Ármann á Alþingi - 01.01.1830, Blaðsíða 26

26
jnentt til fHíw wetfn. fþoEPrtlDttf bðnbi áVoííttm
t :&ftupángf,fióftijf purfa túngarfcéfprir ffngmenn*
vm,exZ>i&tn beibti f)nnn wibtefu frnm tiípfnðftné/og
uar ftamt $6 eiitðin þefbíngi, en £afc war raunar
Demunöut: Xogttc er fceifcbi)í wifctefunnar, og warfc
Jienum íítifc ágeingt mefc garfcfjlefcflttna *).
@n ^iér munufc witna tií £?iálu, er fegir afc
■jéalfgécöut: JLángbrót’ ^afí unfcraff pafc er ÍTfálI
lét afa tabi á þóía, og íjaft eigi oitafc afc par t;rbt
taba fcetri er tafc wam áfcorifc **); en eigi ffofcar
Dfcur pafc, $oí fiab er pfcur fannaff ab fegia afc
wér Puttum paitn fifc mefc ofé frá LToregf, afc afa
tafct 6 tún, pefé gétur og f efcrum fornfegum.
@oo fegir i @o«tfö<rlft fogu ab Sfc’íöi fcaft efifc
tafci á oell, er^ftd^inn 2fc«uöt fom tiíPftKna afc leita
feirra 2tsgefröfonft, og falfci l;ann pá f í;augnum;
oar pó ©fc’föf ft;rri á fcegum ett ^ftílgetöut; í.ángs
bcófc ***). fþefé er og gétib f fígftgtúmsfögu afc
íEfnftc Igyólffon, brófcir (Suömunöftc ens2Lffc«, fcaft
fenfct menn til afc oinna á íanbi afc fþrecá, ttm
oorifc pegar (Slúmuc ffplfci pafcan flptjn; munu
peir fcírbi þafa átt afc fcerja tab á túniitu og íifa
afc jíínga upp afra. Ðrbifc „tftöft" er íffa aufc
*) QJIgngíúmé faga Sap. 15.
**) 3fíáléfaga Sap. 44.
***) ©oarffcísíafaga Sap. 20»