Alþýðublaðið - 23.07.1959, Blaðsíða 6

IMAMIINN AF YEMEN
er 65 ára gamall. Hann hef-
ur undanfarið dvalið í Róm
til lækninga. Hann hafði
með sér 30 konur oghjásvæf
ur. ítölsku blöðin skýrðu
frá því nú fyrir helgina, að
fallegasta hjásvæfan, Saud
Bint ,sem hefur verið lýst
sem fegurstu konu heims,
hefði „kosið frelsið“ fremur
en fara aftur í kvennabúrið
í Yemen. Hefði hún flúið í
kaþólskt klaustur í Róm.
Þá var Imaminn sagður haf a
leigt sér leyni; ogreglumena
til að leita hennar.
Svo mikið er víst, að Im-
aminn var lagður af stað
flugleiðis heim til sín, er
hann sneri skyndilega við
og lenti aftur í Róm. Telja
blaðamenn, að hann hafi
snúið við, er hann uppgötv-
aði, að Saud Bint var ekki
með, en Yemen-menn segja,
að hann hafi ekki þolað að
fljúga og því ákveðið að
fara heimleiðis með skipi
síðar.
Hvað sem rétt kann að
reynast í þessu, er það víst,
að blaðampnnum og Ijós-
myndurum tókst ekki að
hafa uppi á hinni fögru hjá-
svæfu í neinu klaustri í Róm
— Þá er tekið fram, að Saud
Bínt hafi verið svo mikið
uppáhald gamla mannsins,
að hún hafi verið sú eina af
öllum konunum og hjásvæf
unum, sem gat fengið Ima-
minn til að taka hin bragð-
vondu meðöl, sem læknar
skipuðu honum að taka í
sjúkrahúsinu.

STARFSMAÐUR við Náit-
úrugripasafn Englands í
London var nýlega dreginn
fyrir rétt sakaður um ölv-
un við akstur. Hann var
ekki alveg á því að viður-
kenna slíkan ósóma, — en
skelltj allri skuldinni á efni,
er notað væri við að sjóða
hvalbein fyrir að svo virtist,
sem hann væri drukkinn.
Manninum til mikiliar
furðu vildi dómarinn ekki
fallast á þessa skýríngu, —
heldur taldi, að bjórinn, —
sem vísindamaðurí m hafði
drukkið að loknu dagsverki,
ásamt gufunni af fyrr-
greidu efni, hefðu valdið
drykivj uskapnum,
í'.jli ðurinn vi,- sektaður
og sviftur ökuleyfi x ár.
mr

,' ■' -
.
KRULLI
mælt því að flutt skuli hafa
verið útsetning Berlinoz.
Um upru/a La Marseill-
aise hafa löngum verið
nokkrar. deilur. Aigengasta
sögnin ^r sú, að Claude
Rouget de Lisle hafi samið
bæði ljóð og lag árið 1792,
er hann var liðsforingi í Rín
arhernum með aðsetri í
Strasbourg. Hermenn frá
Marseilles hafi síðan sung-
ið sönginn í París með slík-
um ágætum, að hann hafi
hlotið nafn sitt þar út af.
Busser heldur því hins-
vegar fram, að Rouget de
Lisle hafi ekki kunnað neitt
í „harmóníu“ og þótt hann
hafi skrifað Ijóðið, þá sé lag
ið lausleg lagfæring á gömlu
sálmalagi, sem hann hafi
heyrt heima hjá guðföður
sínum, presti í grennd við
Lyons. Hann óttast, að út-
setning Berlinoz kunni að
úirýma útsetninga Thomas,
sem hann telur emfalda og
einkar vel hljómsetta og
því bezt fallna fyrir þjóð-
sönginn.
Sumir hljómlistarfræðing
ar cru ekki á sam 5 má!i og
Buífer og elja, að de Lisle
hafi samið lagið á einni
nótt i Strasbourg, er hann
fékk mikinn innblástur.
Eftir byltinguna var La
Marseillaise bannaður, en
tekinn upp að r.ýju árið
1848 í útsetningu Berlinoz.
Það var svo ekki fyrr en ár-
ið 1886, að franska stjórnin
bað f agurlistaakademíuna að
velja einhvern af meðiim-
um sínum til að útsetja verk
ið, og þá setti Thomas það
út.
☆
KAÞÓLSKI erkibiskup
inn í Liverpool vill, að
ógnarmyndir þær, fem tekn
ar voru af fangabúðum naz-
ista eftir síðasta stríð, verði
sýndar unglingum á hverju
áiú til þess að sýna þeirn
hve siðuð þjóð gat Xramið
dýrslegar aðfarir á okkar
ejgin tímum.
)—(
^ BINDINDISMENN í
Bretlandi hafa mót-
mælt nýjum heillaóskakort
um í tilefni af giftingum. —
Ástæðan er sú, að á kortun-
um er mynd af kampavíns-
flosku og glösum.
LGREGLAN í Norður-ír-
landi stendur nú stöðugan
vörð um nýjan veg, sem ver
ið er að leggja. Þannig stend
ur á þessu, að hinn nýi þjóð-
vegur milli Belfast og vest-
urhluta írlands á að liggja
framhjá þorpinu Ballyga-
way, en ekki gegnum það.
Halda íbúar þorpsins því
fram, að þar með séu örlög
þorpsins ráðin og það muni
gleymast, eins og sum þorp-
in í „villta vestrinu“.
Mótmælafundir hafa ver-
ið haldnir, en um það bil,
sem verkið var hafið, kárn-
aði gamanið, því að nafn-
laust bréf barst verktakan-
um, þar sem honum var
hótað „byssunni“, ef hann
hætti ekki við verkið. Því
stendur lögreglan nú vörð
nótt og dag.
☆
Nýjar deilur
um franska
þjóðsönginn
MIKLAR deilur hafa löng
um staðið um upruna hins
fræga franska þjóðsöngs
„La Marseillaise11 og á síð-
asta þjóðhátíðardegi Frakka
— 14. júlí s. 1., gerðist at-
burður, sem lífgað hefur
þær deilur við að nýju.
600 manna hljómsveit og
kór fluttu þjóðsönginn á
Convordetorginu í París að
viðstöddum de Gaulle, for-
seta, og öðru stórmenni. Sá
var munurin á flutningi
lagsins þá og fyrr, að nú
var það leikið í útsetningu
eftir tónskáldið Hector Ber-
linoz, en sú útsetning, sem
venjulega er notuð, er eftir
tónskáldið Ambroise Thom-
as, höfund óperunnar Mign-
on.
Henri Busser, einn af með
limum frönsku fagurlista-
akademíunnar, hefur mót-
ÞAÐ vakti mikla athygli
hygli og talsverða reiði í
Svíþjóð fyrr í sumar, cr
nokrar ljóshærðar, sænskar
stúlkur réðu sig til að dansa
í meira lagi fáklæddar á
næturklúbbnum Casino í
San Pellegrino fyrir norðan
Milano. Töldu sænsku blöð-
in, að hér væri um iireina
hvíta þiælasölu að ræða og
stúlkunum væru æíluð
meiri störf og ógeðslegri en
þau ein að dansa léltklædd-
ar fyrir viðskiptavini næt-
urklúbbsins.
urnar hefur fárið í n.ál við
blaðið.
Á þrigyj > dálka mj nd-
inni hér að ofan sjást döm-
urnar koma til Mi
er maðurinn með i
una lögfræðingur í
stjóran*.
Til þess að tryggja sig
fyrir slíkum ásökunum lét
klúbburinn hafa mjög sterk
an vörð um stúlkurnar og
var þeirra lengi vel gætt af
lögreglu, auk þess sem þær
fengu ekki að taka á móti
gestum.
Mál þetta var svo mikið
hitamál, að sænska blaðið
Se sendi blaðamann og Ijos-
myndara suður eítir til að
fylgjast með því, sem gerð-
ist í Sau Pcllegnno. Það
mun vera staðreynd, að 90
% af þei.r stúlkum, sem
starfa á ítj skxrn rætur-
klúbbum haíi það m. a að
skyldustörfum að lokka
gesti til að drekka og evða
fé sínu.
Eitt sænska blaðið lét
liggja að því, svo beí’lega,
að hér væri um hvíta þráeia
sölu að væða, að ítalski pýn-
ingastjónnn, sem ré 'i stú'.k-

Copyright P. 1. B. Bcx 6 Copenho
TÝNDI
GIMSTEINNINN
ÞÉGAR Frans býr sig und
ir stökkið, liggur Annie
Pasman meðvitundalaus á
légubekk í einu herbergi
hallarinnar. Hjá henni stend
ur Sommerville lávarður og
auk hans tveir meðlimir
bófaflokksins og ennfremur
Dekker-hjónin. „Scotland
Yard hélt, að þeir gætu ráð-
ið við okkur“, segii
erville brosandi, }
hann stendur að r
lítinn demant, „ei
ráðsnilldar hinna h'
vina okkar, hefur þi
FRANZ
0 23. júlí 1959 — Alþýðublaðið