Alþýðublaðið - 10.10.1959, Blaðsíða 10

í DAG er Guðjón Vigfússon
bifreiðarstjóri frá Þorleifs-
koti í Flóa fimmtugur Mér
þykir vert að minnast þessara
tímamóta á æviskeiði hans að
nokkru, um leið og óska
honum allra heilla í framtíð-
inni og flyt honum þakkir
fyrir langa og góða kynningu.
Guðjón er í hópi þeirra
framfaramanna þessarar ald-
ar, sem gert hafa garðinn
frægan af framtaki sínu og
dugnaði. Hann hefur við
breyttar atvinnulegar aðstæð-
ur sýnt það í verki, áð kjarni
og kjarkur alþýðumanna er
sú undirstaða, sem traustust
er til þess að byggja á nútíma
þjóðfélag. Menntun hans er
ekki mikil miðað við Það, sem
margir fá á sjötta tug þessar-
ar aldar. En hitt er kjarninn
og undirstað framtaks hans
og undirstaða framtaks hans
á þjóðlegu heimili, sem nýtti
allt, sem að gagni mátti verða
og gaf þeim ungu kjark og
karlmennsku til þess að taka
þátt í hvaða starfi sem til
féllst og jafnfrámt víðsýni og
skilning til þess að beita við
önnur viðfangsefni með sama
árangri, þó óskyl væru. Þessi
uppefdisáhrif eru góð og eru
betri til Þess að ala upp nýta
þjóðfélagsþegna en löng skóla
ganga er á líðandi stund.
Guðjón hefur hafizt af
sjálfum sér til þeirra efna og
þess álits, sem hann nýtur.
Hann átti ekki veraldarauð til
þess að byggja á. En hann hef-
ur frá fyrstu tíð hlotið óskipt
traust allra, sem kynnast hon-
um. Ég hef aldrei orðið var
við mann, sem ekki ber traust
til GuðjónS. Guðjón er manna
vinfastastur og hinn trygg-
lyndasti. Enla held ég, að ég
hafi aldrei þekkt mann, sem
er eins fús að gera vinum sín-
um greiða og hann. Ég held,
að honum sé alveg sérstök
nautn að því að gera mönnum
greiða. Það er öruggt, að Það
er einkis manns færi að leysa
vandraeði manna, ef Guðjón
getur ekki gert það. Og hann
gerir það fúslega og af óbland-
inni ánægju.
Guðjón er sannur sveitamað
ur að allri hugsun og gerð, þó
h'ann hafi verið búsettur í bæ
um helming ævinnar'. Hann
,ann árneskum byggðum mik-
ið og fylgist með öllu þar
eystra af alhug. Hann er oft
langtum fróðari um ými.s kon
ar mál, sem þar eru efst á
baugi en margur, sem býr
fyrir austan fjall. Hugui' hans
hefur alltaf stefnt mjög til
búskapar, en atvikin hafa
hagað því svo, að starf hans
hefur orðið á öðru sviði. Ef
til vill er það glöggt dæmi um
ástand íslenzks landbúnaðar
nútímans, að dugnaðarmaður
eins og Guðjón hefur ekki átt
þess kost að verða bóndi, en
orðið að stunda atvinnu, sem
er síður að skapi hans.
Guðjón er mikill áhugamað
ur í Árnesingafélaginu. Hann
hefur í mörg ár verið gjald-
keri þess. Hefur hann unnið
þar mikið startf og hafa kostir
hans notið sín mjög vei á vett
vangi þess.
Guðjón Vigfússon er góður
félagi og sannur vinur vina
sinna. Það er gott að vera vin-
ur hans og njóta vináttu hans.
Skapfesta hans og framsýni
til athafna og framkvæmda er
traust og óhvikul. Ég hef fáa
þekkt, sem eru eins öruggir
að sjá fyrir rétta leið til ár-
angurs og hann. Á stundum
þarf hann að vísu að hugsa
mál sitt vel, áður en hann
leggur tillögur sínar og ætlan-
ir fram. En framsýni hans og
fyi'irhyggja er örugg, og ég
veit ekki, að það hafi nokkurn
tíma mistekizt eða brugðizt,
sem hann hefur ætlað sér eða
ráðlagt öðrum.
Guðjón er mikill athafna-
maður. Hann rekur stórt bygg
ingarfélag ásamt Magnúsi
bróður sínum og Páli Þor-
steinssyni. Einnig á hann
nokkra bíla, sem hann gerir
út til fólksflutninga. Meðal
annars hefur hann undanfar-
in ár rekið fólksflutninga til
Hólmavíkur. Dugnaður hans
er óbilandi. Hann leggur oft
nótt við dag í störfum sínum,
ef því er að skipta. Og oft
hefur mig undrað, hve hann
getur haft margt í kollinum í
einu. Stundum á kvöldin,
þegar heim er komið eftir
langan og erfiðan starfsdag,
leikur hann sér að því að tala
við menn í símann og færa
reikningsfær'slur samtímis.
Hann er sérstaklega fær reikn
ingsmaður. Ég man eftir því
einu sinni, að ég lagði saman
langan talnadálk af mismun-
andi tölum á reikningsvél, en
áður en ég hafði lokið sam-
lagningunni á vélina, var Guð
jón búinn að leggja hann sam
an í huganum og spurði, hvort
útkoman væri eins hjá mér.
Og hún var hárrétt hjá hon-
um.
Ég tel Guðjón Vigfússon af
burðamann á því sviði, sem
örlögin hafa haslað honum
völl á. En ég veit jafnframt,
að hann hefði orðið ennþá
fremri á öðrum sviðum, og
jafnframt, að hann hefði orð-
ið atkvæðamaður á hvaða
sviði þjóðfélagsins sem er. Ég
tel mig þekkja vin minn Guð-
jón svo vel, að hinir marg-
þættu mannkostir hans hefðu
alltaf notið sín og orðið til yf-
irburða.
Ég vil svo að lokum óska
honum til hamingju og gengis
á ókomnum árum og vona að
njóta kynna hans sem lengst.
Jón Gíslason.
Fyrninpr fasfeigna
Framhaíd af 4. síðu.
ekki verði mannlausir á næstu
árum, og sá öfugþróun, sem nú
hefur hafið innreið í þessar
sveitir, breytist til þróunar
blómlegs búskapar, við batn-
andi skilyrði til lands og sjáv-
ar.
Ágúst H. Pétursson,
0BOW
B í L L I N N
SÍMI 18-8-33
Til sölu og sýnis í dag: —
Volkswagen ’57
Mjög vel með farinn og
lítur vel út.
B í L LI N N
Varðarhúsinu við
Kalkofrisveg
SÍMI 18-8-33
TIL SÖLU alveg nýr
Volkswagen ’60
B f L L I N N
Varðarhúsinu við
Kalkofnsveg
SÍMI 18-8-33
I ■■■■■■■■■■■■■■■■••■■«■■■■■■■■■■■■■ I
B I L LI N N
SÍMI 18-8-33
Til sölu og sýnis £ dag:
Taunus ’58
2ja dyra. Keyrður 15 þús.
km. — Mjög glæsilegur.
B í L L I N N
Varðarhúsinu við
Kalkofnsveg
SÍMI 18-8-33
•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■«■■■■■■■■■■•
B S L L I N N
SÍMI 18-8-33
Til sölu og sýnis í dag:
WiIIys Jeppi ’55
mjö'g glæsilegur og lítur
vel út. — Lítið keyrður.
B f L L I N N
Varðarhúsinu við
Kalkofnsveg
SÍMI 18-8-33
Til sölu og sýnis:
Volkswagen ’58
Svartur að lit, lítið keyrð
ur. — Góðir greiðslu-
skilmálar.
B I L LI N N
Kalkofnsveg
SÍMI 18-8-33
Varðarhúsinu við
Lokaður inni
Framhald af 12. síðu.
fangelsisvist ævinlangt í
einangruðum klefa.
Stroud var nú útilokað-
ur frá öllu samneyti við
aðra menn og hóf að nema
ýmis fræði, stærðfræði,
heimspeki og tungumál.
Dag nokkurn rakst hann á
fjóra spörva i garðinum.
Hann tók þá og fór með
þá í klefa sinn. Fangelsis-
stjórinn gaf honum fáeina
kanarífugla, Stroud bjó
sjálfur íil búr fyrir þá og
ól þá. En 1942 var hann
fluttur til Alcatraz, fugl-
arnir voru feknir af hon-
um og hann hafði ekkert
eftir nema bækurnar sín-
ar.
Síroud datt nú í hug að
skrifa bók sjálfur og lauk
haím á stuttum tíma við
bók um sjúkdóma í fugl-
um, sem þykir hið merk-
asta verk. Nefnd var stofn
uð til að fá hann látinn
lausan og þúsundir manna
hafa beðið honum griða.
Hann er nú á sjúkrahúsi.
Ilin vinsæla hljómsveit ;|fj
FÍMM í FULLU FJÖRI
Söngvararnir
Sigurður Johnnie
og
Díanna Magnúsdóftir
skemmta.
☆
AÐGÖNGUMIÐAR
kl. 4—6 og eftir kl. 8. — Símj 1-31-91.
☆
Tryggið yður miða tímanlega.
I ÐN Ó
Pound
Framhald af 12. úðu.
leitt hægt að hugsa sér, að
saman fari hrein lýrik oð ó-
hreinar stjórnmáíaskoðanir?
Þessar spurningar vöknuðu,
þegar Pound fékk Bollingen-
verðlaunin 1948. Skoðanir
manna þá voru mjög skiptar
og svörin gagnsíæð. Österling
viðurkennir, að glæsilegur
skáldskapur getur vaxið úr
illum jarðvegi. En Pisan Cant-
os vitna um sama goruga
hugsunarháttinn og útvarps-
ræður Pounds. „Hinn illi andi
stingur alls staðar upp höfð-
inu.“ Österling minnir á, að
einn af andstæðingum Pounds
er hinn bitri rithöfundur
George Orwell, sem ekki hik-
ar við, að lýsa yfir, að Pound
sé ósannur í skáldskap sínum.
Svo langt gengur Österling
ekki! Hann segir, að í skáld-
skap hans sé að finna „fagra
staði“, en hann hafi haft meiiú
áhrif sem endúrskapandi
forms og hugmyndavaki, en
sem frumlegt skáld. Orðstír
hans óx gífurlega, er hann var
fangelsaður, en vafasamt er
hvort hann helzt.
Österling lýkur grein sinni
með þessum orðum:
„í hinum dapra véfnaði lygi
og brjálsemi, sem einkennir
Pisan Cantos, minnist maður
eiin orða Keats í ljóðinu um
gríska kerið: fegurð er sann-
leikur.“
Semur lffsreynslu-
sögu
Framhald af 12. siðn.
v e r ð a að tala, þá stama þær
frekar en karlmenn, þær eiga
í erfiðleikum með að tala ó-
undirbúið og þær eru ekki
einá fyndnar né liprar og
sterka kynið. Konur þúrfa
handrit fyrir framan sig jafn-
vel þótt þær eigi ekki að tala
nema í fáar mínútur“.
Michelson skrifar bækur
fyrir fólk, ævisögur og Iífs-
reynslusögur. Eiitnig semur
hann ræður og greinar fýrir
þá, sem ekki treysta sér til
að gera það sjálfir. Starfa yf-
ir 200 manns að þessu með
honum og tekur hann að sér
hvaða verkefni sem er.
10 10. okt. 1959 — Alþýðublaðið