Þjóðólfur - 20.05.1862, Blaðsíða 4

- 92 -
Frá 1. Jan. 1854 til 31. Des. 1854 voru 58 lán-
takendr og 1422 bindi út léí).
— 1. Jan. 1855 til 31. Dea. 1855 voru 42 lán-
takendr og 1296 bindi út léð.
— 1. Jan. 1856 til 31. Des. 1856 voru 39 lán-
takendr og 879 bindi út léi>.
— 1. Jan. 1857 til 31. Des. 1857 voru 45 lán-
takendr og 1085 bindi út léb.
— 1. Jan. 1858 til 31. Des. 1858 voru 48 láu-
takendr og 1278 bindi út léb.
— 1. Jan. 1859 til 31. Des. 1859 voru 43 lán-
takendr og 1190 bindi út léfi.
— 1. Jan. 1860 til 31. Des. 1860 voru 37 lán-
takendr og 918 bindi út léb.
— 1. Jan. 1861 til 31. Des. 1861 voru 36 lán-
takendr og 651 bindi út léi).
þegar litil) er á lántakendrna, verba þeir ab
mebaltali þessi 11 ár rúmlega 48 á ári, en léb og
lesin bindi af safninu eins ab mebaltali á ári nálega
1180. Gerbi mabr nú, ab 8000 bindi væri til á
bókasafninu, þá þyrfti til ab lesa þá bindatölu rúin-
lega 6Va ár, meb jafnmörgum lántakendum, og
jafnmikilli lántöku, og verib hefir ab mebaitali. En
þegar litib er til þess, hversu lántakendum hefir
fækkab, og bindatalan niíukab, sem lesin hafa verib
einkum næstlibib ár, er aubséb, ab þessi áætlun
kemst hvergi nærri heim. Svo er sumsé varib, ab
flestar bækr safnsins standa óhreifbar ár eptir ár,
abrar en skemtibækr, eba þær bækr sem einúngis
eru lesnar í því skyni, þótt fræbibækr sé, og kemr
þab rnebfrain af því, ab útlánsfrestr bókanna er svo
stuttr, ab menn sökum þess geta varla hér í bæn-
um notab tíl hlítar vísindabækr af safninu, því síbr
ab öbrnm lengra í burtu detti í hug ab bibja um
þær í því skyni, þess vegna eru þær flesrar óhreifb-
ar, en skemtibækrnar, sem Reykvíkíngar einir mega
lána eptir 6. grein útlánsreglnanna, halda skemr
kyrru heima fyrir. Væri nú hvorki skemtibækr til
á safninu, sem margt má segja um, hvort ab eigi
ab vera þar, né heldr fornsögurnar íslenzkn, er eg
ekki óhræddr um, ab lántakendrnir týndi góbum
mun betr . tölunni, ef ekki væri aptr rýmkab uni
útlánstímann á vísindabókum, og gjört svo frjáls-
legt sem aubib væri, en nm útlán á skemtibókum
ætti alls ekki ab rýmka hér í bænum eba í Kjósar- og
Gullbríngusýslu, eins og ekki 3ést heldr, hvers vegna
einum er gjört bærra undir höfbi en öbruin meb
útlún á þeim. t*ab er því mín skobun, ab safnib
geti ekki meb þessari tilhögun orbib landsmönnum
ab því libi, sem til hefir verib ætlazt bæbi fyr og
síbar af þessari þjóbstofnun, og á ab vera, eins og
þess er á hina hlibina vart væntandi, ab landsmenn
hlynni ab safninu, ineban svona stendr. eins og þeir
annars mundn finna sér skylt. (Nibrl. síbar).
(Absent. Um fjárkláðann).
Okkr hér í sveitunum l'yrir austan Hellisheibi
furbar á því, ab þjóbólfr sknli aldrei hafa getib
neitt unt Grímsnesfundinn þann í vetr, eba hvab
þar var rætt um fjárklabann; helir þó blab ybar
farib mörgum orburn um þab inál í vetr, sem betr
fer, og marga góba hugvekju fært, ef þeir hefbi
kunnab ab þýbast, sent þab stendr næst. Áskorun
fundarins meb ýuisum uppástúngum, er fundarmönn-
uin þókti eiga bezt vib, eptir því sem fjárklában-
um var þá komib af nýju í sveitunum þarna fyrir
sunnan, koinst til amtsins nálægt mibgóu eba lítib
seinna; samt hefir ekkert svar komib þar upp á
enn í dag, og ekki hefir merkst, ab amtib hafi sinnt
uppástúngum fundarins til þess ab afvenda hiuu
almenna tjóni af fjarkiabanUm frá okkr austrsveita-
mönnum, og öbrum heilbrigbum hérubum. þeir
segja hér, ab þab sé ekki von, ab amtib meti mik-
ils þess leibis tillögur bænda og presta, þó þeir
komi saiiiau á fund, fyrstab þab helir ab engu haft
áskorun og uppastúngur alþingis í fjárklábamálinu,
27. júlí f. á. því hvab hefir amtib gjört til þess
ab frainfylgja þeim uppástúngum þíngsins, og efna
þarablútandi loforb sín í svarinu 5. Agúst f. á.?1
alls ekki neitt, þab hefir brugbib öll þau loforb sín
frá upphafi til enda; auitib hefir aldrei „birt al-
inenníngi í blöbunum", hvorki áskorun þíngsins né
sitt svar, einsog þíngib krafbist og herra Jónasson
lofabi í nibrlagi bréfsins 5. Agúst, hvorugt kom fyrir
almenníngssjónir, fyr en nú á útin.ínuÖunum í AI-
þíngistíbíndunum og eiu þau í l'æstra liöndum, enda
helzt til í ótíma, og ekki amtinu ab þakka eba
marklausuin embættisloforbuiu þess. I fjórbu grein
svarsins segir :
„þareb skobun Qárins bæbi í rbttunnm í hanst og
ab vetri komauda virbist naiibsyuleg og í ebli sínu,
iuuii amtib gjóra þæt rábstafanir, sem þarab
lú ta o. s. frv.“
En hvaba rábstafanir gjörbi amtib til almennra fjár-
skobana í réttunum í haust og frainan af vetrinum?
engar eba verri en engar. því eg tel umburbar-
bréfib amtsins, sem gekk út þarna um Gullbríngu v
og Kjósarsýslu um vetrnætrnar, verra en ekki neitt,
þó ab þar væri eitthvab fikrab vib, ab allt þab fé,
sem nú findist meb kláöa, skyldi tafarlaust lækna,
1) þessi áskorun Alþíngis 27. Júlí 1S61, er prentnb í al-
þíngist. 1861, 727. — 729. bls,, og svar amtsins 1061, —1065. bis.