Skírnir

Árgangur

Skírnir - 02.01.1858, Blaðsíða 7

Skírnir - 02.01.1858, Blaðsíða 7
IX eru farin ab fyrnast. þau sem einstakir menn eiga geymast ekki nema í hæsta lagi þeirra tíb, og þó því ai> eins afe þeir liggi á þeim einsog ormur á gulli, en eptir þá dauha sundrast þau og eyii- leggjast, einsog reynslan hefir sýnt. þar á móti þegar þau komast á einn stai), þá geta þau bæi)i geymzt betur, og þarhjá gjört meira gagn, því þá verfea þau aigengileg útgefendum og þeim sem íslenzkan fró&leik stunda, og munu þeir ætíí) velja úr þeim hií) bezta til a?> láta prenta, en þab er hinn einasti vissasti máti til ai) frelsa hand- rit, ai) fá þau prentui). Vér heyrum opt talai) um, ai) þafc sé ab ræna og rupla landii), ab fá híngafe íslenzk handrit, og er tilfært um þafe dæmi Arna Magnússonar, en þeir sem slíkt tala gæta þess ekki. afe þafe handritasafn, sem hife íslenzka bókmentafélag eignast, tilheyrir Islandi vafalaust, hvort þafe er hér efea þar, svo afe félagife getur látife flytja þafe til íslands hvenær sem því þykir þess þörf. Vér megum og aldrei heldur gleyma því, afe þafe sem Arni Magn- ússon hefir ekki náfe í af handritum er nú annafehvort mei) öllu tapafe, efea komife á ríngulreife og jafnvel til annara landa og heims- álfa, þar sem enginn afe svo stöddu hefir þess not; þar sem hann hefir látife skrifa eptir handritum efea bréfum á íslandi, þá höfum vér nú hans afskriptir í safni hans, en mýmörg frumritin eru týnd hjá oss sjálfum úti á íslandi. þar af getur hver sagt sér sjálfur, hversu mundi farife hafa ef Arni heffei ekki safnafe svo sem hann gjörfei, og látife geyma safn sitt á þann eina hátt sem þá var til. En þess þarf eg ekki afe geta fyrir yfeur, sem þekkife sögu lands vors, hversu vér eigum safni Arna Magnússonar fyrst og fremst afe þakka allan þann frófeleik um forna sögu og bókmentir Norfeurlanda og Islands sérílagi, sem á seinni árum hefir heldur glæfezt, einmitt sífean frjálslegri afegángur opnafeist til þessa ágæta safns. þafe er því afe minni hyggju vafalaust, afe hver sá sem ætti handrit íslenzk, hann gæti aldrei varife þeim betur en afe koma þeim í safn bók- mentafélagsins, anuafehvort afe gjöf efea sölu, og eiga þeir miklar þakkir skilife sem gefa þessu gaum í tíma, áfeur en þafe týnist efea eyfeist einsog óvart sem þeir sjálfir vildu helzt geyma vel og vandlega. Af því afe oss hafa borizt á þessu ári fleiri handrit en áfeur, svo afe safn félagsins er farife afe aukast talsvert, þá höfum vife nú embættismenn deildarinnar tekife okkur til afe rafea safninu nifeur, og

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.