Þjóðólfur - 24.01.1857, Blaðsíða 6

- 38 -
REIKNÍNGUR
yfir
E. Ólafssonar Legats inntehtir og útgjöld, árib
frá 1. jan. til 31. des. 1855.
Inntekt:
Kdl. Sk.
1. Eptirstúíivar frá fyrra ári:
a, skuldabref:
1, kgl. Obligatíón nr. 217, 11.
nóv. 1844 .................. 300 rdl. „ sk.
2, tertía kvittnn landfóg. 18. ág.
1853 ....................... 31 - 48 -
b, í sjófli bjá' hreppstjóranum í Broddanesslirepp
2. Vextir af ofan téílum skuldabréfum standa óút-
teknir inni í jarísabókarsjóíinum fyrir árin 1854
—55, og færast því ei hér til inntektar, eptir
undanfarinni venju.
331 48
43 82
Summa 375 34
Útgjöld.
1. }>etta ár heflr engum hreppsmanni veriíi lagílur
styikur af legatssjóbnum.
2. Eptirst'iívar;
a, skuldabréf, er bera í vexti 3'/2 proe.
1, kgl. Obligatíón nr. 217, 11.
nóv. 1844 ............... 300 rdl. „ sk.
2, tertía kvittun landfóg. 18. ág.
1853 ...................... 31 - 48-
j>essi skuldabréf geymast hjá neíianskrif-
uírnm hreppstjóra í Broddancshrepp.
b, peníngar í sjóbi hjá sama manni . .
Rdl. Sk.
331 48
43 82
Summa 375 34
Reikníngur þessi er snminn af sýslumanninum
í Strandasýslu, hreppstjóranum í Broddaneshreppi,
og 1 bönda, einnig í Broddaneshrepp, sein eru for-
stöínimenn stiptunarinnar.
Ath..gas. Eiríks Óiafssonar „Legat“ erstiptai) mei) gjafa-
bréfl hans frá 4. marz 1834, meb liverju hann gaf hálflenduna
Fjariiarhorn stóra í Broddaneshrepp, 8 hundr. aí> dvrleika, meÍ)
iy2 ásauíiarkúgildi, „fátækum, frómum, ráiivöjndnm^
vinnu- atorku- og spilsömum búendum" í nefndum
hroppi, er var gjafarans/fæílingarsveit. petta gjafabréf hans
er staiífest mei) konúngsbréfl frá 18. apr. 1835. Eptir reglu-
gjörfc frá 1C>. ág. 1834, er sýslumaiiurinn í Strandasýslu,
hreppstjórinn í Broddaneshrepp og eirihvor liinn skilríkasti
og skilsamasti bóndi í sveitimii, stiptunarinnar tilsjónar- og
umráiamenn, og skulu þeir ár hvert serida amtmanni Vestur-
amtsins sannaí) eptirrit af stiptunarinnar reikningum; en aint-
maimr sendir aptur hlutaieigamli stjórnarherra árlegt yflrlit
yflr stiptunarinnar peníngahag. AriÍ) 1841, 10. maí, var hálf-
lendan Fjariarhorn seld mei) Ieyft Iiins kgl. danska kansellíis
frá 30. maí 1840, meÍ) tilheyrandi kúgildum, fyrir 278 rdl.
92 sk., og cr sala þessi samþykkt meii kansellíhréfl frá 4..
marz 1843, og eru nú þessir peníngar á vöxtum í jariiabók-
arsjóiinum.
Ágrip af dómi yfirdómsins,
í málinu: kaupmaiiur Sv. Jacobsen, gegn kaup-
mönnunum E. Siemsen, konsúl Bjeríng og M.
Smith.
(Kvcðinn upp 22. deshr. 1856, á dönskn; sýslumaður
Lasscn dæindi í stað kanselíráðs V. Finsens er liafði
dænit málið í licraði ; — organisti P. Guðjolinsen sokti
málið fyrir báðúm dómum fyrir hönd S. Jacobsens, cn
examin. jnris Jón Guðmundsson varði og gagnsókti fyrir
hönd hinna stefndu).
A fundi cinnm í Reykjavík, 10. nóvhr. 1855, er bæj-
arfógctinn liafði kvadt luiiipmcnn bæjarins að sækja, til
þcss að af ráða eitthvað um, hvernig hentast mundi að
ráða úr kórnskorti þciin cr óttast mundi mega vctur
þann, er þá fór i hönd, rcðu þcir það af liæði aðaf-
sækjandinn S. Jacobscn og hinir stefndu, kaupmennirnir
konsul M. W. Bjering, E. Sicmsen og M. Smitli, og svo
fleiri kaupmenn, að hlutast til uin það i saineiníngu, að
gcrt yrði út skip frá Kaupmánnahöl'n liíngað með korn-
mat og aðtar nauðsynjar ér þá var skortur á; og fólu
hinir kaupmennirnir aðalsækjandanum S. Jacohsen for-
gaunguna fyrir þessu, er hann ætlaði uin það ley.ti að
ferðast liéðan til Ðanmerkur. I þessu umhoði tók liann
á Icigu í Kniipniannnliöfn til Islandsfarar mcð korn o. fl.
jagtskip eitt er nefndist Cornclja, 28'/2 lestarrúin að stærð,
og gjörði um það fararsamníng („certepartie") 2. jan. 1856
við skipherrann J. Búggc, er átti, og var svo ákveðið í
þessuin samnfngi, að cigandinn skyldi fá fyrir fcrðina frá
Ilöfn híngað 1600 rdl. og vera þó laus við nllan kostnað
er hér ætti að gjalila, cn liéðan skyldi hann aptur fara
mcð hrognfarm til Frakklands, og hafa fyrirþáferð 2,292
fránka (þ. e. 800 rdl.j). þegar skipið kom liér, tóku liinir
stefndu hver um sig við vörum þciin cr þeir áttu með
því, samkvæmt „Connossementumini“ (viðurkeiiningarhréfnm
skipherrans) þar nm, og kvittéruðu hrclin skilyrðalaust um
flutníngskaup það er þau upp á liljóðtiðu, en það var 58
rdl. fyrir livert lestarriim auk 5 proc. „Caplac“ (þóknunar
tíl skipherrans). En þegar hinir stcfnda voru siðar krafðir
um þetta fliilníngskaup, mótmæltu þcir frainmi fyrir em-
bættisvottinum („Notaríus puhlicus“), að grciða meira flutn-
(ngskanp en 44'/2rdl. fyrir hvert lestarrum, með 5 proc.
„Caplac“, því þetta álitu hinir stcfudn vcra réttan jöfnuð
millí flutníngskaupsins fram og aptur; þcir færðust og
undan að greiða hinn vanalcga kostnað, þann er hér á
f'cll þegar skipið kom hér, öðruvfsi cn að sá kostnaður
jafnaðist á báðar ferðir, fram og aplur. Aðalstelnandinn,
Jacobsen, er hafði bæði fyrir sjálfan sigogíumhoði hinua
stcfndu tekíð skipið á lcigú og gjört um það fararsamn-
fnginn, þóktist þvf ciga lijá liiimin stcfndu ólokið í flutn-
íngskaup o. fl., samtals 223 rdl. 76 sk., ncfnilcga hjá, Bjer-
ing 90 rdl 94 sk., hjá E. Sicmsen 79 rdl. 69 sk., og hjá
Smith 53 rdl. 9 sk., og liafa kvittað þessa skuld fyrir þá
við skípseigandann með „vcxl“- ávisun á kaupmannafélag
í Höfn. Og þegar liinir stefndu færðust undan að grciða
honum þetta fé, þegar hann kom hór, þá höfðaði hann
mál út af þessu gegn þeiin, og stefndi þeim öllum fyrir
sjóréttardóm hér í Reykjavík, en þar voru þeir, 17. júlí
f. á., dæmdir til að grciða aðalstefnandanum þannig: Bjer-
ing 78 rdl. 94sk., Sieinscn 69 rdl. 12 sk., Smith 5rdl. 76sk.
með „disconto“-vöxtum 6 proc. og öðrum fyrirhafnar-