand-
legg minn.
„Hvað í andskotánum á
þetta að þýða? Ertu að reyna
-að gera mig afbrýðisaman?“
Ég fagnaði sigri, því ég Vssi
að hann var afbrýðisamur. en
svo minntist ég Kit Harker.
„Ég get ekfc; skilið hvers-
vegna þú vilt vera einn um
að skemmta þér eilítið“, sagði
ég léttilega.
„Ég hugsa þó lekki éingöngu
um aðra konu, þegar þú ert
nálægt“.
„Þú hefur sennilega gleymt
tmatarboðinu í vleirksmiðj-
unni“.
„Láttu ekki eins og asm“.
„Mér ler alveg sama hvað
skeður meðan ég er viðstödd.
Það sem. mig skiftir mestu
máli er það, sem skeður, þeg-
ar ég er hverg, nærri“.
Hann snarstopppaði.
„Ég hélt að við hefðum orð-
ið sammála imi að tala ekki
um þetta um jólin“.
„Jólin eru að verða búin”.
„Morgundagurinn er eftir“.
„Vertu fekki hræddur! Ég
skal haga mér vel heima hjá
bér“.
„Þau tækju það sér hræði-
lega nærri ef þau héldu að
eitthvað væif, ekki eins og það
ætti að vera milli okkar“.
Ég var honum sammála.
Fjölskylda Steves var vönd áð
virðingu sinn/i. Hann átti ívær
giftar systur, trúlofaðan bróð-
ur, en ég gat vel hugsað mér
að eitthvað kæmi fyrir yngstu
systur hans Msíisie. En það var
enginn vafi á því að þau tækju
það sér öll, nema Maysie,
mjög nærri ef eitthvað kæmi
fyrir okkar hjónaband. Og öll
sök.n félli á mig, hugsaði ég
biturt. Samkvæmt þeirra skoð
un hafði Steve tfekið upp fyr-
ir sig, þegar hann gifHist og
það fannst þeim ekki rétt.
Þess vegna höfðu þau alltaf
verið hlédræg við niig og ég
var viss um að þau hófðu
hvorki trúað því né haldið að
við yrðum samingjusöm.
„Guð niinn góður“, sagði
áð. „Getur þetta virkilega
íkomið fyrir okkur?“
„Hvað?“
„Þetta á milli okkar Steve.
Við hljótum að vera bjáluð.
M.ð eigum þó son!“
Nei það mátti lekkert koma
fyrir okkar hjónaband! Það
gat ekki skeð neitt. Hjón, sem
áttu barn urðu að halda sam
an. Þau gátu freistast til að
fara hvort sína ldið, þau gátu
rifist, verið ósátt, já meira að
segja haldið að þau værui hætt
að elskast, en allt slíkt urðu
þau að yfirvinna. Hvað sem
það kostacþ máttum við ekki
skilja.
„Stfeve, viltu segja upp
vinnunni? Viltu gera það fyr-
ir mig?“
„BlSurðu um þetta í al-
vöru?“
„Já“. ..............
„Þú ert brjáluð. Slíkar
stöður eru ekki á hverju
strái. Ég fengi hvergi annars-
staðar 200 þúsund á ári“.
„Við þurfum ekki 200 þús
und“.
„Ekk| það? Ég get vel hugs
að mér að nota peningana“.
„Ég vil heldur hafa minna
.og viera ánægð“.
„Ástin mín, láttu ekki eins
og bjáni. Hvers vegna í fjáran
um ætárðu ekki að vera ham
ingjusöm?“
„Ég vildi óska að þú hættir
að kalla mig bjána og segja
áð ég sé vitlaust. Og þú veizt
vel hvers vegna ég er ekki
hamingjusöm“.
iSteve andvarpaði.
„Þetta samtal ér ekki til
neins“.
Ég stakk höndunum í kápu
vasana, glöð yfir að við vor-
um að komast hefm. Hann
opnaði dyrnar og ég læddist
upp til Nickys. Ég mætti móð-
ur minni í dyrunum.
„Ég var að líta 'inn til hans
Jenny. Hann hefur verið svo
órólegur. Það hefur svo margt
skeð hjá honum í dag. Hann
er alveg eins og þú þegar þú
varst lítil. Á jólum og afmæl
um var ekki hægt að fá þig til
að hátta“.
Ég læddist varlega ánn í her
bergið. Ég sá strax að Nicky
svaf ekki vel. Ekki eins og
hann var vanur að sofa. Hann
spriklagj mikið og ég stóð
ikyrr og horfði á hann. Eg vissi
hve hjálparvana hann var,
hversu háður hann var okkur
Steve. Mig langaði svo mifcið
til að vernda hann giegn öllu
illu. Ég vildi gjarnan veita
honum öryggi. Öryggi, sem ég
Lífil saga
Frámhald af 5. síðu.
ættum að fela nýskipuðum
biskupi að innleiða þakkar-
gjörðardag á haustin í öllum
vorum söfnuðum og kirkjum
— og leggja þá almennt fram
okkar fórn til kristindóms og
líknarmála, en biskup ráðstaif
aði fénu með aðstoð kjörinn-
ar nefndar eða kirkjuráðs.
Þarfirnar kalla alls staðar að,
innanlands og utan, og þakk-
lætið til Guðs og samhyggð
kærleikans til meðbræðra
vorra, er andi sem söfnuðum
vorum mætti aukast til muna.
í haust er tækifærið til að
byrja — og þess vegna hef ég
sagt söguna um Villa Edel-
weiss.
flugvéiarisars
Flugfélag íslands.
Millilandaflug: Miliilanda-
flugvélin Hrímfaxi fer til
Glasgow og Kaupmannahafn-
ar kl. 8 í dag. Væntanleg aft-
ur til Reykjavíkur kl. 22.40 í
kvöld. Flugvélin fer til Glas-
gow og Kaupmannahafriar kl.
8 í fyrramálið. Innanlands-
flug: í dag er áætlað að fljúga
til'Akureyrar (3 ferðir), Eg-
ilsstaða, ísafjarðrtr, Kópa-
skers, Patreksfjarðar, Vest-
mannaeyja (2 ferðir) og Þórs
hafnar. Á morgun er áætlað
að fljúga til Akureyrar (2
ferðir), Egilsstaða, Fagur-
hólsmýrar, Flateyrar, Hólma
víkur, Hornafjarðar, ísafjarð
ar, Kirkjubæjarklausturs,
Vestmannaeyja (2 ferðir) og
Þingeyrar.
Skipln; \
Ríkisskip.
Hekla fer frá Reykjavík á
laugardag til Norðurlanda.
Esja er á Vestfjörðum á suð-
urleið. Herðubreið er á Aust-
fjörðum á suðurleið. Skjald-
breið er á Breiðafjarðarhöfn-
um á leið til Vestfjarða. Þyr-
ill er á leið frá Reykiavík til
Bergen. Helgi Helgason fer
frá Reykjavík á morgun til
Vestmannaeyja.
Eimskipafélag íslands h.f.:
Dettifoss kom til Flekke-
fjord 21.7. fer þaðan til Berg-
en og íslands. Fjallfoss kom
til Hamborgar 18.7. fer það-
an til Rostock, Gdansk og
Rvk. Goðafoss fer frá Rvk
kl. 22.00 í kvöld 22.7. til New;
Vork. Gullfoss fór frá Leitri
21.7. til tKaupmannahafnar
Lagarfoss fer frá New York
22.7. til Rvk. Reykjafoss fer
frá Raufarhöfn í dag 22.7. tli
Húsavíkur. Siglufjarðar og
Rvk. Selfoss fór frá Gauta=,
borg 21.7. 'til Rvk. Trollafoss
fer frá Húll 22.7. til Ant-
werpen, Rotterdam, Hamborg
ar og Rvk. Tungufoss fór frá
Akureyri 21.7. til Þórshafn-
ar, Dalvíkur, Ólafsfjarðar, —>
Súgandafjarðar, Patreksfj.
og Rvk.
Skipadeild S.Í.S.:
Hvassafell fer á morgun frá
Riga áleiðis til íslands. —
— Arnarfell fer í dag frá
Gdansk áleiðis til Kalmar, —<
Norrköping, Ventspils og Len,
ingrad. Jökulfell fer á morg-
un frá Hamborg áleiðis til
Fraserburgh og ísiands. Dls-
arfell fer i dag frá Keflvík
áleiðis til Norður- og Austur-
iandshafna. Litlafell fór í
gær frá Rvk áleiðis til V jpna
fjarðar, Þórshaínar, Reyðar-
fjarðar og Fáskrúðsfjarðar.
Helgafel Ifór 18. þ. m. frá
Lrnba álelðis til Boston 1 Eng
lrndi. Hamrafel fór i gæi frá
Hafnarfirði áleiðis cil Batum,
i
Alþýðublaðið ~ 23. júU 1959 JJ,