Alþýðublaðið - 22.01.1960, Blaðsíða 2

Útgefandi: Alþyðuflokkurinn. — Framkvæmdastjóri: Ingólfur Kristjánsson.
— Ritstjórar: Gísli J. Ástþórsson (áb.).og Benedikt Gröndal. — Fulltrúi
ritstjómar: Sigvaldi Hjálmarsson. — Fréttastjóri: Björgvin Guðmundsson.
— Símar: 14 900 — 14 901 — 14 90S — 14 903. Auglýsingasími 14 906 — Að-
cetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins. Hverfisgata 8—10. —
Áskriftargjald: kr. 35,00 á mánuði.
Hvab gerir OEEC
ÞEIRRI spurningu hefur verið varpað fram,
hvort Gylfi Þ. Gíslason viðskiptamálaráðherra og
Jónas Haralz ráðuneytisstjóri hafi verið að leita
eftir erlendum lánum á fundi efnahagssamvinnu-
stofnunarinnar OEEC í París.
Þessi spurning ber vott um, að spyrjendur
geri sér alls ekki grein fyrir, hvert hlutverk OEEC
er og hvemig sú stofnun starfar. Um hana, og
raunar einnig alþjóða gjaldeyrissjóðinn í Wash-
ingon, er það að segja, að hvorug þessara stofnana
veitir einum eða neinum lán í venjulegum skiln-
ingi, þ. e. Ián til sérstakra framkvæmda.
Þessar stofnanir eru til þess fyrst og fremst
að aðstoða þátttökuríkin við að koma efnahags-
lífi sínu í sem eðlilegast horf og Éjálpa þeim yfir
ýmsa stundarerfiðleika. Slík aðstoð hefur verið
veitt mörgum þjóðum, sem hafa reynt að ’losna
úr Móm dýrtíðar, haílareksturs, styrkja og gjald-
eyrisvandræða. Verði um einhverja aðstoð að
ræða frá þessum aðilum við íslendinga, verður
það örugglega á því sviði, en ekki lán til að byggja
fyrir orkuver eða kaupa skip. Á þessu tvennu er
reginmunur.
íslendingar hafa undanfarið rekið svo mik-
inn skuldabúskap gagnvart öðrum þjóðum, að fá
sambærileg dæmi er að finna í samskiptum þjóða.
Hér hefur verið teflt svo tæpt í gjaldeyrismálum,
að verði nokkur töf á afskipunum afurða, komast
bankarnir fljótlega í þrot og ekki er til gjaldeyr-
ir fyrir nauðþurftum. Við slíkar aðstæður veldur
gjaldeyrisskorturinn óhemjulegum erfiðleikum
við allan rekstur, eins og öllum þorra landsmanna
hlýtur að vera ljóst.
Það eru einmitt slíkir erfiðleikar, sem OEEC
og gjaldeyrissjóðurinn eiga að hjálpa til að leysa.
Islendingar hafa lengi verið meðlimir beggja stofn-
ana og eiga ekki að hika við að leita til þeirra,
ef þeir þarfnast aðstoðar þeirra.
JJÓHANHUáiG NMWJAMM.
AÐAlfUDUt
verður haldinn í Verkamannaskýlinu
sunnudaginn 24. janúar kl. 2 e. h.
Fundarefni:
venjuleg aðalfundarstörf.
Lagabreytingar og önnur pjiál.
Stjórnin.
Síðasta orðsending Sjú En Lai.
H a n n es
ifo Misrétti, sem verður
leiðrétt.
Dánarbætur fyrir sjó-
menn.
'Á' Og landmenn.
ýý Þegnskylduvinna á
sjó.
JÓN Héðinsson skrifar: „Mig
langar til þess að segja þér frá
hversu óheyrilega löggjafinn
okkar metur sjómannalífið smán
arlega lítils virði — Sá atburður
skeði fyrir norðurlandi í haust,
að vélbátur rúmlega 8 smálestir
að stærð hvarf með tveimur
mönnum. Þeíta voru hörkudug-
legir sjómenn, sem réru á minni
bát á milli þess, sem þeir voru
á stærri bátnum. Nú í vikunni
fengu ekkjurnar og föðurlaus
börn greiðslu vegna missi
manna sinna. En hversu há upp-
hæð barst þeim í hendur? Því
getur enginn trúað að rétt sé, því
að líf þessarra manna var met-
ið á kr. 19.140.00 hvors um sig.
ÞETTA er slík smán, að með
engu móti er hægt að þegja yf-
ir. Það er því krafa mín, að rík-
isstjórnin leiðrétti þessa smán
þegar í stað og sjái til þess, að
áðurnefndir sjómenn verði bætt
ir til jafns við aðra sjómenn, sem
eru lögskráðir á stærrj báta eða
togara. Jafnframt verði því þeg-
ar bætt inn í tryggingarlögin,
að sjómenn verði ekki mismetn-
ir til fjárbóta, eftir því á hvern-
ig fleytum þeir stunda sjóinn.
ÁF tilefni þessa bréfs vil ég
segja þetta: Þó að undarlegt
h o r n i n u
megi virðast stafar þetta mis-
ræmi af því, að löggjafinn mun
ekki hafa athugað það misrétti
sem yrðj þegar hann varð við
kröfum sjálfra sjómannanna um
hækkaðar dánarbætur til sjó-
manna, sem væru á skipum yf-
ir tólf smálestir. En hækkun
bótanna kom inn að afstaðinni
launadeilu.
VITANLEGA nær þetta mis-
ræmi ekki nokkurri átt, enda
hefur breyting á þessu ákvæði
verið sett inn í frumvarp, sem
verður lagt fyrir alþingi nú. —
Samkvæmt því skulu dánarbæt-
ur hækka til jafns við þá, sem
eru á stærri skipum og dánar-
bætur landmanna, sem farast af
slysförum verða einnig hinar
somu og sjómanna á stærri skip
um eru nú. — Eins misskilnings
gætir í bréfi Jóns Héðinssonar.
Nefnd upphæð er aðeins til ekkn
anna. Börnin fá sinn lífeyri til
sextán ára aldurs.
FÉLAGAR í Vesturbænum
skrifa: „Hannes minn. Við eig-
um allar feður, unnusta, bræð-
ur eða frændur á sjó. Nú höfum
við hér tillögu fram að færa. —
Þar sem hér er enginn herskylda
og ungir menn sleppa við þá
kvöð að inna hana af hendi og
þar sem hér eru óðum að koma
ný skip til landsins og eitt vanda
mál þjóðarinnar er að manna
þessi skip, þá verði hverjum full
hraustum karlmanni gert að
skyldu að gefa kost á sér til
vinnu á fiskiskipi í eitt til tvö
ár (náttúrlega á fullu kaupi).
ÞETTA finnst okkur tillaga,
sem sé þess virði að henni sé
gaumur gefinn. Fiyirst sumir
geta alla ævina stundað sjó f jarri
heimilum sínum, ætti öðrum að
vera það vorkunnarlaust eitt til
tvö ár. Það er ekki vansalaust
fyrir þjóðina að geta ekki mann
að skipin með íslendingum“.
j
JÁ, HVERS VEGNA ekki? _
Mér finnst þetta ágæt tillaga.
Hafa ekki sjómennirnir alltaf
verið kallaðir „Hermenn ís-
Iands“ og „Hetjur hafsins"? —
Það væri holt fyrir æskumenn
— segjum á aldrinum 18—24
ára, að eyða herskyldutíma, —.
einu ári, við störf á sjó. Þeir
myndu læra að meta aðalat-
vinnuveg þjóðarinnar. En nú
skortir mjög á að svo sé. Áður,
hafa nær allir íslendingar
kynnst störfum á sjó og landi —(
ég hygg að flestir embættis-
menn þjóðarinnar hafi þurft að
vinna fyrir sér á námsárunum.
Það er fyrst nú, sem breyling
hefur orðið á því. Hver vill taka
upp hugmyndina? I
Kannes á borninu. j
Berklaprótun
haídið áíram
BLAÐINU hefur borizt
skýrsla um rannsóknir og nið-
urskurð á nautgripum út af
meintum nautaberklatilfellum í
nautgripum á Hólum í Hjalta-
dal. Segir þar að 57 nautgripir
hafi verið felldir í sambandi við
rannsóknirhar, og við krufn-
ingu komið í Ijós að í fjórumi
þeirra hafi fundizt bólgubreyt-
ingar í lungum og brjósthimnu,
sem líkjast mjög berklabólgu. I
27 gripum fundust mjög óvero*
legar bólgubreytingar, og í flest
um tilfellum aðeins mjög smáir
bólguhnútar í eitlum. í 27 grip
um fundust engin sjúkdómsein-
kenni. þó að telja megi að náðst
hafi fyrir smitun, verður berklai
prófum haldið áfram um hríð.
fg 22. jan. 1960------Alþýðublaðið