Alþýðublaðið - 18.09.1959, Blaðsíða 4

Útgefandi: AlþýSuflokkurinn. — Framkvæmdastjóri: Ingólfur Kristjánsson.
— Eitstjórar: Benedikt Gröndal, Gísli J. Ástþórsson og Helgi Sæmundsson
(éb.). — Fulltrúi ritstjórnar: Sigvaldi Hjálmarsson. — Fréttastjóri: Björg-
vin Guðmundsson. — Símar: 14 900 — 14 901 — 14 902 — 14 903. Auglýs-
ingasími 14 906. — ASsetur: AlþýðuhúsiS. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins,
Hverfisgata 8—10.
Umferðaröng þveitið
XJMFERÐARÖNGÞVEITIÐ í Reykjavik fer
versnandi með hverju ári en samt er flest látið reka
á reiðanum í því efni. Þess vegna er ekki við góð-
um dómi að búast, þegar erlendur sérfræðingur í
umferðarmálum, Lawrence J. Hoffman, fjallar um
þennan vanda Reykjavíkur og gerir tillögur til úr
bóta. Hér vantar skipulag, enda er skortur þess yf-
irleitt einkenni á íslenzka höfuðstaðnum. Sumt
mætti þó lagfæra með lítilli fyrirhöfn og á skömm
um tíma, ef hlutaðeigandi aðilar svæfu ekki á verð
inum.
Hoffman leggur til, að bílastöðvarnar og
benzínstöðvarnar séu fluttar burt úr miðbæn-
um, endastöðvum strætisvagnanna fjölgað og á-
herzla lögð á breikkun gatna. Allt virðast þetta
sjálfsagðir hlutir, sem ekki ættu að teljast ráða-
mönnum Reykjavíkur ofviða. En fleira mætti
sannarlega telja. Hvaða vit er til dæmis í því að
staðsetja bílasölurnar við þröngar götur í mið-
bænum? Stjórnendur Reykj avíkurbæj ar ættu
að telja saman, hvað bílasölurnar eru orðnar
margar á litlu svæði í miðbænum og hvaða um-
ferðarhnútur er að þeim. Og svo væri fróðlegt
að vita, hvaða nauðsyn muni á því að staðsetja
þær í miðbænum. Þessu mætti breyta á svip-
stundu. Sama er að segja um að flytja bílastöðv
arnar og koma upp fleiri endastöðvum strætis-
vagnanna. En leiðréttingin strandar á gömlu
hindruninni, sem er skipulagsleysið og sofanda-
hátturinn.
Reykvíkingar verða að gera sér ljóst, að ís-
lenzki höfuðstaðurinn er allt annar nú en hann
var fyrir nokkrum áratugum. Vöxtur Reykjavíkur
er ævintýralegur, og viðhorf umferðarinnar hafa
gerbreytzt á fáum árum, svo að ekki sé miðað við
daga kerruvagnanna og hestanna. Breytingunni
fylgir vandi, og hann leysist ekki af sjálfum sér.
Auðvitað er gott og blessað, að erlendur sérfræð-
ingur komi hingað og fjalli um þessi mál, en þó því
aðeins, að tillögur þær, sem hann gerir og öllum
liggja í augum uppi, verði teknar til greina og
framkvæmdar af stjórnendum Reykjavíkur. Aðal
atriðið er, að þeir vakni af svefninum. Þá ætti ekki
að reynast nema mannsverk að sigrast á umferð-
aröngþveitinu.
Ním öi afvfnsii
Stúl'kur, sem vilja læra gæzlu og umönnun van-
gefinna. geta komizt að í slíkt nám á Kópavogshæli í
haust. Námstímann verða greidd laun sambærileg
við laun starfsstúlkna.
Upplýsingar um nánari tilhögun námsins verða
veittar af lækni hælisins, frú Ragnhildi Ingibergs-
dóttur og forstöðumanni hælisins, hr. Birni Gests-
syni, Kópavogsbraut 19. Símar 12407, 19785 og 14885.
Skrifstofa ríkisspítalanna.
Ungur maður misþyrmir
7 ára felpu hrottalega
Fulltrúi páía á
Norðurlöndum
MIÐVIKUDAGINN 16. sept-
ember 1959 tók forseti íslands
á móti herra Martin Lucas erki
biskupi Ogr fylgdarliði hans á
Bessastöðum. Erkibiskupinn
verður scirstakur fulltrúi páfa
fyrir öll Norðurlönd og hefur
aðsetur í Stokkhólmi fyrst um
sinn. Afhenti hann forseta
minnispening páfa við þetta
tækifæri.
I FYRRINÓTT gerðist sá fá-
heyrði atburður, að ungur mað-
ur réðst inn í íbúð og mis-
þyrmdi hrottalega sjö ára
gömlu stúlkubarni.
Ungi maðurinn réðst inn í í-
búð á Hjarðarhaga, og á hann
ekki heima í húsinu, en móðir
hans mun aftur á móti búa þar.
Rannsókn málsins var ekki lok-
ið í gærkvöldi og vildi rann-
sóknarlögreglan sem minnst
segja um málið, þar til rann-
sókn lýkur. Var búizt við að
það yrði í dag.
Ekki liggur laust fyrir með
hvaða hætti maðurinn komst
inn í íbúðina. Hann var drukk-
inn, er þetta gerðist. En er hann
komst inn, réðst hann á 7 ára
gamla dóttur húsráðenda. Mis-
þyrmdi hann barninu svo, að
það fékk 5 sentimetra skurð á
höfuðið, og brotinn fingur. Auk
þess marðist telpan mikið og
skrámaðist.
Telpan var flutt á slysavarð-
stofuna, en lögreglan hirti hrott
ann og setti ífangelsi. Atburð-
ur þessi gerðist á þriðja tíman-
um í f/rrinótt.
VALBJÖRN 70 H.
- EN ÓGILT!
ÞEIR Hörður Haraldsson og
Valbjörn Þorláksson hafa náð
ágætum árangri í Svíþjóð und-
anfarið. Á mótinu í Hagfors
varð Hörður fjórði í 400 m,
hljóp á 48,6 sek., sem er hans
bezti tími og langbezti tíma ís-
lendings í ár.
Valbjörn keppti í spjótkasti
og náði 61,24 m, sem er bezti
árangur íslendings í sumar. I
ógildu kasti, sem dómararnir
voru lengi að ákveða, hvort
dæma skyldi ógilt, vegna þess
að spjótið merkti illa, kastaði
Valbjörn ca. 70 metra.
H a n n es
á h o r n i n u
ýV Hvað dvelur stjórn-
málaflokkana?
ýV Á að halda áfram á
sömu braut?
W Nokkur dæmi um vit-
laus skatta- og útsvars
lög. „
"I
HVAÐ leggja stjórnmálaflokk
arnir til málanna? — Þannig
spyrja menn nijög þessa dagana.
Mér berast mörg bréf um skatta-
málin. Allir spyrja hins sama?
Á þetta að ganga svona lengur?
Hvers vegna heldur Alþýðu-
flokkurinn ekki áfram viðleitni
sinni til að breyta skatta- og
útsvarskerfinu? Helzt er að
vænta einhvers þaðan. — AI-
þýðuflokkurinn hefur samþykkt
á tveimur flokksþingum sínum
að leggja til að teknir verði upp
óbeinir skattar.
EN EF það verður gert, þá
verður um leið að tryggja þá,
sem mesta hafa ómegðina. Með
því fyrirkomulagi sem nú ríkir
er jafnvel vinnusemin, dugnað-
urinn og sparsemin skattlagt
fyrst og fremst. Ef breytt yrði
um, þá yrði eyðslan skattlögð.
Engar takmarkanir virðast fyr-
ir því hvað bæjarstjómir eða
hreppsnefndir geti lagt á borg-
arana. Gæðin, þægindin, fegurð-
in, allt er þetta gott. En það
verður að vera vit í hlutunum.
BÆJARSTJÓRN samþykkti
að byggja sorpeyðingarstöð fyr-
ir 1,5 milljónir króna. Hún kost-
aði á 5. milljón. Og útsvarsgreið-
endurnir verða að borga á til-
tölulega stuttum tíma. Þetta er
aðeins eitt dæmi af mýmörgum.
Ég er ekki andvígur sorpeyðing
arstöð, en ég viðurkenni að við
verðum að byggja upp smátt og
smátt. Það er ábyrgðarleysi af
hálfu þeirra, sem þessum mál-
um ráða, að fara eins að og raun
er á.
SKRIFSTOFUMAÐUR skrif-
ar: „Ég á móður, sem orðin er
89 ára að aldri. Hún dvelur á
elliheimili og hefur gert í fjölda
mörg ár. Hún nýtur ellistyrks
— og einskis annars nema þá
þess sem ég læt henni í té, —
og tel ekki eftir mér. Hún fær
skatt. Hún fær skatt, endurtek
ég. Þetta finnst mér svo fráleitt
að engu tali tekur. Ég verð að
borga þennan skatt fyrir hana.
Ég get þessa ekki vegna þess,
heldur til að sýna þér, Hannes
minn, hversu fráleit skattalög-
gjöfin er“.
JÓHANN SEGIR: „Ég á son.
Hann er kvæntur maður og á
fjögur börn. Eitt þeirra er alltaf
sjúkt, — og mun verða. Þessi
sonur minn er mikill dugnaðar-
maður og vinnur og þrælar
myrkranna á milli. Hann má
ekki unna sér neinnar hvíidar,
ekki sumarleyfa né neins þess,
sem menn sækjast eftir. Hann
íccl nuAiu nærn sKatt en jnjm
(Hér nafn eins af kunnustu borg
urum Reykjavíkur, sem alitaf
virðist vera í sumarleyfi og get-
ur, sem betur fer, lifað ágætu
lífi, enda berst hann mikið á).
„ÞETTA er ekkert vit. Er liér
verið að slá niður dugnaðinn og
sparsemina? Er á hinn bóginn
verið að verðlauna hóglífið og
eyðsluna? Þannig er viðhorf okk
ar. Hvað gera stjórnmálaflokk-
arnir? Er meining þeirra að
halda áfram á þessari braut? Á
ekki að spyrna við fótum? — Ég
tel að brýn nauðsyn sé á því að
skattalögunum og útsvarslögun-
um verði breytt. Menn segja, að
nú þýði ekki að vinna, að það
þýði ekki að spara, að það sé
þýðingarlaust að leggja að sér“.
Þetta segir Jóhann.
OG STEFANÍA Bjarnadóttir
segir: „Frændi minn hefur ver-
ið að byggja. Hann yat flutt inn
í íbúð sína í nóvember í fyrra.
Hann byggði litla húsið af frá-
i hærum dugnaði og fyrirhyggju
og vann allar stundir að því í
t næstum því tvö ár. — Máður
■sagði við hann í fyrra: Varaðu
! þig. Það getur svo farið að skatt-
ar og útsvar verði á næsta ári
stærsti liðurinn í byggingakostn
. aðinum“. — Og þetta er nú
i komið á daginn. Vegna þess að
frændi minn byggði þak yfir höf
uð sér er honum nú gert að
greiða svo gífurlega hátt útsvar
og skatta, að ég held að menn-
irnir séu orðnir brjálaðir“.
ÉG HEF fengið miklu fleiri
bréf um þessi mál. Ég mun birta
fleiri og kafla úr bréfum næstu
daga. Ákveðin dæmi eru bezt.
Þau er ekki hægt að hrekja. Nóg
virðist vera af dæmunum. —
Við skulum ekki hætta fyrr en
nýr þáttur verður upp tekinn.
Hannes á horninu.
A 18. sept. 1959 — Alþýðublaðið
L ^