Þjóðólfur - 27.11.1858, Qupperneq 2

- ÍO -
hann megi vel láta af hendi, sér aS bagalausa meö
öllu, eha þá taka hann út úr búí) í sinn reikníng;
til ab minda: sokka, íleppa, vetlínga, nýja saufeskinns-
skó, snýtuklút, hálsklút, traf, húfu, húfuskúf, um
skúflegg, efer eitthvafe af stærra fatnafei, hvafe sem
væri af bókum er almenníngr má hafa gagn af;
hálfan fjórfeúng af gófenm fiski og þafean af meira,
ull, smávegis búsáhöld og verkfæri; efea þá, tekife út
úr búfe: smástúfar af ýmsum vefnafei, V2 bók skrif-
pappírs og þafean af meira, lakk, penna og penna-
sköpt, leirdisk, spilkomu, bolla, staup, pelaglas mefe
brennivíni efea öferum ölfaungum, ýinisleg barnagull
o. s. frv. I einu orfei, þafe má gefa til þessa
afhverju tagi sem er, alltþafe er nokkru
verfei nemr; og er algengt, afe menn leitast vife
afe upp hugsa sein ílestar tegundir, til þess afe sem
margbreyttast geti orfeife í „pöllunum", og þeir orfe-
ife sem sélegastir og sem ijölbreyttast í þeim; en
þess vegna gjöra menn sér fremr far um afe gefa
til eitthvafe þafe sem er nýtt efea lítt borife og
sem er þokkalegt og útgengilegt, þótt litils
virfei sé; en sífer t. d. fatagarma efea annafe rusl.
Mefe þessu móti getrsaman safnazt álitlegr fjárstofn
efea efni í hann, án þess hvcrn einstakan mann
muni þafe afe neinu; í annan stafe getr og áunnizt
dálítil vifebót fyrir þafe sem fæst fyrir afegaungublöfe-
in til afe mega sjá pallana mefe öllu því laglega nifer-
skipufeu er gefizt hefir, er þá algengast, afe forgaungu-
konurnar hafa gæzlu hver á sínum palli og sýni
munina eptir því sem befeizt er; og þykir vel vinn-
anda til afe fá afe sjá þetta fyrir fáa skildínga. I
þrifeja lagi ávinst, fyrir innlausn hlutkestanna, fullt
verfe sjálfra munanna, því þó afe sumum geti vel
viljafe til, fyrir þafe eina mark er hann lætr, sá hlutr
sem vel er tveggja dala virfei, þá getr öferum viljafe
til „fúlhundr0, („nitte") efea núiner er aldrei verfer
fyrir hlutvarpi; því sakir þess afe engi sá hlutr sem
seldr verfer hlutkesti, verfer minna en marks virfei,
en margir munirnir margfalt meira verfeir, þá verfer
afe hafa „fúlu núinerin“ afe því skapi mörg fram yfir
tölu munanna, afe upp geti náfezt hife sanna verfe
þeirra allra saman. þetta er því meö fram eins
konar hlutvarpsspil, þar sem er vel mögulegt, fyrir
lítinn tilkostnafe, nefnil. 16 skild. af manni, er fæsta
munar þó þeir hætti þeim til, afe ávinna margfalt
meira, en aptr verfer afe vilja svo til, afe einstöku
„iari fýlu" og beri ekkert úr býtum. Hér má því
hafa af bæfei gagn og gaman, jafnframt og menn
þar mefe styfeja afe því aö bæta úr böli og neyfe
sannþurfandi mefebræfera og glefeja þá svo hinn fyrsta
dag ársins komanda, er vér óskum og viljum afe
sem flestum megi verfea til glefei og farsældar.
Ritst.
Frá prestaþínginu (synodus) 1858.
1. Framlagt álit nefndar þeirrar, er kosin var
1857 til afe íhuga uppástúngu sira Jóns Ilávarfes-
sonar um tilsk. 14. febr. 1705, var þafe upplesife
og falife sífean stiptsyfirvöldunum afe leifebeina því
til stjórnarinnar.
2. Um nppástúngu prófasts sira 0. Sivertsens
á synodus 1857, gat biskupinn þess afe hann helfei
óskafe álita prófastanna, en afe álit þeirra sumra
vantafei enn, og varfe þafe mál því ei rætt.
3. Uppástúnga frá 2 próföstum, uin samskot
presta til afe stofna prestaekknasjófe; í sambandi vife
þær var lagt fram mótmælabréf frá brófeur íngveldar
sál. Gufemundsdóttur í Odda, er haffei testamenter-
afe allar sínar skuldlausar eigur, er hún léti eptir
sig, fátækum prestaekkjum, og fól Synodus stipts-
yfirvöldunuin þetta mál til mefeferfear. En fremr
gat biskupinn þess, afe sira Svb. Gufemundsson heffei
gefife hinum væntanlega prestaekknasjófei 5 rdl.
4. Upp lesin bænarskrá frá prestum í Borgar-
fjarfearsýslu nm, afe allar jarfeir á landinu verfei tí-
undafear til allra stétta, og áleit synodus sér ekki
fært afe ræfea þafe mál, og ekki heldr afe taka tii
mefeferfear bænarskrá prestsins afe Stafe vife Súganda-
ljörfe, er þar kom frain, um rífkun uppbótarpenínga
þess braufes.
5. Biskupmn skýrfei synodus frá, afe hann heffei
ekki nýlega fengife skýrteini um framgáng hinnar
katólsku Missionar (trúarbofeunarmanna) á Austfjörö-
um, en afe liann, eptir afe hafa fengife bréf frá amt-
manninum í Norfer- og austramtinu, heffei skrifafe
kirkju- og kennslumálastjórninni álit sitt um beifeni
hins katólska prests afe mega stofna spítala handa
frönskum sjómönnum á Austljöröum, og heffei hann,
í því áliti sínu, ráfeife frá afe þetta yrfei leyft.
(Aðsent).
Vatnsdæla saga. útgefandi: Sveinn Skúlason.
Akreyri 1853.
Utgefandinn virfeist eigi hafa haft annafe fyrir
sér en útgáfu Werlauffs, Kaupmannahöfn 1812, og
hafi svo verife, þá gat hann varla gjört annafe en
afe velja úr orfeamuninum, sem er nefeanmáls í Wer-
lauffs útgáfu, þafe sem honum þótti betr fara en
hitt, er vverlanff haffei tekife upp í textann, og lag-
færa réttritunina, sem er mjög ófullkomin á útgáfu
Werlauffs. Utgefandinn hefir og vífea lagafe réttrit-