Alþýðublaðið - 14.10.1959, Blaðsíða 7

jósmynd-
ð hættu-
ð líkmd-
íar sögur
ismyndur
lífi sínu
.rra fengi
atburðin-
til dæinis
ildinni og
jmdir eru
dlegu at-
Dlaðaljós-
akonsson,
í, að taka
n það var
:rt. Loks-
. Hann sá
stir sínar.
fum og
ijald og á
gdur upp
1. Hakons
horft.vel
mninn og
Lld hans í
2fði hann
varla vogað sér að gerast
fórnardýr hans.
Sem sagt: Hakonsson léí
hengja sig upp á löppunum,
en skildi að sjálfsögðu ekki
myndavélina við sig. Og á
þennan hátt tók hann mynd-
ir af töframanninum, sem
fleygði hnífum og öxum.
Allt fór þetta vel og bless
unarlega og er ekki annað
hægt en lofa dirfsku ijós-
myndarans. Á eftir kvaðst
hann reyndar hafa skolfið á
beinunum af hræðslu allan
tímann og láir honum það
enginn. Myndin hér til
hægri er tekin af Hakonsson
sjálfum og er aðeins ein af
mörgum, sem birtar hafa
verið í blöðum víða um
heim að undanförnu. Stóra
myndin að neðan er tekin af
athöfninni, þar sem
Hakonsson er öfugur á
spjaldinu og myndar í ákafa
á meðan töframaðurinn
sendir hverja öxina á fæt-
ur annarri í áttina til hans.
ir Rússanna
í RÚM fimm ár var Sví-
inn Hasse Svenson óham-
ingjusamur, af því að hann
hafði týnt giftingarhringn-
um sínum í Svartahafinu.
Það gerðist þegar hann var
á ferðalagi fyrir austan tjald
og fékk sér bað einn heitan
sumardag.
Svenson var hájtrúafull-
ur og vildi ekki fá sér nýj-
an hring. Hann taldi það ó-
tvírætt ógæfumerki að týna
sjálfum giftingarhringnum
og bjóst við, að hjónaband-
ið færi út um þúfur þá og
þegar.
En margt getur skrýtið og
skemmtilegt skeð. Einn góð-
an veðurdag, er hring't í
Svenson frá rússneska sendi
ráðinu og hann beðinn að
mæta þar. Svenson varð
furðu lostinn og datt ekki
hringurinn í hug. Hann var
dálítið skelkaður, þegar
hann fór, og alls kyns sögur
um Síberíu sveimuðu um
hug hans. En óttinn var á-
stæðulaus. Um leið og Sven
son sté fæti inn á rússneska
sendiráðið, kom brosandi
stúlka á móti honum og
rétti honum giftingarhring-
inn.
Hringurinn hafði fundizt
þremur árum eftir að Sven-
son tapaði honum. Það stóð
að sjálfsögðu aðeins íor-
nafn konu hans í hringnum,
en Rússarnir voru ekki
lengi að grafa upp, hver eig-
inmaðurinn væri. Þegar því
er að skipta að hafa upp á
einum manni í þessari ver-
öld, — þá bregzt þeim ekki
bogalistin.
Og Hasse Svenson er aft-
ur orðinn glaður og ánægð-
ur, og hefur ekki nema gott
eitt um njósnakerfi Rúss-
anná að segja.
*
lönnunum
á er með
■ir andlit-
lega töfra
hvað í þá
áttina, hugsar Frans og svit
inn bogar af enninu á hon-
um. Villimaðurinn er með
stóran og gljáandi hníf í
hendinni og fer nú að gera
alls konar kúnstir með hon-
um. En athöfninni er ekki
lokið enn þá, því að eftir
nokkrar óskiljanlegar
handahreyfingar fer töfra-
maðurinn aftur inn í hópinn
og allir byrja að dansa villt
an stríðsdans á nýjan leik.
Hversu lengi skyldi þessi
djöfladans standa yfir? —
Höfum opnað nýja blómabúð
á Langholtsvegi 128.
BLÓM & GRÆNMETI H.F.
TVÆR STMFSSTÚLKUR ÓSKAST
Upplýsingar hjá yfirhjúki'unarkonunni,
Reykjalundi.
Iföfum fyirirliggjandi
Súðavogi 20. — Sími 36-177.
Ný sending komin (ahorn, mahogny Og hnota).
Enn fremur fyrirliggjandi
EINANGRUNARKORK og finnskt TRÉTEX.
PÁLL ÞORGEfRSSON
Laugavegi 22. — Sími 1-64-12.
Starfsfúlkur
óskast að Arnarholti strax.
Upplýsingar í Ráðningarstofu Reykjavíkurbæjar.
Frestur fil að kæra fil
yfirskattanefndar Reykjavíkur
MOCO
;N*®W9ÉÍSíi
Út af úrskurðum skattstjórans í Reykjavík cg
niðurjöfnunarnefndar Reykjavíkur á skatt- og út-
svarskærum, kærum út af iðgjöldum atvinnurek-
enda, tryggingariðgjöldum og iðgjöldum til atvinnu-
leysistryggingarsjóðs, rennur ut þann 27. okt. nk.
Kserur skuiu komnar í bréfakassa Skattstofui
Reykjavíkur í Alþýðuhúsinu fyrir kl. 24 þann 27.
-- okt. nk.
YFIRSKATTANEFND REYKJAVÍKUR.
*
Alþýðublaðið.
14. okt. 1959 J