Alþýðublaðið - 26.11.1959, Blaðsíða 11

miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiuiiiiiiiHiiniiiiiiiiuimiiiiiimi
3. dagur
aiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiliimiiiiiifiiiiiiiiiimiiiiiiuuiiiiiiii*
urra erfiðleika. Með sama ró-
lega dugnaðinum ók hann
bílnum af yfirfullu bílastæð-
inu og þau óku af stað.
Hótelið sem þau komu að
var bjart og vinalegt og ame-
ríska stúlkan kunni vel við
virðulegt andrúmsloftið sem
ríkti þar.
Eftir að hún hafði tekið
fram það sem hún þarfnaðist
yfir nóttina og farið úr ferða-
dragtinni gekk hún niður í
salinn þar sem Símon beið
hennar. Hann bað um drvkk
og þegar glösin komu lyfti
hann glasi sínu að hennar.
„Skál ■—- fyrir að þú
skemmt'r þér vel á Eng-
landi“, brosti hann.
„Þakka þér fyrir að ég er
þegar farin að skemmta mér!
Segðu mér frá hinum fjöl-
skyldumeðlimunum", sagði
hún' og setti sígarettuna sem
hann bauð henni í langt og
glæsilegt jade munnstykki.
„Ert þú ekki elztur? Hver er
naéstélztur?“
„Michael“, sagði hann og
hallaði sér fram til að
kveikja í sígarettunni fyrir
hana. „Svo er Rachel og loks
Nlcky“.
„Og búið þið öll heima?“
Símon hristi höfuðið,
,.Nei, Mike hefur góða
stöðu í Austur-Afríku. Hann
var þar á stríðsárunum og
giftist þar. Við sjáum hann
ekki oft núorðið“.
„Varst þú í stríðinu?"
spurði Carol áhugasöm.
„Það vorum við allir“.
j;Hvað varst þú?“ spurði
hún og Símon brosti breitt.
,.Hræddur!“ sagði hann.
' „Allan tímann!“
„Nei, vertu nú alvarlegur“.
„í fallhlífarliðinu“.
„Arnheim?“ spurði hún
jafn róleg og hann.
„Já“.
„í því helvíti“, muldraði
hún og hann sá eitthvað í aug-
pSHaBÐBBBHSBElXSQBailiaiiBBigso^aiMia
.... sparið yður Haup
h raifli maxgra veralana1-
UÖRUaöL
í OtlUM
M!
-Ausfcurstxasti
um hennar sem kom honum
til að roðna.
„Ég var einn af mörgum“,
svaraði hann og það var ekki
fyrr en hún hafði dvalið lengi
á Pilgrims Row, sem Carol
fékk að vita hvar og hvernig
hann hafði fengið D.S.O.
Á meðan þau borðuðu sagði
hann henni frá Rachel og
Nicky, frá Tess og föður sín-
um og búgarðinum. Carol
hlustaði af áhuga sem var ein-
kennandi fyrir hana. Hún
spurði hvort þau byggju langt
frá London og hvort þau færu
þangað oft.
„Nei, það gerum við ekki.
Það er nóg að gera fyrir alla
í Pilgrims Row svo það er
enginn tími til flakks“. Og
ekki peningar heldur, ætlaði
hann að bæta við, en hann
áttaði sig í tíma. Það var
ekki hægt að trúa hverjum
legir akvamarinsteinar voru í
eyrum hennar og Símoni
hefði þótt gaman að vita hve
marga mánuði það tæki mann
eins og hann að vlnna fyrir
fallegu chinchilla slánni, sem
hún bar á öxlunum! Carol
vákti hann af hugsunum sín-
um með því að spyrja hann
hvort það væri uppfylling
allra hans drauma að aka
mykju og mjólka kýr.
„Langar þig aldrei til að
henda mjólkurfötunum yfir
næsta kirkjuturn og hlaupa?
spurði hún forvitin og hann
svaraði að það væri eftir því
komið hvert maður vildi
hlaupa hvort maður gerði
það.
„Ég neita að trúa því að
þú sért ánægður með að
jórtra og ganga um með strá
milli varanna!“
„Ég hef meira að segja

sem var fyrir sorgum sínum
og áhyggjum.
„En er það ekki leiðinlegt
fyrir systur þínar?“ spurði
Carol. „Ra.chel er orðin tví-
tug, er það ekki? Hvað gerir
hún? Hvernig skemmtir hún
sér?“
„Hún hugsar um fjósið og
hænurnar og endurnar og
hjálpar mömmu. Auk þess er
hún ritari í flestum félögum
þorpsins og svo hefur hún
dansskóla fyrir börnin —“.
„Ég spíirði hvernig hún
skemmti sér, en bað ekki um
nákvæma lýs'ngu á píslar-
vætti hennar!“
„Henni finnst allt þetta
skemmtilegt“.
„Og það þó hún sé tvítug?
Kæri Símon, það er ómögu-
legt!“
„Áttu við að þér findist það
ekki skemmtilegt?“
„Nei, áreiðanlega ekki“,
viðurkenndi hún.
Símon hló og sagðist trúa
henni vel. Allt frá skínandi
svörtu hárinu og að glæsileg-
um skónum benti á góðan
smekk og næga peninga. Silf-
urgrár kjóllinn var léttur
eins og sumarblær og liturinn
átti vel við augu hennar. Fal-
„Ég kem strax, — ég ætla bara að
snyirta mig svolítið fyrst.“
hring í nefinu á sunnudög-
um“, var henni svarað hátíð-
lega og Carol hló.
Maður gekk yfir matsalinn
og kom til þeirra.
„Ungfrú Mainwaring? Ég
er frá „Western Life“,“ sagði
hann án frekari formála. „Mig
langaði til að hafa viðtal við
yður um borð, en ég hitti yð-
ur aldrei. Það er svo margt
sem okkur langar til að spyrja
yður um —“
„Því miður“, sagði Carol.
„Ég er ekki til viðtals sem
stendur. Ég er hér í einka-
heimsókn —“
„Bara fáeinar spurningar
til að friða lesendur okkar“,
sagði maðurinn, sem ekkert
lét á sig fá. „Um einkamál yð-
ar er það að segja —“
„Heyrðuð þér ekki að ung-
frú Mainwaring vill ekki tala
við yður“, sagði Símon með
ískaldri kurteisi. „Næst þegar
ristjórinn sendir yður til að
tala við dömu skulið þér biðja
hann frá mér um að senda yð-
ur mannasiði með!“
Hann stóð á fætur og ró-
lega en mjög ákveðið vísaði
hann unga manninum til
dyra.
Carol þakkaði honum björg
unina þegar hann kom aftur.
„Skeður þetta oft?“ spurði
hann. „Þetta hlýtur að vera
óþægilegt11.
„Mér finnst ég vera nak-
in á opinberum stað“, viður-
kenndi hún.
„Mér fannst þetta hámark
allrar frekju“.
„Ég skil bara ekki hvers
vegna fólk vill fá að vita hve-
nær ég fer á fætur á morgn-
ana eða hvenær ég sofna á
kvöldin, hvað ég borða og
hvers vegna eða hvaða barna-
sjúkdóma ég hef fengið“,
sagði hún létt'lega. „En það
er eins og allir hafi áhuga á
mér eftir að ég skrifaði bessa
bók“.
„Hvers vegna skrifaðirðu
hana?“ sagði Símon eftir
Smá þögn. „Einmitt svona
bók“.
„Hefurðu lesið hana?“
spurði hún og þegar hann
kinkaði kolli heimtaði hún að
fá að vita hvernig honum
hefði fundist hún.
Símon hikaði,
„Ef blómin, sem þú gefur
mér, verða kaktusar, sem
stinga, þá skaltu ekki skreyta
þá með rauðri slaufu“, sagði
hún. „Ég vil að þú svarir mér
hreinskiln'slega, Ég vildi
bara að þér findist ekki aílt
vera gott í bókinni11.
„Hvernig er hægt að finn-
ast allt gött í henni?“ spurði
hann. „Hún fjallar um það
sem raunverulegt er“.
„Annað eins og það sem í
henni skeði, skeður eftir
stríð“, sagði hún. „Hvar
fannst þér mér mistakast?“
„Hvergi — það var það
versta. Það var ekkert rangt
í henni. Síðasta atriðið þar
sem hermaðurinn missti vit-
ið — ég hef sjálfur séð það
ske svo oft — en hvernig
gastu lýst því svona lifandi?“
Hann þagnaði undrandi yfir
bví hve auðvelt var að tala við
hana.
„Ef maður getur ekki lýst
hlutunum lifandi og vel er
ekki til neins að skr;fa bók.
Það er verið að tala um að
kvikmynda hana núna“, bætti
hún brosmild við.
„Guð einn veit hvað þeir
géra þá, ép býst við að þeir
bæti fallegri ljóshærðri
stúlku inn í og láti þá alla
l'fa hamingjusama sína tíð“.
„Dauðinn einn er hepnileg-
ur endir á bókina“, sagði Sí-
mon og hún kinkaði alvarleg
kolli.
„Það var lika eina lausnin
sem ég fann. en peningakass-
arnir í Hollywood líta ekki
eins á málið“.
„En ég skil ekki enn hvern-
ig þú gazt skrifað hana“, sagði
hann og hristi höfuðið.
„Það er gott að ég skuli
ekki vera eins heimsk og ég
lít út fyrir að vera“, sagði
hún og hló að skelfingarsvipn-
um, sem kom á hann.
3.
Sólin skein þegar þau fóru
frá Southampton næsta morg-
un og Símon jók ferðina þeg-
ar.þau komu í úthverfi bæj-
arins.
„Þú ert víst ekki hrædd við
að aka hratt?“ spurði hann og
leit á Carol, sem sat við hlið
hans.
Carol brosti og kvaðst
aldrei óttast neitt. Lygi, sem
hún þyrfti kannske einhvern
tímann að líða fyrir, hugsaði
hún. Það var svo margt að ótt
ast í þessum heimi, heimska,
eingingirni, vonzka og lygi.
Símon velti því fyrir sér
um hvað hún væri að hugsa
meðan hún starði svo hugs-
andi á landslagið sem þau óku
framhiá. Hún var þögul, en
það var vingjarnleg og frið-
samleg þögn og hann sagði
sjálfur-ekki heldur mikið, ef
undanskildar eru athugasemd
ir um bæi, sem þau óku fram-
hjá.
Þau borðuðu hádegisverð í
litlu veitingahúsi, sem hann
hafði tek'ð eftir þegar hann
var á leiðinni að sækja hana.
Carol leizt jafn vel á það og
hann hafði búist við að henni
gerði og hún þekkti bæði sögu
þess og uppruna löngu áður
en þau fengu góðan og fersk-
an sjóurriða.
„Ennþá mjög vel“, svaraði
hún spurningu Símons um
það hvernig henni litist á
England. „Ég elska þetta allt“,
bætti hún við og leit yfir
matsalinn sem var skreyttur
gömlum fornum húsgðgnum.
„Ég fer að halda að innst inni
sé ég álíka frumstæð og þú!“
LISTASAFN Einars Jðnssön-
ar, Hnitbjörgum, er opiö á
sunnudögum og miðviku-
dögum frá kl. 1.30—3,30.
safn opið' daglega frá kl. 2
MINJASAFN bæjarins. Safn
deildin Skúlatúni 2 er opin
daglega kl. 2—4. Árbæjar-
■—6. Báðar safndeildir eru
lokaðar á mánudögum.
25 ÁRA afmælisrit IÐJU, fé-
lags verksmiðjufólks, er
nýkomið út. Guðjón Sig-
urðsson, formaður félags-
ins. ritar grein um afmæl-
ið. Viðtal er við Runólf Pét
ursson, fyrsta: foimann
•Iðiu. Reinhardt Reinhardts
son á í ritinu kvæðf um
Runólf Pétursson fimmtug.
an og Norðfjörð Björn Þor-
steinsson. sagnfræðingur,
ritar Kafla úr sögu Iðju, —
samda í tilefni af 20 ára
afmæli xélagsins. Viðtai er
við Ingirnund Eriendsson,
starfsmann Iðju. Ásgeir
Pétursson ritar um Bygg-
ingarsámvinnufélag iðn-
verkafólks Loks er viðtal
við Björn Bjainason, fyrr
verandi ritara og formann
Iðiu. Fjölmargar myndir
prýða þetta afmælisrit.
-o-
Félag Djúpamanna. Aðal-
fundur félagsins er á morg
un, föstudag kl. 8,30 í
Tjarnarcafé uppi. Eftir fund
inn verður spiluð félagsvist.
-o-
Kvennadeild SVFÍ minnir fé-
lagskonur og aðra velunn-
ara á hlutaveltu, sem hald-
in verður 6. des. n. k.
-o-
Æskulýðsfélag Laugarnes-
kirkju. Fundur í kirkju-
kjallaranum í kvöld kl.
8,30. Fjölbreytt fundar-
efni. Séra Garðar Svavars-
son.
i 'M: Millilandaflug:
Gullfaxi kemur
’tó* J tii Rvk í dag frá
Ms&kx-V-Æ Glasgow og Km-
h- kL 16-10- -
I Flugvélin fer til
Glasgow og K.- >
^fe'mh. kl. 08.30 í
Z*****B%~% fyrramálið. —
:::áíS5á:á::5:káí#í:' Innanlandsflug:
í dag er áætlað að fljúga til
Akureyrar, Bíldudals, Egils-
staða, ísafjarðar, Kópaskers,
Patreksfjarðar, Vestmanna-
eyja og Þórshafnar. — Á
morgun er áætlað að fljúga
til Akureyrar, Fagurhólsmýr
ar, Hóimavíkur, Hornafjarð-
ar, ísafjarðar, Kirkjubæjar-
klautsurs og Vestm.eyja.
Loftleiðir h.f.:
Edda er væntanleg frá Ham
borg, Kmh., Gautaborg og
Stafangri kl. 19 í dag. Fer til
New York kl. 20.30.
Skipadeild SÍS:
Hvasafell fer I
dag frá Rostock
til Stettin. Arnár-
fell losar á Eyja-
fjafðarhöfnum. -
Jökulfell er vænt
anlegt tii Rvk á morgun frá
New York. Dísarfell fer frá
Valkom í dag til Hangö ög
Abo. Litlafell er væntanlegt
til Rvk í kvöld frá Dalvík.
Helgafell er á Akureyri. •—
Hamrafell fer frá Palermo á
morgun áleiðis til Batum.
'1N*
Alþýðublaðið — 26. nóv. 1959 11