Alþýðublaðið - 12.11.1959, Qupperneq 11

31. dagur
una, sem hann hafði útvegað
henni, en hann vissi að hún
myndi standa við það sem hún
hefði lofað.
„Ertu búin að segja San-
ders lækni að þú ætlir að
segja upp?“
„Ekki enn, Bill. Ég gat það
ekki þegar Bunty var svona
veik“.
„Hann reynir kannske að
fá þig til að hætta við það“.
„Hann gerir það kannske
ekki. Ég held að hann skilji
að við verðum að skilja. Að-
eins ■—“
„Aðeins hvað?“
„Ég var að tala við frú
Sanders í kvöld“.
„Aftur?“
„í þetta skipti var það af
mínum völdum.“ Hún sagði
honum hvað hefði skeð. „Það
lá við að ég hætti við að fara
frá Leigh —“
„Sennilega en þó —“
Hún bandaði hendinni frá
sér.
„Við skulum ekki tala um
mín vandamál11.
„Allt í lagi! Um hvað eigum
við að tala?“
„Hvað sem þú vilt“.
„Gott. 'Viltu giftast mér?“
Hún leit á hann. Svo hló
hún blíðlega.
„Nei, elsku Bill“.
„Ég skal spyrja þig í hvert
skipti sem ég hitfi þig“.
„Það gerir það of hvers-
dagslegt11.
„Ég skal brevta bónorðinu
1 hvert skipti. í alvöru —“
Hún rétti fram hendina til
að grípa fram í fyrir honum.
„Við skulum ekki tala í al-
vöru í kvöld. Ég er svo þreytt,
þó ég hafi hresstst við að
borða þennan indæla mát“.
' „Góð stúlka! Þarna sérðu
hvort þig vantar ekki mann
eins og mig til að gæta þín.
Það er samt sennilega bezt að
ég fari með þig heim núna“.
.... Sparió yður hlaup
á núlli margra A'eralana1-
OOIUDðl
(i Öffl
®W!
Ausfcuxstxseti
„Það er kannske ekki
skemmtilegt að hlusta á það,
en mér líst mjög vel á þá hug-
mynd. Þú verður líka að fara
aftur til London“.
Hann hristi höfuðið.
„Nei, ástin mín. Ég er í fríi.
Það er ein af góðu hliðunum
við vinnu eins og mína, ég fæ
oft frí. Ég má vera hérna
fram á mánudag. Ég fékk mér
herbergi áður en ég kom
heim til þín“.
„Hvað ertu að segja! En
hvers vegna viltu vera hér?
Þér leiðist áreiðanlega“.
„Alls ekki. Ég hitti þig —“
„Aðeins á kvöldin og nú
veit ég ekki einu sinni hve
mikið frí ég hef á kvöldin“.
„Það gerir ekkert til. Ég
sætti mig við það. Þú átt þó
sérfræðingur“, sagði hann við
Bill. „Hann lofaði mér að
koma með mér heim og líta á
hana“.
„Hvernig leizt honum á
hana?“ spurði Jill.
„Hann leggur til að hún
verði lögð inn á spítalann, ef
henni líSur ekki betur eftir
einn eða tvo daga“.
„En hann heldur ekki að
það sé eitthvað enn alvar-
legra, er það, Leigh?“
„Nei, það er það ekki. Satt
að segja heldur hann að hún
sé komin yfir það versta. En
kvalirnar hefðu átt að minnka
meira en þær hafa gert. Það
getur bent til þess að of mik-
i'ð hafi verið lagt á melting-
arfæri hennar en það getur
líka bent til þess að það sé
frí í hádeginu“.
„Það veit ég ekki. Ég fékk
ekki frí í dag“.
„Reyndu að fá frí á morg-
un“. Hann brosti. „Og hinn
og hinn“.
Hann bað um reikninginn
og borgaði. Þegar þau gengu
út um aðaldyrnar brá Jill, því
Leigh var að stíga út úr bíln-
um sínum fyrir utan. Hún
kipptist við og eins og alltaf
þegar hún sá hann fékk hún á-
kafan hjartslátt.
„Leigh, ertu ekki enn far-
inn heim?“
Hann brosti.
„Ég var ekki fyrr kominn
heim en ég var beðinn um
að koma hingað“.
Jill leit á Bill og kynnti
hann.
„Það var leitt að heyra um
þessa matareitrun“, sagði Bill
glaðlega.
„Þetta hefur verið mjög
slæmt. Sem betur fer er fles.t-
um sjúklingunum að batna,
en ég er ekki ánægður með
tvo eða þrjá“.
„IJvernig leið Bunty þegar
þú komst heim, Leigh?“
„Alveg eins. Sem betur fer
rakst ég á Lawson lækni á
spítalanum — hann er maga-
„Hvernig ertu eiginlega í framan,
Helle?“
eitthvað eitur eftir, sem or-
saki þær. En það er sennilega
réttast að gera eins og hann
ráðleggur og leggja hana inn;
til að rannsaka hana og taka
af henni myndir“.
„Heldurðu að hún taki mjög
nærri sér að fara á spítal-
ann?“
„Það held ég ekki. Henni
líður heldur betur um það ,
leyti sem hún fer. Hún þekkir
líka yfirhjúkrunarkonuna og
sumar hjúkrunarkonurnar og
hún yrði þar aðeins í nokkra
daga“.
„Já, og það, að þú átt hana,
myndi orsaka það að allir
dekruðu við hana“, sagði Jill
vonbetri. Hún leit á Bill.
„Litla dóttir Sanders læknis
er yndislegt barn, Bill“.
Leigh brosti.
„Þegar hún hegðar sér vel.
Jseja, ég verð víst að fara til
sjúklingsins11.
„Getið þér ekki fengið yður
eitt glas með okkur fyrst?“
spurði Bill.
„Það held ég ekki, þakka
yður fyrir. Sé þig á morgun,
Jill“. Hann leit á Bill. „Ég
veit ekki hvað ég hefði gert
þessa dagana, ef ég hefði ekki
haft'þig, Jill“.
„Vitleysa Leigh, hver önn-
ur hefði veríð jafn góð“,
sagði hún hratt.
„Alls ekki. Þú ert stoð mín
•og styrkur, mundu það“.
Hann yfirgaf þau til að
fara upp á loft og þau gengu
út í bílinn.
„Hann vill ekki að þú far
ir“, sagði B'll um leið og
ihann tók um stýrið. Hann
tók um hendi hennar. og
þrýsti hana fast.“ Skoliinn
sjálfur. Því þurfti ég að hafa
svona myndarlegan keppi-
naut?“
„Hann er enginn keppi-
nautur. Það er ekki eins og
hann geti einhvern tímann
gifst mér“.
B:I1 sagði blíðlega. „Ef ég
væri í hans sporurn skyld i óg
einhvern veginn losna við
hana“.
„Það myndirðu ekki, ef þú
ætir sjö ára dóttur sem þú
misstir við það“.
Hann keyrði hægt heim að
íbúðinni. Hann tók um axlir
hennar og dró hana að sér,
„Þreytt?“
„Hræðilega“.
„Ég skal þá ekki halda
lengur fyrir þér vöku“. Hann
kyssti hana blíðlega á ennið.
„Góða nótt ásin mín, sofðu
vel. Ég sé þig á morgun“.
„Þakka þér fyrir í kvöld
Bill. Mér líður mikið betur“.
„Gott. Má ég hringja til
þín á morgun í vinnuna og
vita hvenær þú ert búm?
Komdu í mat ef þú,getur“.
„Ég geri það. Já hringdu til
mín. „Hún gaf honum sima-
númerið, bauð honum góða
nótt og hraðaði sér inn.
Hún var því fengin að móð
:ir hennar va,r háttuð. Hún
fór inn til sín, lokaði- dyrun-
um varlega, háttaði sig og
stóð um stund og leit út í
myrkrið. Skyldi Leigh vera
kominn heim og hvernig
skyldi Bunty líða í nótt? Hún
sá aftur fyrir sér hvítt,
þreytulegt andlit Leiigh og
vonaði að hann svæfi vel í
nótt, því hann hafði varla sof
ið neitt nóttina áður.
Þreytulega sneri hún frá
glugganum og fór upp í rúm
:ið. En hvað hún óskaði þess
að það væri ekki .svona erfitt
að lifa. Það var skemmtilegt
.að Bill skyldi ætla að vera í
nokkra daga þó hún gæti ekki
oft hitt hann. Skyldi Leigh
hafa kunnað vel við hann?
Henni hafði fundist honum
vera illa við að hafa hitt hana
í „The White Bear“ með öðr
um karlmanni. Eða skjátlað-
d’St henni? Já, henni hlaut að
hafa skjátlast. Hann gat ekki
verið svo eigingjarn?
Leigh elskaði hana og hann
vildi áð hún væri hamingju-
söm. Hann hafði sagt henni
að hitta annan mann. Hann
hélt sennilega að hún væri að 0
fara að ráðum hans. Kannske
væri betra að hann héldi það.
Þá yrði auðveldara fyrir
•hann að elska Adele á ný. En
ef Adele sviki hann nú aft-
ur? Jill slökkti ljósið. Hún
var að fara til London í nýja
vinnu. Hún hafði ákveðið sig
í gær þegar hún talaði við
herra Stafford. Það var
Iheimskulegt að ímynda sér
að hún gæti skipt um skoð-
ún.
12.
Leigh kom inn til hlennar
um leið og hann heyrði hana
'ganga inn. Hún fann strax á
sér að eitthvað var það.
„Ég fékk bréf frá herra
iStafford í morgun, því hefur
þú ekki sagt mér að þú vær-
ir að fara, Jill?“
Jill ki-pptist Við, hún gat
ekki afborið að sjá hryggðina
í augum hans, tekið andlit
hans og biturleikann £ rödd-
inni.
„Ég ætlaði að gera það
Leigh minn, len Bunty var svo
veik“.
„Ég hefði heldur viljað
heyra það frá þér“.
Hún óskaði nú að hún hefði
sagt honum það, en hún hafði
steingleymt því að herra Staf
ford myndi skrifa honum.
Hún hafði ekki mátt vera að
því að hugsa um það Vegna
matareitrunarinnar og sjúkl-
inganna og oreiðunnar, sem
ríkti þar á heimilinu.
„Ég ætlaði að gera það“,
endurtók hún veiklulega. Og
■ svo sagði hún: Þú veizt sjálf
ur að við vorum búin að ræða
þetta og ég áleit að þér find-
Ái-bæjarsafn lokað.
Gæzlumaður, sími 24073.
Áfengrisvarnanefnd kvenna
í Reykjavík og Hafnarfirði
heldur fund í kvöld kl. 8.30
síðd. í Aðalstræti 12. — Áríð-
andi að fulltrúar fjölmenni.
Leiðrétting.
í fréttaklausu blaðsins í
gær um ritið „Nýtt úr
skemmtanalífinu“ var sagt,
að Jazzklúbbur Reykjavíkur
hefði „opnu“ ritsins til fullra
umráða. Þetta var misskiln-
ingur, því að klúbburinn hef-
ur ekkert með nefnda „opnu“
að gera.
Æ úfí 'SssssSsssfwxo-
Flug-félagr
g íslands.
Millilandaflug:
— Gullfaxi er
I. W j:í væntanlegur til
•:• og Glasgow.
vélin Hrímfaxi
^^^ffffj fer til Glasgow
ViíítúSMáíá:*: og Khafnar kl.
8-30 í fyrramálið. Innanlands
flug : í dag er áætlað að
fljúga til Akureyrar (2 ferð-
ir), Bíldudals, Egilsstaða, ísa
fjarðar, Kópaskers, Patreks-
fjarðar, Vestmannaeyja og
Þórshafnar. Á morgun er á-
ætlað að fljúga til Akureyrar,
Fagurhólsmýrar, Hólmavík-
ur, Hornafjarðar, ísafjarðajr,
Kirkjubæjarklausturs og
Vestmannaeyja.
Loftleiðir.
Leiguvélin er væntanleg
frá Hamborg, Kaupmanna-
höfn, Gautaborg og Stafangri
kl. 19 í dag. Fer til New York
kl. 20.30.
Skipafréftir.
Hekla er á Aust-
fjörðum á norður
leið. Esja er á
Vestfjörðum á
norðurleið. Herðu
breið er á Aust-
f jörðum á norðurleið. Skjald-
breið er í Reykjavík. Þyrill
er í Reykjavík. Skaftfelling-
ur fór frá Reykjavík í gær til
Vestmannaeyja. Baldur fór
frá Reykjavík £ gær til Sands,
Gilsfjarðar og Hvammsfjarð-
arhafna.
Skipadeild SÍS.
Hvassafell lestar á Húna-
flóahöfnum. Arnarfell fór í
gær frá Rostock áleiðis til ís-
lands. Jökulfell er í New
York. Dísarfell er á Kópa-
skeri. Litlafell er á leið til
Rvíkur að norðan. Helgafell
er á Eskifirði. Hamrafell fór
7. þ. m. frá Reykjavík áleiðis
til Palermo og Batum.
Eimskip.
Dettifoss fór frá Akranesi í
gær til Keflavíkur og Patreks
fjarðar. Fjallfoss fór frá New
York 6/11 til Reykjavíkur.
Goðafoss fer frá New York í
dga til Reykjavíkur. Gullfoss
kom til Hamborgar 10/11, fer
þaðan £ kvöld til Kaupmanna '
hafnar. Lagarfoss hefur vænt
anlega farið frá Rotterdam í
gær til Antwerpen, Hull og
Reykjavíkur. Reykjafoss er í
Hamborg. Selfoss kom til
Reykjavíkur í gær frá Hull.
Tröllafoss kom til Reykjavík
ur 6/11 frá Hamborg. Tungu
foss fór frá Gautaborg 10/11
til Reykjavíkur.
Alþýðúblaðið — 12. nóv. 1959 n