Þjóðólfur - 26.05.1855, Blaðsíða 7

— 91 —
armanninum herra Benidiht Gröndal, — lukku
óekin var
„Tólf álna lángt og tírœtt kvœði“
límt á smálérept og undib upp á kefli, hátturinn
á kvæbinu var hinn sami og á „Örfarodds-drápir'.
— Meira kvehur samt aí) frágángi herra B. Grönd.
á grafminníngunum yfir Jón sál. Thorstensen land-
lækni; skáldiö hefir sjálft skrifab þær meb svo
fögru og tilbreyttu letri, afe þah er tilsýndar sem
hreinasta koparstúnga væri; svo hefir liann dregib
upp — allt me6 penna sínum — kríngum letriö
ýmsar myndir engla og helgra vætta, ab því sem
vib á eptir hinum fornu lærdómum Grikkja og
Rómverja; er á öllu þessu sá snillifrágángur, ab
sérhver meistari mun undrast þafe; — herra G.
gaf báöar grafskriptirnar ekkjufrúnni, en hún hefir
sett þær i* umgjörö meb gleri yfir, og hengt upp í
herbergi sín, og mun enginn, sem hér kemur, ybrast
þess, ef hann beibist af henni, ab lofa sér ab sjá
þetta snildarverk.
— Skólasveinarnir í Reykjavík, hafa látib margt
þarflegt og fagurt eptir sig liggja, síban skólinn
kom hér; bókasafn, sem þeir eiga sjálfir, — vér
munum síbar minnast þcss, — og Brœðrasjóðinn.
þeir höfbu og samtök um í hitt eb fyrra, ab sýna
hinum æruverba skólakennara sínum, Dr. llall-
grími Schevíng sæmd nokkra og þakklætisvott
fyrir hans stöku alúb og elskusemi vib skólavein-
ana fyr og síbar; þeir gáfu honum vandab sigur-
verk í gullhulstri, og var grafib á: „pignus grati-
tudinis“ þ. e. þakklætisvottur. — Nú hafa svein-
ar skólans en látib þakklæti sitt í ljósi fyrir alla
þá alúb, er organsleikari herra Petur Guðjohnsen
hefir laggt fram vib ab kenna þeim saung, og þar
meb stublab til ab útbreiba smekk og kunnáttu í
saung mebal allra landsmanna; skólasveinarnir skutu
nefnilega saman fé í haust, ásamt ýmsum hinum
eldri útskrifubu lærisveinum herra Gubjohnsens bæbi
her og erlendis, og svo nokkrum handibnamönnum
herí stabnum, og keyptu fyrir handa honum ágætt
„Fortepíano“-hljóbfæri, sem kostabi nálægt 200 rdd.
(Aðsent).
Til herra lögreglustjórans i Reykjavík.
1. Vér þökkum ástsamlega fyrir rplakötin“ 30. apr. og
16. maí þ. ár., um hcstana sem finnast ránglandi um
fjöruna og strætin; „þeir eiga að vera tækir, hver hest-
ur sem laus finnst, undir 2 marka lausnargjald, enn þcir
skulu sæta 2rdd. sektum sem eiga“; þetta er mikið gott!
en hvorki mennirnir né merarnar hafa gengt þessum
plakötum til þessa; þvi þær hafa fyrir fáum dögum
liðnum verið hér hópum saman um fjöruna og strætin,
til skamms tíma, bæði til skammar og skaða, sekta-
bóta- og lausnargjnldslaust. — Væri nnnars ekki betra,
að vera búinn að sjá út ráð til að fram fylgjaþess-
konar pólitískipunum, áður enn þær eru látnar gánga
út, svo að þær yrði ekki ver en ógerðar. Skipunina
sjálfa álítuin vér góða og nauðsynlcga, og vér vitum
að yður gengur gott til bæði með þetta og annað,
en „góð meiníng enga gerir stoð“, — heldur, að séð
væri uin með fram, að þetta væri aktað að nokkru,
sem skipað er, og ekki gert að þvi eintómt gis.
2. Spckúlanlarnir líram og lloycsen eru nu koninir,
og svo líka ný „tilskipun um sunnu-og helgi-
dagahald á Islandi“; og hvað gerið þér svo?
Sannurlega liafa hér þó einnig giltáður einhver sunnu-
og helgidagalög til þcssa, og vist liafa allir kaupmenn-
irnir hér i stnðnum haldið þau, og lialdið þau svo
lieiðarlega, að það heitir ckki, að neinn þeirra hafi nú
upp í mörg ár opnað búð á sunnudögum eða öðruiii
helgum, og hefir það haldizt síðan St. Gunnlögscn
bæjarfógeti vann þá til þess; þér hafið líka sjálfur
sent lögrcgluþjónana á kvóldum fyrir stórhátiðir til
kaupmanna hér, undir eins og hrlngíng hcfir byrjað,
og skipað þeim að hætta verzlun, og þeir hafa óðar
gegnt því. En hvernig hefir það þá gengið með spekú-
Iantana bæði undanfarin ár, síðan þér tókuð við stjórn-
inni, og eins i vor? það hefir varla sézt i kaupskip
þeirra endilánga hrlgidagana fyrir bátum, og ekk;
orðið þverfótað þar um borð hjá þeim um há messuna,
milli pistils og blessunar, fyrir manngrúa, ös o. fl. —
þetta athæfi hefir mörgum hér þókt rángt og hneikslan-
legt, og þókt mjög lítið kveða að lögreglustjórn í
þessu efni. — Vér vonum nú að. þér, í krapti liinna
nýju helgidagnlaga, sjáið cinhvcr ráð til að afslýra
þessum óvanda og lagalansu og hncikslanlegu van-
brúkun helgidaganna, og lálið inenn sjá og kcnna á,
að lögin og lögreglustjórnin hér í Vik nær út fyrirsjálft
flæðarmálið.
— Eptirfylgjandi grein, er orbrétt eins og hún
kemur hér, send oss í þessuin dögum úr Norbur-
múla-sýslu meb bréfi dags. 28 marz þ. á.; höf-
undurinn hefir gób orb um ab auglýsa nafn sitt í
„Norbra", ef þörf gjörist.
— „Þess væri óskandi, efhöfundur greinarinnar,
sem er í 21. blabi „Norbra" 1854, heldur áfram meb
ab semja abrar eins greinir, er aubsjáanlega miba
beinlínis til þess ab sverta þann mann í augum
þjóbarinnar, sem er sannreyndur ab framúrskarandi
föburlandselsku og dugnabi, bæbi sem alþíngismab-
ur og blabstjóri, ab hann vildi sjá sér rúm fyrir
þær annarstabar en í „Norbra". Eg veit fyrir víst,
ab „Norbri" þarf þessa höfundar ekkert meb til ab
fylla einar 12 arkir sínar um árib; þar ab auki
hélt eg, ab fjárhagur prentsmibjunnar á Akureyri
mundi ekki vera kominn í svo gott horf, ab for-
stöbunefnd hennar og ritstjóri blabsins hyrtu um, ab
taka þær greinir í þab, sem eru til ab fækka kaup-