Ármann á Alþingi - 01.01.1830, Blaðsíða 122
122
Bib &íuia* (?g »ií tafrt til bœmié uttíbta, memt
ger<» wt menn tií fiófar fiá ftfíiíepfí fe'; metttt rfo
í>»0tt fi6»ebttv í6tt títib eba ecfért afíifí* SJIetttts
ttm wurbijí fab fé naitbfpttrigt, og meði ei unbatt*
feHajt; ibrafí ofl etgi mjeg eptir émafi fíttu og
fofínabi fiá ecfi bepptttjf, fieir eru orbnir foo oanir
»ib pab. Sn ab íáta manninn oera beitna, og
jtarfa ab jarbprfju, pab fspfir ém)tt 03 oitíepfa,
og fé £ab flért pá ppfjumjf oér í>elbur enn ecft
nilna t, eg »eit edfi boerjum. 2>ér þángfitfíum oib
ab melja molbina bálitib f ftutbur f garbinum, og
fópafjenni fíban uppt beb; fíbatt borum oér frtrinu
ofaní bebin/ og ftá er búíb. fþpfir fietta eigi lítib
ffrit og frefoirfi. 9fú er garburinn látintt ega ftg
um fumarib; og oerumjf oér ab reita burt iHflrejfb,
lífíiga foo oér upprcrtum ecfi gába ftrbib meb.
j?únum míéítfar petta og áttunt/ og piíja Ifta til
garbfíné/ fprff engitt attnar oií gera pab, ett fnrr
þafa $ann éfíb ab ttpprata gába fatbib meb fioí
fHa, foo ecfi oerbur ó&atintt (fór ab gœtflu fieirra.
3íú libur fram til jjaujfé; fféra menn ttú upp.
fþpfí ttú aoepturinn íítilí, fem otsnta er eptir
fltfa peféun, ^uííffur barmagrátur fteprifi bá
ecfi? jjoert battbarotfib er taíib, og reifitab, jerb#
unni er blótab og fálinu, og memtnnum fem boetja
ofé til fieféa, $artejíunmn er famt fajfab á
(femmugóíftb, og pafib pftr meb torft, en faíib