Alþýðublaðið - 18.08.1959, Side 6

ÞAÐ líður sennilega ekki
á löngu áður en kvikmynd-
in um Önnu Frank kemur
hingað til lands og verður
sýnd í einhverju kvikmynda
húsi höfuðstaðarins. Það
væri því ekki úr vegi að
ræða örlítið um stúlkuna,
sem leikur Önnu Frank, en
hún á sér dálitla sérstöðu
meðal kvikmyndaleik-
kvenna.
-— Ég er engin leikkona,
sagði Millie Perkins, þegar
henni var boðið eitthvert
eftirsóttasta hlutverk í
kvikmynd í seinni tíð.
■ — Ég veit ekki, hvort ég
er það núna heldur, sagði
hún, þegar hún hafði lokið
leik sínum í myndinni.
Og hún reyndist sannspá,
að minnsta kosti eftir gagn-
rýni sumra kvikmyndasér-
fræðinga að dæma. Hinsveg
ar benda aðrir á, að ekki
hafi verið við betru að bú-
ast af ósköp venjulegum
amerískum táningi. Millie
Perkins veit ekki annað um
,Ég er engin leikkona.
stríðið en, að á þeim tíma
hafi verc-* erfitt að fá tyggi-
gúmmí. Hið eina, sem hún
hafði til þess að fylla þetta
vandasama hlutverk var út-
litið. Það var líka þess
vegna,. sem kvimyndastjór-
inn George Stevens valdi
hana úr hópi 10.224 ungra
stúlkna.
Þessi nýja kvikmynda-
stjarna (ef stjörnu skyldi
kalla) hefur fengið svipað
•uppeldi og milljónir anu-
arra táninga í Bandaríkjun-
um. Hún er útskrifuð úr
menntaskóla þar í landi og
hefur hlotið sæmilega
menntun, en veit þó sáralít-
ið um veröldina hinum meg
jn við Atlantshafið. Dagbók
Önnu Frank, sem komið hef
ur út í fjórum milljónum ein
taka á 21 tungumáli, —
hafði Millie ekki lesið, þeg-
ar hún tók hlutverkið að
sér. Hún hafði reyndar
heyrt hennar getið, og ein-
hver hafði sagt henni, að
hún væri „svo sorgleg". —
Þess vegna datt henni ekki í
hug að lesa hana.
Hún var fyrirsæta hjá
ljósmyndurum, meðan þús-
undir stúlkna sóttu um að
fá að Ieika Önnu Frank. Og
henni líkaði prýðilega við
starfið. Hún sat á veitinga-
húsi á Manhattan í New
York, ásamt kunningjum
sínum, þegar útsendari frá
Fox-kvikmyndafélaginu
kom að borðinu til hennar
og bauð henni að leika
Önnu Frank.
— Nei, takk, svaraði hún.
Ég er engin leikkona. Ég
ILAUSU LOFTI
ÞAÐ mætti ætla að ein-
hver klókur Ijósmyndari
hefði verið hér á ferð og
gert kúnstir með tækjum
sínum. En svo er ekki. Þetta
er raunveruleg mynd af
stúlkum frá Sydney. Þær
eru allar í Tudor-Rudas-
akrobatik flokknum og eru
þjálfaðar í akrobatik dans
í arabiskum stíl.
Þær eru á aldrinum 16—
18 ára, en hafa samt æft
akrobatik í sex til átta ár.
Þær hafa til skamms tíma
sýnt listir sýnar á baðstað i
Sydney og vakið mikla at-
hygli og stóraukið aðsókn-
ina að staðnum. Innan
skamms munu. þær leggja
upp í ferðalag umhverfis
hnöttinn og er þeirra hvar-
vetna beðið með mikilli eft
irvæntingu.
vil heldur vera fyrirsæta hjá
ljósmyndurum.
En þegar hún kom heim
til sín og sagði frá þessu,
fann faðir hennar lykt af
peningum og hætti ekki
fyrr en hann gat talið dótt-
ur sína á að taka þessu gull-
væga tilboði.
Hún lét tilleiðast. Eftir
reynslukvikmyndina sagði
Stevens:
— Ég hef aldrei séð eðli-
legri manneskju á kvik-
myndatjaldinu.
Á samri stundu sendi
hann neitandi svar við um-
sóknum 10.223 stúlkna. —
Hann kvaðst hafa fundið
sína Önnu Frank, og táning-
urinn Millie Perkins, sem
aldrei liafði ætlað sér að
koma nálægt kvikmyndum
og hafði ekki einu sinni
leikið smáhlutverk í skóla-
Ieik — varð fræg á samri
stundu. Hún verður að lík-
indum mest umtalaða kvik-
myndaleikkona ársins 1959.
★
□ SKOÐANAKÖNNUN í
Bandaríkjunum hefur
leitt í ljós, að konur með
gleraugu eru álitnar gáf-
aðri en þær, sem ekki hafa
gleraugu.
★ '
□ STRÆTISVAGNA-
STJÓRAR í Singapore
hótuðu nýlega að láta alla
farþega ferðast ókeypis í
vögnunum — ef þeir fengju
ekki launahækkun. Þetta
hafði betri áhrif en nokkurt
verkfall.
luHmiiuiitiiiiiiuiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiininiitiitiiiiiii
UM NÆSTU áramót
fæst eins og undan-
farin ár vitneskja um
það, hvaða maður hafi
oftast verið nefndur í
heimsfréttunum. Hver
sem niðurstaðan verð-
ur, er eitt víst: Krúst-
jov hlýtur að verða
þar ofarlega á blaði.
Það er annað í sam-
bandi við nafn Krúst-
jovs, gem lesendur
hafa áreiðanlega tekið
eftir. Stafsetningin á
því er mjög mismun-
andi, svo að ekki sé
fastara að orði kveðið.
Hér á landi til dæmis
skrifar hvert dagblað
nafn hans á sinn sér-
staka hátt. Væri gam-
an að semja lista yfir
allar útgáfurnar af
þessu umtalaða nafni
hér á landi og ef ein-
hver lesandi nennir að
taka hana saman, mun
um við þiggja hana
með þökkum.
Einn af lesendum
norska blaðsins Aktu-
ell tók saman skrá yf-
ir útgáfurnar þar í
landi og hún er svona:
Krutsjtsjev
^ Krushchev
^ Krusjtsjov
* Khruschev
* Khrustsjev
* Khrustsjov
* Khrusjtsjov
-1< Chrustjevs
* Krusjtsjev
* Krusjsjov
* Krustsjov
Krustsjev
Krusse.
Að lokinni upptaln-
ingunni spyr lesand-
inn: Hvernig í ósköp-
unum er rétt stafsetn-
ing á nafni þessa bless
aða manns? Blaðið
svaraði með því að
birta hans eigin staf-
setningu á því — á
rússnesku. Við látum
hana . fylgja þessu
greinarkorni.

, YRIR fjó
I kvaddi
Baker li
tíðlega
hún þá
fólki m£
dansi í meira e:
ár. Samt sem áði
enn þá að skemm
Hún hafði komiz
um, að hún þurfl
og meiri peningí
að koma í framk
takmarki, sem 1
sett sér.
540 kílómetra
í óvenjulega fögrr
liggur þorpið Mil:
býr Josephine Ba
manni sínum og ■
börnum, sem þau
ið að sér. Börn:
mismunandi þjóðf
mark söngkonun:
láta þau alast u|
umhverfi við góð,
ur og síðast en e
friði og bróðerni
Tíunda fósturl
indíánadrengur, :
Mara. Josephine
skemmta í lCarac:
því þar yfir, að 1
aði að taka að sér
íánadreng og láts
ast upp með börn
um níu. Fólkinu li
á þessa hugmynd
allt var gert til
koma í veg fyri:
kæmi henni í fra
Loksins sá-Josep!
ánadreng, Mara 1:
hann var þá stadd
ingjum sínum. Hi
indið upp við ætti
þeir vísuðu, á
Þegar Josephine
hennar höfðu æ'
varað hana við
henni barnið, þv
mundi drepa þ:
mundi hún taka ú
ið og stilla því ú
■— svo að Evróput
ist kostur á að sj
indíánar væru sk
Móðirin varð svo
ir þessum óhugna
ingum, að hún leii
ir réttvísinnar og
var tekin föst og s
elsi. Eftir tvo
henni þó sleppt.
Þrátt fyrir þes
farir víldi hún é
upp. Hún var san:
að örlögin vildu,
yrði hennar tíun
Klagai
konuna sina
MENN kippa sér ekki upp
við sögur af eiginmönnum,
sem eru vondir við konurn-
ar sínar, — en sennilega er
þó eftirfarandi met 1 slíku.
í Halmstad í Svíþjóð hef-
ur húsmóðir verið dæmd
fyrir ölvun við akstur, en
málsatvik eru mjög óvenju-
leg. Maðurinn hennar
neyddi hana til að aka bií-
reiðinni. Ættingi þeirra
hjóna hafði komið í heim-
sókn kvöld nokkurt og öll
þrjú sátu þau að sumbli
fram eftir nóttu. Þegar gest
inn fýsti loksins heim til
sín, skipaði eiginmaðurinn
konu sinni að aka honum
heim. Hún neitaði, en lét þó
undan, þegar maðurinn hót-
aði henni öllu illu. Um leið
og hún lagði af stað með
gestinn, fór eiginmaðurinn
beinustu leið 1 símann og
hringdi til lögreglunnar og
sagði þeim að konan sín
væri ölvuð við akstur.
TÝNDI
GIMSTEINNINN
ÞEIR opna kistilinn og
leynilögreglumennirnir frá
Scotland Yard bíða með eft-
irvæntingu eftir að sjá hina
dýrmætu gimsteina. í daufri
birtu rísandi dags glitra og
skína hinir fögru steinar. —
„Guð sé oss næstur“, segir
einn lögreglumannanna, —
,,þeir eru áreiðanlega meira
en einnar milljón
Þá heyrir Frans
hann kannast ve!
er kominn bónd
ards. „Þessi fél
0 18. ágúst 1959 — Alþýðublaðið