Fjölnir - 01.01.1836, Blaðsíða 12

12
sera þeír liggja í. Kiröin á þeíra sumuin, til að minda
skötum og blágómutn, er öldúugis gagnstæð ofur-flíli
hávaðans af þefin, eínkum suinra marlailanna (“Makrcl”;
“Scomber”). Til eru J)ær íiskitegundir, til dæinis úlar,
sein gjeta verið nokkra stund á {)urru, og skríða {>á um
strönðina; og það er sagt um há-farann (“Anabas”), að
hann brölti upp í kollaua á trjánum, og liírist so í smá-
pollum, þar sem rignínga-vatnið hefir sezt firir niör’á milli
hlaðanna. Flugfiskarnir eru so eírugga-breíðir, að Jiei'r
gjeta tekiö sig á lopt, og flogiö góöann spöl. Ilelzta
í'þróttin, sem þessi díraflokkur lætur í Ijósi, er {>ó, að lík-
indum, aðferö skoijiskanna (“To.volu.s” og “Chaetodon”);
þeír eru indverskir, og veíða sjer flugur til fæðslu, ineð
þeím hætti, að þeír hæfa þær með vatnsdropum, sem þeír
gjeta spítt úr sjer góðanu spotta. — Enn allur þessi inis-
iiuinur á lífernisháttuin fiskanna er ei'núngis koininu undir
inargbreítni þeírra sköpulags; og (>að væri til ónítis, að
ætla sjer að gjöra grei'u firir lionuni, án (>ess aö rann-
saka út í liörgul, hvurnig allt sje lagab í líkaina fiskjar-
ins, og í hvurju þeír sjeu frábrugðnir öðruin hrigg-
dirum, og hvurnig þessi mismunur breítist á marga vegu
í ættuui, kinjum og tegundum.
Sona lísir “Cuvier” fiskunum, og bist jeg við inörguin
muni þikja fróðleg saga hans, og muni þeír girnast að lieíra
nokkuð skírt frá sköpulagi og eöli eínstakra tegunda, og
þá eíukum þeírra, sem lifa í Istanz-höfnm, eða ám og
vötnuin þar á landi. Enn því er miöur! það er ekki
liægt sem stendur, að semja islenzka Jiskafrœði, so það
verði nokkur inind á henni; því við vitum of lítið utn
flestar, og alls ekkjert utn sumar tegundir fiskanna okkar,
og sízt það sem mest er um varðandi, til að niiiula íiski-
gaungurnar og riðtímann og fæðslu íinsra tegunda, og