Þjóðólfur - 26.05.1855, Blaðsíða 3

— 87 —
ti r, seldnr í llöfn í mnr* og april mán. þ. ár á 6.J— 7£ rdd.;
kalle og sykur var meö liku verði og í fyrra, og }tó
frentur vægara. Uin flulníng á islenzkmn vörmn lil
Khafnar næstl. ár, og verðlag á jteim jiar, allt fram í
marxmán. {). ár, skýra „Berl. tíð.“ S.—.9 marz þ. ár
— og jiau eru álitin öldúngis áreiðanleg i {>vi efni, —
svo frá: af ull Uuttust til Hafnar 3,700* skpnd., {tað
var 1000 skipp. meira en 1853, og koin af {>ví, að
ullin seldist miklii ver og dræmara í linglandi í
fyrra, iieldur en liitt árið; — livíla ullin var seld á
100—115 rdd. Iivert skpnd., eða 31— 34^ livert pund, en
mislita ullin á 92—95 rdd. Iivert skipp. {>. e. nálægt
2S—29 fyrir pundið. — Af lýsi tíuttust 6200 tuunur, og
var gott liákallslýsi selt á 35—36 rdd., en iþorskalýsi
29—30 rdd. — Af fiski flnttust allsS600 skpnd.; seldist
saltflskur í fyrra sumar fyrst á 21 rdd., Iiækkaði undir
' liaustið (til seplhr. loka) til 22—23 rdd., en féll úr {>vi
niður í 20—21 rdd.; Iinakka kyldur liskur seldist 23—24
rdil. en harður flskur á 28—36 rdd.; ráskerðíngur frá
Færeyjum allt að 43 rdd. — Af tólk fluttust 2900 skpnd.
{>. e. rúnium 200 skpnd. meira en 1853; í fyrra sumar
öndverðlega var hún seld á 23 sk. pund., en smá liækk-
aði, og scldist í ágúst og septhr. í fyrra á 28—30 sk.
eptir gæðum, féll siðan aptur til 28 sk. og liélzt í {>vi
verði fram í marzmán. {>. ár. — Af æðardún tluttust
900 pnd. (— mest af honum llylst héðan til Ilaúihorgar
og Altona —) og var seldur á 4 rdd. 16 sk.—4 rdd. 32 sk.
Iivert pnd.
— Jmð er • mæli, að ýmsar útlendar þjóðir ætli að
sigla híngað í sumar til verzlunar, en engin vissa fyrir,
livcrjir eða hve margir.
— I Danmörku var hinn harðasti vetur, og náði
frostið á Jótlandi 22° R. J>ar Scngu Ríkisþíngin af frið-
samlega, og var þeim ekki slitið fyr en 1. april. Svo líiur
út sem {>jóðin uni, enn sem komið er, allvel við ráðgjafana
sem nú sita að völdum; og urðu engar deilur né veru-
legur ágreiníngur milli þeirra og þjóðfulltrúanna á Ríkis-
{tinginu; en ekk er enn iilgjörlega út gert um, hversu
verður liagað stjórnarfyrirkomulagi gjörvalls konúngs-
veldisins. Eptir töluverðar iintræðiir í rikisþinginu, og
cptir að nefnd var kosin til jiess að ransaka stjórn hinna
fyrri ráðgjafa, sem vikið var frá völdum fyrir jólin í
vetur, og til þess að laka við iiiunnlegum og skriflegiini
skýrslum þeirra og afhötunum, {>á réði þjóðþíngið af
með miklnni atkvæðafjölda, að áklaga þá alla undir lög-
sókn og dóin fyrír rikisdóminum, (— í lionuin sitja 16
ilómendiir, 8 úr hæstarétti og 8 úr landsþinginu—);
þegar farið var að ransaka ráðsmennsku og stjórn þess-
ara fyrri ráðgjafa, og hera sanian ríkisreikníngana við
rikisgjaldaliigin — þvi reikníngar ytír alla opinhera fjár-
ráðsmennsku eru þar auglýstir á prenti, og má ekki arin-
að segjast, þó að flestir æðstu sljórnaremhæltismennirnir
hér á landi þverskallist við það, — en þegar farið var
að ransaka þessa ráðsmennsku ráðgjafanna, þá revndist,
að þeir liölðu eytt heiniildarlaust af fé rikisins, allirsam-
eiginlega 540,735 rdd., og hersljórnarráðgjafinn að anki
41,131 rdd. Brocli, málaflutníngsmaður við hæstarétt
er kosinn tilaðsækja málið gegn þeim, en þá Liehe
og Salicat, málaflutningsmenn i hæstarétti, hafa hinir
ákærðu heðið að verja mál sín fyrir ríkisdóminum. —
— Konúngur vor var lasinn um tima í vetur, en hatn-
aði það aptur að viku liðinni. — Christján konúngsefni
frá Gluckshorg, var sendur í vetur þegar Nikulás keisari
var látinn, til liirðarinnar í Péturshorg, til þcss, að sagt
var, að færa keisaraættinni lilnttekníngarorð Danakonúngs
í sorg þeirra náúnga Nikulásar. Mörgum Dönuni féll
■ 11«, að svona var að farið, og þókti mega hafa annan
til þcirrar ferðar en konúngsefnið, enda mun það vcra
eins dærni.
— Vér liöfnm áður skýrt frá, að ISikulás Rússakeisari
iézt 2. marz þ. ár, og var sagt úr kvefsótt; hann var
heill og hraustiir á ferð í vagni sínum, 27. fehr., og uudr-
uðust þá margir, sem optar, hið hraustlega útlit hans;
daginn eptir kenndi liann óheilinda nokkurra, en á 3. degi,
þ. I. marz, var hann svo altekinn meb hóstanppgángi
og vilsu, að líflæknir lians taldi liann af um kvöldið,
enda andaðist liann um iniðjan dag daginn eptir. Jiaö
var einnig svo, þegar ali lians Pétur 3., og Páll laðir
hans lélust, að dauða þeirra har brátt að, og skýrðu þá
hlööin frá, hæði í Rússlaudi og öðrtim lönduin, t. d. í
Danmörkii, að viðskilnaður þeirra liefði verið skaplegur
að öllu; en kunnugt er það nú hverjum manni, — nema
má ske í Iiússlandi, — að Pétri var gefin ólyfjan í víni
er leiddi liann til bráðs hana, og að Páll keisari var
kyrktur. J>að er einnig nú farið að leiða ýms rök að
því í útlendum hlöðuui, að margt sé iskyggilegt við
liinn liastarlega og óvænta sjúkdóm Nikulásar; þykist
enginn vita né heyrt liafa, að liann liafl nokkru sinni
kennt lúngnaveiki, en þó átli uppgángur þessi að vera
frá megnri spillíngu í lúngunum. Aptur liafa menn leidt
rök að því, að Nikulás liali nokkru fyrir andlát sitt,
gefið tilefni til inegnrar óánægju meðal aðalsmanna ríkis-
ins, er liann lét út gánga ]>á skipun, að a 11 i r vopnfærir menn
i ríkinu skyldu vægðarlaust húast til slriðsins, cn þetta
var liinn mesti hnekkir fyrir stórbú eðalsmannanna, sein
eiga hændurna eins og innslæðukúgildi, og fara að öllu
með þá eins og vcrstu þræla; sú var önnur skipun Niku-
lásar, að allir auðaieiin og cðalmenn í ríkinu skyldu
nauðugir viljugir lána svo mikið fé, sem þyrfti til striðs-
ins, en Rússar eru nú sagðir orönir nijög leiðir á striði
þessu, og eru þvi næsta ófúsir á að halda því fram á
kostnað sjálfra sín. Menn þykjast nú vita fyrir sann,
að óánægjan út af þessuin 2 skipunum var niegn og al-
menn, og þegar svo lieflr verið fyrri, þá lieflr Rússum
ekki að undanförnii þókt mikið fyrir, að stylta lifdaga
keisara sinna. Nikulás dó með allri rænu, og vorn ein-
liver hin síðustii orð lians þau, að liann skipaði að skila
lil Friðriks Prussakóngs, að liann skyldi iniina orð föð-
ur lians og vera trúr Rússlandi.
— Stríðið. því er enn haldið fram af alefli, og þó
að samhandsmenn hafi einatt átt kalda nótt og erflða daga
við Sebastopol í vetur, þá hafa þeir þó haldzit þar við,
og er iuannfall þeirra ekki nærri þvf svo mikið, sem fyrst
var orð á gert hér, eptir skipinu sem fyrst kom. Síðan
voraði, hcfir þeim hætzt liðsafli hæði keiman úr Frakk-
landi og Bretlandi, og einnig frá Tyrkjum og Sardiníu-
mönnuni, sem nú cru gengnir íliðmeð sambandsmönnum.
Austurriki hefir og algjörlega snúizt f lið með þeim f
móti Róssum. Omer Tyrkjajarl var kominn með mikinn
liðsafla austur að Krim, átti slagvið Rússa hjá Eupatoria