Þjóðólfur - 01.11.1856, Blaðsíða 7

- 7 -
viljab; en mest segja blöbin ab rábgjöfunum yfir
höfub gángi þaS til ab beibast lausnar, ab þeim
þykir öllum ab hinn gamli barún Scheele, sem nú
er rábgjafi Holsetumanna og hefir mebfram á hendi
stjóm utanríkismálanna, vera helzt til of rábríkur
og bera þá í mörgum málum ofurliba, meb því kon-
úngur vor þykir hafa miklar mætur á lionum og
ekki síbnr konúngsfrúin, og þykir hert, ab hann
liggi um of í eyrum konúngi og vinni hann á sína
skoöun um stjórnarmálin meir en liinum rábgjöfun-
um þykir vií) unanda. Ekki vissu menn hversu þcssi
rábgjafaskipti mundu ráöast þegar póstskip fór, eba
hverjr mundu koma í stabinn ef allir færi, en helzt
var getib til, ab einúngis nokkrir rábgjafanna, eink-
um Scheele, Bang og Unsgaard, myndu fara frá, en
hinir verba vib og taka sér samhenta menn til meb-
stjórnenda og abalstjórnin því fara fram í söniu
stefnu og nú næsjdibib ár. — All laut ab því, ab
stórveldin í Norburálfunni vildi fúslega gánga ab
kostum þeim, áhrærandi upphæb skababóta þeirra
er Danir ákvábu og áskildu sér í vor fyrir Eyrar-
sundstollinn, ef þeir tæki hann af, og svo virbist,
sem Bandaríkin í Norburameriku ætli einnig ab slaka
til um þab mál. — Ur hinu almenna kirhjuþíngi
yfir gjörvallt Danmerkurríki, sem getib er í „Norbra"
þ. á. 17. —18. ab nokkrir læbir gubfræbíngar í
Danmörku, hafi stúngib upp á, verður ekkert ab svo
komnu máli; nienn hafa ritab um þab frant og apt-
ur í blöbunum og niburstaban er orbin sú, ab ráb-
gjafi kennidómsmálanna liefir ritab umburbarbréf
ölium biskupum (vér vitum eigi hvort biskupinn
yfir íslandi hefir fengib eitt þeirra) á þá Ieib, ab
ekki gæti hann enn ab sinni lagt til ab þetta al-
menna kirkjuþíng yrbi stofnab, en hann hvetur til,
ab prófastar og prestar gángist fyrir, ab kosin verbi
nefnd hinna beztu manna í hverri sókn til ab ab-
stoba prestinn um allt er áhrærir embættisumsjón
hans yfir sókninni, góba reglu o. fl. — Prinz Napo-
léon kom til Kaupm.hafnar úr norburferb sinni héban
23. sept. þ. á.; hafbi hann áleibis komib vib í Björg-
vin, Christjanía, Gautaborg og Stokkhólmi; — kon-
úngur vor tók honum meb mestu virktum, eins og
vib mátti búast; — dvaldi prinz N. í Kliöfn í 5
daga en fór síban heimleibis.
— Á Spáni var O'Donnel enn æbsti rábgjafi og
allsrábandi, þegar síbast spurbist; en allá uggbi, ab
hann mundi ekki Iengi verba í tigninni, enda þótt
hann lofabl öllu fögru um frjálslega stjórn, og var
hann orbinn ab nafninu ásáttur nm þab vib meb-
stjórnendur sína og þjóbþíogib („Cortes"), ab leggja
skyldi tll undirstöbu fyrir hinu nýja stjórnarfyrir-
komulagi stjórnarskrápa frá 1845; en O'Donnel "er
óvinsæll af lýbnum, er ekki ber til hans neitt traust,
.eba líkt því er menn báru til „sigurhertogans”, frels-
ishetjunnar Espartero, er hann nú kom írá völdum.
Þar til var nú mikilmennib Narvaez kom.inn til
Madrib, óbar en Espartero var frá völdum, hafa þær
Isabella drottníng og Kristín móbir hennar jafnan
haft mestu mætur á lionum, þótt hann sé bæbi
slægur og ófrjáls í lund; en hann hefir jafnan verib
óvin bæbi Esparteros og O’Donnels og þykja völd
O’Donnels því nú standa öllu 'valtari fótum fyrir
tilkomu Narvaez; allar mestu uppreistirnar og innan-
ríkis óeyrbimar voru sefabar þegar síbast spurbist.
— í allri Ítalíu en einkum í Neapel heílr verib
mjög róstusamt í allt sumar. Ferdínand konúngur
4 Neapel hefir í frammi vib þegna sína hina mestu
harbstjórn, setuiv hvívetna lögreglunjósnara á laun
til höfubs hinum helztn og merkustu mönnum, tii
þoss ab komast ab orbræbum manna og tillögum,
og varpar þeim síban í dýílizur fyrir engar sakir, ebur
og lætur ofsækja þá og lemja á þeim sem hundum,
og hefir hann einkum til þess ena svo nefndu „L a-
zaróna", þab er argasti skríllinn í Ncapelsborg,
sem enga ffista atvinnu hefir, og ekkert húsaskjól;
cn þeir eru mestu vinir og uppáhaldsmenn Ferdín-
ands konúngs. Breta- og Frakkastjórn hafa nú
skorab á hahn alvarlega, ab um bæta þetta athæfi
sitt vib þegna sína, en hann hefir svarab þeint full-
um hálsi ab þetta skipti þá engu, hversu hann stjórni
þegnum sínum; en nú var í rábi síbast, ab Bretar
sendi herskipaflota til Neapelsborgar, til þess ab
láta Ferdínand viburkennast.
— Mannalál og slyafarir. — 1. júní þ, ár andaS-
ist að Ásbjarnai stöðnm í llvílársðiu merkískonan þórdfs
Einarsdóttir, bónda Sveinbjarnarsonar í Höfn, 77 ára
að aldri, kona gáfnbóndans Ilaldórs I’álssonar, og bölðu
þáu verið samana í bjónabandi í 56 ár, og varð þeim 14
barna auðið, lifa 7 þcirra, 611 gipt og sóinamenn, og ciga
margt barna; hún var náskild nokkrum hiniim æðstn höfð-
íngs- og embættismönnum vornm þessaVar aldar; „hún var
guðhrædd koua, ráðsett, hrcinlynd, góðbjörtuð. siðprúð og
glaðlynd og dugandis kona í sinni stétt, ástrikur ekta-
maki og góð móðir“. — 25. s. mán. dó mcrkisbóndinu
Raldór Kinarsson á Vatnsleysu i Biskupstúngum, 66
ára að aldri, „liaun var sómi stéttar sinnra dugandis bóndi
mcð allt slag, ráðsvinnur og guðhrapddur". — 14. sept.
þ. árs andaðist eptir lánga og þúnga legn Guttormiir
stúdent Vigfússon (prófasts Ormssonar á Valþjófsstað)
á Arnheiðarstöðum í Norðurmúlasýslu; — bann var al-
þingismaður þes« kjördæmis 1845—1849 og 1853, rn þntt
hann kæmi þá ekki á þíng, og þjóðfundarmaður þaðán
1851. Hann var cinstakur dugnaðar- og framkvæmdar-